Ἦταν ἕνα ἡλιόλουστο πρωινὸ Πέμπτης, ὅταν οἱ καμπάνες τῶν ἐκκλησιῶν ἄρχισαν νὰ χτυποῦν χαρμόσυνα, καλώντας τοὺς Ἀθηναίους νὰ ξεχυθοῦν στοὺς δρόμους καὶ νὰ πανηγυρίσουν τὸ τέλος τῆς γερμανικῆς κατοχῆς. Ὅλο τὸ βράδυ, μικρὲς φάλαγγες γερμανικῶν αὐτοκινήτων ξεκινοῦσαν πρὸς τὸ Βορρᾶ καὶ στὶς 6:30 τὸ πρωὶ ἄρχισε ἡ ἀποχώρηση τοῦ κυρίως σώματος. Στὶς 8, οἱ ἐλάχιστοι Γερμανοὶ ποὺ εἶχαν ἀπομείνει, συγκεντρώθηκαν στὸ μνημεῖο τοῦ Ἄγνωστου Στρατιώτη, ὅπου σὲ μία βιαστικὴ τελετή, ὁ στρατηγὸς Φέλμι κατέθεσε στεφάνι.
Τὸ μόνο ποὺ ἀπέμενε ἦταν ἡ ὑποστολὴ τῆς ναζιστικῆς σημαίας ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Βράχο τῆς Ἀκρόπολης. Ἕνας στρατιώτης κατέβασε τὴ σβάστικα χωρὶς καμία ἐπισημότητα στὶς 9:15, σημαίνοντας τὸ τέλος τῆς κατοχῆς ποὺ διήρκεσε 1.625 μέρες καὶ τὴν ἀρχὴ ἑνὸς τρελοῦ πανηγυριοῦ στοὺς δρόμους τῆς Ἀθήνας. Χιλιάδες κόσμου μὲ τὴ γαλανόλευκη στὰ χέρια ἀλληλοασπάζονταν, ἀναφωνώντας «Χριστὸς Ἀνέστη», παιδιὰ σκαρφάλωναν στὶς ὀροφὲς τῶν τράμ, ἐνῶ ἀπ' ἄκρη σ' ἄκρη ἀντηχοῦσε ὁ Ἐθνικὸς Ὕμνος.
Ἡ Κυβέρνηση Ἐθνικῆς Ἑνότητας, ὑπὸ τὸν πρωθυπουργὸ Γεώργιο Παπανδρέου, ἔφτασε στὴν Ἀθήνα ἔξι μέρες ἀργότερα, στὶς 18 Ὀκτωβρίου, καὶ ἀφοῦ προηγουμένως βεβαιώθηκε ὅτι ὁ ΕΛΑΣ τήρησε τὴ Συμφωνία τῆς Καζέρτας, κατὰ τὴν ὁποία θὰ συμμορφωνόταν πρὸς τὶς διαταγὲς τοῦ βρετανοῦ ἀρχιστράτηγου Σκόμπι.
Ὡστόσο, αὐτὸ ἦταν μόνο μία ἐλπίδα ποὺ θὰ διαψευδόταν 45 μέρες ἀργότερα μὲ τὸ ξέσπασμα τῶν Δεκεμβριανῶν. Τὰ ὄπλα θὰ ἀντηχοῦσαν ξανὰ στοὺς δρόμους τῆς πρωτεύουσας, ἀλλὰ αὐτὴ τὴ φορὰ θὰ ἦταν στραμμένα κατὰ ἀδελφῶν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου