Ὡς ἐπισφράγιση τῶν ἀπειραρίθμων θαυμάτων τῆς Κυρίας ἡμῶν Θεοτόκου τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς παραθέτουμε ἐδῶ καί τό ἑξῆς θαῦμα, τό ὁποῖο τελέσθηκε στήν Ἱερά Μονή τῆς Λογγοβάρδας ἀπό τήν Ζωοδόχο Πηγή.
Τίς πρῶτες ἡμέρες τῆς Τεσσαρακοστῆς τοῦ ἔτους 1927, ἦρθε στήν Ἱερά Μονή μας κάποιος χωρικός ἀπό τό χωριό Λεῦκες τῆς Πάρου, ὁ ὁποῖος λεγόταν Γεώργιος Ραγκούσης. Αὐτός μέ παρακάλεσε νά φέρει στή Μονή τόν γιο του Δημήτριο, ἡλικίας 18 ἐτῶν, πού ἔπασχε ἀπό δεινή παράλυση ὅλων τῶν μελῶν τοῦ σώματός του καί δέν μποροῦσε νά περπατήσει καθόλου. Ἐγώ, ἔχοντας ἀκράδαντη πεποίθηση στήν ἄμαχη βοήθεια τῆς Θεοτόκου καί στό πλῆθος τῶν ἀπείρων θαυμάτων... Της, εἶπα στόν ἄνθρωπο: «Πήγαινε, φέρε τόν γιο σου στή Μονή, καί ἔχε πίστη καί ἐλπίδα ὅτι ἡ Πανάχραντος Δέσποινα ἡ Ζωοδόχος Πηγή θά τόν θεραπεύσει».
Πῆγε λοιπόν ἐκεῖνος στό χωριό καί ἔφερε τόν γιο του, στόν ὁποῖο ἀρχίσαμε νά διαβάζουμε τίς εὐχές τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου, ἀλείφοντάς τον συνάμα μέ λάδι ἀπό τήν ἀκοίμητη κανδήλα τῆς εἰκόνας τῆς Θεοτόκου Ζωοδόχου Πηγῆς.
Ὦ τοῦ θαύματος! Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες τῆς ἐδῶ διαμονῆς του αὐτός πού πρίν δέν μποροῦσε νά σταθεῖ στά πόδια του ἄρχισε πλέον νά περπατᾶ ἐλεύθερα δοξάζοντας καί εὐλογῶντας τόν Θεό καί τήν Πανύμνητη Θεοτόκο τήν Ζωοδόχο Πηγή, ἡ ὁποία τοῦ χάρισε διπλή τήν ἴαση, ψυχῆς καί σώματος. Ἤδη εἶναι στή Μονή μας ἐργαζόμενος, διότι εἶναι ὑποδηματοποιός, καί θά ἀναχωρήσει σέ λίγες μέρες γιά τήν πατρική ἑστία πρός χαρά καί ἀγαλλίαση τῶν γονέων του, οἱ ὁποῖοι πάμπολλα εἶχαν δαπανήσει σέ γιατρούς γιά τή θεραπεία τοῦ γιου τους χωρίς ὠφέλεια.
Καί ἄλλα ὅμως θαύματα τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς ἀναφέρονται πού ἔγιναν στήν Ἱερά Μονή μας τῆς Λογγοβάρδας. Σέ κάποιο ἔγγραφο τῆς Μονῆς, τῆς 6ης Ἀπριλίου τοῦ ἔτους 1669, ἀναφέρεται ὅτι ἡ ἀδελφή τοῦ πρώτου Ἡγουμένου καί κτήτορος τῆς Μονῆς Ἰωακείμ Παλαιολόγου, ἡ ὁποία λεγόταν Μαρίνα Α. Ράφου, εἶχε κινδυνέψει ἀπό δεινή ἀρρώστια, καί ἀφοῦ εἶδε τήν ὑγεία τῆς ἀπό τήν Κυρία Πηγή τῆς Λογγοβάρδας, ἀφιέρωσε σέ αὐτήν κάποιον ἀγρό στόν Παλαιόπυργο, γιά νά τήν μνημονεύουν στήν Πρόθεση.
Ἄλλο θαῦμα ἔγινε στόν καιρό τοῦ ἀποκλεισμοῦ κατά τό ἔτος 1917, ὅταν, καθώς δέν ὑπῆρχε σιτάρι στό νησί ἐξαιτίας τοῦ ἀποκλεισμοῦ ἀπό τούς Ἀγγλογάλλους, πολλοί ἀπό τούς φτωχούς της Πάρου καί ἀπό τούς πρόσφυγες κατέφυγαν στήν Ἱερά Μονή μας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς τῆς Λογγοβάρδας· διότι οἱ περισσότεροι πλούσιοι, σέ τέτοιες περιστάσεις, κρύβουν τό σιτάρι γιά νά τό πουλήσουν σέ τιμές αὐξημένες καί νά κερδίσουν.
Οἱ πατέρες τῆς Μονῆς σπλαχνίζονταν τούς πεινασμένους καί ἔδιναν σέ ὅλους ψωμί καί ἄλλα τρόφιμα ἀπό αὐτά πού εἶχε ἡ Μονή. Τότε ἦταν νά θαυμάσει κανείς τή θαυματουργία τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, διότι ἐνῶ ἀπό τή μιά οἱ πατέρες ἔδιναν κάθε μέρα σέ ὅσους ἔρχονταν καί τό σιτάρι λιγόστευε, καί σύμφωνα μέ τούς ὑπολογισμούς κάποιων ὀλιγοψύχων τό σιτάρι στήν ἀποθήκη σύντομα θά τελείωνε, ἀπό τήν ἄλλη ἡ Πανάχραντος Θεοτόκος ἡ Ζωοδόχος Πηγή μέ τίς εὐλογίες της τό ἀπέδειξε ἀνεξάντλητο· καί δέν τελείωσε τό σιτάρι, ἀλλά διατηρήθηκε πρός ἔκπληξη καί θαυμασμό ὅλων μέχρι τή νέα συγκομιδή.
Ἀλλά τί νά πολυλογῶ; Ποταμό ἀκένωτο καί ἀνεξάντλητο ἔχει ἀναδείξει ἡ Θεοτόκος τήν Ἱερά Μονή της. Διότι ποιός φτωχός ἤ ποιά χήρα ἤ ὀρφανός ἤ ἀσθενής ἤ ἀσθενής εἴτε σωματικά εἴτε ψυχικά, ἐρχόμενος στή Μονή μέ πίστη, δέν λαμβάνει ὅ,τι ζητᾶ; Ὅλοι γίνονται ὑγιεῖς, παίρνοντας ἄλλος τήν ἴαση τῆς ψυχῆς καί ἄλλος τοῦ σώματος, καί ἀπέρχονται εὐχαριστῶντας τήν Θεοτόκο καί διηγούμενοι τά πλήθη τῶν θαυμάτων της.
Ἄς φραχθοῦν τά ἀπύλωτα στόματα τῶν ἀσεβῶν καί ἀπίστων, οἱ ὁποῖοι δέν παραδέχονται θαύματα. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ἴδιος χθές καί σήμερα καί στούς αἰῶνες. Διαρκῶς καί πάντοτε ἡ ἀγαθότητα καί φιλανθρωπία τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ καί Βασιλέως ἡμῶν καί Δημιουργοῦ τῶν ὅλων δέν ἔπαψε νά θαυματουργεί μέσῳ της Πανύμνητης Μητέρας Του, τῶν ἁγίων Προφητῶν, Ἀποστόλων καί ὅλων των Ἁγίων, σέ ὅσους προστρέχουν μέ πίστη στούς ἱερούς ναούς καί στίς σεπτές εἰκόνες καί στά ἅγια λείψανά τους καί ζητοῦν ἀπ' αὐτούς τήν ἴαση τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος.
Ἀπόσπασμα ἀπό τό ἔργο τοῦ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου: «Λόγος πανηγυρικός τή Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου καί μερικῶν θαυμάτων διήγησις τῆς Ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου