«Ὁ Θεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος καὶ μὴ ὀργὴν ἐπάγων κάθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν»

Ἁγίου Νικοδήμου - Εὐθυμίου Ζιγαβηνοῦ 

Ἑρμηνεία εἰς τούς Ρν΄ Ψαλμούς

«Ὁ Θεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος καὶ μὴ ὀργὴν ἐπάγων κάθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν» (Ψαλμός 7, 12)

α). Ὁ Θεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος:

Αὐτά τά λόγια φαίνεται νά τά λέει ὁ Δαβίδ σέ ἐκείνους πού τότε σκανδαλίζονταν μέ ἐκεῖνον καί ἀποροῦσαν, πῶς ὁ Θεός του ἔδειξε τήν θεία Του Πρόνοια. Πῶς, δηλαδή, ὁ Θεός ἐπέτρεψε νά ξεσηκωθεῖ ὁ γιος του ὁ Ἀβεσσαλώμ ἐναντίον τοῦ πατέρα του καί τελικά νά ἡττηθεῖ. Ἐξ αὐτῆς τῆς αἰτίας τους λέει πώς ὁ Θεός εἶναι δίκαιος μέν, διότι ἀντισταθμίζει μέ τά ἔργα τοῦ καθενός καί... τίς ἀνάλογες ἀμοιβές, ἀλλά εἶναι καί ἰσχυρός, διότι ό, τί θέλει, μπορεῖ νά τό κάνει, ἀλλά καί μακρόθυμος, διότι δέν τιμωρεῖ τόν ἄνθρωπο ἀμέσως, ὅταν ἁμαρτάνει, ἀλλά ἀναβάλλει καί καθυστερεῖ τήν τιμωρία.

β). καὶ μὴ ὀργὴν ἐπάγων κάθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν:

Αὐτό, τό δεύτερο μέρος τοῦ στίχου τό ὁποῖο λέει, ἀναλύει τήν λέξη «μακρόθυμος», τήν ὁποία εἶπε ἀμέσως πιό πάνω. Διότι, ἐμεῖς μέν οἱ ἄνθρωποι, μέ τό νά ἁμαρτάνουμε κάθε μέρα, εἴμαστε κατά συνέπεια πάντοτε ἄξιοι τιμωρίας, ὁ δέ Θεός, μέ τό νά εἶναι μακρόθυμος, δέν μᾶς τιμωρεῖ, ἀλλά μᾶς δίνει καιρό προθεσμίας, γιά νά μετανοήσουμε. Διότι ἐδῶ τήν λέξη ὀργή πρέπει νά τήν ἑρμηνεύσουμε ὡς τιμωρία.

Μερικοί ἄνθρωποι ὅμως ἀποροῦν μέ τήν σκέψη πώς, ἄν ὁ Θεός εἶναι δίκαιος καί τιμωρεῖ τόν καθένα ὅπως τοῦ ἀξίζει, πῶς πάλι αὐτός ὁ ἴδιος εἶναι καί φιλάνθρωπος; Καί τοῦ ἀπαντᾶμε πώς ὁ Θεός εἶναι μέν δίκαιος, ἐπειδή ἀνταποδίδει στόν καθένα κατά τά ἔργα του, εἶναι ὅμως καί φιλάνθρωπος, ἐπειδή δέν τιμωρεῖ ἀμέσως, ἀλλά ὑπομένει τίς κακίες του κάθε ἀνθρώπου καί δίνει σ΄ αὐτόν εὐκαιρίες καί χρόνο γιά νά μετανοήσει. Ἐπίσης, δέν ἀφήνει τόν διάβολο νά κακοποιήσει τόν ἄνθρωπο ὅσο θά ἤθελε ἡ κακία του καί ἐπιπλέον διότι μέ κάθε τρόπο ἐπιθυμεῖ καί ποθεῖ μέ πολλή ἀγάπη τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.

Ἀπόδοση στήν Νεοελληνική - Ἐπιμέλεια:

Σάββας Ἠλιάδης - ΑΜΑΣΕΥΣ