Ὁ θάνατος τοῦ Κώστα Σημίτη εἶχε δύο ἀντιμετωπίσεις. Ἡ συστημικὴ ἀποφάσισε, κόντρα στὴν κοινὴ λογικὴ καὶ στὸ λαϊκὸ αἴσθημα, νὰ κηρύξει τετραήμερο «ἐθνικὸ» πένθος γιὰ τὴν ἐκδημία τοῦ ἀρχιερέα τῆς διαπλοκῆς. Οἱ δηλώσεις τῶν «ἐπισήμων», ἐκτὸς ἀπὸ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, ὑπερχείλιζαν ἀπὸ κολακευτικὰ σχόλια γιὰ τὸν πρώην πρωθυπουργό. Ἦταν τέτοιοι οἱ διθύραμβοι τῶν ἐκπροσώπων τοῦ παρακμιακοῦ συστήματος ἐξουσίας, ὥστε ὁποιοσδήποτε δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν πρόσφατη Ἱστορία της θὰ νομίζει ὅτι ὁ Κώστας Σημίτης ἔβγαλε τοὺς Ἕλληνες ἀπὸ τίς... σπηλιὲς καὶ τοὺς ἐκσυγχρόνισε, ὁδηγῶντας τους στὸ «ἀνέσπερο φῶς» τοῦ εὐρώ.
Φυσικά, οἱ ἔχοντες σχέση μὲ τὰ ἑλληνικὰ πράγματα γνωρίζουν... καλὰ ὅτι ὁ «ἐκσυγχρονισμὸς» τοῦ Σημίτη ἦταν οἱ βαλίτσες μὲ τὰ μετρητὰ τῆς Siemens, ποὺ μετέφερε ὁ Τσουκάτος στὰ ταμεῖα τοῦ ΠΑΣΟΚ, ὁ Μαντέλης, ὁ Τσοχατζόπουλος, ὁ Παπαντωνίου, ἡ ὑπόθεση Ὀτσαλάν, τὸ Χρηματιστήριο, ἡ σύγκρουση μὲ τὴν Ἐκκλησία γιὰ τὸ θρήσκευμα στὶς ταυτότητες, ἡ ντροπή τῶν Ἰμίων, τὰ ὀλυμπιακὰ ἔργα καὶ τὸ μαγείρεμα τῶν στατιστικῶν γιὰ νὰ μπεῖ ἡ Ἑλλάδα στὴ ζώνη τοῦ εὐρώ.
Ὁ λαὸς γνωρίζει τί συνέβη τὴ μαύρη οκταετία 1996-2004 καὶ δὲν μπορεῖ νὰ τὸ λησμονήσει. Ἡ καταστροφὴ ποὺ προκάλεσε τὸ καθεστὼς τοῦ Κώστα Σημίτη στὴν πατρίδα μας δὲν ἀναιρέθηκε μὲ τὸν θάνατό του καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἀποσιωπηθεῖ. Εἶναι μὲν θλιβερὸ γεγονὸς ἡ ἀπώλεια ὁποιουδήποτε ἀνθρώπου, ἀλλὰ πιὸ θλιβερὴ φαντάζει ἡ ὑποκριτικὴ διάθεση τῶν «ὀρφανῶν» τοῦ καθεστῶτος του, ποὺ προσπαθοῦν μὲ λόγια νὰ ἐξωραΐσουν τὴν ἀποκρουστικὴ εἰκόνα τῶν πεπραγμένων του τὴν περίοδο τῆς πρωθυπουργίας του.
Οὐδεὶς ἐχέφρων πολίτης συμμερίζεται τὴν ἀνάγκη κήρυξης τετραήμερου ἐθνικοῦ πένθους γιὰ τὸν θάνατο τοῦ Κώστα Σημίτη. Εἶναι καὶ ὑπερβολὴ ἀλλὰ καὶ πρόκληση, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ περάσουν ἀπαρατήρητες.
Δημοκρατία
Όταν μας κυβερνούν λαμόγια , αυτά θα έχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή