ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ
Ποιὰ εἶναι ἡ ὑψηλότερη σκέψη ποῦ ἁρμόζει στὸν ἄνθρωπο; Στὸν ἀξιωματοῦχο Ἰωάννη, γιὰ τὰ τρία μεγαλύτερα πράγματα στὸν κόσμο
Μοῦ θέσατε τὰ ἑξῆς τρία ἐρωτήματα:
* Ποιὰ εἶναι ἡ ὑψηλότερη σκέψη ποῦ ἁρμόζει στὸν ἄνθρωπο;
* Ποια εἶναι ἡ μεγαλύτερη μέριμνα ποῦ ἁρμόζει στὸν ἄνθρωπο;
* Τί εἶναι ἐκεῖνο ποῦ πρέπει νὰ προσμένει ὁ ἄνθρωπος σὰν τὸ πιὸ ἀντάξιό του;
Τὸ νὰ σκέφτεται ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή του, εἶναι ἡ ὑψηλότερη σκέψη ποὺ τοῦ ἁρμόζει.
Τὸ νὰ μέριμνα γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς, εἶναι ἡ μεγαλύτερη μέριμνα ποὺ ἁρμόζει στὸν ἄνθρωπο.
Τὸ νὰ προσμένει τὸ θάνατο, εἶναι ἡ προσμονὴ ποὺ ἁρμόζει περισσότερο στὸν ἄνθρωπο.
Πῶς πρέπει νὰ σκέφτεστε γιὰ τὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ στὴν ἀνθρώπινη ζωή; Θὰ πρέπει νὰ πάρετε σὰν μέτρο τὸν ἠθικὸ νόμο τοῦ Θεοῦ. Σύμφωνα μὲ τὸ μέτρο αὐτό, νὰ παρατηρεῖτε αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, αὐτῶν ποὺ γνωρίζετε καὶ ὅσων ἔχετε κάποια σχέση μαζί τους. Τὸ πιὸ σημαντικὸ ἀπ' ὅλα εἶναι νὰ ἐξετάζετε τὰ ἠθικὰ αἴτια σὲ ὅλα ὅσα συμβαίνουν σὲ κάποιον. Αὐτὸ δὲν εἶναι πάντα μία εὔκολη ὑπόθεση, ἐπειδὴ τὰ αἴτια κάποιες φορὲς εἶναι ἀπομακρυσμένα καὶ κρυμμένα στὸ ἀπώτερο παρελθὸν ἑνὸς ἀνθρώπου, ἐνῶ ἄλλοτε μποροῦν νὰ ἐντοπιστοῦν καὶ στὴ ζωὴ τῶν γονέων του. Ἡ χριστιανικὴ ἐξομολόγηση βασίζεται στὴν ἀνακάλυψη αὐτῶν τῶν αἰτίων. Ὁ Ψαλμωδὸς λέει πρὸς τὸν Θεό: ἐν ταῖς ἐντολαίς σου ἀδολεσχήσω καὶ κατανοήσω τὰς ὁδούς σου (Ψ. 118, 15). Ὡς ἠγάπησα τὸν νόμον Σου, Κύριε· ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μου ἐστιν (Ψ. 118, 97). Ἐπειδὴ στὴ βάση ὅλων ὅσων συμβαίνουν στοὺς υἱοὺς Ἀβραὰμ βρίσκονται οἱ ἐντολὲς τοῦ Κυρίου. Καὶ ὁ νόμος τοῦ Κυρίου εἶναι φῶς τὸ ὁποῖο φωτίζει αὐτὸ ποὺ συμβαίνει σὲ...
κάποιον.Πῶς πρέπει νὰ μεριμνᾶτε γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς; Γιὰ νὰ μὴν σᾶς ἀπαριθμῶ: νὰ διαβάζετε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ρωτᾶτε τὴν Ἐκκλησία. Πραγματικά, ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει μεγαλύτερο θησαυρὸ σὲ τοῦτο τὸν κόσμο. Καὶ εἶναι αὐτό, τὸ μόνο ἀγαθὸ ποὺ μπορεῖ νὰ διασώσει ἀπὸ τὸ θάνατο καὶ τὴ φθορά. Ὅλα τὰ ἄλλα, ὅσα δὲν εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἀλλὰ εἶναι ἀνθρώπινα, ὅσα ὁ ἄνθρωπος ἐκτιμᾶ καὶ φυλάγει, ὅσα εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν ψυχή, φθείρονται ἀναπόφευκτα καὶ πεθαίνουν.
Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, θησαυρὸς πολυτιμότερος ἀπ' ὅλο τὸν ὑλικὸ κόσμο, σύμφωνα μὲ τοὺς λόγους τοῦ Χριστοῦ: τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήση, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῆ; (Μτ. 16, 26). Δὲν μπορεῖ λοιπόν, νὰ ὑπάρξει μέριμνα περισσότερο ἀντάξια γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ ἐκείνη γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς του.
Πῶς πρέπει νὰ προσμένετε τὸ θάνατο; Ὅπως τὸν προσμένει καὶ ὁ στρατιώτης στὸν πόλεμο. Ἢ ὅπως ὁ μαθητὴς ποὺ ἑτοιμάζεται μὲ σπουδή, περιμένοντας ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ νὰ τὸν καλέσει ὁ δάσκαλος. Ὁ ἴδιος ὁ Σωτήρας, μᾶς ὑπενθύμισε τὴν ἀδιάλειπτη προσμονὴ τοῦ θανάτου μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ ἄφρονος πλουσίου ὁ ὁποῖος ἔκτιζε καινούριες ἀποθῆκες καὶ ἑτοιμαζόταν γιὰ μακρὲς ἀπολαύσεις ἐπὶ τῆς γής, ὅταν ξαφνικὰ ἄκουσε νὰ τοῦ λένε: ἄφρον, ταύτη τὴ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτούσιν ἀπό σου· ἃ δὲ ἠτοίμασας τίνι ἔσται; (Λκ. 12, 20).
Λοιπὸν γιατί, τὸ νὰ σκέφτεται ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή του, εἶναι ἡ ὑψηλότερη σκέψη ποῦ τοῦ ἁρμόζει;
Ἐπειδὴ ἀκριβῶς, φέρνει στὸν ἄνθρωπο σοφία καὶ μακαριότητα.
Γιατί ἡ μέριμνα γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ μεγαλύτερη μέριμνα ποῦ ἁρμόζει στὸν ἄνθρωπο;
Ἐπειδὴ ἡ ψυχὴ εἶναι, ὁ μεγαλύτερος θησαυρὸς ποὺ ὑπάρχει στὴ γῆ καὶ εἶναι φυσικό, γιὰ τὸν μεγαλύτερο θησαυρὸ νὰ ἀφιερώνεται καὶ ἡ περισσότερη φροντίδα.
Γιατί εἶναι ἡ προσμονὴ τοῦ θανάτου, ἡ προσμονὴ ποῦ ἁρμόζει περισσότερο στὸν ἄνθρωπο;
Ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ προσμονὴ καθαρίζει τὴ συνείδηση καὶ ὠθεῖ τὸν ἄνθρωπο σὲ κάθε ἔργο ἀγαθό. Ὅταν κάποτε ρώτησαν κάποιον ἄξιο καὶ καλὸ ἄνθρωπο, τί ἀπ' ὅλα στὴ ζωὴ τὸν ἔσπρωχνε στὸ μόχθο καὶ τὴν ἀγαθοεργία, ἐκεῖνος ἀπάντησε: ὁ θάνατος.
Τοῦτα τὰ τρία, δὲν θὰ τὰ συναντήσει κανεὶς στὰ ζῶα. Εἶναι ἰδιώματα μονάχα τοῦ ἀνθρώπου καὶ μάλιστα ἑνὸς ἀνωτέρου τύπου ἀνθρώπου. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα εἶναι κοινὰ στοὺς ἀνθρώπους καὶ τὰ ζῶα.
Εἰρήνη ὑμὶν καὶ εὐλογία ἀπὸ Θεοῦ.
Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ἐπισκόπου Ἀχρίδος 1956
ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΟΡΘΟΔΞΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
ΤΗΛ: 2310212659
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου