Ὁ γέροντας Παϊσιος ἀκόμα καί σήμερα μετά τήν κοίμησή του περιδιαβαίνει στά μονοπάτια τοῦ Ἁγίου Ὅρους καί βοηθᾶ ὅποιον ἔχει ἀνάγκη.
——————————————————–
Φίλε Misha σέ χαιρετῶ,
Τελικά ὕστερα ἀπό σχεδόν 5 χρόνια, ἡ ἱστορία τῆς συναντήσεώς μου μέ τόν Γέροντα Παϊσιο καταλήγει σέ αἴσιο τέλος ἔτσι τελικά μπορῶ νά ρίξω τήν αὐλαία καί νά βρῶ λίγη ψυχική γαλήνη.
Εἶναι ἀναγκαῖο νά μοιρασθῶ αὐτήν τήν ἐμπειρία μέ κάποιον.
Ἰδιαιτέρως ὅταν αὐτός ὁ κάποιος εἶναι ἕνας πού ἔχει συναντήσει τόν Γέροντα.
Ὅπως ἐσύ.
Καί ἐδῶ μπορῶ νά δῶ τήν μεσολάβηση τοῦ Γέροντα.
Τό μόνο πού θέλω ἀπό ἐσένα εἶναι νά ἀκούσης τήν ὅλη ἱστορία σάν εἶδος...
.
Ἐξομολογήσεως.
Εἶμαι βέβαιος ὅτι θά δείξεις κατανόηση ὅσο κανείς ἄλλος καί αὐτό εἶναι ἀρκετό γιά ἐμένα.
Στήν ἱστορία μου θά βάλω καί μερικές φωτογραφίες μία καί πού μία φωτογραφία ἀξίζει γιά 1000 λέξεις.
25 Νοεμβρίου 2001
Στό μονοπάτι πρός τήν Ἱερά Μονή Καρακαλλου, λίγες ὧρες πρίν συναντήσω τόν Γέροντα
(Ἡ παρατιθέμενη φωτογραφία εἶναι τοῦ συντάκτη τῆς ἐπιστολῆς ἐλαφρῶς «πειραγμένη» γιά λόγους προστασίας τῶν προσωπικῶν δεδομένων)
Τόν Γέροντα τόν συνάντησα σέ ἕνα ἀκριβῶς ὅμοιο σημεῖο δρόμου, καί ἦταν ἀκριβῶς τό ἴδιο ἀκριβῶς ντυμένος.
Ἡ μόνη διαφορά στήν φωτογραφία εἶναι ὁ καιρός πού ἐκείνη τήν ἡμέρα ἦταν κρύος, μουντός καί στίς πλευρές τοῦ δρόμου ἐδῶ καί ἐκεῖ ὑπῆρχε χιόνι καί ἦταν πολύ λασπερός λόγω πού ἦταν φρέσκοκομμενος.
Σέ αὐτό τό σημεῖο ὁ δρόμος ἔκανε μία διχάλα σχήματος Υ.
Ἐγώ ἤμουν ἕτοιμος νά ἀκολουθήσω τόν ἀριστερό δρόμο μέ κατεύθυνση πρός τήν παραλία Γιατί εἶχα σχηματίσει τήν λανθασμένη ἐντύπωση ὅτι ἡ Μονή ἦταν κλειστά στήν παραλία.
Παρουσιάσθηκε ὁ Γέροντας καί ὕστερα ἀπό τό «Δέν πᾶς καλά, ἀκολούθησε μέ» ἄρχισε νά περπατάει πρός τόν δεξιό δρόμο.
Ἀκολουθώντας τόν Γέροντα ἀρκετά βήματα πιό πίσω διερωτόμουν «Γιατί δέν κρύωνε τόσο ἐλαφρά ντυμένος?»
Καί «Γιατί τά παπούτσια τοῦ ἦταν τόσο καθαρά καί ὄχι λασπωμένα ὅπως τά δικά μου?»
Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση πόσο γρήγορα περπατοῦσε, εἶχα ἀρχίσει νά λαχανιάζω καί αἰσθάνθηκα ἀνακούφιση ὅταν ὕστερα ἀπό τίς λίγες λέξεις πού ἀνταλλάξαμε κατά τήν διαδρομή «Βάζουν τίς μπουλντόζες καί καταστρέφουν τά μονοπάτια τοῦ Ἁγίου Ὅρους» καί «Χιονίζει στήν Ἰ…ἴα;»τελικά εἶπε
«ἀκολούθησε τό μονοπάτι, Ὁ Χριστός καί Ἡ Παναγία θά σέ προστατέψουν ἐγώ γυρίζω στήν σκήτη μου.»
Ἡ ὅλη ἱστορία βάστηξε περίπου 10 λεπτά πάνω κάτω.
Ὅταν χωριστήκαμε μέ τόν παράξενο τρόπο πού ἤδη σου ἔχω γράψει, κατάλαβα ὅτι κάτι πολύ παράξενο εἶχε συμβεῖ ἀλλά δέν μποροῦσα ἀκριβῶς νά καταλάβω τί.
Στίς 15 Δεκεμβρίου ἔφυγα ἀπό τό Ἅγιο Ὅρος.
Ὅπως τό Ferryboat ἀπομακρυνόταν ἀπό τήν προβλήτα τῆς Δάφνης ἐνοίωσα ἕνα πολύ βαθύ πόνο πού ἔφευγα ἀπό τό Ἅγιο Ὅρος, τώρα ξέρω ὅτι ὕστερα ἀπό 5 χρόνια ἕνα πολύ μεγάλο κομμάτι ἀπό τόν ἑαυτόν μου εἶναι ἀκόμη ἐκεῖ.
Ἔκανα Χριστούγεννα , Πρωτοχρονιά 2001 , 2002 μέ τήν οἰκογένειά μου
Πάλι ἔβαλα τόν σάκο καί τήν σκηνή μου στήν πλάτη καί ἄρχισα τίς περιηγήσεις μου.
(Ἀκολουθοῦν κάποιες προσωπικές ἀναφορές τοῦ φίλου ἐπιστολογράφου γιά ὄμορφες πεζοπορικές περιπέτειες καί τούς λόγους πού τόν ἀνάγκασαν . νά φύγει ἀπό τήν Ἑλλάδα)
Ὁ πόνος τοῦ χωρισμοῦ ἀπό τήν Ἑλλάδα ἦταν πολύ δυνατός αὐτήν τήν φορά, τά χρόνια περνᾶνε καί ἡ πιθανότητα ὅτι ἴσως νά μήν ξαναδῶ ποτέ τήν Ἑλλάδα γίνονται ὅλο καί περισσότερες.
(Ἀκολουθοῦν κάποιες ἀκόμα προσωπικές ἀναφορές τοῦ φίλου ἀποστολέα γιά τά ἔτη 2002- 2003)
Ὁ πόνος τοῦ χωρισμοῦ δέν ἦταν πιά τόσο δυνατός ἀλλά ἡ ἀνάμνηση τῆς συναντήσεως μέ τόν Γέροντα γινότανε δυνατότερη σέ σημεῖο πού ὁ ἀδελφός μου στήν Ἑλλάδα ἔφθασε νά μοῦ πεῖ ὅταν τόν εἶχα πάρει τηλέφωνο …. σέ παρακαλῶ ἄς μήν ἀρχίσουμε πάλι μέ τό Καλόγερο.
(Ἀκολουθοῦν κι ἄλλα προσωπικά στοιχεῖα γιά τά χρόνια 2003-2004 )
Κατά τήν διάρκεια τῶν Ὀλυμπιακῶν μου ἦρθε ἡ ἀνεξήγητη ἐπιθυμία νά φτιάξω μία μικρή ἐκκλησούλα γιά τόν κῆπο.
Ἡ ἐπιθυμία ἦταν πολύ δυνατή παρόλο πού στήν ζωή μου τό Θρησκευτικό μέρος δέν ἦταν πολύ ἔκδηλο.
Οἱ σχέσεις μου μέ τήν ἐκκλησία ἦταν πολύ τυπικές,
Ἁπλῶς σεβόμουν Θρησκεία καί Ἐκκλησία καί αὐτό ἦταν ΟΛΟ.
Τό Φθινόπωρο τοῦ 2004 ἄρχισα νά κάνω τά σχέδια καί νά μαζεύω τά ὑλικά καί τόν χειμώνα τοῦ 2004 -; 2005 ἐφτίαξα τήν Ἐκκλησούλα στό δωμάτιο πού χρησιμοποιῶ ὡς Hobby roomComputer room.
Ὅλα πήγαιναν σάν ρολόι καί πραγματικά τό γλεντοῦσα, τό παράξενο ἦταν ὅτι πολύ συχνά τό δωμάτιο γέμιζε ἀπό μία θαυμάσια εὐωδιά πού δέν μποροῦσα νά καταλάβω ἀπό πού προερχόταν.
Ἡ γυναίκα μου πού ἐρχόταν στόν δωμάτιο δέν τῆς μύριζε τίποτα.
Τήν ἐφτίαξα κομμάτι κομμάτι ἀπό καλῆς ποιότητας τσιμέντο ἔτσι θά ὑπάρχει γιά πολλά χρόνια.
Τελείωσα στίς ἀρχές Μάιου τοῦ 2005 καί κατέβασα τά κομμάτια στόν κῆπο γιά συναρμολόγηση.
Στίς ἀρχές τοῦ Αὐγούστου 2005 ὅλα ἦταν ἕτοιμα, ἀπό τήν Ἑλλάδα μου ἔστειλαν τό Καμπανάκι ἐπίσης Ἁγιασμό ἀπό τήν Ἐκκλησία τῶν Σπάτων καί λάδι ἀπό τό καντήλι τοῦ Ἁγίου Ἐφραιμ.
Στίς 15 Αὐγούστου 2005 κάναμε τήν ἀφιέρωση τῆς Ἐκκλησούλας μου Στήν Παναγία καί τήν ὀνομάσαμε Ἡ Πανταχοῦ Παροῦσα.
Οἱ εἰκόνες εἶναι δῶρα ἀπό τήν οἰκογένειά μου στήν Ἑλλάδα.
Ἀμέσως ἄρχισαν νά συμβαίνουν παράξενα πράγματα.
Τήν ἑπόμενη ἡμέρα δούλευα στό Κομπιοῦτερ μου. Συνήθως ἔχω πολλές σελίδες ἀνοιχτές ταυτόχρονα.
Ὅταν τελείωσα καί ἔκλεινα τίς σελίδες στό τέλος ἐμφανίστηκε ἡ φωτογραφία τοῦ Γέροντα πού μου ἔδειξε τόν δρόμο στό Ἅγιο Ὅρος καί ἔψαχνα τόσο καιρό νά βρῶ κάτι σχετικό μέ αὐτόν. Ἀκόμη δέν ἤξερα τό ὄνομά του.
Ἔπαθα σόκ καί ἀμέσως πῆρα τηλέφωνο τήν ἀδελφή μου στήν Ἑλλάδα λέγοντάς της ὅτι Βρῆκα τόν Καλόγερο …. βρῆκα τόν καλόγερο καί ὅτι μου μοστράριζε τό παπούτσια του σάν νά μοῦ ἔλεγε «Μέ Θυμᾶσαι;»
Τίς εἶπα ὅτι θά τῆς ἔστελνα μία φωτογραφία καί νά πήγαινε στόν Παπά τῆς ἐνορίας καί αὐτός ἴσως νά ἤξερε ποιός εἶναι. Ἡ ἀδελφή μου ἦταν πιό προσγειωμένη καί μοῦ εἶπε κατά τά φαινόμενα θά ξαναπαρουσιαστεῖ ἡ θά σού δώσει σημάδια ποιός εἶναι.
Μερικές μέρες ἀργότερα ἐντελῶς τυχαία ἐπίασα τήν ἐκπομπή τοῦ Μάνου Τσιλιμίδη agrypnos στήν ΝΕΤ καί ἄκουσα ὅταν κάποιος ἀπό τούς ἀκροατές τοῦ τόν ρώτησε ἐάν ἤξερε πού μποροῦσε νά βρεῖ γιά τούς ἑορτάζοντες τῆς ἡμέρας. Ὁ Τσιλιμίδης τοῦ εἶπε νά κοιτάξει στήν σελίδα www.eortologio.gr
Ἀπό περιέργεια πῆγα στήν σελίδα, πραγματικά ὡραῖα σελίδα καί πολύ χρήσιμη γιά ἀνθρώπους ὅπως ἐγώ.
Πῆγα στό Guestbook καί ἀφίσα ἕνα Comment κάτι πολύ τυπικό,
Ὕστερα ἀπό 10 ἡμέρες εἶχα ἕνα e-mail ἀπό ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ kivotos Help– www.kivotos.1821.gr στό ὁποῖον μου ἔλεγαν σχετικῶς μέ τήν σελίδα τους.
Τούς ἀπάντησα ρωτώντας τους πώς βρῆκαν τήν διεύθυνσή μου. Μοῦ εἶπαν ἀπό τό eortologio
Η kivotos Help μοῦ ἀρέσει παρά πολύ, θαυμάσιοι ἄνθρωποι, ἰδιαιτέρως μου ἀρέσουν οἱ ἀπαντήσεις πού δίνουν σέ ἀπορίες μελῶν.
Ἀλλάξαμε ἀρκετά πολύ ἐνδιαφέροντα e-mail σέ ἕνα ἀπό αὐτά εἶχα ἀναφερθεῖ στόν ἄσχημο δρόμο πού ἀκολουθεῖ ἡ σημερινή μοντέρνα Ἑλληνική οἰκογένεια.
Συμφώνησαν μαζί μου προσθέτοντας «τώρα πού δέν ὑπάρχει πιά μαζί μας ὁ Πάτερ Παισιος γιά νά μᾶς ὁδηγήσει …. »
Τούς ρώτησα ποιός ἀκριβῶς ἦταν ὁ π. Παισιος μοῦ ἀπάντησαν ὅτι ἦταν ἕνας ἀπό τούς καλύτερους καί ποιό ἀγαπητούς Ἁγιορεῖτες τῶν τελευταίων ἐτῶν καί μοῦ ἔστειλαν καί 2 φωτογραφίες
Νόμισα ὅτι ἦταν ἡ κατάλληλη στιγμή νά τούς ρωτήσω σχετικῶς μέ τόν Γέροντά μου καί τούς ἔστειλα τήν φωτογραφία του.
Εἶμαι σίγουρος ὅτι θά νόμισαν προσπαθοῦσα νά κάνω πλάκα μαζί τους.
Ἁπλῶς μου ἔστειλαν τήν διεύθυνση τοῦ http://www.athos.edo.gr/
Πῆγα στήν σελίδα ἀλλά ἀκόμη δέν ἤξερα τό ὄνομα τοῦ Γέροντα γιά νά ρωτήσω.
Ἔκανα surfing γιά ἀρκετές ὧρες.
Δέν ἤξερα τό ὄνομα τοῦ Γέροντα ἔτσι χρειάσθηκε ἀρκετό surfing πρίν τελικά διαπιστώσω ὅτι ὁ Γέροντάς μου ἦταν ὁ Παισιος.
Μία καί οἱ φίλοι ἀπό τό kivotos Help μοῦ εἶχαν ἀναφέρει ὅτι «Τώρα πού δέν εἶναι μαζί μας ὁ Γέροντας Παισιος» πίστεψα ὅτι εἶχε φύγει ἀπό τήν ζωή ὕστερα ἀπό τήν συνάντηση μᾶς Ἅγιο Ὅρος στίς 25 Νοέμβριου 2001.
Στό Forum τοῦ athos edo, ζήτησα πληροφορίες ἐάν ὑπῆρχε ἕνα σύντομο βιογραφικό του Γέροντα Παϊσίου.
Ἀπήντησε ὁ g_aggelos μέ μία σύντομη βιογραφία τοῦ Γέροντα καί συνιστώντας τό βιβλίο πού ἔγραψε ὁ Ἱερομόναχος Ἰσαάκ.
Ὅταν εἶδα τήν ἡμερομηνία τῆς κοιμήσεως τοῦ Γέροντα ἦταν σάν νά ἔπεσε ὁ οὐρανός καί μέ πλάκωσε.
Ἀκόμη καί ἡ γυναίκα μου τό κατάλαβε καί μέ ρώτησε τί μου συμβαίνει.
Ἔγραψα στήν Ἑλλάδα καί μοῦ ἔστειλαν τό βιβλίο τοῦ Ἱερομόναχου Ἰσαάκ.
Ἕνα ἀπό τά ποιό δύσκολα βιβλία πού ἔχω διαβάσει.
Μέ ἐπηρεάζει πάρα πολύ.
Οἱ κακουχίες πού θεληματικῶς ὁ Γέροντας ἐπέβαλε στόν ἑαυτόν του γιά μένα εἶναι δύσκολο νά κατανοήσω.
Ἡ δύναμης τῆς θελήσεως εἶναι ἀπίστευτη.
Αὐτά μέ λίγα λόγια εἶναι ἡ ἱστορία τῆς συναντήσεώς μου μέ τό Γέροντα Παισιο.
Τότε στό Ἅγιο Ὅρος χωρίς ἀμφιβολία γιά μένα μου ἔσωσε τήν ζωή.
Τώρα σχεδόν κάνει τό ἴδιο μέ τό νά μέ καθοδηγεῖ σιγά σιγά στήν ἀπολύτρωση ἀπό τίς ἐπιπτώσεις ἐκείνης τῆς συναντήσεως.
Γράφοντας αὐτό τό γράμμα σέ ἕναν ἄγνωστο ἦταν δύσκολο καί κάτι πού ἔχω κάνει γιά πρώτη φορά στήν ζωή μου.
Θέλω νά σού δείξω ὅτι δέν εἶμαι Φανατικός ἡ μᾶλλον καλύτερα δέν ἔχω καβαλήσει τό καλάμι.
Εἶμαι ἕνας Νορμάλ ἄνθρωπος μέ τίς ἀδυναμίες του…..
(ἐδῶ ὁ φίλος ἀποστολέας γράφει κάποια προσωπικά τοῦ δεδομένα)
ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΚΥΡΙΕ.
Τό παράξενο εἶναι ὅτι μέσα μου κάτι μου λέει νά σέ ἐμπιστευτῶ.
Εἶναι κάτι πού δέν μπορῶ νά τό ἐξηγήσω ἀλλά τά τελευταῖα χρόνια τόσα ἔχουν συμβεῖ σέ μένα πού δέν μπορῶ νά τά ἐξηγήσω.
Ἀφήνω πάνω σέ σένα ἄν θά ἦταν καλό αὐτή ἡ ἱστορία νά «Μαθευτεῖ».
Νομίζω ὅτι τό χρωστάω στόν Ἅγιο Γέροντα οἱ ἄνθρωποι νά τήν γνωρίσουν.
Μπορεῖς νά χρησιμοποιήσεις τό γράμμα μου καί φωτογραφίες ὅπως εἶναι ἡ τροποποιημένα σύμφωνα μέ ὅτι ἐσύ νομίζεις καλύτερο.
Ἐλπίζω νά μήν σέ κούρασα μέ τήν πολυλογία μου.
Σού εὔχομαι νά εἶσαι πάντα καλά.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Φιλικότατα, Γ.
Σημειώσεις Misha:
Ἡ ἐπιστολή ἐλήφθη τό 2006. Ἔμεινε φυλαγμένη γιά κάποιους προσωπικούς λόγους τοῦ παραλήπτη της. Σήμερα ἦλθε ἡ ὥρα νά δημοσιοποιηθεῖ γιά πρώτη φορά μέ τήν ἄδεια τοῦ συντάκτη της.
Εὐχαριστῶ θερμά πρῶτα τόν καλό Θεό, τόν γέροντα Παΐσιο πού ἔφερε τά πράγματα ἔτσι, ἀλλά καί ἰδιαιτέρως τόν ἀγαπητό Γ. ποῦ ἐμπιστεύτηκε μέ τόση ἀνοιχτωσύνη αὐτή τοῦ τή συνάντηση μέ τόν παππούλη. Εὔχομαι ἡ Παναγιά καί ὁ γέροντας νά προστατεύουν κι ἐκεῖνον καί τήν οἰκογένειά του, ἐκεῖ στά ξένα πού βρίσκεται.
Τά στοιχεῖα τοῦ φίλου Γ. εἶναι στή διάθεσή μας.Ὁλόκληρη ἡ ἐπιστολή (καί τά τμήματά της πού σήμερα παραλείψαμε) θά δοθοῦν ἐκεῖ πού πρέπει ὥστε νά ἀξιοποιηθοῦν καταλλήλως πρός ὠφέλεια ὅσων εὐλαβοῦνται τό γέροντα. . Παρακαλῶ θερμά ὅσους φίλους θελήσουν νά τήν ἀναπαράξουν, νά τό κάνουν χωρίς νά ἀλλάξουν τό περιεχόμενό της καί μέ ἀναφορά στήν πηγή προέλευσής της γιά νά ἀποφευχθεῖ τό φαινόμενο τοῦ «χαλασμένου τηλεφώνου» πού παρεισφρύει συχνά σέ διηγήσεις συναξαριακού τύπου.
misha
Ἀναδημοσίευση ἀπό τό ἰστολόγιο:http://misha.pblogs.gr/2010/07/
Πηγή:Πενταπόσαγμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου