Πῶς εἶδε τό Ἅγιον Φῶς μία ἀγράμματη καί ἁπλοϊκή γυναίκα

Στά Ἱεροσόλυμα ἦλθε μία ἁπλή γυναίκα καί πῆρε καί ἕνα εἰσιτήριο τό Πάσχα γιά νά δεῖ τό Ἅγιο Φῶς. Αὐτό τό εἰσιτήριο εἶναι τιμητικές κάρτες, τίς ὁποῖες ἔχει τυπώσει τό Πατριαρχεῖο χρώματος λευκοῦ, ρόζ καί πράσινου. Οἱ λευκές προσφέρονται δωρεάν γιά τούς ἐπισήμους πού στέκονται μπροστά στόν Πανάγιο Τάφο, οἱ ρόζ γι’ αὐτούς πού στέκονται γύρω ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο καί οἱ πράσινες γι’ αὐτούς πού θά σταθοῦν γύρω ἀπό τόν τροῦλο τοῦ Παναγίου Τάφου.
Ἦλθε λοιπόν, αὐτή ἡ ἁπλή καί ἀγράμματη γυναικούλα καί μοῦ λέγει:
-Ἐγώ γράμματα δέν ξέρω, πάτερ, καί ἦλθα ἐδῶ νά δῶ τό Ἅγιο Φῶς.
-Ὅταν τελειώσεις τά προσκυνήματα, τῆς λέω, νά περάσεις ἀπό ἐδῶ νά σού δώσουμε πτυχίο θεολογίας.
-Δίνετε ἐδῶ τέτοιο πτυχίο; Μέ ρώτησε.
-Ναί, λέω, τό δίνει τό Πατριαρχεῖο, ἀφοῦ πρῶτα ἐξετασθεῖς.
-Καλά, ἐγώ τί ἐξετάσεις νά κάνω;
Ὅταν γύρισε ἀπό τά προσκυνήματα, τή ρώτησα:
-Τί εἶδες, γιαγιά;
-Τί νά σού πῶ, παιδάκι μου, μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ἐκεῖ στό...πηγάδι πού συνάντησε ὁ Χριστός τήν Ἁγία Φωτεινή.
-Καί ποιά εἶναι αὔτη ἡ Φωτεινή;
-Δέν ξέρεις ποιά εἶναι αὐτή ἡ Φωτεινή πού εἶχε πέντε ἄνδρες καί τῆς εἶπε ὁ Χριστός ὅτι πρέπει μέ τό πνεῦμα μας νά λατρεύουμε τό Θεό;
-Καλά, ποῦ ἀλλοῦ πῆγες;
-Πήγαμε καί στή Κανά.
-Θυμᾶσαι τί ἦταν ἡ Κανά;
-Πῶς! Ἐμένα μου ἀρέσει καί τό κρασάκι καί πλύναμε καί τίς στάμνες πού εὐλόγησε ὁ Χριστός!
Τή ρώτησα γιά τά ἄλλα προσκυνήματα. Εἶπε σχετικά.
Μερικά τά εἶχε μπερδέψει. Τῆς λέω:
-Γιαγιά, θά περάσεις ἐδῶ καί τή Μεγάλη Ἑβδομάδα καί μετά θά ἔλθεις νά σού δώσει ὁ Πατριάρχης τό πτυχίο.
-Ὥστε ἔτσι, θά μοῦ τό δώσει;
-Ναί, θά σού τό δώσει. Σού ἔκανα ἐγώ μερικές ἐρωτήσεις, θά σέ ρωτήσει καί ἐκεῖνος καί θά σού δώσει τό πτυχίο.
Ὅταν τελείωσε τό προσκύνημα, τό Μεγάλο Σάββατο ἦλθε ἡ καημένη καί πῆρε μία κάρτα ἀπό τόν Πατριάρχη Διόδωρο γιά νά δεῖ τό Ἅγιο Φῶς. Ἀντί ὅμως νά ἔλθει τό πρωί στίς ὀκτώ, ἦλθε τό μεσημέρι στίς 12.30. Τότε διάκονος ἦταν ὁ ἔξαρχος Εἰρηναῖος καί τοῦ λέει:
-Νά μπῶ, πάτερ, μέσα;
-Δέν ἔχει μέρος, κυρά μου. Ποῦ θά πᾶς;
-Ε, πῶς δέν ἔχει μέρος γιά; Ἔκανε αὐτή- ἦταν τουρκομερίτισσα.
-Δέν βλέπεις ποῦ εἶναι μέχρι τήν πόρτα παντοῦ κόσμος;
-Ε, φώναξε ἐκείνη, κάντε λίγο στήν πάντα.
-Πήγαινε κάτω στόν Πανάγιο Τάφο, μπορεῖ νά σέ βάλουνε ἐκεῖ, τῆς λέει ὁ διάκονος.
Πάει ἡ καημένη κάτω καί ἐκεῖ οἱ Ἀρμένιοι στήν πόρτα δέν τήν ἄφηναν νά περάσει. Ἦταν ἀργά καί τό δικό μας μέρος ἦταν κατάμεστο κόσμο πού ἔφθανε τίς 25 χιλιάδες.
Ὅποτε ξανανεβαίνει πάλι ἐπάνω καί, ἀφοῦ εἶδε καί ἀπόειδε ἡ καημένη, ἔδωσε καί τά 33 κεράκια τῆς σ’ ἄλλον καί ἔβαλε τά κλάματα λέγοντας: «Ἐγώ τόσα χρόνια ἐργαζόμουνα καί μάζευα δραχμή-δραχμή γιά νά ἔλθω καί νά δῶ τό Ἅγιο Φῶς καί σήμερα νά μή μπορῶ νά μπῶ μέσα; Θεέ μου καί Χριστέ μου, γιατί μου κάνεις αὐτό τό κακό σήμερα;»
Κάθισε λοιπόν στό καμπαναριό, δίπλα στήν ταράτσα ἀπελπισμένη σχεδόν καί ἔβλεπε τούς ἄλλους κάτω πού γύριζαν ἐδῶ καί ἐκεῖ καί μιλοῦσαν γιά τό Ἅγιο Φῶς.
Εἶχε πάει ἤ ὥρα 1.20, ὅταν σέ μία στιγμή ἡ γερόντισσα βγάζει μία φωνή:
-Τό Ἅγιο Φῶς! τό Ἅγιο Φῶς!
-Εἶδε τούς οὐρανούς ν’ ἀνοίγουν καί νά κατέρχεται τό Φῶς, ὅπως ἡ ἀστραπή, καί νά εἰσέρχεται ἀπό τόν τροῦλο τοῦ Παναγίου Τάφου. Ἦταν ἡ πρώτη πού εἶδε τό Ἅγιο Φῶς. Ὅταν κατέβαινε κάτω, συνάντησε καί τούς ἄλλους καί πρίν νά φύγει, μοῦ εἶπε:
-Θά μοῦ δώσεις τό πτυχίο;
-Ναί, θά σού τό δώσω.
Πῆγα στό Πατριαρχεῖο, πῆρα ἕνα πιστοποιητικό προσκυνητή, ἔγραψα τό ὄνομά της καί τῆς τό ἔδωσα. Τό γεγονός αὐτό συνέβη τό 1958.
(Περιοδικό «Ὅσιος Γρηγόριος»)

ΠΗΓΗ:ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ