Μήπως στήν Γαλλία γίνει ἡ μεγάλη ἔκρηξη;

Γράφει ὁ Δημήτριος Νατσιός 

δάσκαλος-Κιλκίς

Πρῶτος γῦρος τῶν προεδρικῶν ἐκλογῶν στήν Γαλλία τήν αὐριανή Κυριακή. Ἀντίπαλοι οὐσιαστικά ὁ πολύ δημοκράτης, φιλελεύθερος καί ὀπαδός τῆς "ἀνοιχτῆς", πολυφυλετικής  κοινωνίας, νῦν πρόεδρος  Μακρόν καί ἀπό τήν ἄλλη, ἡ ἀκροδεξιά, φασίστρια, τῆς "κλειστῆς", ἐθνικῆς κοινωνίας, Μαρίν Λεπέν. Αὐτοί ὡς συνήθως εἶναι χαρακτηρισμοί πού συνοδεύουν τούς δύο ὑποψηφίους, τούς ὁποίους υἱοθέτησαν ὅλα τά "προοδευτικά" ΜΜΕ τοῦ δυτικοῦ ποιμνιοστασίου, χωρίς νά ἐξαιροῦνται καί τά... ἡμέτερα, θλιβερό πάντοτε παρακολούθημα καί κακέκτυπο τῶν διεθνῶν "φωτογενῶν περιττωμάτων", ὅπως τά ὀνόμαζε ὁ Οὐμπέρτο Ἔκο. (Ὅσοι παρακολουθοῦν εἰδήσεις στά κεντρικά δελτία, καλό εἶναι νά φοροῦν αὐτήν τήν ἐποχή καί μιά μάσκα, ὄχι κατά τοῦ κορονοϊοῦ, ἀλλά ἀντιασφυξιογόνο, γιά νά ἀντέχουν τίς ἀναθυμιάσεις, τά ἀναίσχυντα καί ψιμυθιωμένα ψεύδη καί τίς γκεμπελικές προπαγάνδες).

Σύμφωνα μέ τά διεθνῆ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπάτησης σίγουρος νικητής εἶναι ὁ Μακρόν, ὁ καλός ὁ ἄνθρωπος, ἐνῶ θά ἡττηθεῖ ἡ Λεπέν, τό τέρας τῆς ἀκροδεξιᾶς. Τό ὅτι οἱ μισοί περίπου ψηφοφόροι στήν Γαλλία, πάνω ἀπό 22.000.000 ἑκατομμύρια πολῖτες, ἐνδέχεται νά τήν ψηφίσουν, αὐτό δέν ἔχει καμμιά σημασία. Ἡ δημοκρατία τους ἔχει μπεῖ στήν κλίνη τοῦ Προκρούστη. Ὅ,τι περισσεύει, δέν ἁρμόζει στίς ἐπιδιώξεις τους, τεμαχίζεται. Ἄν ἐκλεγεῖ ἡ Λεπέν, ὁ γαλλικός λαός θά ποινικοποιηθεῖ. Ἄν νικήσει ὁ Μακρόν, θά ἁγιοποιηθεί.

Ἴσως δέν ἔχουν ἀντιληφθεῖ πολλοί τό τί συμβαίνει στήν Εὐρώπη τούτη τήν περίοδο. Οἱ δυτικές κοινωνίες, τῆς Ἑλλάδας μή ἐξαιρουμένης, κουράστηκαν ἕως σιχασιάς μέ τούς πορφυρογέννητους χαρτογιακάδες, τούς ἀνέστιους διεθνιστές, τήν πνευματική τους λαφυραγωγία ἀπό τήν νηπιώδη νατοϊκή ἀπάτη. Ἴσως κατανοοῦν ὅτι τό ἀνθρωπιστικό ἰδεῶδες των ΗΠΑ, τῆς χώρας πού φιλοδοξεῖ νά ἐκπολιτίσει τόν κόσμο, περιορίζεται στήν ἐνστικτώδη πιά ἔφεση γιά δολάρια καί δύναμη. Οἱ λαοί καταδυναστεύονται καί πάσχουν κάτω ἀπό τήν κυριαρχία τῆς τεχνολογίας, τῶν πολιτιστικῶν σκουπιδιῶν τύπου διαφορετικότητας καί ἔμφυλων ταυτοτήτων, τό μαγάρισμα τοῦ οἰκογενειακοῦ θεσμοῦ, τήν περιθωριοποίηση καί τήν πολεμική κατά τῆς ἐκκλησίας, τήν ἠθική χρεωκοπία, τήν ἔκπτωση τῆς παιδείας, σέ νεοταξική ἐκπαίδευση, σέ παιδομάζωμα στά καθ' ἡμᾶς. ("Τό σχολεῖο", γράφει ἡ Γαλλίδα δημοσιογράφος Νατάσα Πολονύ στό ἀπροσπέραστο δοκιμιό της "Τά χαμένα παιδιά μας", " περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον, καλλιεργεῖ τό μῖσος γιά τό παρελθόν, μέ ἀποτέλεσμα μιά γενιά χωρίς μνήμη, γεννημένη ἀπό τό μηδέν, μιά γενιά βάρβαρη, χωρίς ἱστορία, χωρίς γλῶσσα...")....

Κυρίως, τό τελικό ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν στήν Γαλλία, θά τό κρίνει ἡ παράνομη μετανάστευση, ἡ προϊοῦσα ἰσλαμοποίησή της, ἡ δυσφορία τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ, πού παρακολουθεῖ μέ ὀργή τήν ἐγκληματική συναίνεση τῶν πολιτικῶν στό σχέδιο τῆς ἅλωσης τῶν κοινωνιῶν ἀπό τούς ἀπροσάρμοστους μωαμεθανούς. Ἔγραφε ἡ δυσφημισμένη Ἰταλίδα συγγραφέας, μακαρίτισσα πιά, Ὀριάνα Φαλάτσι, στό πολύκροτο βιβλίο της "Ἡ ὀργή καί ἡ περηφάνια": "Ξυπνῆστε, ἄνθρωποι μοῦ, ξυπνῆστε!!Μέσα στόν φόβο σας νά βαδίσετε ἐνάντια στό ρεῦμα, μήν τυχόν καί σᾶς περάσουν γιά ρατσιστές, δέν καταλαβαίνετε ἤ δέν θέλετε νά καταλάβετε ὅτι μία Ἀντίστροφη Σταυροφορία ἔχει ἤδη ἀρχίσει" καί ἀναφέρεται σ' αὐτό πού δήλωσε τό 1974 ἐνώπιον τῆς Γενικῆς Συνέλευσης τοῦ ΟΗΕ, ὁ τότε πρόεδρος τῆς; Ἀλγερίας Χουαρί Μπουμεντιέν: " Κάποια ἑκατομμύρια ἄνθρωποι θά ἐγκαταλείψουν τό νότιο ἡμισφαίριο γιά νά εἰσβάλλουν στό βόρειο. Σίγουρα ὄχι ὡς ἀλλοδαποί. Θά ἔρθουν ὡς κατακτητές καί θά τό καταλάβουν ἐποικίζοντάς το μέ τά παιδιά τους. Τό σῶμα τῶν γυναικῶν μας θά μᾶς ἐξασφαλίσει τήν νίκη". Ὁ Καντάφι δήλωνε "θά σᾶς νικήσουμε, ὄχι μέ βόμβες, ἀλλά μέ τίς μῆτρες τῶν γυναικῶν μας...".... Ὁ δέ Τοῦρκος πρωθυπουργός Ὀζάλ ἔλεγε "δέν χρειάζεται νά κάνουμε πόλεμο μέ τήν Ἑλλάδα, ἀφοῦ ἀρκεῖ νά στείλουμε μερικά ἑκατομμύρια Μουσουλμάνους νά τελειώνουμε μαζί τους". Τί δέν καταλαβαίνουμε; Τί εἰκόνες βλέπουμε στούς δρόμους τῶν ἑλληνικῶν πόλεων; Μιά μωαμεθανή, φασκιωμένη ἀπό πάνω μέχρι κάτω, σπρώχνοντας ἕνα παιδικό καροτσάκι...

'Ἐχω τήν ἐντύπωση πώς ὁ βρόντος ἀπό τό ἀποτέλεσμα τῶν γαλλικῶν ἐκλογῶν θά ἀκουστεῖ σέ ὅλο τόν πλανήτη καί ἴσως σταθεῖ ἡ ἀπαρχή τοῦ ξηλώματος τῆς σάπιας παγκοσμιοποίησης, τῆς ἐξαπάτησης τῶν λαῶν μέ τα μυθεύματα τῆς Νέας Τάξης, τῆς ἀνάδυσης τοῦ ἐθνικοῦ κράτους καί τοῦ ἐνταφιασμοῦ τοῦ πολιτικοῦ καί πνευματικοῦ μονοπωλίου πού ὀνομάζεται "δυτικός πολιτισμός", δηλαδή ἡ κανιβαλική νεοφιλεύθερη κιμαδομηχανή. Ἀκούω ἀπό τώρα τόν θρῆνο καί τόν κοπετό τοῦ ψευτορωμαίικου τῶν Ἀθηνῶν καί τούς ἀναθεματισμούς κατά τοῦ γαλλικοῦ λαοῦ, πού ἀκύρωσε τήν φήμη τοῦ Διαφωτισμοῦ, τῆς δημοκρατίας καί παρασύρθηκε ἀπό τίς ἀκροδεξιές ὑποσχέσεις τῆς Λεπέν. (Ὁ ἀμφιλεγόμενος, γιά τούς συστημικούς παραχαράκτες, Γάλλος συγγραφέας Μισέλ Οὐελμπέκ ἔγραφε πώς "οἱ ἰδέες τοῦ Διαφωτισμοῦ δέν μποροῦν νά παράγουν τίποτε, μόνο κενό καί δυστυχία").

Δέν μπορῶ, κλείνοντας, νά ἀποφύγω τόν σχολιασμό γιά ὅσα συνέβησαν στήν Βουλή την παρελθοῦσα ἑβδομάδα. Λερώθηκε καί τσαλακώθηκε ἀνεπανόρθωτα, ἐλπίζω, ἡ ἐξωραϊσμένη εἰκόνα τῶν εἰρηνόφιλων τῆς σκωληκοειδούς ἀπόφυσης τῶν δυτικῶν πού ὀνομάζεται ἑλληνικό πολιτικό σύστημα. Τί εἴδαμε καί ἀκούσαμε; Ἕναν "χαγάνο ὀρνεοκέφαλο", (τοῦ Ἐλύτη ἡ φράση), ἔχοντας πίσω του ἕνα ἐρεβῶδες φόντο, νά ὑποδύεται τόν 'Ἑλληνα καί νά καμαρώνει γιά τήν συμμετοχή του στό τάγμα του ζόφους, τό Ἀζόφ, καί τούς ἐθνοπατέρες καί τίς ἐθνομητέρες νά τόν ἀκοῦν ἀποσβολωμένοι, κάνοντας τήν δίαιτα πού δέν παχαίνει, καταπίνοντας δηλαδή τά λόγια τους. Τόσο χαμηλά ἔπεσαν ὥστε ἀνέθεσαν στό πιό ἀφοσιωμένο φερέφωνό τους, τόν φαιδρό Πορτοσάλτε, νά ἐξυμνεῖ τούς... Ἀζόφους. Τί ἄλλο θά δοῦμε...

Τό πιό ἐνοχλητικό ὅμως ἦταν νά ἀκοῦμε τόν Ζελένσκι, τόν περιφερόμενο ἠθοποιό, νά μᾶς παραδίδει μαθήματα ἑλληνικῆς ἱστορίας. Μέ θλίψη ἀνείπωτη τόν ἀκούσαμε νά ἐκστομίζει πράγματα πού οὐδέποτε διανοήθηκε νά ἀναφέρει στήν Βουλή τό ἡμέτερο, ἐπαναλαμβάνω τήν λέξη, ψευτορωμαίικο. Ἐλευθερία ἤ θάνατος, Φιλική Ἑταιρεία, ἡ Ἐπανάσταση τοῦ '21. Ἄν τά ἔλεγε Ἕλληνας, θά ἔσπευδαν νά τόν χλευάσουν ὡς φασίστα καί ἀκροδεξιό. Τά λένε οἱ ξένοι καί χειροκροτοῦν ὄρθιοι, κατάβρεχτοι ἀπό δάκρυα συγκίνησης. Οὐαί ὑμῖν Γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι ὑποκριταί.,.

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς