
π. Μάρκελλος Καρακαλληνὸς
ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ
Ὁ Πανάγαθος καὶ πολυεύσπλαχνος Θεὸς ἐπιθυμεῖ πολὺ τὴν σωτηρίαν μας. Μᾶς περιμένει μὲ πολλὴ ἀγάπη εἰς τὴν οὐράνιον Βασιλείαν του, τὴν ἠτοιμασμένην ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. Διὰ τοῦτο ἐπεμβαίνει καὶ χειρουργεῖ μὲ πολλοὺς τρόπους τὴν ψυχήν μας, διὰ νὰ τὴν προετοιμάση ὡς κεκοσμημένην νύμφην διὰ τὴν Βασιλείαν του.
Ἐπειδὴ ἐμεῖς εἴμεθα ἀμελεῖς καὶ ὀκνηροὶ καὶ δὲν ἀγωνιζόμεθα ὅσον πρέπει διὰ τὴν σωτηρίαν μας, ἔρχεται ὁ φιλόστοργος Πατέρας μᾶς παιδαγωγικὰ νὰ μᾶς ξυπνήση. Κανένας ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ περάση τὴν ζωὴν τοῦ χωρὶς θλίψεις, ἀσθένειες, δοκιμασίες, ἀδικίες καὶ παντὸς εἴδους δυσκολίες.
Ἔρχεται ἡ ὥρα ποὺ κάθε ψυχὴ θὰ ἀνεβῆ τὸν ἰδικὸν τῆς Γολγοθά. Πρέπει νὰ δώση πολλὲς ἐξετάσεις, νὰ δοκιμασθῆ πολύ, διὰ νὰ γίνη κληρονόμος τῆς Βασιλείας του. Ἄλλος δρόμος δὲν ὑπάρχει. Αὐτὸν τὸν δρόμον ἐπέρασε πρῶτος ὁ Σταυρωθεῖς ἀναμάρτητος Ἰησοῦς Χριστός· αὐτὸν τὸν δρόμον ἀκολούθησαν εἰς τὴν συνέχεια ὅλοι οἱ μάρτυρες, οἱ ὁμολογηταί, οἱ ὅσιοι, ὅλοι οἱ ἅγιοι.
Σημειώνω αὐτὰ τὰ λόγια τώρα ποῦ....
ὁ δριμὺς πόνος τοῦ καρκίνου θερίζει τὰ.... σπλάγχνα μου. Ἀσπάζομαι τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μὲ δέος καὶ ἐλπίδα καὶ εἶναι σὰν νὰ τὸν ἐρωτῶ:
ὁ δριμὺς πόνος τοῦ καρκίνου θερίζει τὰ.... σπλάγχνα μου. Ἀσπάζομαι τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μὲ δέος καὶ ἐλπίδα καὶ εἶναι σὰν νὰ τὸν ἐρωτῶ:
Πῶς πρέπει ἡ ψυχή μου νὰ ἀντιμετωπίζη τὴν ὥρα τοῦ ἀφόρητου πόνου; Παρακαλῶ βέβαια τὸν γλυκύτατόν μας Κύριον νὰ μοῦ χαρίση τὴν ὑγείαν μου, ἀλλὰ ἐλπίζω μόνον εἰς τὸ Ἅγιον θέλημά Του. Τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου εἶναι τὸ μόνον ἀγαθὸν καὶ σωτήριον· διότι μόνον ὁ Κύριος γνωρίζει πότε εἶναι ἡ κατάλληλη ὥρα, διὰ νὰ ἀναχωρήση ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν.
Ἡ ψυχὴ ὅμως δὲν φεύγει μόνη της. Τὴν ἀκολουθοῦν τὰ ἔργα της· τὴν ἀκολουθοῦν οἱ Ἄγγελοι καὶ οἱ δαίμονες. Φοβερὴ μάχη διεξάγεται. Φοβερὸν λογοθέσιον γίνεται καὶ ἡ ψυχὴ μὲ λεπτομέρεια ἐξετάζεται. Ποῦ ὁ ζυγὸς θὰ κλίνη; Ποῖος θὰ ἁρπάση τὴν ψυχήν; Οἱ Ἄγγελοι ἢ οἱ δαίμονες; Τὰ παρόντα τελείωσαν· τὸ βιβλίον τῆς αἰωνιότητος ἄνοιξε. Θὰ εὑρεθοῦμε εἰς τὸν ἀφόρητον καὶ ἀκατανόητον τόπον τῆς κολάσεως ἢ εἰς τὸν Παράδεισον ὅπου θὰ ἀπολαμβάνωμεν τὸ γλυκύτατον φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος;
Ὅταν ἡ ψυχὴ ζῆ μὲ τὴν αἴσθησιν τῆς αἰωνιότητος, τότε ὁ πόνος μετριάζεται, ἀλλὰ ἀκόμη περισσότερον τότε ἡ ψυχὴ προσεύχεται θερμά, αἰτεῖται συγχώρησιν τῶν ἁμαρτημάτων καὶ πολλὲς φορὲς εὐχαριστεῖ τὸν Ἅγιον Θεὸν καὶ τὸν δοξολογεῖ ποὺ τοῦ δίδει τὴν δύναμιν νὰ ὑπομένη τὸν πόνον.
Ἀλλὰ τί εἶναι αὐτὸς ὁ πόνος καὶ αὐτὴ ἡ ὑπομονὴ ἐμπρὸς εἰς τὴν μακαριότητα, ὅπου μας περιμένει; Βέβαια ἡ σάρκα ὑποφέρει, λυγίζει, ἀλλὰ τί εἶναι αὐτὸς ὁ πόνος ἐμπρὸς εἰς τὰ βάσανα τῶν μαρτύρων;
Καὶ ὁ πονηρὸς διάβολος μέχρι τοῦ τελευταίου λεπτοῦ της ἐξόδου τῆς ψυχῆς, δὲν παύει νὰ πολεμῆ τὴν ψυχὴν μήπως μικροψυχήση καὶ γογγύξη κατὰ τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ καὶ ὁ Πανάγαθος Θεὸς δὲν παύει μὲ θεῖες παρακλήσεις νὰ ἐνισχύη τὸν ἀθλητήν του.
Σεβαστοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοὶ ἐμεῖς σήμερα εἴμεθα ἀδύναμοι. Μετὰ βίας κατορθώνουμε ὡς ἀμελεῖς νὰ σέρνουμε τὰ βήματά μας. Δὲν ἔχουμε καμμία ἀρετή. Μὴ μᾶς ἐγκαταλείψετε, εἰς τὰς εὐχᾶς σᾶς στηριζόμεθα... Ὁ Πανάγαθος Θεὸς νὰ μᾶς σκεπάζη, νὰ μᾶς εὐλογή, νὰ προστατεύη τὰ παιδιά του καὶ ὅλη τὴν Ἐκκλησίαν Του, διὰ νὰ δοξολογεῖται τὸ Ὄνομα τὸ Ἅγιον Αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰώνας. Ἀμήν.
π. Μάρκελλος
π. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ ΚΑΡΑΚΑΛΛΗΝΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου