Ἡ μνήμη της ἑορτάζεται στὶς 16 Σεπτεμβρίου καί ἡ ἀνάμνηση τοῦ θαύματος στὶς 11 Ἰουλίου
Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ
Ἡ Ἁγία Εὐφημία ἔζησε καὶ μαρτύρησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ.
Γεννήθηκε στὴ Χαλκηδόνα ἀπὸ οἰκογένεια θεοσεβῆ καὶ εὐγενική. Οἱ γονεῖς της Ψιλόφρων καὶ Θεοδωριανὴ φρόντισαν ὥστε ἡ Θυγατέρα τους νὰ ἀναπτύξει κάθε χριστιανικὴ ἀρετή.
Ἡ Εὐφημία ἐξελίχθηκε σὲ ἄνθρωπο μὲ σπάνια χαρίσματα καὶ δυνατὸ χριστιανικὸ φρόνημα, τὸ ὁποῖο ἐπέδειξε ὅταν ὁ εἰδωλολάτρης ἀνθύπατος τῆς Μικρᾶς Ἀσίας Πρίσκος διέταξε νὰ παρευρεθοῦν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Χαλκηδόνας σὲ γιορτή, τὴν ὁποία ὀργάνωνε πρὸς τιμὴ τοῦ θεοῦ τῶν εἰδωλολατρῶν Ἄρη.
Τότε ἡ Εὐφημία ἀποφάσισε μαζὶ μὲ ἄλλους χριστιανοὺς νὰ ἀπέχει ἀπὸ τὴ γιορτὴ τῶν εἰδωλολατρῶν καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ συνελήφθη καὶ φυλακίσθηκε.
Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς αἰχμαλωσίας της οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ προσπαθοῦσαν μὲ κάθε τρόπο νὰ πείσουν τὴν Ἁγία νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη της καὶ νὰ ἀσπασθεῖ τὰ εἴδωλα. Ὅταν συνειδητοποίησαν πὼς ἡ Εὐφημία δὲν ἐπρόκειτο νὰ ἀλλάξει τὴν πίστη της μὲ τοὺς λόγους, τὴ βασάνισαν φριχτά. Ὅμως μὲ τὴ θεία χάρη, ἡ Ἁγία δὲν ἔπαθε τίποτα ἀπὸ τὰ βασανιστήρια.
Τελικὰ οἱ δήμιοι, τὴν ἔριξαν σὲ ἄγρια θηρία καὶ ἡ Εὐφημία βρῆκε τὸ θάνατο ἀπὸ...
μία ἀρκούδα.Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ
Αὐτὴν τὴν ἥμερα (11 Ἰουλίου), γίνεται ἀνάμνηση τοῦ θαύματος ποὺ ἔγινε ἀπὸ τὴν ἁγία Εὐφημία: κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μαρκιανοῦ καὶ τῆς Πουλχερίας, συντάχθηκαν δύο τόμοι ποὺ περιεῖχαν τὸν ὄρο τῆς Συνόδου, ποὺ ἔγινε στὴ Χαλκηδόνα (451) καὶ ἦταν ἕνας τῶν ὀρθοδόξων καὶ ἕνας τῶν Μονοφυσιτῶν.
Γιὰ νὰ πάψει λοιπὸν ἡ ἔριδα μεταξὺ τῶν δύο πλευρῶν, ἀποφασίστηκε νὰ τεθοῦν καὶ οἱ δύο τόμοι μέσα στή λάρνακα τῆς ἁγίας Εὐφημίας, γιὰ νὰ φανεῖ ποιὸν ἀπὸ τοὺς δύο θὰ δεχτεῖ ἡ Ἁγία. Μετὰ την αποσφράγιση τῆς λάρνακας, βρέθηκε ὁ μὲν τῶν αἱρετικῶν τόμος στὰ πόδια τῆς Ἁγίας πεταμένος, ὁ δὲ τῶν ὀρθοδόξων στὸ στῆθος της.
(Νὰ σημειώσουμε ὅτι ἡ κυρίως μνήμη τοῦ μαρτυρίουτης ἁγίας Εὐφημίας τελεῖται στις 16 Σεπτεμβρίου).
Ποιος τα δίνει σημασία σήμερα αυτά; Εννοείται ποιος δεσπότης, ποιος πατριάρχης!!! Η Αγία Ευφημία πέταξε την αίρεση στα πόδια της (μ` άλλα λόγια στα σκουπίδια) και ο κάθε αυτοαποκαλούμενος και ταυτόχρονα αυτοαποσχηματιζόμενος κατ` ουσίαν πατριάρχης ή αρχιεπίσκοπος (λέγε Οικουμενικός, Αλεξανδρείας, Αμερικής, κλπ), αποκαλεί τους αιρετικούς αδελφούς και αδελφές εκκλησίες! Κάνουν συμπροσευχές και συλλείτουργα! Δεν πιστεύουν σ` αυτά (Κύριε ελέησον!) τα περασμένα "παραμύθια"!!! Και καλά αυτοί και μερικοί άλλοι. Τι κάνουν τόσοι Ορθόδοξοι ιεράρχες και κληρικοί, καθηγητάδες και σύμβουλοι των πατριαρχών και των δεσποτάδων; Α! Δεν το ξέρατε; Να σας πω τι ακούγεται ως δικαιολογία: "Δεν ξέρουν, δεν γνωρίζουν"!!! Δεν είναι ενημερωμένοι, όπως έλεγε κάποιος, που ήθελε να δικαιολογήσει την ολιγωρία ενός μητροπολίτη σε παρόμοιο θέμα. Θα μας τρελάνουν! Θα πληρώσουμε όλοι! Αλλά οι φορούντες ράσα και άμφια και μάλιστα πετραχήλι στον τράχηλό τους, οι τελούντες τα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας μας, θα πληρώνουν ες αεί και το χρέος τους θα παραμένει ανεξόφλητο! Αλλά, τι τους νοιάζει; Αν τους ένοιαζε, δεν θα είχαμε φτάσει εώς εδώ! Καλά λέει λοιπόν το λαϊκό άσμα: "Μία είναι η ουσία, δεν υπάρχει αθανασία. Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ"! Γι` αυτούς μιλάμε τώρα και όχι για τον απλό λαό. "Υπέρ των ημών αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων", λένε αυτοί με τα πετραχήλια στο λαιμό τους! Οι ίδιοι απαλλάσσουν τον λαό από την πρώτη γραμμή και αυτομέμφονται και αυτοελέγχονται! Ω, του παραλογισμού!
ΑπάντησηΔιαγραφή