Τοῦ Νόαμ Τσόμσκι.
Μὴν τὸ διαβάσετε ἁπλῶς. Μελετῆστε τὸ καὶ κατανοῆστε τό. Ἔτσι θὰ κατανοεῖτε καλύτερα αὐτὰ ποὺ γίνονται. Γνωρίζοντας τὰ "πὼς" θὰ καταλαβαίνετε τὰ "γιατί".
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Τὸ θεμελιῶδες στοιχεῖο τοῦ κοινωνικοῦ ἐλέγχου εἶναι ἡ στρατηγική της ἀπόσπασης τῆς προσοχῆς ποὺ ἔγκειται στὴν ἐκτροπὴ τῆς προσοχῆς τοῦ κοινοῦ ἀπὸ τὰ σημαντικὰ προβλήματα καὶ τὶς ἀποφασισμένες ἀπὸ τὶς οἰκονομικὲς καὶ πολιτικὲς ἐλὶτ ἀλλαγὲς μέσω τῆς τεχνικῆς του κατακλυσμοῦ συνεχόμενων ἀντιπερισπασμῶν καὶ ἀσήμαντων πληροφοριῶν. Ἡ στρατηγική της ἀπόσπασης τῆς προσοχῆς εἶναι ἐπίσης ἀπαραίτητη γιὰ νὰ μὴν ἐπιτρέψει στὸ κοινὸ νὰ ἐνδιαφερθεῖ γιὰ ἀπαραίτητες γνώσεις στοὺς τομεῖς τῆς ἐπιστήμης, τῆς οἰκονομίας, τῆς ψυχολογίας, τῆς νευροβιολογίας καὶ τῆς κυβερνητικῆς. «Διατηρῆστε τὴν προσοχὴ τοῦ κοινοῦ ἀποσπασμένη, μακριὰ ἀπὸ τὰ ἀληθινὰ κοινωνικὰ προβλήματα, αἰχμάλωτη θεμάτων ποὺ δὲν ἔχουν καμία σημασία. Διατηρῆστε τὸ κοινὸ ἀπασχολημένο, τόσο πολὺ ὥστε νὰ μὴν ἔχει καθόλου χρόνο γιὰ νὰ σκεφτεῖ - πίσω στὸ ἀγρόκτημα, ὅπως τὰ ὑπόλοιπα ζῶα» (ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ κείμενο: Ἀθόρυβα ὄπλα γιὰ ἤρεμους πολέμους).
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αὐτὴ ἡ μέθοδος καλεῖται ἐπισης «πρόβλημα- ἀντίδραση - λύση». Δημιουργεῖται ἕνα πρόβλημα, μία προβλεφθεῖσα «κατάσταση» γιὰ νὰ ὑπάρξει μία κάποια ἀντίδραση ἀπὸ τὸν κόσμο, μὲ σκοπὸ αὐτὸς ὁ ἴδιος νὰ ὁρίσει τὰ μέτρα ποὺ ἡ ἐξουσία θέλει νὰ τὸν κάνει νὰ δεχτεῖ. Γιὰ παράδειγμα: Ἀφήνεται νὰ ξεδιπλωθεῖ καὶ νὰ ἐνταθεῖ ἡ ἀστικὴ βία ἢ ὀργανώνονται αἱματηρὲς ἐπιθέσεις ποὺ ἀποσκοποῦν στὸ νὰ ἀπαιτήσει ὁ κόσμος νόμους ἀσφαλείας καὶ πολιτικὲς εἰς βάρος τῆς ἐλευθερίας. Ἢ ἀκόμα: Δημιουργοῦν μία οἰκονομικὴ κρίση ὥστε νὰ γίνει ἀποδεκτὴ ὡς ἀναγκαῖο κακὸ ἡ ὑποχώρηση τῶν κοινωνικῶν δικαιωμάτων καὶ ἡ διάλυση τῶν δημόσιων ὑπηρεσιῶν.
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Γιὰ νὰ γίνουν ἀποδεκτὰ τὰ διάφορα ἀπαράδεκτα μέτρα, ἀρκεῖ ἡ σταδιακὴ ἐφαρμογή τους, λίγο λίγο, ἐπὶ συναπτὰ ἔτη. Κατὰ αὐτὸν τὸν τρόπο ἐπιβλήθηκαν τὶς δεκαετίες τοῦ '80 καὶ '90 οἱ δραστικὰ νέες κοινωνικοοικονομικὲς συνθῆκες(νεοφιλελευθερισμός): ἀνύπαρκτο κράτος, ἰδιωτικοποιήσεις, ἀνασφάλεια, ἐλαστικότητα, μαζικὴ ἀνεργία, μισθοὶ ποὺ δὲν....
ἐξασφαλίζουν ἕνα ἀξιοπρεπὲς εἰσόδημα, τόσες ἀλλαγὲς ποὺ θὰ εἶχαν προκαλέσει ἐπανάσταση ἂν εἶχαν ἐφαρμοστεῖ μονομιᾶς.
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ἕνας ἄλλος τρόπος γιὰ νὰ γίνει ἀποδεκτὴ μία ἀντιλαϊκὴ ἀπόφαση εἶναι νὰ τὴν παρουσιάσουν ὠς «ἐπώδυνη καὶ ἀναγκαία», ἐξασφαλίζοντας τὴ συγκατάβαση τοῦ λαοῦ τὴ δεδομένη χρονικὴ στιγμὴ καὶ ἐφαρμόζοντας τὴ στὸ μέλλον. Εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ γίνει ἀποδεκτὴ μία μελλοντικὴ θυσία ἀπ' ὅ,τι μία ἄμεση. Κατὰ πρῶτον ἐπειδὴ ἡ προσπάθεια δὲν καταβάλλεται ἄμεσα καὶ κατὰ δεύτερον ἐπειδὴ τὸ κοινό, ἡ μάζα, πάντα ἔχει τὴν τάση νὰ ἐλπίζει ἀφελῶς ὄτι «τὰ πράγματα θὰ φτιάξουν στὸ μέλλον»καὶ ὅτι οἱ ἀπαιτούμενες θυσίες θὰ ἀποφευχθοῦν. Αὐτὸ δίνει περισσότερο χρόνο στὸ κοινὸ νὰ συνηθίσει στὴν ἰδέα τῶν ἀλλαγῶν καὶ νὰ τὶς ἀποδεχτεῖ μὲ παραίτηση ὅταν φτάσει τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου.
ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Ἡ πλειονότητα τῶν διαφημίσεων ποὺ ἀπευθύνονται στὸ εὐρὺ κοινὸ χρησιμοποιοῦν λόγο, ἐπιχειρήματα, προσωπικότητες καὶ τόνο τῆς φωνῆς, ὅλα ἰδιαίτερα παιδικά, πολλὲς φορὲς στὰ ὅρια τῆς ἀδυναμίας, σὰν ὁ θεατὴς νὰ ἦταν μικρὸ παιδάκι ἢ διανοητικὰ ὑστερημένος.
Ὅσο περισσότερο θέλουν νὰ ἐξαπατήσουν τὸ θεατὴ τόσο πιὸ πολὺ υἱοθετοῦν ἕναν παιδικὸ τόνο. Γιατί; «Ἂν κάποιος ἀπευθύνεται σὲ ἕνα ἄτομο σὰν αὐτὸ νὰ ἦταν 12 χρονῶν ἢ καὶ μικρότερο, αὐτὸ λόγω τῆς ὑποβολῆς εἶναι πολὺ πιθανὸ νὰ τείνει σὲ μία ἀπάντηση ἢ ἀντίδραση ἀπογυμνωμένη ἀπὸ κάθε κριτικὴ σκέψη, ὅπως αὐτὴ ἑνὸς μικροῦ παιδιοῦ» (βλ. Ἀθόρυβα ὄπλα γιὰ ἤρεμους πολέμους).
ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Ἡ χρήση τοῦ συναισθήματος εἶναι μία κλασικὴ τεχνικὴ προκειμένου νὰ ἐπιτευχθεῖ βραχυκύκλωμα στὴ λογικὴ ἀνάλυση καὶ στὴν κριτικὴ σκέψη τῶν ἀτόμων. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἡ χρήση τῶν συναισθημάτων ἀνοίγει τὴν πόρτα γιὰ τὴν πρόσβαση στὸ ἀσυνείδητο καὶ τὴν ἐμφύτευση ἰδεῶν, ἐπιθυμιῶν, φόβων, καταναγκασμῶν ἢ τὴν προτροπὴ γιὰ ὁρισμένες συμπεριφορές.
Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε τὸ κοινὸ νὰ εἶναι ἀνήμπορο νὰ κατανοήσει τὶς μεθόδους καὶ τὶς τεχνολογίες ποὺ χρησιμοποιοῦνται γιὰ τὸν ἔλεγχο καὶ τὴ σκλαβιά του. «Ἡ ποιότητα τῆς ἐκπαίδευσης ποὺ δίνεται στὶς κατώτερες κοινωνικὲς τάξεις πρέπει νὰ εἶναι ἡ φτωχότερη καὶ μετριότερη δυνατή, ἔτσι ὥστε τὸ χάσμα τῆς ἄγνοιας μεταξὺ τῶν κατώτερων καὶ τῶν ἀνώτερων κοινωνικῶν τάξεων νὰ εἶναι καὶ νὰ παραμένει ἀδύνατον νὰ γεφυρωθεῖ» (βλ. Ἀθόρυβα ὄπλα γιὰ ἤρεμους πολέμους).
ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθῆστε στὸ κοινὸ τὴν ἰδέα ὅτι εἶναι τῆς μόδας νὰ εἶσαι ἠλίθιος, χυδαῖος καὶ ἀμόρφωτος.
ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τὰ ἄτομα νὰ πιστέψουν ὅτι αὐτὰ καὶ μόνον αὐτὰ εἶναι ἔνοχα γιὰ τὴν κακοτυχία τους, ἐξαιτίας τῆς ἀνεπάρκειας τῆς νοημοσύνης τους, τῶν ἱκανοτήτων ἢ τῶν προσπαθειῶν τους. Ἔτσι, τὰ ἄτομα, ἀντὶ νὰ ἐξεγείρονται ἐνάντια στὸ οἰκονομικὸ σύστημα, ὑποτιμοῦν τοὺς ἑαυτούς τους καὶ νιώθουν ἐνοχές, κάτι ποὺ δημιουργεῖ μία γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, τῆς ὁποίας ἀπόρροια εἶναι ἡ ἀναστολὴ τῆς δράσης. Καὶ χωρὶς δράση, δὲν ὑπάρχει ἐπανάσταση.
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατὰ τὰ τελευταία 50 χρόνια, ἡ ταχεία πρόοδος τῆς ἐπιστήμης ἔχει δημιουργήσει ἕνα αὐξανόμενο κενὸ μεταξὺ τῶν γνώσεων τοῦ κοινοῦ καὶ ἐκείνων ποὺ κατέχουν καὶ χρησιμοποιοῦν οἱ κυρίαρχες ἐλίτ. Χάρη στὴ βιολογία, στὴ νευροβιολογία καὶ στὴν ἐφαρμοσμένη ψυχολογία, τὸ σύστημα ἔχει ἐπιτύχει μία ἐξελιγμένη κατανόηση τῶν ἀνθρώπων, τόσο σωματικὰ ὅσο καὶ ψυχολογικά. Τὸ σύστημα ἔχει καταφέρει νὰ γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο ἄνθρωπο» ἀπ' ὅ,τι αὐτὸς γνωρίζει τὸν ἑαυτό του. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι στὶς περισσότερες περιπτώσεις τὸ σύστημα ἀσκεῖ μεγαλύτερο ἔλεγχο καὶ μεγάλη ἐξουσία πάνω στὰ ἄτομα, μεγαλύτερη ἀπὸ αὐτὴν ποὺ τὰ ἴδια ἀσκοῦν στοὺς ἑαυτούς τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου