Συμβουλὲς Γέροντος σὲ χριστιανοὺς ποὺ ζοῦν στὸν κόσμο .

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ζωὴ μᾶς δόθηκε μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ δοξάζουμε τὸν Θεό, νὰ εὐεργετοῦμε τὸν πλησίον καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν, βαδίζοντας τὴν «στενὴ» καὶ «τεθλιμμένη» ὁδὸ ποὺ μᾶς ὑποδεικνύει τὸ Εὐαγγέλιο (Μάτθ. 7:14).

*

Ὁ ἀγώνας τῆς ζωῆς αὐτῆς ἀποδεικνύεται φορτίο δυσβάστακτο γιὰ ὅσους δὲν πιστεύουν στὸν Θεό. Γιὰ ἐκείνους ὅμως ποὺ ἐμπιστεύονται τὴν ὕπαρξή τους στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ἐλπίζουν στὴν δική Του πρόνοια, ἡ παροῦσα ζωὴ γίνεται «ζυγὸς χρηστὸς» καὶ «φορτίον ἐλαφρὸν» (Μάτθ. 11:30).

*

Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί μου, ἂν θέλετε νὰ εὐαρεστήσετε τὸν Θεό, μὴν περιφρονεῖτε καμιὰν ἀρετή. Γιατί μποροῦμε μὲ πολλοὺς τρόπους νὰ γίνουμε εὐάρεστοι στὸν Θεό.

*

Ἡ εὐγενικὴ συμπεριφορὰ στὸν... πλησίον, ὁ παρήγορος λόγος μας στὸν θλιμμένο, ἡ ὑπεράσπιση τοῦ ἀδικουμένου, ἡ ἀντίδρασή μας στοὺς κακοὺς λογισμούς, ὁ ἀγώνας μας στὴν προσευχή, ἡ ὑπομονή, ἡ εὐσπλαγχνία, ἡ δικαιοσύνη καὶ κάθε ἄλλη ἀρετή. Αὐτὰ εἶναι ποὺ ἀναπαύουν τὸ Θεὸ καὶ προσελκύουν στὴν ψυχή μας τὶς δική Του χάρη, ἡ ὁποία μᾶς κάνει ἱκανοὺς νὰ ξεπερνᾶμε καὶ τὶς πλέον ἀνυπέρβλητες δυσκολίες τῆς ζωῆς.

*

Ἐπιδιῶξτε τὴ σωτηρία σᾶς εὐαρεστώντας τὸ Θεὸ πρωτίστως μὲ τὴν ἀρετὴ τῆς ἀγάπης. Αὐτὸ νὰ εἶναι τὸ μοναδικό σας μέλημα: τὸ πῶς θὰ γίνετε πλούσιοι σὲ ἀγάπη. Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἀγάπη, ἔχει μέσα τοῦ τὸν ἴδιο τὸ Θεό.

*

Νὰ ζεῖτε μέσα στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. αὐτὴ νὰ εἶναι ὁδηγός σας, αὐτὴ ἀναπνοή σας. «Ὁ Θεός, ἀγάπη ἐστι, καὶ ὁ μένων ἐν τὴ ἀγάπη ἐν τῷ Θεῶ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῶ» (Ἃ' Ἰω. 4:16). Μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἡ πικρὴ ζωὴ γίνεται γλυκειὰ καὶ ὄμορφη.

*

Ἂν ζεῖτε μὲ ἄλλους, διακονεῖστε τοὺς πρόθυμα σὰν νὰ ὑπηρετεῖτε τὸν ἴδιο τὸ Θεό. Καὶ μὴν ἀπαιτεῖτε ἀγάπη γιὰ τὴν ἀγάπη σας, μήτε τὴν εὐγνωμοσύνη γιὰ τὶς θυσίες ποὺ κάνετε, μήτε τὸν ἔπαινο γιὰ τὴν ταπείνωσή σας.

*

Μὴν εἶστε βλοσυροὶ καὶ ἀπλησίαστοι. Συμπεριφερθεῖτε σὰν τὰ ἄκακα παιδιὰ καί, ἂν χρειαστεῖ, βοηθεῖστε πρόσχαρα τὸν πλησίον σας. Προσοχή, μὴν τὸν προσβάλετε ἔστω καὶ μὲ τὸ βλέμμα σας. Νὰ τὸν ἀγαπᾶτε ὁλοθερμά, γιατί ἡ ἀξία τοῦ εἶναι ἀνεκτίμητη. Εἶναι μέλος τοῦ Χριστοῦ. Γι' αὐτὸν ἔχυσε τὸ αἷμα Τοῦ ὁ Κύριος.

*

«Ἡ ἀγάπη», λέει ὁ Ἀπόστολος, «καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν» (Ἃ' Πετρ. 4:8). Πότε θὰ συμβεῖ αὐτό; Ὅταν ἐσεῖς γίνετε ἡ παρηγοριὰ τῶν θλιμμένων, ἡ ἀναψυχὴ τῶν δυστυχισμένων, ὁ προστάτης τῶν φτωχῶν, ὁ κηδεμόνας τῶν ὀρφανῶν, ἡ ἀνακούφιση τῶν ἀσθενῶν, ὁ χειραγωγὸς τῶν πλανεμένων, ὁ πρόθυμος βοηθὸς κάθε χριστιανοῦ. Γι' αὐτὴ σας τὴν ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐλάχιστους ἀδελφούς του Χριστοῦ, πρὸς τὰ δικά Του τίμια μέλη, ὁ Κύριός μας θὰ ἐξαλείψει τὶς ἁμαρτίες σας καὶ θὰ σᾶς ἀξιώσει νὰ Τὸν βλέπετε «πρόσωπον πρὸς πρόσωπον» (Ἃ' Κόρ. 13:12) στὴν αἰώνια βασιλεία Του.

*

Ἀποφεύγετε τὰ λόγια καὶ τὶς πράξεις ποὺ μποροῦν νὰ σκανδαλίσουν ἢ νὰ προσβάλουν τοὺς ἀδελφούς σας. Τὶς προσβολὲς ὅμως τῶν ἄλλων ἐσεῖς νὰ τὶς δέχεστε σὰν δῶρο Θεοῦ. Εἶναι τὸ ὅπλο ποὺ σᾶς προσφέρει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος γιὰ νὰ νεκρώσετε τὰ πάθη ποὺ φωλιάζουν στὴν ψυχή σας.

*

Μὴν ἀνταποδίδετε τοὺς ὀνειδισμοὺς ἢ τὶς θλίψεις ποὺ τυχὸν σᾶς προξενοῦν. Δεῖξτε ὑπομονὴ καὶ μὴ θελήσετε ποτὲ νὰ πικράνετε κανένα. Νὰ εἶστε τότε σίγουροι πὼς καὶ τὸ δικό σας ὄνομα θὰ συγκαταριθμηθεῖ στὰ ὀνόματα τῶν ἁγίων «τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίω τῆς ζωῆς» (Ἀποκ. 21:27).

*

Νὰ μὴ θυμάστε μὲ λύπη τὸ κακὸ ποὺ σᾶς προξένησε ὁ ἀδελφός σας, γιὰ νὰ μὴ θυμηθεῖ καὶ ὁ Κύριος τὶς δικές σας ἁμαρτίες γιὰ τὶς ὁποῖες σᾶς συγχώρεσε.

*

Τὸ κακὸ νὰ τὸ νικᾶτε μὲ τὸ καλό. Τὸ κακὸ δὲν διορθώνεται ποτὲ μὲ τὸ κακὸ (πρβλ. Ρώμ. 12:21).

*

Πρὶν πεῖτε ὁτιδήποτε, σκεφθεῖτε μήπως μὲ τὰ λόγια σας προσβάλετε τὸ Θεὸ ἢ τὸν πλησίον σας.

*

Προτοῦ ἐπισκεφθεῖτε τὸν ἀδελφό σας, θέστε ὡς ὄρο στὸν ἑαυτό σας νὰ διατηρήσετε καὶ μετὰ τὴν ἐπίσκεψή σας τὴν ἴδια ἀγαθὴ διάθεση καὶ ἀγάπη ποὺ τρέφετε καὶ τώρα ἀπέναντί του, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο θὰ σᾶς ὑποδεχθεῖ ἐκεῖνος.

*

Σὲ κάθε προστριβὴ μὲ τὸν πλησίον σας ἐξετάστε πρῶτα τὸν ἑαυτό σας. Ἀσκώντας αὐστηρὴ αὐτοκριτική, σχεδὸν πάντα θὰ διαπιστώνουμε πὼς αἰτία τῆς δυσαρέσκειας εἶναι ὁ ἴδιος μας ὁ ἐαυτός.

*

Μὴν προβάλλετε δικαιολογίες. Ἀποφεύγετε τὶς διενέξεις. Συμπεριφερθεῖτε μὲ συγκατάβαση στὸν πλησίον σας, ἀνάλογα μὲ τὸ χαρακτήρα καὶ τὴν ἡλικία του. Φανεῖτε μὲ κάθε τρόπο παρήγοροι σὲ ὅλους καὶ στὸν καθένα χωριστά.

*

Ὑπομένετε ἀγόγγυστά τους κακοὺς τρόπους τοῦ ἀδελφοῦ σας, τὴν ἀγανάκτησή του, τὴν ὀργή του, τὶς ἀπερισκεψίες του.

*

Ὅταν βλέπετε κάποιο αἴσθημα ἀντιπάθειας πρὸς τὸν πλησίον ν' ἀγγίζει τὴν ψυχή σας, ἀγωνιστεῖτε νὰ τὸ διώξετε. Ὑποχρεῶστε τὸν ἑαυτό σας νὰ ἐξυπηρετήσει καὶ νὰ διακονήσει μὲ κάθε τρόπο τὸν συγκεκριμένο ἀδελφό. Πιέστε τὸν ἑαυτό σας στὴν ἑξῆς προσευχή: «Κύριε, σῶσε τὸ δοῦλο Σου (τάδε) καὶ μὲ τὶς ἅγιες προσευχὲς τοῦ εἰρήνευσε καὶ τὴ δική μου ψυχή». Βλέποντας ὁ Κύριος αὐτὴ τὴν καλή σας προαίρεση, ὄχι μόνο θὰ ξεριζώσει ἀπὸ μέσα σᾶς τὴν ἀντιπάθεια, μὰ καὶ θὰ σκορπίσει ἀνάμεσά σας τὴν ἁγία Του ἀγάπη.

*

Οἱ φιλονικίες ταράζουν τὴν ψυχὴ καὶ μᾶς ἀποστεροῦν τὴν εἰρήνη. Σὲ κάθε φιλόνικο λογισμὸ ἀντιπαραθέστε τὴ γλυκειὰ εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ, τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησον μέ».

*

Μὴ θίγετε μὲ τὰ λόγια σας τὴν τιμὴ τοῦ πλησίον. Νὰ χρησιμοποιεῖτε τὴ γλώσσα μόνο γιὰ νὰ δοξάζετε τὸ Θεὸ καὶ γιὰ νὰ λέτε λόγους ψυχωφελεῖς στοὺς ἀδελφούς σας. Ἂν θελήσετε νὰ κακολογήσετε κάποιον, θυμηθεῖτε πρῶτα τὶς δικές σας ἁμαρτίες - ὅλες ἐκεῖνες ποὺ κάνατε ἀπὸ τὰ νεανικά σας χρόνια μέχρι σήμερα -, κατηγορῆστε τὸν ἑαυτὸ σᾶς γι' αὐτὲς καὶ ἀποφύγετε ἔτσι τὴν καταλαλιά. Μὴν ξεχνᾶτε ποτὲ πὼς ἡ ἐνασχόληση μὲ τὰ σφάλματα τῶν ἄλλων ἀποτελεῖ σοβαρὸ παράπτωμα.

*

Πολεμῆστε μὲ κάθε τρόπο τὸ πάθος τοῦ θυμοῦ, καί, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, αὐτὸ θὰ ὑποχωρήσει. Ἂν τυχὸν νευριάσετε ἢ ὀργιστεῖτε, εἶναι προτιμότερο νὰ μὴν πεῖτε τίποτε. Ἀπομακρυνθεῖτε ἤ, ἂν κάτι τέτοιο δὲν εἶναι εὔκολο, κλεῖστε σφιχτὰ τὰ χείλη σας γιὰ νὰ μὴν πεταχθεῖ ἔξω ἡ ὀργισμένη φλόγα ποὺ καίει στὴν ψυχή σας καὶ ἀναστατώσει ὅλο σας τὸ περιβάλλον. Ἡ σιωπὴ καὶ ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ καλύτερο φάρμακο γι' αὐτὲς τὶς στιγμές. Ὅταν ἡ φλόγα τοῦ θυμοῦ σβήσει καὶ ἡ καρδιὰ σᾶς γαληνέψει, τότε μόνο μπορεῖτε νὰ πεῖτε μὲ ἀσφάλεια λόγους ὠφέλιμους.

*

Ἂν ἐσεῖς γίνατε ἀφορμὴ νὰ πικραθεῖ ὁ ἀδελφός σας, χρησιμοποιῆστε κάθε τρόπο γιὰ vα ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὴ λύπη ποὺ τοῦ δημιουργήσατε.

*

Παρατηρῆστε τὸν ἑαυτό σας καὶ θὰ διαπιστώσετε πὼς μόνο τότε εἶστε ἀναπαυμένοι μὲ ὅλα, ὅταν ὑπάρχει μέσα σας ἡ ὑπομονή, ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ ὑπακοή, ἡ ἀγάπη.

*

Ἡ σωτηρία μας δὲν βρίσκεται στὴν πολυλογία, ἀλλὰ στὴ σιωπὴ καὶ στὴν ἄγρυπνη προσοχὴ τοῦ ἑαυτοῦ μας.

*

Μὴν κρίνετε ποτὲ τὸν πλησίον σας, εἴτε ζεῖ ἐνάρετα εἴτε ζεῖ ἁμαρτωλά. «Σὺ τὶς εἰ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίω Κυρίω στήκει ἢ πίπτει. σταθήσεται δέ. δυνατὸς γὰρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτὸν» (Ρώμ. 14:4).

*

Σὲ κάθε περίσταση παραδοθεῖτε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ πλέον σωτήριο γιὰ σᾶς.

*

Προσέχετε νὰ μὴ δυσανασχετήσετε μπροστὰ σὲ ὁποιαδήποτε δυσκολία. Οἱ θλίψεις δὲν παρουσιάζονται τυχαία στὴ ζωή μας, ἀλλὰ παραχωροῦνται ἀπὸ τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, μὲ σκοπὸ τὸν ἁγιασμὸ καὶ τὴ σωτηρία μας. Γι' αὐτὸν τὸ σκοπὸ παραχωρήθηκε καὶ στὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ βρεθεῖ μπροστὰ σὲ μύριους κινδύνους: «Κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις ληστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημία, κινδύνοις ἐν θαλάσση, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις...» (Β' Κόρ. 11:26).

*

Γνωρίζοντας αὐτὴ τὴν ἀλήθεια, μὴν ἀσχολεῖστε μὲ τὸ ποιὸς καὶ γιατί σᾶς ἀδίκησε. Θυμηθεῖτε μόνο πὼς χωρὶς παραχώρηση Θεοῦ κανεὶς δὲν θὰ τολμοῦσε νὰ σᾶς ἀκουμπήσει. Καλύτερα, λοιπόν, νὰ εὐγνωμονεῖτε τὸν Κύριο, γιατί οἱ δοκιμασίες ποὺ Αὐτὸς ἐπιτρέπει ἀποδεικνύουν πὼς εἶστε δικά Του παιδιά. Αὐτὸς φροντίζει γιὰ σᾶς καὶ μὲ κάθε τρόπο σᾶς καθοδηγεῖ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. «Εἰ παιδείαν ὑπομένετε, ὡς υἱοῖς ὑμὶν προσφέρεται ὁ Θεός. τὶς γὰρ ἐστιν υἱὸς ὂν οὐ παιδεύει πατήρ;» (Ἑβρ. 12:7).

*

Στὶς στιγμὲς τῆς ἀπελπισίας νὰ θυμάστε πὼς δὲν σᾶς ἐγκατέλειψε ὁ Κύριος, ἀλλὰ μᾶλλον ἐσεῖς Τὸν λησμονήσατε.
Νὰ τί σᾶς συμβουλεύω γιὰ τὶς ὧρες τῆς μοναξιᾶς σας: Νὰ ἐπικαλεῖστε ἀκατάπαυστα τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ βιάζετε σὲ τοῦτο τὸ ἔργο τὸν ἑαυτό σας, ὅσο κι ἂν αὐτὸς δυσφορεῖ καὶ ἀντιδρᾶ.

*

Ἡ καχυποψία δὲν ἁρμόζει σὲ χριστιανούς, γι' αὐτὸ μὴν τὴν ἀποδέχεσθε. Διάκριση μᾶλλον ἀπαιτεῖ ἀπὸ μᾶς ὁ Θεὸς καὶ προσοχὴ καὶ σύνεση. «Γίνεσθε φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἳ περιστεραί!» (Μάτθ. 10:16).

*

Νὰ βαδίζετε πάντα τὴ μέση ὁδό. Τὰ ἄκρα σὲ καμιὰ περίπτωση δὲν ὠφελοῦν.

*

«Οὒχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὖς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τὴ ἴδια ἐξουσία» (Πράξ. 1:7). Αὐτὸ ζήτησε ὁ Χριστὸς ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους. Αὐτὸ θέλει καὶ ἀπὸ κάθε γνήσιο δοῦλο Του. Νὰ μὴν πολυπραγμονεῖ δηλαδὴ γιὰ τὰ μελλοντικὰ (συντέλεια τοῦ κόσμου κ.α.).

*

Σὲ ὅλη σας τὴ ζωὴ μὴν ξεχνᾶτε, πρὶν ἀπὸ κάθε σᾶς ἐνέργεια, νὰ ρωτᾶτε τὸν ἑαυτό σας: «Αὐτὸ ποῦ προτίθεμαι νὰ κάνω μήπως εἶναι ἀντίθετο στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; Μήπως εἶναι ἐπιζήμιο γιὰ τὴν ψυχή μου; Μήπως εἶναι ἄδικο γιὰ τὸν ἀδελφό μου;». Ἂν μετὰ ἀπὸ μία τέτοια αὐστηρὴ αὐτοεξέταση ἡ συνείδησή σας δὲν διαμαρτύρεται, μπορεῖτε ἀκίνδυνα νὰ πραγματοποιήσετε τὴν ἐπιθυμία σας. Ἂν ὅμως ἡ συνείδηση σᾶς ἐλέγχει, συγκρατηθεῖτε καὶ ἀποφύγετε τὴν ἐκτέλεσή της.

*

Νὰ ἐργάζεστε προσεκτικὰ καὶ χωρὶς βιασύνη. Τότε ὅλα σας τὰ ἔργα θὰ στέφονται μὲ ἐπιτυχία.

*

Νὰ θεωρεῖτε τὸν ἑαυτό σας ὡς τὸν πλέον ἁμαρτωλὸ καὶ «ἔσχατον πάντων» (Ἃ' Κόρ. 15:8).

*

Κόσμημα καὶ καλλονὴ ὅλων τῶν ἀρετῶν εἶναι ἡ ταπείνωση. Αὐτὴ εἶναι γιὰ τὴν ἀνθρώπινη ψυχὴ ὅ,τι εἶναι ἡ βροχὴ γιὰ τὴν ξεραμένη γῆ. Ἡ ἀληθινὴ ταπείνωση ἔχει τὴν ἀρχή της στὸν ταπεινὸ Ἰησοῦ Χριστό. «Μάθετε ἀπ' ἐμοῦ», μᾶς προτρέπει ὁ Κύριος, «ὅτι πράος εἰμι καὶ ταπεινὸς τὴ καρδία, καὶ εὐρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» (Μάτθ. 11:29).

*

Σ' αὐτὴ τὴν ἀρετὴ ἀναπαύεται καὶ εὐαρεστεῖται ὁ Θεός. «Ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω;», λέει ὁ Ἴδιος, «ἀλλ' ἡ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἠσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου» (Ἤσ. 66:2).

*

Ἀλλὰ τί εἶναι ταπεινοφροσύνη;
Ταπεινοφροσύνη εἶναι τὸ νὰ λογαριάζεις τὸν ἑαυτό σου ὡς τὸν μεγαλύτερο ἁμαρτωλό, τὸ νὰ μὴν προσβάλλεις, νὰ μὴν ἐξουθενώνεις καὶ νὰ μὴν κατακρίνεις κανέναν, ἀλλὰ νὰ βλέπεις μόνο τὶς δικές σου ἁμαρτίες. Ταπεινοφροσύνη εἶναι τὸ νὰ μὴν ἐπιζητεῖς ἐπαίνους, πλούτη, δόξες καὶ τιμές, θεωρώντας ἐντελῶς ἀνάξιο τὸν ἑαυτό σου γιὰ κάτι τέτοια.
Ὁ ταπεινὸς ἄνθρωπος ὑπομένει μὲ ἀνδρεία τὶς προσβολές, τὶς ὕβρεις, τὶς κατηγόριες, πιστεύοντας βαθιὰ πὼς αὐτὰ τοῦ ἀξίζουν. Σὲ ὅλους συμπεριφέρεται χαρούμενα. Εἶναι πρόθυμος νὰ προσφέρει μὲ ἀγάπη τὶς ὑπηρεσίες του σὲ ὁποιονδήποτε. Δὲν δίνει καμιὰ σημασία στὰ καλά του ἔργα καὶ πολὺ περισσότερο δὲν κάνει λόγο γι' αὐτὰ ἂν δὲν ὑπάρχει ἀνάγκη.
Μία τέτοια ταπεινοφροσύνη εὔχομαι, παιδιά μου, νὰ σᾶς χαρίσει ὁ Κύριος, γιατί αὐτὴ θὰ σᾶς ἐλευθερώσει ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσει στὴν ἀγάπη Ἐκείνου ποὺ «ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ» (Φίλ. 2:8).

*

Οἱ πεδιάδες ποὺ βρίσκονται χαμηλὰ εἶναι σχεδὸν πάντα εὔφορες καὶ καρπερές, ἐνῶ τὰ ψηλὰ βουνὰ παραμένουν συνήθως ἄγονα. Καὶ τὰ στάχυα ποὺ στέκονται ὄρθια εἶναι ἄδεια, ἐνῶ ὅσα γέρνουν χαμηλὰ εἶναι γεμάτα ἀπὸ σπόρους. Ἀποκτῆστε λοιπὸν κι ἐσεῖς καρδιὰ ταπεινὴ καὶ θὰ πλουτίσετε μὲ καρποὺς πνευματικοὺς ποὺ θὰ ἐξασφαλίσουν τὴ σωτηρία σας.

*

Οἱ γόνιμες πεδιάδες ποτίζονται μὲ τὴ βροχὴ ποὺ πέφτει ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ μὲ τὰ νερὰ ποὺ κατεβαίνουν ἀπὸ τὰ βουνά. Παρόμοια καὶ οἱ ταπεινοὶ ἄνθρωποι δέχονται ἀπὸ τὸν οὐρανὸ πλουσιοπάροχα τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ὑψώνονται πνευματικὰ σὰν τὰ ψηλὰ βουνά. Ἂν λοιπὸν καὶ ἡ δική σας ὕπαρξη παραδοθεῖ ταπεινὰ στὸ θεῖο θέλημα καὶ ἀποξενωθεῖ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, τότε θὰ σᾶς ἐπισκεφθεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὁ Παράκλητος Θεός, καὶ θὰ ἐγκατασταθεῖ μόνιμα στὴν ψυχή σας.

*

Ἀνταλλάξτε τὴν ἀριστοκρατική σας καταγωγὴ μὲ τὴν τιμημένη δουλεία τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀντισταθεῖτε στὴν καλοπέραση καὶ τὴ χλιδή, καὶ μὴν ὑπερηφανεύεστε ἀπέναντι στοὺς ἀδελφούς σας. Ἐνώπιόν του Θεοῦ εἴμαστε ὅλοι ἴσοι. Ἄλλωστε ὁ Κύριος μὲ τὰ ἴδια λόγιά μας καλεῖ ὅλους στὴν πνευματική Του τράπεζα: «Λάβετε φάγετε. τοῦτο ἐστι τὸ σῶμα μου... Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες. τοῦτο γὰρ ἐστι τὸ αἷμα μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (Μάτθ. 26:26-28).

*

Τὸν εὐρύχωρο δρόμο ξεχάστε τὸν πλέον! Ὁ εὔσπλαγχνος Κύριος σας ὁδηγεῖ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν μέσα ἀπὸ τὴ στενὴ πύλη. Ὁ εὔκολος δρόμος θὰ σᾶς ὁδηγήσει στὴν αἰώνια καταστροφή. Δὲν εἶναι, ἄλλωστε, τώρα καιρὸς γιὰ γλέντια καὶ πανηγύρια. Τὸ Εὐαγγέλιο μᾶς λέει πὼς εἶναι «μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν» (Λούκ. 6:21), ὄχι ἐκεῖνοι ποὺ γλεντοῦν καὶ ξεφαντώνουν.

*

Ἂν ζητᾶτε ἀπὸ κάποιον κάτι, νὰ τὸ ζητᾶτε μὲ τὴν ὑπομονὴ τῆς Χαναναίας (Μάτθ. 15:21-28).

*

Φυλάξτε τὸ στόμα σας ἀπὸ λόγια περιττὰ καὶ ἀνώφελα. ἀσκηθεῖτε στὴν προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ. Ἐγκρατευθεῖτε. καὶ ὁ Κύριος θὰ σᾶς περιβάλλει μὲ τὸ ἀνεκτίμητο δῶρο τῆς ἀγάπης Του.

*

«Ἀποδοτὲ τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῶ» (Μάρκ. 12:17). Καθώς, λοιπόν, τὸ σῶμα θὰ κινεῖται γιὰ τὶς ἀναγκαῖες ἐργασίες, ἡ καρδιὰ θὰ πρέπει νὰ παραμένει ὁλόκληρη δοσμένη στὸ Θεό. Ἔτσι μόνο θὰ καταφέρουμε, μέσα σ' αὐτὴ τὴ σύγχρονη Βαβυλώνα, νὰ μὴν ξεχάσουμε τὸν ἀληθινό μας προορισμό, τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ.

*

Νὰ ἀγαπᾶτε τὸν Κύριο καὶ νὰ προσεύχεστε μὲ τὴ βεβαιότητα ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ Πατέρας σας.
Ταπεινωθεῖτε μπροστὰ σ' ὅλους τους ἀδελφούς σας, καὶ ὁ Κύριος, ὁ καλός σας πατέρας, θὰ χαρεῖ γιὰ τὴν ταπείνωσή σας καὶ θὰ σᾶς ἀγκαλιάσει μὲ τὴν ἀγάπη Του.

*

Ἂν τώρα δὲν νιώθετε καμιὰ παρηγοριὰ ἀπὸ τὴν προσευχή σας, νὰ εἶστε σίγουροι πὼς ὁ Κύριος σας ἑτοιμάζει θεῖες παρηγορίες στὸ μέλλον. Συνεχίστε νὰ προσεύχεστε ἀκούραστα, καὶ σύντομα θ' ἀπολαύσετε τὴ δική Του γλυκύτητα. «Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχε μοὶ καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου καὶ ἀνήγαγε μὲ ἐκ λάκκου ταλαιπωρίας καὶ ἀπὸ πηλοῦ ἰλύος καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου καὶ κατεύθυνε τὰ διαβήματά μου καὶ ἐνέβαλεν εἰς τὸ στόμα μου ἄσμα καινόν, ὕμνον τῷ Θεῶ ὑμῶν» (Ψάλμ. 39:2-4).

*

Ὅταν βλέπετε νὰ σᾶς πολιορκοῦν ἡ ἀθυμία, ἡ μελαγχολία, ἡ ὀκνηρία καὶ ἡ ἀκηδία, τότε βιάστε τὴν καρδιὰ καὶ τὰ χείλη σας στὸ ἔργο τῆς προσευχῆς: «Κύριε, σῶσον ἠμᾶς, ἀπολλύμεθα» (Μάτθ. 8:25). Σκεφθεῖτε πὼς αὐτὲς οἱ στιγμὲς τῆς ὀκνηρίας μπορεῖ νὰ εἶναι οἱ τελευταῖες της ζωῆς σας... Σὲ λίγο ἴσως θ' ἀκολουθήσει ὁ θάνατος... Καὶ μετὰ ἡ Κρίση τοῦ Θεοῦ... Ἀφῆστε, λοιπόν, κατὰ μέρος τὴ ραθυμία καὶ τὴ ραστώνη.

*

Ἂν δὲν ἀπαρνηθεῖ ὁ ἄνθρωπος τὸ δικό του θέλημα, δὲν θὰ μπορέσει νὰ βάλει ἀρχὴ στὸ ἔργο τῆς σωτηρίας του οὔτε, πολὺ περισσότερο, νὰ σωθεῖ. Γι' αὐτό, παιδιά μου, ζητᾶτε ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ σᾶς βοηθήσει γιὰ νὰ κόψετε τὸ θέλημά σας.

*

Γιὰ τὴν ψυχική σας ὠφέλεια, ὑποταχθεῖτε τελείως στὰ προστάγματα τοῦ οὐράνιου Πατέρα μας, ἀγαπῆστε τὴν ἡσυχία καὶ ἀσκηθεῖτε στὴν ἀδιάλειπτη προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ. Ὅσο ὁ Κύριος παραμένει στὴν καρδιά σας, τόσο θὰ αὐξάνουν μέσα σας ἡ ὑπομονή, ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ταπείνωση.

*

Τὸ μόνο ποὺ εὔχομαι γιὰ τὴν παροῦσα ζωὴ σ' ἐσᾶς καὶ στὸν ἑαυτό μου εἶναι ἡ κάθαρση ἀπὸ τὰ πάθη μας. Παρακαλῶ τὸν Κύριο νὰ χρησιμοποιήσει ὁποιοδήποτε μέσο, προκειμένου νὰ ξεπλυθοῦν οἱ ἀνομίες μας - ἔστω κι ἂν αὐτὸ θὰ εἶναι περιφρονήσεις τοῦ κόσμου, ὀνειδισμοὶ καὶ ἐξουθενώσεις, πράγματα δηλαδὴ ποὺ δύσκολα ἀποδέχεται ἡ κοινὴ λογική. Στὴν πνευματικὴ ζωὴ πρέπει νὰ βαδίζουμε ἔχοντας ὁδηγὸ τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὄχι τὴν ἀνθρώπινη λογική.

*

Ἀκόμα κι ἂν τὰ καλά μας ἔργα γίνονται στὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, δὲν εἶναι αὐτὰ ποὺ πρωτίστως μᾶς σώζουν, ἀλλὰ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ τὸ θεῖο ἔλεος ἂς σκεπάζει κι ἐσᾶς, τοὺς φίλους μου, ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς σας. Ὅλοι σας, δίκαιοι καὶ ἁμαρτωλοί, στὸν φιλεύσπλαχνο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ καταφεύγετε καὶ σ' Αὐτὸν νὰ στηρίζετε τὴν ἐλπίδα σας, γιατί αὐτὴ «ἡ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει» (Ρώμ. 5:5).

*

Μὴν περιφρονεῖτε τοὺς λόγους μου καὶ μὴν τοὺς νομίζετε δυσκολοεφάρμοστους. Γιὰ τὸν Κύριο καὶ μὲ τὸν Κύριο, τὰ δύσκολα γίνονται εὔκολα καὶ τὰ δυσάρεστα εὐχάριστα. «Ὁ γὰρ ζυγὸς αὐτοῦ χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον αὐτοῦ ἐλαφρόν ἐστι» (πρβλ. Μάτθ. 11:30).
(Νεοελληνικὴ ἀπόδοση ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Σεργίου Α. Νείλου «Τὰ ἱερὰ ὑπὸ τὸν μόδιον». Οἱ συμβουλὲς ἀποδίδονται σὲ ἀνώνυμο γέροντα τῆς περίφημης μονῆς τῆς Ὄπτινα).

«Συμβουλὲς Γέροντος
σὲ χριστιανοὺς ποὺ ζοῦν στὸν κόσμο»
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2010

ΠΗΓΗ:Ι.Μ.ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ