Μὲ τὸν Ν.2321/1995 (ΦΕΚ 136 Α’ 23-06-1995) "Κὺ́ρωση τῆς Σὺ́μβασης τῶν ΗΕ γιὰ τὸ Δίκαιο της Θὰ́λασσας" ἡ χώρα μας ἀπέκτησε ὅλα τὰ νομικὰ δικαιώματα διακήρυξης τῶν προβλεπομένων θαλασσίων ζωνῶν πέραν τῶν ἀκτῶν της. Ἡ σύμβαση καὶ ὁ ψηφισθεὶς νόμος δημιουργοῦν αὐτόματα κυριαρχικὰ δικαιώματα στὴ χώρα μας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μόνη ἁρμόδια νὰ τὰ διεκδικήσει χωρὶς προηγούμενη συνεννόηση μὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο κράτος, χωρὶς νὰ πάρει τὴν ἄδεια κανενός. Ἔκτοτε οἱ διαδοχικὲς Κυβερνήσεις δὲν ἐφήρμοσαν τὶς διατάξεις, δὲν διεκδίκησαν τὴν ἀπόκτηση αὐτῶν τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων.
Ἡ καλή μας γείτων, Τουρκία, τρομοκρατημένη ἀπὸ τὰ νομικὰ αὐτὰ... δικαιώματα τῆς Ἑλλάδας κατ' εὐθεῖαν προσπάθησε νὰ μᾶς τρομοκρατήσει υἱοθετῶντας ἐπιθετικὴ στρατηγικὴ ἐναντίον μας καὶ κατὰ παράβαση τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτη τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν μας ἀπείλησε μὲ πόλεμο ἂν τολμήσουμε νὰ ἀσκήσουμε τὰ νόμιμα κυριαρχικά μας δικαιώματα! Δηλαδὴ «φωνάζει ὁ κλέφτης γιὰ νὰ φοβηθεῖ ὁ νοικοκύρης». Καὶ δυστυχῶς, ἄσχετα μὲ ὅσα διακηρύσσει ὁ νοικοκύρης φοβήθηκε καὶ φοβᾶται.
Τὸ Δεκέμβριο 2020, ὅλα τὰ ἐγχώρια ΜΜΕ μετέδιδαν τὴν πληροφορία ὅτι ἡ χώρα μας ἐπέκτεινε τὰ χωρικά της ὕδατα στὸ Ἰόνιο στὰ 12 νμ καὶ ἀκούσαμε γιὰ τὴ σχετικὴ ταραχὴ ποὺ δημιουργήθηκε στὶς γειτονικὲς χῶρες Τουρκία καὶ Ἀλβανία.
Ἡ κατὰ περιοχὲς ἐπέκταση τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων δημιούργησε τρικυμία στὸ ἐσωτερικὸ καὶ πολλοὶ πολιτικοί, ἀκαδημαϊκοὶ καὶ δημοσιολογοῦντες ὑποστήριξαν ὅτι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἐμμέσως φαίνεται ὅτι εἴτε υἱοθετοῦμε τὴν ἄποψη τῆς Τουρκίας γιὰ ἰδιαιτερότητα τοῦ Αἰγαίου, ὡς «κλειστῆς θάλασσας» στὴν ὁποία τὰ χωρικὰ ὕδατα πρέπει νὰ καθορισθοῦν μὲ διμερεῖς διαπραγματεύσεις (!), εἴτε φοβόμαστε.
Ἂς ἐξετάσουμε μερικὲς τεχνικὲς λεπτομέρειες γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε πλήρως τὴ σειρὰ τῶν ἐνεργειῶν ποὺ εἴδαμε νὰ ἐκτυλίσσονται τότε.
Στὸ Ἄρθρο 3 της Σὺ́μβασης τῶν ΗΕ γιὰ τὸ Δίκαιο της Θὰ́λασσας ὁρίζεται ὡς τὸ εὗρος τῶν χωρικῶν ὑδάτων μὲ τὴ φράση "... τὸ εὗρος( τῆς χωρικῆς θάλασσας) δὲν ὑπερβαίνει τὰ 12 ναυτικὰ μίλια, μετρούμενα ἀπὸ γραμμὲς βάσεως καθοριζόμενες σύμφωνα μὲ τὴν παροῦσα Σύμβαση". Στὸ Ἄρθρο 7 ὁρίζεται ἡ μεθοδολογία καθορισμοῦ τῶν εὐθειῶν γραμμῶν βάσεως. Πρίν, λοιπὸν ἀπὸ τὴν ἐπέκταση τῶν χωρικῶν ὑδάτων ἐπιβάλλεται νὰ γίνει ἀπὸ εἰδικὴ τεχνικὴ ὁμάδα ὁ καθορισμὸς αὐτῶν τῶν γραμμῶν ἀπὸ τὶς ὁποῖες θὰ ἀρχίζουν τὰ 12νμ.
Ἡ Ἑλλάδα μὲ τὸ ΠΔ 107/2020 (ΦΕΚ 258 Α’ 27-12-2020) "Περί κλεισίματος κὸ́λπων καὶ χὰ́ραξης εὐθειών γραμμών βὰ́σης στὴ θαλάσσια περιοχή του Ἰονίου καὶ τῶν Ἰονίων Νὴ́σων μὲ́χρι τὸ Ἀκρωτήριο Ταί́ναρο της Πελοποννήσου." ὁρίζει αὐτὲς τὶς γραμμὲς μὲ γεωγραφικὲς συντεταγμένες (γεωγραφικὸ μῆκος καὶ γεωγραφικὸ πλάτος) καὶ προετοιμάζει τεχνικὰ τὴν νομοθετικὴ ἐπέκταση τῶν χωρικῶν ὑδάτων. Μὲ τὸ Ἄρθρο 2 τοῦ ΠΔ κλείνει μὲ εὐθεῖες γραμμὲς 39 μικροὺς καὶ μεγαλύτερους κόλπους καὶ ὅρμους τῆς περιοχῆς καὶ μὲ τὸ Ἄρθρο 3 χαράσσονται οἱ λοιπὲς εὐθείες γραμμές βά́σης, ὅπως φαίνεται σὲ μικροκλίμακα στὸν παρακάτω χάρτη ποὺ κατασκευάστηκε μὲ βάση τὸ παραπάνω ΦΕΚ.
Ἤδη ἡ Βουλὴ μὲ βάση τὶς γραμμὲς βάσης ψήφισε στὶς 20 Ἰανουαρίου 2021 τὸν Ν.4767/2021 (ΦΕΚ A’ 9/21-01-2021) "Καθορισμός του εὖ́ρους της αἰγιαλίτιδας ζῶ́νης στὴ θαλάσσια περιοχή του Ἰονίου καὶ τῶν Ἰονίων Νὴ́σων μὲ́χρι τὸ Ἀκρωτήριο Ταί́ναρο της Πελοποννήσου" μὲ τὸν ὁποῖο ἐπεκτείνονται τὰ χωρικὰ ὕδατα στὸ Ἰόνιο στὰ 12νμ.
Σημειώνεται ὅτι ὁ παρουσιαζόμενος χάρτης στὸ ἄρθρο αὐτὸ ἀποτελεῖ ἰδιωτικὴ πρωτοβουλία γιὰ νὰ παρουσιαστοῦν γενικὰ οἱ προβλέψεις καὶ δὲν εἶναι λεπτομερὲς καὶ ἐπίσημο ἔγγραφο. Aναφέρεται στὸ Παγκόσμιο Γεωδαιτικὸ Σύστημα Ἀναφορᾶς WGS 84 καὶ τὸν ἐπιμελήθηκε ὁ Ταξίαρχος (Γ) ε.α. κ. Ἀντώνιος Ζήσου, ΣΣΕ 1975, Διδάκτωρ Τοπογράφος Μηχανικὸς τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου, πτυχιοῦχος Μαθηματικὸς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, MSc πληροφορικῆς, ἁπλὰ γιὰ τοὺς σκοποὺς αὐτοῦ τοῦ ἄρθρου.
Καὶ τώρα τί; Στὴν Ἑλληνικὴ πλευρὰ τοὺς τελευταίους μῆνες ἀκοῦμε ἀπὸ τὸν κ. Πρωθυπουργό, ἀφ’ ἑνὸς ὅτι δὲν διαπραγματευόμαστε κυριαρχικά μας δικαιώματα, ἀφ’ ἑτέρου ὅτι εἶναι καιρὸς γιὰ γενναῖες ἀποφάσεις! Ἔχουν ξεκινήσει μυστικὲς συνομιλίες μεταξὺ τῆς Ὑφυπουργοῦ κὰς Παπαδοπούλου καὶ τοῦ Τούρκου ὁμολόγου της, ὡς προοίμιο τῆς μεγάλης συνάντησης στὴν Ἄγκυρα Μητσοτάκη-Ερντογάν. Τὸ Σάββατο 13/4 παρουσιάστηκε δήλωση τοῦ πρώην ὑφυπουργοῦ Ἐξωτερικῶν κ. Χρήστου Ροζάκη στὸν ἑλληνικὸ ραδιοφωνικὸ σταθμὸ Alpha ὅτι «ἡ Ἑλλάδα πρόσφερε στὴν Τουρκία νὰ ὑπαναχωρήσει στὰ 10 μίλια χωρικὰ ὕδατα». Τὰ τουρκικὰ ΜΜΕ μετέδωσαν μέσῳ τῶν ἱστοσελίδων τους τὶς δηλώσεις Ροζάκη ὡς ἔκτακτη εἴδηση, χαρακτηρίζοντάς τες ὡς «βῆμα πίσω» τῆς Ἑλλάδας. Νὰ πιστέψουμε ὅτι ἔτσι προετοιμάζεται ἡ Ἑλληνικὴ κοινὴ γνώμη γιὰ τέτοιες ὑποχωρήσεις;
Κανεὶς δὲν ἐξουσιοδότησε τὸν κ. Μητσοτάκη γιὰ κάτι τέτοιο. Πουθενὰ στὸ προεκλογικὸ πρόγραμμα τῆς ΝΔ δὲν ὑπῆρχαν τέτοιες τοποθετήσεις. Ἡ ἱστορία ἀποδεικνύει ὅτι ὅταν δώσεις ἕνα στὸν Τοῦρκο σὲ συζητήσεις, τὸ θεωρεῖ δεδομένο καὶ κεκτημένο καὶ ζητᾶ περισσότερα. Εἶναι δυνατὸν πολύπειροι πολιτικοὶ καὶ ἱκανοὶ διπλωμάτες νὰ τὸ ἀγνοοῦν;
Ἡ λύση στὸ Αἰγαῖο εἶναι Μόνο Μία, Ἁπλὴ καὶ Νόμιμη. Ἐπέκταση τῶν χωρικῶν ὑδάτων στὰ 12 νμ. Τώρα.
Ὁ θυμόσοφος λέει: «ἐκεῖ ποὺ μᾶς χρωστοῦσαν, μᾶς πῆραν καὶ τὸ βόδι».
Δὲν τὸ ἐπιτρέπουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου