Ἀποκαλυπτικὴ συνέντευξη τῆς Μάγια Πλιτσέτσκαγια γιὰ τὴ ζωὴ στο άθεο κομμουνιστικό καθεστώς τῆς Σοβετικῆς Ἕνωσης

Ἡ 86χρονη χορεύτρια Μάγια Πλιτσέτσκαγια ἔδωσε συνέντευξη στὸ Βῆμα ποὺ δημοσιεύτηκε τὴν Κυριακὴ 10 Ἀπριλίου καὶ ἀποκαλύπτει τὸ πραγματικὸ πρόσωπο τοῦ ἄθεου κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος στὴ Ρωσία.Παραθέτουμε ὁρισμένα ἀποσπάσματα ποὺ ἔχουν ξεχωριστὸ ἐνδιαφέρον:

 «Ἂν διέφευγα στὴ Δύση θὰ μοῦ ἔλιωναν τὰ πόδια».Ἡ Μάγια Πλισέτσκαγια εἶχε ἀρκετὲς εὐκαιρίες νὰ διαφύγει στὴ Δύση. Γιατί λοιπὸν δὲν τὸ ἔπραξε; Στὴν αὐτοβιογραφία τῆς ὑποστηρίζει ὅτι φοβόταν.«Θὰ ὀργάνωναν κάποιο αὐτοκινητικὸ ἀτύχημα,θὰ ἔλιωναν τὰ πόδια μου...φοβόμουν ὅτι θὰ μὲ σκότωναν»γράφει.Φαίνεται ὅτι οἱ φόβοι τῆς εἶχαν κάποια βάση καθὼς ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἀκουγόταν ἔντονα στοὺς κύκλους της ὅτι ἡ ΚGΒ ὀργάνωνε κάποιο «ἀτύχημα» προκειμένου νὰ σπάσει τὰ πόδια τοῦ Νουρέγεφο, ὁ ὁποῖος εἶχε ἤδη αὐτομολήσει στὴ Δύση. Σὲ ἄλλο κεφάλαιο, μὲ τίτλο «Πῶς πληρωνόμαστε»,ἀφοῦ ὑποστηρίζει ὅτι τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν κερδῶν τοῦ Μπαλσόι στὸ ἐξωτερικὸ πήγαινε«στὴ χρηματοδότηση πολυτελῶν διακοπῶν τῶν κεφαλῶν τοῦ κόμματος», ἰσχυρίζεται ὅτι οἱ χορευτὲς στὶς περιοδεῖες ἔπρεπε νὰ ἐπιβιώνουν μὲ μόλις πέντε δολάρια τὴν ἡμέρα.

Προκειμένου νὰ μὴ λιποθυμήσουν ἀπὸ τὴν πείνα,γράφει,κατέφευγαν στὶς...ζωοτροφές: «Ἔχοντας καταναλώσει φαγητὸ γιὰ ζῶα νιώθεις πολὺ δυνατὸς» γράφει χαρακτηριστικά. «Ψήναμε μπιφτέκια γιὰ σκύλους ἀνάμεσα σὲ δύο ἠλεκτρικὰ σίδερα τοῦ ξενοδοχείου,βράζαμε λουκάνικα στὸ μπάνιο... ὁ ἀτμὸς μᾶς ἔπνιγε, ἔφευγε κάτω ἀπὸ τὶς πόρτες τῶν δωματίων, ἔφτανε νὰ “μπουκώνει” ἀκόμη καὶ τὰ ἀσανσέρ. Τὴν ὥρα τοῦ φαγητοῦ ὁ μπουφὲς ἀδείαζε μέσα σὲ δευτερόλεπτα καὶ ἁρπάζαμε τὰ γκαρσόνια ἀπὸ τὶς μπλοῦζες ζητώντας περίσσευμα. Ἦταν ἀπίστευτα ντροπιαστικό, ἀπαίσιο».

Σχόλιο: Ἐκεῖ κατήντησε ὁ «ὑπαρκτὸς σοσιαλισμὸς» τοὺς ἀνθρώπους. Νὰ ζοῦν κάτω ἀπὸ ἄθλιες συνθῆκες, νὰ προσπαθοῦν μετὰ βίας νὰ ἐπιβιώσουν καὶ νὰ εἶναι φυλακισμένοι μέσα στὴν ἴδια τοὺς τὴ χώρα. Καὶ τὸ χειρότερο; Νὰ διώκονται γιὰ τὴν πίστη τους στὸ Θεό… Ἀλήθεια, πόσα ἑκατομμύρια ἄνθρωποι σφαγιάστηκαν στὶς....

 χῶρες τοῦ «ἀνατολικοῦ μπλὸκ» γιὰ νὰ οἰκοδομηθοῦν οἱ ἐκεῖ δικατορίες; Πόσοι ἄραγε ὑπέφεραν φρικτὰ βασανιστήρια καὶ πολυετεῖς φυλακίσεις, ἐπειδὴ τόλμησαν νὰ κάνουν δημόσια του Σταυρό τους;

Δυστυχῶς, παρὰ τὶς φρικτὲς αὐτὲς ἀλήθειες ποὺ ὁλοένα καὶ περισσότερο βλέπουν τὸ φῶς τῆς δημοσιότητας, ὑπάρχουν ἀκόμη ἄνθρωποι (εὐτυχῶς λιγοστοὶ) ποὺ ἐπιθυμοῦν καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἵδρυση ἑνὸς παρομοίου καθεστῶτος καὶ ταυτοχρόνως ἰσχυρίζονται ὅτι βάζουν πάνω ἀπὸ ὅλα τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα. Δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅτι τὸ πρῶτο ἀναιρεῖ τὸ δεύτερο καὶ ἀντίστροφα; Γιὰ ποιὰ δικαιώματα μιλοῦν ὅταν μὲ βάση τὰ Συντάγματα τῶν κομμουνιστικῶν καθεστώτων ἦταν ποινικοποιημένη κάθε ἵδρυση θρησκευτικῶν κοινοτήτων ἐνῶ ἀπαγορεύονταν κάθε ἔξοδος ἀπὸ τὴ χώρα;

‘Αλλωστε, μετὰ τὴν πτώση τῶν δικατατοριῶν ἡ ἐπιστροφὴ τῶν ἀνθρώπων στὸ Θεὸ ἦταν πρωτοφανὴς καὶ ἀπέδειξε πόσο στερημένοι ἦταν ἀπὸ τὴ μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὰ χρόνια της ὕπαρξης τῶν ἄθεων καθεστώτων. Θὰ πρέπει νὰ δοξάζουμε τὸ Θεὸ ποὺ ἡ χώρα μας δὲν ἔζησε ἀντίστοιχες καταστάσεις καὶ γλίτωσε ἀπὸ τὶς θηριωδίες τῶν κομμουνιστικῶν καθεστώτων ποὺ θὰ μείνουν στὴν ἱστορία μὲ τὰ πιὸ μελανὰ γράμματα.