Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Διδαχὲς Γερόντων» τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου πατρὸς Διονυσίου Τάτση
Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης
Ὅταν πῆγα στὸ Μοναστήρι, διηγοῦνταν ὁ Γέροντας Ἰάκωβος (Τσαλίκης), λόγῳ παλαιοτέρας πυρκαγιᾶς, τὰ γύρω βουνὰ ἦταν γυμνὰ καὶ μόνο λίγα πεῦκα καὶ ἔλατα ὑπῆρχαν.
Καθὼς λοιπὸν πήγαινα στὶς διάφορες διακονίες, εἶχα στὴν τσέπη μου σπόρους ἀπὸ κουκουνάρια τῶν πεύκων καὶ τοὺς ἔσπερνα σ’ ὅλη τὴν περιοχή.
Ἔκανα καὶ προσευχὴ νὰ διαφυλάσσεται τὸ δάσος, κυρίως ἀπὸ τὶς πυρκαγιές, οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς αἰτία καὶ τὸν φθόνο τοῦ διαβόλου, ποῦ βάζει τὰ ὄργανά του νὰ καταστρέφουν τὰ δάση.
Καθὼς λοιπὸν πήγαινα στὶς διάφορες διακονίες, εἶχα στὴν τσέπη μου σπόρους ἀπὸ κουκουνάρια τῶν πεύκων καὶ τοὺς ἔσπερνα σ’ ὅλη τὴν περιοχή.
Ἔκανα καὶ προσευχὴ νὰ διαφυλάσσεται τὸ δάσος, κυρίως ἀπὸ τὶς πυρκαγιές, οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς αἰτία καὶ τὸν φθόνο τοῦ διαβόλου, ποῦ βάζει τὰ ὄργανά του νὰ καταστρέφουν τὰ δάση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου