Ὁ Χριστὸς ἦλθε στὸν κόσμο νὰ σώσει ἁμαρτωλούς, ἀπὸ τοὺς ὁποίους πρῶτος εἶμαι ἐγὼ (Ἃ' Τίμ. 1, 15). Δὲν εἶπε, ἤμουν, ἀλλά, εἶμαι. Ἡ συγχώρηση δόθηκε ἀπὸ τὸ Θεό. Ὁ Παῦλος ὅμως δὲν ξεχνοῦσε, θυμόταν τὰ ἁμαρτήματα, ποὺ τοῦ συγχώρησε ὁ Θεός. Αὐτὰ ποὺ τοῦ ἐξάλειψε ὁ Κύριος, ὁ Παῦλος τὰ φανέρωνε, τὰ ἔκαμε θέαμα σὲ ὅλους. Γιὰ νὰ καταλάβετε ὅμως γιατί ὁ Παῦλος θυμόταν τὶς ἁμαρτίες, ποὺ τοῦ συγχωρήθηκαν ἀπὸ τὸ Θεό, ἀκούσατε τὸν Προφήτη ποὺ λέγει: Δὲν θὰ θυμηθῶ πιὰ τὶς ἁμαρτίες σου. Σὺ ὅμως θυμήσου (Ἤσ. 43, 25).Ὁ Θεὸς ὀνομάζει τὸν Παῦλο «σκεῦος ἐκλογῆς», ἐκλεκτὸ ὄργανό Του. Αὐτὸς ὅμως θεωρεῖ καὶ ἀποκαλεῖ τὸν ἑαυτὸ τοῦ πρῶτο ἁμαρτωλό. Καὶ ἀφοῦ δὲν λησμονοῦσε τὶς ἁμαρτίες ποὺ τοῦ συγχωρήθηκαν, σκέψου πόσο θυμόταν τὶς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ... Ἡ θύμηση τῶν ἁμαρτημάτων συγκρατεῖ τὴ σκέψη, τὴν κάνει νὰ νοιώθει ταπεινή, καὶ μὲ τὴν ταπεινοφροσύνη κερδίζει ὁ ἄνθρωπος τὴν εὔνοια, τὴ συμπάθεια τοῦ...
Θεοῦ.(Ἄγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)
ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΑ
ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ”
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
Aυτο που θα πω το εχω διαβασει σε θρησκευτικο βιβλιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιταν ενας νεος ο οποιος προσευχοταν στον Ιησου Χριστο και του ελεγε: Χριστε μου δεν θα κανω ξανα το αμαρτημα της πορνειας και ορκιζοταν κι ολας με δακρυα που ζητουσαν συνχωρεση επειδη το ξαναεκαμνε μετα, αυτο γινονταν για χρονια ενω ελεγε οτι δεν θα ξαναπεσει σε αμαρτημα επεφτε ξανα και ξανα παλι αλλα με δακρυα μετα και κατανυξη ζητουσε συνχωρεση,ο διαβολος ενω μεν απο την μια χαιροταν που εκενε το αμαρτημα και εφραινονταν, απο την αλλη οταν ζητουσε συνχωρεση ο νεος απο τον Ιησου Χριστο εσκαγε αυτος απο κακια και μην μπορωντας να το αντεξει αλλο πηγε ο ιδιος ο διαβολος στον Ιησου Χριστο και του λεγει:πως δεχεσαι αυτον τον πορνο και τον ακους; αφου ειναι δικος μου κανει ξανα και ξανα το αμαρτημα και εσυ δεχεσαι την συνχωρεση του, μα πως; αφου δεν αλλαζει αυτος,δεν εισαι δικαιος λοιπον
και Ο Κυριος του λεγει:εσυ εισαι η πηγη της κακιας και του μισους και οταν οι ανθρωποι κανουν αμαρτιες εσυ χαιρεσαι και γελας και τους θεωρεις δικους σου,εγω που ειμαι ο θεος αληθινος της αγαπης και του ελεους οταν βλεπω το πλασμα μου να μου ζηταει συγνωμη,το ελεος μου να μην του το δωσω; και να μην χαιρομαι να τον ακουω να μου το λεει; και εγω να τον συνχωρω γιατι ειμαι ο Θεος της αγαπης και επειδη τοσα χρονια αυτος ο νεος δεν εχασε την υπομονη του παρ ολο που αμαρτανε και την ελπιδα του σε εμενα και δεν επαβε να μετανοει παλι σε εμενα για αυτο και εγω θα τον παρω μαζι μου σε καιρο μετανοιας,ωστε εσυ να μην μπορεις να τον ξαναπειραξεις και να κερδισει αυτος τον παραδεισο,
Ετσι λοιπον πεθανε ο ανθρωπος αυτος σε καιρο μετανοιας και πηγε στον Χριστο
Για αυτο οταν αμαρτανουμε να μην απελπιζομαστε απεναντι στον Θεο αλλα να στηριζομαστε στο ελεος του που ειναι ατελειωτο γιατι ειναι ο Θεος της αγαπης και μας δεχεται παντα αρκει να μετανοουμε, ο διαβολος θελει να μας φερει μετα την αμαρτια την απελπισια για να μην συνχωρεθουμε και ξεφυγουμε απο τα νυχια του, στην αρχη σου φερνει την αμαρτια σαν κατι οχι τοσο τραγικο και μετα σου λεει μολις την κανεις: α τωρα εσυ εισαι πολυ αμαρτωλος, δεν σε δεχεται ο Χριστος τωρα, παει που να σε ακουσει τωρα, παει τωρα τελειωσαν ολα,ειδατε με τι πονηρια παει στον ανθρωπο, για αυτο η προσευχη μας να ειναι:
ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ