ΑΡΤΕΜΙΟΣ
ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΑΣΚΑΣ-ΠΡΙΖΡΕΝΗΣ ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ - 07.12.2010
ΤΟΙΣ ΑΔΕΛΦΟΙΣ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣΙ ΤΗΣ ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΑΝΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ
ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ ΑΔΕΛΦΕ ΚΑΙ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΕ,
Πιστεύουμε πώς ἔφθασαν στή Σεβασμιότητά Σας οἱ εἰδήσεις γιά τά δυσάρεστα γεγονότα στή Σερβική Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἤτοι τά περί ἠμῶν, τοῦ ἐλαχίστου ἀδελφοῦ σας ἐν Κυρίω. Τά σημερινά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης (ΜΜΕ) εἶναι ποικίλα καί πολυάριθμα, καί συνεπῶς θά ἔχετε ἤδη ἐνημερωθεῖ, πώς, ἀνήμερα τῆς πεντηκοστῆς ἐπετείου τῆς μοναχικῆς μας κουρᾶς, ἀπεφάσισε ἡ Σύνοδος τῶν ἐπισκόπων της Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τήν καθαίρεσή μας ἀπό τό ἀξίωμα τοῦ ἐπισκόπου καί τήν ἐπαναφορά μας στήν τάξη τῶν μοναχῶν.
Δέν γνωρίζουμε ποιοί λόγοι ἀναφέρονται στίς πληροφορίες τίς ὁποῖες ἐλάβατε, καί τίνι τρόπω αὐτές παρουσιάζονται. Αὐτό πού γνωρίζουμε ὅμως εἶναι πώς ἐδῶ, στήν πατρίδα μας τήν Σερβία, τά ἐπίσημα ἀνακοινωθέντα, τά ἐκπορευόμενα ἐκ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου (ΔΙΣ) καί ἐκ τῆς σερβικῆς Κυβερνήσεως καί ἀνακυκλούμενα διά τῶν ΜΜΕ, βρίθουν ἀναληθειῶν, συκοφαντιῶν καί ἀναποδείκτων κατηγοριῶν.
Μικρή (καί πικρή) γεύση τοῦ ἐνορχηστρωμένου αὐτοῦ διωγμοῦ ἐναντίον ἠμῶν μπορεῖτε νά λάβετε μανθάνοντες ὅτι τό Πατριαρχεῖο Σερβίας (δήλ. ἡ ΔΙΣ) πρό μηνῶν κινήθηκε νομικά ἐναντίον τοῦ Πρωτοσυγκέλλου μου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Συμεών Βιλόβσκι, ὁ ὁποῖος εὐρίσκετο ἤδη στή Θεσσαλονίκη ἐκπονώντας τή διδακτορική του διατριβή στή Θεολογική Σχολή ΑΠΘ. Ὑπέβαλε κατ’ αὐτοῦ μήνυση γιά «ὑπόνοια κατάχρησης ἐξουσίας». Μετά τήν συνακόλουθη ἔκδοση διεθνοῦς ἐντάλματος συλλήψεως, ὁ π.Συμεών πέρασε τρισήμισυ...
μῆνες στίς ἑλληνικές φυλακές ἀναμένοντας τήν κρίση τοῦ Ἀρείου Πάγου. Ἡ δίκη πραγματοποιήθηκε στίς 6-7-2010.Ὁ Ἄρειος Πάγος μέ τήν ὑπ αρ. 1410/2010 ἀπόφασή του, ἡ ὁποία ἐξεφωνήθη δημοσίως στίς 13-7-2010, ἀθώωσε τόν π.Συμεών, ἀπορρίποντας τό αἴτημα τῶν σερβικῶν ἀρχῶν γιά ἔκδοσή του στή Σερβία ὅπου θά δικαζόταν μέ τήν κατηγορία τῆς «ὑπόνοιας κατάχρησης ἐξουσίας». Ὁ Ἄρειος Πάγος μάλιστα ἀπεφάνθη ἅ) ὅτι πρόκειται γιά προσχηματική δίωξη, ὄπισθέν της ὁποίας ὑποκρύπτεται δίωξη πολιτικῶν καί θρησκευτικῶν φρονημάτων, καί β) ὅτι δέν θά τύχει δίκαιης δίκης στή Σερβία.
Μήν ἐπιθυμώντας νά σᾶς ἀφήσουμε στό σκότος τῆς παραπληροφορήσεως ὅσον ἀφορᾶ στήν ὑπόθεσή μας, δραττόμεθα τῆς εὐκαιρίας νά παραθέσουμε στήν ἀγάπη σᾶς –συνημμένως τή παρούση–την ἀπό 13.9.2010 ἐπιστολή μας πρός τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο, ἐκ τῆς ἀναγνώσεως τῆς ὁποίας θά ἀποκτήσετε ἰδίαν ἀντίληψίν του πώς καί γιατί ἐπῆλθε ὁ χωρισμός μεταξύ ἠμῶν καί τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου.
Στήν ἐν λόγω ἐπιστολή μας ἡ πενταμελής Διαρκῆς Ἱερά Σύνοδος, στήν ὁποία συμμετεῖχαν καί ψήφισαν ἐναντίον μᾶς ἐγνωσμένοι κατήγοροι καί διῶκτες μας(!), χωρίς νά μᾶς καλέσει σέ ἀπολογία, ἀντέδρασε λαμβάνοντας ἀκόμα μία ἀντί-κανονική ἀπόφαση, βάσει τῆς ὁποίας μᾶς ἀπηγορεύθη «ἡ τέλεσις ὁποιασδήποτε ἱερουργίας» μέχρι τήν σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας στίς 17.11.2010. Ἀναμένοντας νά μᾶς δοθεῖ βῆμα ὥστε νά προβοῦμε στήν ἡμετέρα ὑπεράσπιση ἐνώπιόν της Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας καί οὕτως ἐνώπιον ὅλων νά λάμψει ἡ ἀλήθεια, σεβασθήκαμε τήν ἀπόφαση, παρά τό γεγονός ὅτι ἦταν ἀντί-κανονική.
Δυστυχῶς, δέν προσεκλήθημεν στή Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας. Ἡ Σύνοδος, στήν ὁποία καί πάλι συμμετεῖχαν καί ψήφισαν ἐναντίον μᾶς ἐγνωσμένοι κατήγοροι καί διῶκτες μας(!), αὐτή τή φορά ἐξέφερε ἐναντίον ἠμῶν ἀπόφαση καθαιρέσεως καί ὑποβιβασμοῦ στήν τάξη τῶν μοναχῶν, χωρίς καν νά μᾶς δοθεῖ τό ἀναφαίρετο δικαίωμα τῆς ἀπολογίας ἀλλά καί ἐρήμην ἠμῶν, γεγονός πού ἀντίκειται στούς Ἱερούς Κανόνες καί στόν Κατά-στατικό Χάρτη τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἐν κατακλείδι, καί τίς τέσσερεις φορές πού ἀσχολήθηκε εἴτε ἡ Διαρκής εἴτε τό Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας μέ τό θέμα μας [ἅ) 11-2-2010 ΔΙΣ–προσωρινή ἀπομάκρυνση ἀπό τόν θρόνο, β) 2-5-2010 Ἱεραρχία–«ἔκπτωση» ἀπό τόν θρόνο, γ) 18-9-2010 ΔΙΣ–αργία ἀπό κάθε ἱεροπραξία, δ) 18-11-2010 Ἱεραρχία–καθαιρεση], δέν προηγήθηκε ἀνακριτική διαδικασία, δέν ἐκλήθησαν μάρτυρες οὔτε κατηγορίας οὔτε ὑπερασπίσεως, δέν ἐκλήθημεν σέ ἀπολογία καί, ἐκτός της 2-5-2010, δέν ἐκλήθημεν καν στή Σύνοδο καί δέν συμμετείχαμε, καί τέλος οἱ δικαστές μᾶς ἦταν ἐγνωσμένοι κατήγοροι καί δεινοί συκοφάντες μας στά ΜΜΕ.
Ἔχουμε πρό ὀφθαλμῶν τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐπίσης ἀδίκως καί ἀντικανονικῶς δικασθεῖ, καθαιρεθεῖ, ἀφορισθεῖ καί ἐξορισθεῖ. Ὁ ἴδιος οὐδέποτε ἀνεγνώρισε τήν ἀπόφαση τῆς καθαιρέσεως, ἀλλά σέ ὅλη του τή ζωή θεωροῦσε τόν ἑαυτό του ὡς κανονικό Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, εἶχε ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ πολλούς ἐπισκόπους ἀνά τήν οἰκουμένη καί τελοῦσε (ὅταν ἦταν δυνατόν) τήν θεία Λειτουργία. Διο ἐπράξαμε καί ἐμεῖς παρομοίως. Δέν ἀποδεχθήκαμε τήν ἀπόφαση τῆς Συνόδου. Συνεχίζουμε νά θεωροῦμε τόν ἑαυτό μᾶς νόμιμο καί ἰσόβιο κανονικό Ἐπίσκοπο Ράσκας-Πριζρένης, καί ἑπομένως τελοῦμε μέ τούς μοναχούς καί πιστούς μας τήν θεία Λειτουργία, ἀναλόγως τῶν συνθηκῶν.
Ἐνημερώνουμε Ὑμᾶς περί ὅλων αὐτῶν, ἀγαπητέ ἀδελφέ, μέ τήν ἐλπίδα ἀδελφικῆς κατανοήσεως καί ὑποστηρίξεως, ὅπως θριαμβεύσει ἡ Ἀλήθεια, καί ὅπως παραμείνουμε σέ πνευματική καί κανονική κοινωνία μεθ Υμῶν ἁπάντων. Εἴμαστε στή διάθεσή σας γιά παροχή περαιτέρω διευκρινίσεων καί στοιχείων (ἐγγράφων κ.λπ.) ποῦ ἀφοροῦν στήν ὑπόθεσή μας.
Σᾶς εὐχόμεθα χαρούμενες καί παρά Θεοῦ εὐλογημένες ἑορτές τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως καί ἀναφωνοῦμε τόν εὐφρόσυνο χαιρετισμό:
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καί ἐπί γής εἰρήνη!
Χριστός ἐτέχθη!
Εὐλογημένο τό νέο ἔτος 2011!
Ὑμέτερος ἐν ἀγάπη τοῦ νηπιάσαντος Χριστοῦ ἀδελφός καί συλλειτουργός
Ἐπίσκοπος Ράσκας-Πριζρένης
καί Κοσσυφοπεδίου-Μετοχίων
†Αρτέμιος
(σφραγίδα καί ὑπογραφή)
-ΑΡΤΕΜΙΟΣ- Ἐπίσκοπος Ράσκας καί Πριζρένης καί Κοσσυφοπεδίου-Μετοχίων 13-9-2010
Ἱερά Μονή Σισάτοβατς
ΠΡΟΣ την ΔΙΑΡΚΗ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ
ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Β Ε Λ Ι Γ Ρ Α Δ Ι
Ἔκπληκτος, σοκαρισμένος καί βαθειά πληγωμένος ἀπό τό περιεχόμενο, τίς συκοφαντίες καί τίς ἀπειλές ἀπό τίς ὁποῖες βρίθει τό τελευταῖο ἔγγραφό της ΔΙΣ (ἄρ. πρώτ. 924, τή 26η-8-2010), ἀναγκάζομαι νά ἀπαντήσω κατά συνείδησιν.
Ἐδῶ καί μερικά χρόνια ἀνεχόμασταν καί ἀποδεχόμασταν πολλές ἀπό τίς ἀντικανονικές καί ἀντί-καταστατικές σας ἀποφάσεις καί ἐνέργειες, παρά τήν ἐκπεφρασμένη διαφωνία μας πρός αὐτές. Ὁ λόγος πού τό κάναμε αὐτό ἦτο ἡ δική μας τότε πεποίθηση, ὅτι εἶναι καλύτερη διά τήν Ἐκκλησία καί διά τόν λαόν ἡ δική μας καρτερία ἀπέναντι στίς δικές σας –εἰς τήν ἀρχή μικρότερες, καί ὕστερα ὁλοένα μεγαλύτερες καί βαρυτερες– παράνομες παραβιάσεις εἰς τήν δική μας ἐκ Θεοῦ παραχωρημένη δικαιοδοσία καί ἐξουσία ἐν τή Μητροπόλη Ράσκας-Πριζρένης, παρά ἡ αὔξηση καί ὄξυνση τῶν διενέξεων εἰς τήν Ἐκκλησία.
Εἶναι ἀπαραίτητο νά ὑπενθυμίσουμε; Νά ὑπενθυμίσουμε τό ζήτημα τῆς Μηνύσεώς μας τήν ὁποία ὑπεβάλαμε εἰς τό Στρασβοῦργο σχετικά μέ τή ζημιά πού προέκυψε κατά τά γεγονότα τῆς 17ης Μαρτίου τοῦ 2004 (Πογκρόμ), καί τήν ἐξαναγκασμένη ἀπόσυρσή της; Τό ζήτημα τοῦ Memorandum (τοῦ Ὑπομνήματος) ἐπίσης τοῦ Μαρτίου τοῦ 2005; Τό ζήτημα τῆς ἀποδοχῆς τῶν «ἀνακαινισμένων» κτιρίων τό 2008 καί 2009; Τό ζήτημα τοῦ μοναστηριοῦ Visoki Decani καί τοῦ προκύψαντος σχίσματος ὅσον ἀφορᾶ τήν διοίκησή του; Τό ζήτημα τοῦ δικαιώματός μας νά δικάζουμε καί νά ἐπιβραβεύουμε τούς κληρικούς μας;... Στό τέλος ἀποδεχθήκαμε, ἄν καί δέν συμφωνούσαμε, τήν ἀντί-κανονική καί ἀντί-καταστατική ἁρπαγή τῆς Μητροπόλεώς μας καί τήν δίωξή μας ἀπό τό Κοσσυφοπέδιο καί τά Μετόχια.
Ὅλα αὐτά τά κάναμε καί ὑπέστημεν χάριν τῆς εἰρήνης, ὁμονοίας καί ἑνότητας τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἐλπίζαμε στήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης καί τῆς ὁμοφροσύνης.
Μήπως ἡ δική μας ὑποχώρηση ἐνώπιόν σας ἔφερε εἰρήνη στήν Ἐκκλησία; Ὄχι. Ἀκολούθησε χάος. Μέ τή δική σας δράση προξενήθηκε ἀνεπανόρθωτη ζημιά στή Μητρόπολη Ράσκας-Πριζρένης.
Ἐκδιώξατε τόν μοναχισμό της. Καί τώρα τόν ἐκθέτετε σέ ταλαιπωρίες, ἐκβιασμούς, ἀπειλές μέ προσαγωγή σέ δικαστήριο –ἐκκλησιαστικό καί πολιτικό. Ἀρνεῖσθε τό δικαίωμά του διά πνευματικό δεσμό μέ ἐμᾶς, τόν πνευματικό τους πατέρα.
Συνεργάζεσθε μέ παρανόμους ἀλβανικούς θεσμούς καί ἔτσι συνδράμετε στήν ἀνεξαρτητοποίηση τοῦ ἀποσχιστικοῦ θύλακα στό Σερβικό Κοσσυφοπέδιο καί τά Μετόχια. Ἤδη ἔχετε ἀποκομίσει καί τούς ἐπαίνους ἀπό τούς ἐχθρούς.
Γκρεμίστηκε καί περιῆλθε σέ χάος ἡ λειτουργική τάξη καί εἰς τήν Μητρόπολη Ράσκας-Πριζρένης.
Ἐκτός ἀπό ὅλα αὐτά, ἀθετώντας τούς Ἱερούς Κανόνες καί τήν Ἱερά Παράδοση, ἐξωθεῖτε ὁλόκληρη τήν Σερβική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἰς τόν δρόμο τῆς βδελυκτῆς Οὐνίας. Τί ἄλλο δείχνει ἄλλωστε ἡ ὁμιλία τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου εἰς τήν Βιέννη πρό ὀλίγων ἡμερῶν;
Δέν ἔχουμε πλέον κανένα ἐπαρκῆ λόγο νά ἀποδεχόμεθα ἐκεῖνα μέ τά ὁποῖα δέν συμφωνοῦμε. Τέτοιο δικαίωμα δέν ἔχουμε πλέον –ποτέ δέν τό εἴχαμε. Ὡς Ἐπίσκοπος Ράσκας-Πριζρένης δέν ἐπιτρέπεται, δέν θέλουμε καί δέν μποροῦμε νά συμμετέχουμε στήν ἀποσύνθεση τῆς Ἁγιοσαββα-Ῥτικῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Πατέρες καί ἀδελφοί, ἀπευθύνομαι πρός ἐσᾶς ὡς μέλη τῆς ΔΙΣ, καί ἄς θεωρεῖται καί ἄς γίνει γνωστό ὅτι ταυτοχρόνως ἀποτεινόμεθα καί πρός τήν Ἱεραρχία, πρός τούς Προκαθημένους ὅλων τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τούς Ἀρχιερεῖς τους, τό ἱερατεῖο καί τόν μοναχισμό, ὡς καί πρός ὅλους τους Ὀρθοδόξους ἀνά τήν Οἰκουμένην.
Ἡ κυρία ἀφορμή εἶναι τό τελευταῖο σας ἔγγραφο, τό ὁποῖο εἰς τήν ἀρχή τῆς ἐπιστολῆς μᾶς ἀναφέραμε.
Ἀπεφασίσατε νά μᾶς ἐπιβάλετε καινούργια ποινή, φανερώνοντας οὕτως ὅτι δέν ἱκανοποιηθήκατε ἀκόμη μέ τόσες, ἕως τώρα ληφθεῖσες καί ἐφαρμοσθεῖσες ποινές, χωρίς νά ὑφίσταται πραγματική κανονική βάση.
Ἔγινε γνωστόν σέ ὅλους, καί πέραν τῶν συνόρων της Μητροπόλεως Ράσκας-Πριζρένης, ἀκόμα καί πέραν τῶν συνόρων της Σερβίας, τί κρύβεται στό βάθος ὡς ἀφορμή τῆς ἀπομακρύνσεώς μας ἀπό τό Κοσσυφοπέδιο καί τά Μετόχια, ἀπαγορεύοντάς μας ἀκόμη καί τό νά διαμείνουμε σέ κάποιο ἀπό τά ἐκ μέρους μᾶς ἀνακαινισθέντα καί ἀνεγερθέντα μοναστήρια, ἔστω καί μέ τήν ἰδιότητα εἰς τήν ὁποίαν μᾶς ὑποβιβάσατε ἀντί-κανονικῶς καί ἀντί-καταστατικῶς.
Οἱ τέτοιας βαρύτητος ποινές τίς ὁποῖες μᾶς ἐπιβάλατε, εἶναι ἀρκετές σέ ὁποιονδήποτε γιά νά ἐξαγάγει τό συμπέρασμα περί τοῦ ποιός αἰσθάνεται φόβο ἀπέναντι σέ ποιόν καί διατί· ποία πλευρά εἶναι κανονικῶς σωστή καί ποία δέν εἶναι.
Εἶναι ἐπίσης γενικῶς γνωστόν, ὅτι χάριν τῆς εἰρήνης εἰς τήν Σερβικήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ὑποταχθήκαμε στίς ἀποφάσεις σας, τονίζοντας κάθε φορᾶ πώς ἡ ὑποταγή αὐτή δέν σημαίνει καί συμφωνία ἐκ μέρους μας. Δέν ἦτο δυνατόν νά συμφωνήσουμε νά μᾶς ἁρπάζετε βιαίως τήν παρά Θεοῦ εἰς ἠμᾶς ἐμπιστευθείσαν Μητρόπολιν Ράσκας-Πριζρένης, καί νά τήν παραδίδετε εἰς τόν ἕναν καί τόν ἄλλον νυμφίον, ἠμῶν ἐν ζωή ἔτι ὄντων. Οἱ πάνσοφοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὀνόμασαν τέτοιες πράξεις «μοιχεία», ἐκ τῆς ὁποίας μόνο κακός τόκος μπορεῖ νά ἀναμένεται. Σήμερα ποιός μπορεῖ νά ὑπερηφανεύεται διά τόν τόκον, ὁ ὁποῖος ὡς ζιζάνιο ἐπληθύνθη ἀπό μία τέτοια μή εὐλογημένη σχέση; Μόνον οἱ ἐχθροί. Αὐτοί δυστυχῶς εἶναι πολλοί, ὄχι μόνον ἔξω ἀλλά καί μέσα. Ἀλλά ἀφήνουμε νά συλλογισθοῦν περί τούτων περισσότερο οἱ πρωτεργάτες καί ἐκτελεστές του καταχθονίου σχεδίου, πού εἶχε ὡς συνέπεια νά στερηθοῦμε τῆς Μητροπόλεως καί νά ἀποκοποῦμε τοῦ Κοσσυφοπεδίου καί τῶν Μετοχίων.
Ἡ κακία συνέχισε νά ἐξαπλώνεται. Σέ μία ἁλυσιδωτή ἀντικανονική δράση ἐκ μέρους σας, ὄχι μόνο μᾶς στερήσατε τοῦ θρόνου καί ἐκδιώξατε ἀπό τό Κοσσυφοπέδιο καί τά Μετόχια ἀλλά καί διασκορπίσατε τό ποίμνιό μας. Τό ποίμνιο ἐντούτοις ἀναγνωρίζει τόν ποιμένα του. Λογικό τυγχάνει καί ὡς τέτοιο αὐτοβούλως ἀποφασίζει νά τόν ἀκολουθεῖ. Δέν θέλει τόν ἐπιβεβλημένο ξένο ποιμένα ὁ ὁποῖος θέλει νά τό κρατᾶ μέσα στόν φόβο, ἀπειλώντας, δικάζοντας καί τιμωρώντας.
Ἔχουμε δικαίωμα νά ἀπαρνηθοῦμε τό δικό μας ποίμνιο, τό ὁποῖο δέν ἀπαρνεῖται ἐμᾶς; Τί ἀπάντηση θά δώσουμε εἰς τόν Χριστόν τόν Σωτήρα, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔθεσε ποιμένα τοῦ λογικοῦ ποιμνίου, εἰς τόν ὁποῖον καί ὁρκιστήκαμε ἰσοβία πίστη;
Ἔχοντας ὕπ? ὄψιν ὅλα αὐτά, ἐν Χριστῷ ἀδελφοί μου, δηλώνουμε καί παραδεχόμεθα μέ μεταμέλεια, πώς δέν πράξαμε καλῶς, ὅταν τονίζαμε καί δηλώναμε, πώς «ὑποτασσόμεθα στίς ἀποφάσεις σας, ἄν καί δέν συμφωνοῦμε». Ἡ «ὑποταγή» μας σέ σᾶς δέν ἐπέφερε τήν ἀναμενόμενη, ἀπό τήν πλευρά μας, εἰρήνη στήν Σέρβικη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Τό ἀντίθετο μάλιστα.
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νά ἀνακαλέσουμε ὅλες τίς μέχρι σήμερα δηλώσεις μας περί «ὑποταγῆς», γιατί βλέπουμε πώς γι αυτές θά δώσουμε λόγο στόν Κύριο. Στόν ἄλλο κόσμο δέν θά ἀπολογηθοῦμε σέ σᾶς, ἀλλά εἰς Αὐτόν πού μᾶς δίδαξε ἤδη μέσω τῶν Ἀποστόλων, Μαρτύρων, Διδασκάλων καί Ἁγίων της Ἐκκλησίας Του· «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῶ μᾶλλον ἡ ἀνθρώποις».
Ἔχουμε τήν αἴσθηση πώς μέ τίς ὑποχωρήσεις μας στίς ἀποφάσεις σας, τῶν ὁποίων ἐπροηγοῦντο ἐκβιασμοί, ἀπειλές καί τρομερές πιέσεις, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ νέες ἦταν πάντα πιό ἰσχυρές ἀπό τίς προηγούμενες, ἁμαρτήσαμε βαρέως ἐνώπιόν της ἐπισκοπῆς μας πού ὀνομάζεται «Ράσκα-Πριζρένη», ἐνώπιόν του ποιμνίου πού μᾶς ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός, δηλαδή ἐνώπιόν της διά βίου ὑποχρέωσής μας πρός τόν Ὕψιστο Θεό νά μείνουμε ἀκλόνητοι στήν πνευματική ἔπαλξη, σύμφωνα μέ τούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καί τόν δοθέντα ὅρκο κατά τήν εἰς ἀρχιερέα χειροτονία.
Γιά τόν λόγο αὐτό, ζητοῦμε μέ τό δίκαιό μας, νά μᾶς ἐπιστρέψετε τήν ἀφαιρεθεῖσα ἐπισκοπική ἕδρα Ράσκας-Πριζρένης, πράξη μέ τήν ὁποία ἐπιστρέφει στήν Σερβική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ κανονική τάξη καί εἰρήνη.
Στήν ἀντίθετη περίπτωση, γνωστοποιοῦμε μέ τό παρόν Γράμμα, πώς ἀπό τοῦδε καί στό ἑξῆς, ἀποδεσμευόμεθα ἀπό τό αἴσθημα προσωπικῆς ἐνοχῆς λόγω προηγούμενης «ὑποταγῆς», γιατί ἐμεῖς εἴμεθα στήν Ἐκκλησία καί ἐνώπιόν του Θεοῦ, διά βίου κανονικός ποιμένας τῆς ἐπισκοπῆς Ράσκας- Πριζρένης. Μέ τήν ἰδιότητα αὐτή δέν θά ὑποταχθοῦμε πιά σέ καμιά ἀντικανονική ἀπόφασή σας, ἔχοντας ἰδιαιτέρως ὑπ όψιν, πώς καί ὅλες οἱ προηγούμενες ἐλήφθησαν ὑπό τήν ἐπιταγή μή ἐκκλησιαστικῶν, πολιτικῶν καί ἐχθρικῶν παραγόντων. Ἀδιαμφισβήτητες μαρτυρίες καί γεγονότα πού στηρίζουν αὐτά πού λέμε, εἶναι σέ ὅλους καλῶς γνωστά. Τήν τελική περί αὐτῶν κρίση θά ἐκφέρουν ἀνεξάρτητοι ἱστορικοί, καί ἴσως πρίν ἀπό αὐτούς ἡ συνείδηση τοῦ δικαίου λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ἀδελφοί ἀρχιερεῖς, μπορεῖτε νά καταλάβετε καί νά δικαιολογήσετε ὅλα ὅσα εἴπαμε, ἐφόσον μέσα σᾶς ὑπερισχύει ἡ γνώμη ὅτι κανείς ἀπό σας καί κάτω ἀπό ὁποιεσδήποτε συνθῆκες, δέν θά ἐπέτρεπε σέ κάποιον νά τοῦ ἀφαιρέσει ἡ νά πλήξει μέ ὁποιονδήποτε τρόπο, εἰσβάλλοντας πλαγίως, τήν ἐπισκοπή τήν ὁποία τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός. Δηλαδή, ἄλλοι ἀρχιερεῖς νά καταργήσουν τά δικαιώματά του, τά ὁποία εἶναι θεμελιωμένα ἐπί τή βάσει τῶν ἐκκλησιαστικῶν κανόνων. Ἐφόσον ὅμως τέτοια θεώρηση δέν ὑπάρχει, ὑποκριτικά μόνον θά γίνεται λόγος περί ἀγάπης μεταξύ μας, καί θά εἶναι χαμένος κόπος ἡ προσπάθεια γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς εἰρήνης καί τάξεως μέσα στήν Ἐκκλησία μας.
Μέ αὐτά τά δεδομένα, θά ἐπέλθει ΣΧΙΣΜΑ στή Σερβική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Νά μήν ἐπιτρέψει ὁ Θεός, ἀλλά νά εἶσθε τότε ἕτοιμοι νά ἀναλάβετε τήν εὐθύνη γιά τό σχίσμα καί γιά τίς συνέπειες αὐτοῦ. Τό ζήτημα τοῦ σχίσματος στήν Ἐκκλησία μᾶς κανένας ἄλλος δέν τό ἀνακινεῖ κάθε τόσο ἀλλά καί παράλληλα κανένας ἄλλος δέν ἐργάζεται τόσο συστηματικά γιά τήν ἐπίτευξή του, παρά μόνον τά μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, ξεκινώντας ἀπό τίς 11 Φεβρουαρίου 2010 μέχρι σήμερα! Αὐτήν τήν ἀλήθεια ὁ κόσμος τήν βλέπει καί τήν ἀναγνωρίζει. Δέν μπορεῖ νά θαφθεῖ ἡ νά κρυβεῖ. Οὔτε ἡ εὐθύνη μπορεῖ νά ἐπιρριφθεῖ σέ κάποιον ἄλλο.
Ἐμεῖς ὅμως, μέ τήν ἰδιότητα τοῦ κανονικοῦ ἐπισκόπου Ράσκας-Πριζρένης καί Κοσσυφοπεδίου - Μετοχίων, παραμένουμε ἀσάλευτα προσκολλημένοι στόν Ἀρχιερέα ὅλων ἠμῶν Χριστό, πού μᾶς κάλεσε σέ ἰσόβια ἀρχιερατική διακονία ἐντός της κανονικῆς ἑνότητας μέ ὅλους τους ἀρχιερεῖς τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Τή Ἱερά Συνόδω πιστός ἐν Κυρίω
Ὁ ?Ἐπίσκοπος Ράσκας-Πριζρένης
καί Κοσσυφοπεδίου-Μετοχίων
†?ΡΤΕΜΙΟΣ
(σφραγίδα καί ὑπογραφή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου