«Δικτάτορες» τῆς πένας, ἀποκαλοῦν δικτάτορα τὸν Ἰωάννη Καποδίστρια...

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Σὲ μιὰ ἐποχὴ ὅπου ἡ ἀνάγκη γιὰ ἐθνικὴ ἀνάταση, γιὰ ὁμοψυχία, γιὰ ἑνότητα, εἶναι κάτι παραπάνω ἀπὸ ἐπιτακτική, ἐμφανίζονται ἐμετικὲς γνῶμες καὶ ἀπόψεις ποὺ κινοῦνται ἀντίθετα πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση.

Δικτάτορας ὁ Καποδίστριας...!

Ἄραγε ὑπάρχουν ἀκόμα ἄνθρωποι ποὺ συνεχίζουν νὰ ἀμφιβάλλουν γιὰ τὶς ὀργανωμένες προσπάθειες αποϊεροποίησης, τῶν σημαντικότερων ἐθνικῶν προσωπικοτήτων τῆς Ἑλληνικῆς ἱστορίας;

Βλέπουμε πὼς τὸ μηδενιστικὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μεγαλουργεῖ καὶ ρέει ἄφθονο μέσα ἀπὸ ἐπικοινωνιακοὺς «ὑπονόμους» ποὺ ὁδηγοῦν τὰ προπαγανδιστικὰ «περιττώματα», μέχρι τὰ μέσα ἐνημέρωσης στὶς τηλεοράσεις μας καὶ τοὺς ὑπολογιστές μας.

Ἀσυγκράτητη λασπολογία ποὺ στοχοποιεῖ μὲ στυγνὸ τρόπο ἡγέτες-σύμβολα, ἀλλὰ καὶ...
θεσμούς, ἐθνικὲς ἀξίες, ἀκόμα καὶ ἱερὰ μυστήρια.

Ὁ κύριος Ἀριστείδης Χατζής, μέλος τῆς περιβόητης ἐπιτροπῆς «Ἑλλάδα 2021», ξέρετε, αὐτὴν ποὺ ἔχει γιὰ σῆμα τὴν γαλανόλευκη... κορδέλα (ἀσφαλῶς χωρὶς τὴν ὕπαρξη τοῦ χριστιανικοῦ σταυροῦ, ἀλίμονο... μὴ ζητᾶμε καὶ «παράλογα» πράγματα...), εἶχε συγγράψει ἕνα ἄρθρο στὸ ὁποῖο χαρακτήριζε τὸν Ἰωάννη Καποδίστρια ὡς... δικτάτορα.

Παρακάτω ἀναφέρει στὸ ἄρθρο του : «Ὅμως οἱ δημοκρατικοὶ καὶ φιλελεύθεροι Ἕλληνες δὲν τὸ ἔβαλαν κάτω. Συνέχισαν νὰ ἀγωνίζονται γιὰ δημοκρατία καὶ δικαιώματα. Οὔτε ἡ ἐκσυγχρονιστικὴ δικτατορία Καποδίστρια, οὔτε οἱ Βαυαροί, οὔτε οἱ ξένες δυνάμεις μπόρεσαν νὰ τοὺς ἀναγκάσουν νὰ ἀνεχθοῦν ἕνα αὐταρχικὸ καθεστώς».

Πραγματικὰ εἶναι νὰ ἀπορεῖ κανείς, πῶς γίνεται νὰ χωρέσει κάποιος τόσα «κιλὰ» ἀνοησίας, μέσα σὲ τόσο λίγες λέξεις...

Καὶ δεύτερον, εἶναι νὰ ἀπορεῖ κανείς, τί σόϊ ἐπιτροπὴ εἶναι αὐτή, ποὺ συμπεριλαμβάνει τέτοιου εἴδους ἀνθελληνικὲς ἀπόψεις στοὺς κόλπους της καὶ μάλιστα τὶς προωθεῖ!

Μιὰ ἐπιτροπὴ ποὺ ἀντὶ νὰ φροντίζει νὰ καλλιεργήσει τὸ ἠθικὸ καὶ τὸ ἐθνικὸ φρόνημα τῶν Ἑλλήνων γιὰ νὰ γιορτάσουν μὲ λαμπρότητα καὶ ὑπερηφάνεια τὰ διακόσια ἀπὸ τὴν ἐπανάσταση τοῦ '21, ἀντ' αὐτοῦ φαίνεται νὰ πράττει ὅ,τι μπορεῖ γιὰ νὰ ἀποδομήσει πλήρως κάθε ἱερὸ καὶ ὅσιο τῆς ἱστορίας μας!

Ἡ πραγματικὴ ἀλήθεια εἶναι πὼς ὁ Καποδίστριας ἦταν ἕνας βαθιὰ Εὐρωπαϊστὴς πολιτικός. Ὄχι ὅμως μὲ τὴν ἔννοια τῆς σημερινῆς, αποϊεροποιημένης, στείρας, καπιταλιστικῆς Εὐρώπης. Ὁραματιζόταν μιὰ Ἑλλάδα φιλτραρισμένη μέσα ἀπὸ τὸ Ἑλληνορθόδοξο φρόνημά του, ποὺ θὰ μεγαλουργοῦσε καὶ θὰ πρωταγωνιστοῦσε μέσα στὸ Εὐρωπαϊκὸ στερέωμα.

Ἐπιθυμοῦσε νὰ διαμορφώσει στὴν Ἑλλάδα, ἕναν σύγχρονο κρατικὸ μηχανισμὸ μέν, ἀλλὰ μέσα στὰ πλαίσια τῆς ρωμαίικης παράδοσης.

Ὁ κύριος Χατζής μιλᾶ γιὰ δημοκρατικοὺς καὶ φιλελεύθερους Ἕλληνες ποὺ δὲν τὸ ἔβαλαν κάτω καὶ ἔδωσαν μάχη κατὰ τῆς «δικτατορίας» αὐτῆς.

Ξεχνᾶ νὰ ἀναφέρει πὼς σὲ ἐκείνη τὴν ἐποχή, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας ψηφίστηκε ἀπὸ τὴν Ἐθνικὴ Συνέλευση γιὰ νὰ βάλει τάξη σὲ ἕνα ἐθνικὸ χάος, γιὰ τὸ ὁποῖο γνώριζε πὼς ἦταν ἀναγκασμένος νὰ συγκρουστεῖ σφοδρὰ μὲ δεκάδες φατρίες λήσταρχων καὶ ὁπλαρχηγῶν ποὺ συμπεριφέρονταν σὰν τοπικοὶ ἄρχοντες στὴν τότε Ἑλληνικὴ ἐπικράτεια. Ἀνέλαβε ἕνα δυσυπέρβλητο, ἕνα σχεδὸν ἀδύνατο ἔργο, ἀναλαμβάνοντας νὰ καταπνίξει τὴν πλήρη ἀναρχία ποὺ ἐπικρατοῦσε ἀπὸ τὶς κλίκες ποὺ διψοῦσαν γιὰ ἐξουσία καὶ προωθοῦσαν ἐμφυλίους πολέμους.

Ὁ ἴδιος ἔγραφε προφητικὰ γιὰ τὴν ἀποστολή του: «Εἶμαι ἀποφασισμένος νὰ ἄρω τὸν οὐρανόθεν επικαταβαίνοντά μου σταυρόν».

Ἄν κάποιος κύριος Χατζής, πιστεύει πὼς αὐτὸ εἶναι ἕνα ἔργο τὸ ὁποῖο ἦταν δυνατὸν νὰ ἐπιτευχθεῖ μὲ διακυβέρνηση «λουλουδιῶν καὶ γαρύφαλλων», τότε θὰ πρέπει νὰ ἐξετάσει ἂν ἔχει σώας τὰς φρένας.

Στὸ μυαλό του συγκρίνει τὶς δικτατορίες τῶν τελευταίων δεκαετιῶν, μὲ τὸ Εὐρωπαϊκὸ στάτους καὶ τὶς συνθῆκες, ποὺ ὑπῆρχαν πρὶν διακόσια

Ἄριστος γνώστης τῆς Πατερικῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας διψοῦσε νὰ μπολιάσει τὸ Ἑλληνορθόδοξο πνεῦμα, μὲ τὴ δομὴ καὶ τὴ διάρθρωση τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους.

Αὐτὸς ἦταν καὶ ὁ κύριος λόγος ποὺ ἔγινε τρομερὰ ἀντιπαθὴς καὶ μισητός, ἀπὸ τὶς μεγάλες δυνάμεις τῆς ἐποχῆς, τοὺς Βαυαρούς, τοὺς Ἄγγλους, τοὺς Γάλλους οἱ ὁποῖοι ἐποφθαλμιοῦσαν τὸ μικρὸ κρατίδιο τῆς Ἑλλάδας καὶ ἔκαναν ὅ,τι ἦταν δυνατὸν γιὰ νὰ «τὸ βάλουν στὸ χέρι» τους, μέχρι ποὺ τελικά το κατάφεραν.

Οἱ Φράγκοι, οἱ Προτεστάντες ἀλλὰ καὶ οἱ ὀπαδοὶ τοῦ ἀντιθρησκευτικοῦ κινήματος τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης, εἶναι μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ περιτριγύριζαν σὰν λυσσασμένες ὕαινες, τὸ νεοσύστατο κράτος γιὰ νὰ ἐπιβάλλουν τὴ θρησκευτικὴ (ἄρα καὶ ἐθνική) ἐπιρροή τους, καὶ ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας φάνταζε σὰν ἐνοχλητικὸ ἐμπόδιο ποὺ ἔπρεπε νὰ βγεῖ ἀπὸ τὴ μέση, ὅπως καὶ ἔγινε μὲ τὴν ἄδικη δολοφονία του.

Ὁ ἴδιος - γιὰ ὅσο κυβέρνησε - ἀρνήθηκε κάθε χρηματικὴ χορηγία πρὸς τὸ πρόσωπό του, ζοῦσε λιτὰ καὶ ταπεινὰ καὶ ἀγαποῦσε τὸν ἐκκλησιασμό, τόσο ὅσο κανένας ἄλλος κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδας.

Ἔγραφε: «Ἀρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ τοῦ ὀβολοῦ τὰ δημόσια χρήματα, ἐνῶ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ μέσον ἐρειπίων καὶ ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς ἐσχάτην πενίαν».

Πότε ἄλλοτε ὑπῆρξε τέτοιο μεγαλεῖο ἀνιδιοτέλειας ἀπὸ πολιτικὸ ἀρχηγό;

O ἴδιος ἔγραφε καὶ γιὰ τὶς πιθανότητες δολοφονίας του: «Οἱ Ἕλληνες δὲν θὰ φθάσουν ποτὲ μέχρι τοῦ σημείου νὰ μὲ δολοφονήσουν. Θὰ σεβασθοῦν τὴν λευκὴ κεφαλὴ μου[...]. Ἄλλωστε εἶμαι ἀποφασισμένος νὰ θυσιάσω τὴν ζωὴν μου δια τὴν Ἑλλάδα καὶ θὰ τὴν θυσιάσω. Ἐὰν οἱ Μαυρομιχαλαίοι θέλουν νὰ μὲ δολοφονήσουν, ἂς μὲ δολοφονήσουν. Τόσον τὸ χειρότερον δι' αὐτούς. Θὰ ἔλθη κάποτε ἡ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ Ἕλληνες θὰ ἐννοήσουν τὴν σημασίαν τῆς θυσίας μου».

Διακόσια χρόνια μετὰ τὴν ἔνδοξη ἐπανάσταση τοῦ 21, ἐμφανίζονται νέοι «Μαυρομιχαλαίοι», ποὺ ἐπιχειροῦν νὰ «δολοφονήσουν» πολιτικὰ τὴ φήμη καὶ τὴν ὑπόληψη αὐτοῦ τοῦ τεράστιου πολιτικοῦ ἄνδρα καὶ φλογεροῦ χριστιανοῦ, χωρὶς νὰ σέβονται τίποτα. Ὁ λόγος του ὅμως ἦταν προφητικός. Οἱ Ἕλληνες ἔχουν ἐννοήσει πλήρως τή σημασία τῆς θυσίας του.

Ὅση λασπολογία καὶ ἂν ἐπιστρατευτεῖ πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια, τὸ ἀθάνατο πολιτικὸ ἄστρο του θὰ λάμπει στὸ στερέωμα τῆς ἔνδοξης Ἑλληνικῆς ἱστορίας.

Ἡ πρώτη προκήρυξη του πρὸς τὸν ἑλληνικὸ λαό, ξεκινοῦσε μὲ τὴν περιβόητη φράση:

«Ἐὰν ὁ Θεὸς μεθ' ἡμῶν, οὐδεὶς καθ' ἡμῶν».

sportime