Δύο χρόνια ζωῆς...

Δύο χρόνια ζωῆς κλείνει σήμερα τὸ ἰστολόγιό μας. Δύο χρόνια ἀγώνα καὶ προσπάθειας νὰ συγκεντρώσουμε καὶ νὰ φέρουμε στὸ φῶς τοῦ Ἑλληνικοῦ διαδικτύου κείμενα, εἰδήσεις, φωτογραφίες, βίντεο μὲ κοινὴ συνισταμένη ὅλων τὴν ἀναφορὰ στὸ Ἑλληνορθόδοξο ἦθος.

Ξεκινώντας αὐτὴ τὴν προσπάθεια δὲν ἀναμέναμε νὰ τύχει τέτοιας εὐμενοῦς ἀντιμετώπισης ἀπὸ τοὺς ἀναγνῶστες. Γνωρίζαμε ὅτι μέσα στὸν κυκεώνα τοῦ διαδικτύου, τὸ ὁποῖο δυστυχῶς γίνεται συχνὰ ἐργαλεῖο προώθησης καὶ ἀναμετάδοσης τῆς ἁμαρτίας, θὰ ἦταν πολὺ δύσκολο νὰ ἀνταποκριθοῦμε.Ὅμως, δόξα τῷ Θεῶ, πολλοὶ ἀναγνῶστες μᾶς στήριξαν ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια καὶ μὲ τὰ θετικὰ τοὺς σχόλια καὶ μηνύματα μᾶς ἔδιναν δύναμη καὶ κουράγιο νὰ συνεχίσουμε.

Βεβαίως δὲν ἔλειψαν καὶ οἱ ἀντιδράσεις ποὺ σὲ ὁρισμένες περιπτώσεις ξεπέρασαν κάθε ὅριο ἀναίδειας , ἀφοῦ εἶναι λογικὸ κάποιοι νὰ ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὸν Ἐθνικὸ καὶ Θρησκευτικὸ προσανατολισμὸ τοῦ ἰστολογίου μας.

Πάντως, αὐτὸ ποὺ ἀντιληφθήκαμε ὅλον αὐτὸ τὸν καιρὸ εἶναι ἡ δίψα τῶν ἀνθρώπων νὰ γνωρίσουν αὐτὰ ποὺ  τὰ μέσα μαζικῆς δῆθεν ἐνημέρωσης σκόπιμα ἀποκρύπτουν. Ὁ σύγχρονος άνθρωπος κουρασμένος καὶ ζαλισμένος πλέον ἀπὸ τὴν παραφροσύνη τῆς ἐποχῆς μᾶς ἀρχίζει νὰ ἀναζητᾶ τὶς...
 Ἑλληνορθόδοξες ἀξίες ποὺ τόσο καιρὸ εἶχε ἀπορρίψει στο όνομα της προόδου και του εκσυγχρονισμού. Πλέον εἶναι πεπεισμένος πὼς μόνο τὰ ἰδανικὰ τῆς ἑλληνορθόδοξης παράδοσης μποροῦν νὰ κρατήσουν ὄρθιο τὸ γένος μᾶς μέσα στὴ λαίλαπα τῆς  παγκοσμιοποίσης, ἡ ὁποία  ἀποσκοπεῖ στὴν ἀποσύνθεση τῶν ἐθνικῶν κρατῶν καὶ στὸν ἐξανδραποδισμὸ τοῦ ἀτόμου μέσω τοῦ ὑλικοῦ εὐδαιμονισμοῦ.

Ἀπὸ τὴν μεριὰ μᾶς θέλουμε νὰ εὐχαριστήσουμε ἰδιαιτέρως τὰ ἱστολόγια ποὺ στάθηκαν δίπλα μας πού ἀποδεικνύονται μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου μία μεγάλη δύναμη την οποία αξιοποιώντας  σωστά μπορεῖ νὰ ἔχουμε θετικά  ἀποτελέσματα.Τέλος, δηλώνουμε ὅτι θὰ συνεχίσουμε νὰ σᾶς ἐνημερώνουμε Ἑλληνορθόδοξα ἔχοντας ὡς σύνθημα τὴν ρήση τοῦ Μακρυγιάννη: «Ὅταν μου πειράζουν τὴν πατρίδα μου καὶ θρησκεία μου, θὰ μιλήσω, θὰ ἐνεργήσω κι’ ὅ,τι θέλουν ἄς μου κάμουν».