24 Δεκ 2019

Ὁ ἀείμνηστος Γέροντας Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας: Ἕνας χαρισματοῦχος Γέροντας, σφοδρὸς πολέμιος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 23η Δεκεμβρίου 2019
Μια ακόμη οσιακή και αγιασμένη μορφή  της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας έφυγε από τη μάταια και πρόσκαιρη αυτή ζωή και προσετέθη στην ουράνια και θριαμβεύουσα Εκκλησία. Πρόκειται για τον Γέροντα και ιερομόναχο Εφραίμ της Αριζόνας, πρώην Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Φιλοθέου αγίου Όρους.
Ο μακαριστός π. Εφραίμ αναδείχθηκε σε μια από τις γνησιότερες μοναστικές και ασκητικές προσωπικότητες του αγιορειτικού Μοναχισμού, πιστός συνεχιστής της μακραίωνης Ορθοδόξου μοναστικής και ησυχαστικής Παραδόσεως, αλλά και ένας από τους μεγαλύτερους ιεραποστόλους των εσχάτων χρόνων. Με την δυναμική και ισχυρή του προσωπικότητα, αλλά προ παντός με την ακτινοβολία της αγίας του ζωής, κατόρθωσε να γίνει πόλος έλξεως και αίτιος σωτηρίας χιλιάδων ψυχών. Κατόρθωσε να επιβληθεί στις συνειδήσεις του πιστού λαού του Θεού, να κερδίσει την αγάπη, την εκτίμηση, τον σεβασμό και την ολοκληρωτική αφοσίωση πολλών κληρικών και λαϊκών, ελλήνων και ξένων, έτσι ώστε να αξιωθεί να γίνει, με την οικονομική συνδρομή πολλών πνευματικών του τέκνων, ιδρυτής, κτίτωρ και πνευματικός οδηγός μιας πλειάδος Ορθοδόξων Ιερών Μονών, 20 τον αριθμό, στις ΗΠΑ και στον Καναδά και πνευματικός οδηγός τεσσάρων αγιορειτικών Μονών και δέκα γυναικείων Ιερών Μονών στην Ελλάδα. Αναδείχθηκε όμως παράλληλα και σε έναν από τους μεγαλύτερους πολέμιους της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, γι’ αυτό και πολεμήθηκε, όσο ελάχιστοι, από οικουμενιστικούς κύκλους, την Μασονία και τον Διεθνή Σιωνισμό και μάλιστα εκεί ακριβώς όπου.... τα δύο αυτά σκοτεινά και αντίχριστα συστήματα έχουν την έδρα τους και τον θρόνο τους.
Ο π. Εφραίμ, (κατά κόσμον Ιωάννης), υπήρξε πνευματικό τέκνο ενός μεγάλου πνευματικού αναστήματος του αγιορειτικού Μοναχισμού, ενός θεοφόρου και χαρισματούχου Γέροντος, του οσιοτάτου Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού, εσχάτως καταταχθέντος στην χορεία των οσίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Γεννήθηκε στο Βόλο το 1928. Από τα παιδικά του χρόνια έτυχε χριστιανικής ανατροφής, η δε μητέρα του, η οποία αργότερα ακολούθησε το μοναχικό βίο με το όνομα Θεοφανώ, ενέπνευσε στο νεαρό τέκνο της την αγάπη και τον πόθο προς τον Μοναχισμό. Σε ηλικία 19 ετών, τον Σεπτέμβριο του 1947, εγκατέλειψε τον κόσμο και ήρθε στο Άγιον Όρος, όπου προσετέθη στη συνοδεία του αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, ο οποίος τότε ασκήτευε στη Σκήτη της Αγίας Άννης. Κοντά του παρέμεινε επί 12 έτη, μέχρι την οσιακή του κοίμηση, το 1959, κάνοντας σ’ αυτόν πλήρη και τελεία υπακοή. Μετά την κοίμηση του Γέροντός του δημιούργησε δική του συνοδεία, η οποία προοδευτικά αυξανόταν σε αριθμό μοναχών όλο και περισσότερο. Μετά από βραχυχρόνιες μετακινήσεις σε διάφορες περιοχές του Αγίου Όρους, κατά το 1973 προσκαλείται από τους πατέρες της Ιεράς Μονής Φιλοθέου να εγκατασταθεί στην εν λόγω Ι. Μονή μαζί με την συνοδεία του, προκειμένου να αναλάβει την διακυβέρ-νησή της. Η είσοδος του π. Εφραίμ στη μοναστήρι και η ανάληψη της ηγουμενίας της από αυτόν υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους σταθμούς της ιστορίας του αγιορειτικού Μοναχισμού. Και τούτο διότι ο Γέροντας κατόρθωσε, όχι μόνο να δώσει καινούρια πνοή ζωής στο μοναστήρι, αλλά να γίνει αφορμή επανδρώσεως άλλων τριών αγιορειτικών Μονών, των Ιερών Μονών Καρακάλλου, Κωνσταμονίτου και Ξηροποτάμου, όπως επίσης και της Ρωσικής Σκήτης του Αγίου Ανδρέου. Η φωτεινή του μορφή μαγνήτιζε τους πάντες. Η σοφία και η σύνεση, με την οποία εποίμενε  και καθοδηγούσε τη μοναστική αδελφότητα, τον κατέστησαν πόλο έλξης πολλών νέων, οι οποίοι ποθούσαν να ακολουθήσουν τη μοναχική ζωή και να αφιερωθούν στον Θεό. Έτσι μέσα σε λίγα χρόνια ο αριθμός των μοναχών αυξήθηκε καταπληκτικά και υπερέβη τους 100.
Από το 1979 άρχισε να επισκέπτεται κατά περιόδους τις Η.Π.Α και τον Καναδά μετά από πρόσκληση πνευματικών του τέκνων, κληρικών και λαϊκών, που κατοικούσαν στις χώρες αυτές, με σκοπό την πνευματική ενίσχυσή των. Επισκεπτόταν κυρίως πόλεις, όπου κατοικούν πολλοί Έλληνες, όπως το Μόντρεαλ, το Τορόντο, το Σικάγο, η Νέα Υόρκη κ.α. Με την άδεια και ευλογία των τοπικών επισκόπων, αφ’ ενός μεν εκήρυττε και εδίδασκε, αφ’ ετέρου δε εξομολογούσε τους Έλληνες ομογενείς. Η προσέλευση στην εξομολόγηση, ήταν τόσο μεγάλη, ώστε μερικές φορές έφθανε τα 150-200 άτομα και διαρκούσε  10 με 12 ώρες. Αργά το βράδυ μετά την εξομολόγηση επακολουθούσε το κήρυγμα, το οποίο διαρκούσε περίπου 2 ώρες.
Μέσα σε λίγα χρόνια ο Γέροντας απέκτησε χιλιάδες πνευματικά τέκνα. Οι Έλληνες της Αμερικής και του Καναδά αγάπησαν και εγκολπώθηκαν τον Γέροντα ως τον πιο πολύτιμο θησαυρό της ζωής τους. Συνδέθηκαν μαζί του με αδιάρρηκτους δεσμούς αγάπης και αφοσίωσης, καθώς διαπίστωναν μεγάλη πνευματική ωφέλεια και πρόοδο στη ζωή τους υπό την πνευματική του καθοδήγηση. Πέραν τούτου όμως τα έκτακτα υπερφυσικά χαρίσματα, που αξιώθηκε να λάβει από τον Θεόν, όπως το προορατικό και διορατικό, τον κατέστησαν ακόμη πιο αγαπητό και σεβαστό στο λαό. Τούτο μαρτυρούν πολλοί άνθρωποι, που τον έζησαν από κοντά και διηγούνται πολλά θαυμαστά γεγονότα από την ζωή του.
Εν τω μεταξύ ο Γέροντας έβλεπε έντονη την επιθυμία πολλών πνευματικών του τέκνων να αφιερωθούν στο Θεό και να ακολουθήσουν τη μοναχική ζωή. Επίσης διαπίστωνε παράλληλα τη διάθεση πολλών Ελλήνων να προσφέρουν δωρεές για την ανοικοδόμηση των κτιριακών εγκαταστάσεων των Ιερών Μονών. Έκαμε λοιπόν θερμή προσευχή να τον πληροφορήσει ο Θεός, αν είναι θέλημά του, να εγκατασταθεί  μονίμως στην Αμερική και να αφοσιωθεί απερίσπαστα στο ιεραποστολικό έργο. Και αφού βεβαιώθηκε με άνωθεν πληροφορία, ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού, παραιτήθηκε το 1991 από την ηγουμενία της Ιεράς Μονής Φιλοθέου, χωρίς ωστόσο να παύσει να ενδιαφέρεται για την εν γένει πορεία της Μονής αυτής, αλλά και των άλλων Ιερών Μονών που είχε υπό την πνευματική του εποπτεία στην Ελλάδα.
Το 1991 ίδρυσε το πρώτο μοναστήρι επί αμερικανικού εδάφους, την γυναικεία Ιερά Μονή Αγίας Σκέπης στην περιοχή της Νέας Υόρκης. Λίγο αργότερα επακολούθησε η ίδρυση και δεύτερου γυναικείου μοναστηριού, της Ιεράς Μονής του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, στην περιοχή του Σικάγου. Στη συνέχεια  επακολούθησε η ίδρυση διαδοχικά και άλλων μοναστηριών, έτσι ώστε σήμερα να έχουν φθάσει τον αριθμό των 20. Το μεγαλύτερο εξ’ αυτών η Ιερά Μονή αγίου Αντωνίου, το οποίο βρίσκεται στην Αριζόνα, στη νοτιοδυτικότερη πολιτεία των Η.Π.Α. ήταν το μοναστήρι στο οποίο εγκαταστάθηκε ο Γέροντας και εκεί παρέμενε τους περισσότερους μήνες του έτους, όταν πλέον δεν είχε πολλές δυνάμεις να περιοδεύει τακτικά τα μοναστήρια, τα οποία ίδρυσε και εκεί άφησε την τελευταία του πνοή. Εκατοντάδες και χιλιάδες Έλληνες και ξένοι, κληρικοί και λαϊκοί, από τις Η.Π.Α και τον Καναδά, από την Ελλάδα και από άλλα μέρη του εξωτερικού συνέρρεαν καθημερινά στο μοναστήρι του αγίου Αντωνίου, για να γνωρίσουν τον Γέροντα, να πάρουν την ευχή του και να ζητήσουν τις προσευχές του για διάφορα θέματα και προβλήματά τους.
Ωστόσο ο π. Εφραίμ εκτός από το τεράστιο ιεραποστολικό έργο του στην αμερικανική Ήπειρο διακρίθηκε και για την ακραιφνή και αμετακίνητη πίστη του στην Ορθόδοξη πίστη και στην πατερική μας Παράδοση. Γι’ αυτό και αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο ισχυρούς πολέμιους των ποικιλωνύμων αιρέσεων και πλανών. Ιδιαιτέρως όμως υπήρξε σφοδρός πολέμιος της επάρατης και φοβερότερης όλων των αιρέσεων, αυτής  του Οικουμενισμού, την οποία αποκαλούσε, όπως ο ομολογητής άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς, ως παναίρεση, ως την χειρίστη και την  πλέον δαιμονική αίρεση στην ιστορία της Εκκλησίας μας. Ως την τελευταία αίρεση πριν από το τέλος της ιστορίας του κόσμου, η οποία επέφερε τα οδυνηρότερα πλήγματα κατά της αγίας μας Ορθοδοξίας. Παρά κάτω παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας του για τον Οικουμενισμό:
«Η Εκκλησία του Χριστού είναι Καθολική με την έννοιαν, ότι κατέχει όλο το πλήρωμα της αληθείας και της χάριτος δια τον φωτισμόν και την απολύτρωσιν του κόσμου και επί πλέον είναι Καθολική με την έννοιαν ότι ‘δυνάμει’ τείνει, όχι να κατακτήση, αλλά να αγιάση τον κόσμον. Κεφαλή της Εκκλησίας ο Χριστός και ημείς μέλη εκ μέρους συνδεόμενοι δια της κοινής πίστεως ‘εν τω συνδέσμω της αγάπης’. Όσο περισσότερο αγιάζομε ο καθένας τον εαυτόν μας, τόσο περισσότερο αγιάζεται το σώμα της Εκκλησίας και κατά τον ανθρώπινο χαρακτήρα της, διότι κατά τον θείον της χαρακτήρα είναι τόσον αγία όσον και ο Θεάνθρωπος Ιησούς. Η Ιστορία της Εκκλησίας είναι ιστορία αγώνος εξαγιασμού των πιστών της. Όλοι όσοι πιστεύουν αληθινά, αγαπούν εν αληθεία, όσοι δεν πιστεύουν αληθινά αγαπούν εν υποκρίσει. Εμείς ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί αγαπούμε όλους και επιθυμούμε να έρθουν σε επίγνωση της αληθείας. Έτσι μας δίδαξε ‘ο Θεός της αγάπης’ έτσι αναπαύεται η συνείδησίς μας. Δεν εχθραινόμεθα προς τους ανθρώπους εξ αιτίας της αιρέσεως, ή της απιστίας των, αλλά και δεν θα αγαπήσωμεν ποτέ την απιστίαν, ή την αίρεσιν χάριν των ανθρώπων, διότι θα αποξενωθούμε από τον Θεόν. Ο Θεός διοχετεύει τη δύναμη της αγάπης Του, όταν προσκυνήται ‘εν Πνεύματι και αληθεία’. Εκείνοι που ομιλούν πληθωρικά περί.... αγάπης νοθεύουν το περιεχόμενο της για να περιπτυχθούν όλους τους αιρετικούς όλων των αποχρώσεων. Είναι τόσο ψεύτικη αυτή η αγάπη, όσο και τα ψεύτικα λουλούδια.... Λέγουν να ενωθούμε οι Ορθόδοξοι με τους Ρωμαιοκαθολικούς και εν συνεχεία με τους Προτεστάντας και με όλες τις γνωστές και άγνωστες αιρέσεις που επενόησε ο Διάβολος εν ονόματι του Χριστιανισμού. Και αφού ενωθούν όλοι οι Χριστιανοί ανεξαιρέτως μεταξύ των, κατόπιν να ενωθούν και με τους Μωαμεθανούς, τους Ιουδαίους, κατ' επέκτασι με τους Βουδιστάς, Βραχμανιστάς, Σιντοϊστάς και με όλες γενικά τις θρησκείες της υφηλίου. Αυτή η παναιρετική αλχημεία επιχειρείται δια του λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Ο όρος νομίζομε ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πρόκειται περί Παγκοσμίου Συμβουλίου Εθελοθρησκειών. Ο μοναδικός θεός ο όποιος θα διεκδικήση εκεί φόρον λατρείας θα είναι ο εκπεσών Εωσφόρος, ο οποίος διά του απεσταλμένου του μεταξύ των ανθρώπων Αντιχρίστου θα επιχείρηση να υποκαταστήση την πίστη και τη λατρεία στον αληθινό Θεό. Για τον Οικουμενισμό δεν υπάρχει προσωπικός Θεός, τελείως απαράδεκτο είναι για τους συνεπείς οικουμενιστάς το δόγμα του Τριαδικού Θεού. Είναι γνωστό ότι ο σατανοκίνητος Σιωνισμός συντονίζει δύο επίβουλες ενέργειες εντός και εκτός της Εκκλησίας, που αποβλέπουν σε ένα και μοναδικό σκοπό στην άλωση του φρουρίου που λέγεται Ορθοδοξία. Παπικοί, Προτεστάνται, Χιλιασταί, Μασώνοι, Ενωτικοί, Οικουμενισταί, και κάθε άλλη ‘ρίζα πικρίας’, όλοι αυτοί ‘μίαν γνώμην έχουσι, και την δύναμιν και την εξουσίαν αυτών τω Θηρίω διδόασιν. Ούτοι μετά του Αρνίου πολεμήσουσι, και το Αρνίον νικήσει αυτούς, ότι Κύριος κυρίων εστί και Βασιλεύς βασιλέων, και οι μετ' αυτού κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί’, (Aποκ. 17, 13). Φρονούμεν ότι η Ορθοδοξία δεν έχει καμμία θέση ανάμεσα σ' αυτό το συνονθύλευμα των πλανών και των αιρέσεων. Αυτό το δόλιο ‘οικουμενικό’ κατασκεύασμα δεν αποσκοπεί στην αναζήτηση της αληθείας, αλλά κατά τον π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον: ‘Είναι ένα ανακάτεμα αφανισμού της Αλήθειας. Είναι μία προσπάθεια όχι να βρουν την αλήθεια οι πλανεμένοι, αλλά να την χάσουν και εκείνοι που την έχουν, εκείνοι δηλαδή που πιστεύουν στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία’. ‘Μη πλανώμεθα. Μεταξύ Ορθοδοξίας και ετεροδοξίας χάσμα μέγα εστήρικται’. Ο μη πιστεύων κατά την παράδοσιν της Εκκλησίας άπιστος έστιν» (Πηγή:http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2017/03/ blog-post_63.html?m=1)
Τα παρά πάνω πύρινα κηρύγματα του Γέροντος προκάλεσαν, όπως ήταν φυσικό και επόμενο και όπως πάντοτε συμβαίνει στη πνευματική ζωή, την οργή και την αντίδραση πολλών κληρικών, όλων των βαθμίδων και λαϊκών, προερχομένων από τον χώρο του Οικουμενισμού. Όλοι αυτοί, μη υποφέροντες τον έλεγχο και την ανατροπή της πλάνης και μη έχοντες διάθεση να μετανοήσουν,  τον πολέμησαν με πρωτοφανή λύσα και μανία, επειδή δεν ανέχονταν να ξεσπεπάζεται η πλάνη της αιρέσεως και τα φαύλα και πονηρά έργα τους. Συκοφαντήθηκε όσο ελάχιστοι. Η πιο αδιάψευστη και ξεκάθαρη μαρτυρία, η οποία επιβεβαιώνει αυτή την πολεμική, είναι το γεγονός ότι μέχρι σήμερα κανένα από τα μοναστήρια του Γέροντα Εφραίμ δεν είναι καταχωρημένο και καταγεγραμμένο στα Δίπτυχα, που εκδίδει κάθε χρόνο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά και η Εκκλησία της Ελλάδος.
Έχουμε ήδη αναφερθεί σε παλαιότερο άρθρο μας με τίτλο: «Ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας στο στόχαστρο των οικουμενιστών» (25.2.2018), γύρω από την πολεμική αυτή. Στο άρθρο μας αυτό παραθέσαμε απόσπασμα από εκτενή μελέτη του γνωστού αγωνιστή και ομολογητή αρθρογράφου κ. Χρήστου Λιβανού, με τίτλο: «Εις χείρας ‘Ηρώδου’ ο γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας», στην οποία ο ελληνοαμερικανός αρθρογράφος αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο πολυσέβαστος αυτός γέροντας, το καύχημα και το καμάρι του Ορθοδόξου αγιορειτικού Μοναχισμού, τους τελευταίους μήνες υφίσταται ένα πρωτοφανή, σκληρό και άγριο διωγμό. Δέχεται ένα πλήθος συκοφαντικών κατηγοριών από οικουμενιστικούς κύκλους. Έφθασαν μάλιστα στο σημείο οι διώκτες του να παρουσιάζουν το έργο του ως έργο του διαβόλου»! Προσθέτει επίσης ο κ. Λιβανός, ότι «οι παρά πάνω οικουμενιστικοί κύκλοι, ούτε λίγο ούτε πολύ, παρουσιάζουν τον γέροντα ως αιρετικό, ως πρωτοπόρο και εμπνευστή μιας καινοφανούς αιρέσεως, η οποία έχει τα χαρακτηριστικά μιας ιδιότυπης μορφής ‘Γεροντισμού’, την οποία ονομάζουν ‘Εφραιμισμό’». Ωστόσο η βαθύτερη αιτία της αδυσώπητης πολεμικής που εξαπέλυσαν εναντίον του Γέροντος, δεν είναι ο «Εφραιμισμός», αλλά το γεγονός ότι ο Γέροντας με την ιεραποστολική και ποιμαντική του δράση στην Αμερική και στον Καναδά αποκαλύπτει, ποια είναι η γνήσια πνευματικότητα της Ορθοδόξου εν Χριστώ ζωής και ποια η  νόθα και αρρωστημένη «πνευματικότητα», την οποία διαφημίζουν και πλασάρουν οι οικουμενιστές. Αποκαλύπτει την πνευματική γύμνια του Οικουμενισμού, ο οποίος υπηρετεί δόλιους σκοπούς, την πνευματική σύνθλιψη της ανθρωπότητας και την εξαφάνιση της Ορθοδοξίας μέσα στην χοάνη της πανθρησκείας.
Επίσης πρόσφατα κάποιος σχολιαστής θρησκευτικών θεμάτων, ονόματι Θ. Καλμούκος έγραψε στην εφημερίδα της ομογένειας «Εθνικός Κήρυξ»: «Ο Εθνικός Κήρυξ έμαθε πως έχει δημιουργηθεί ένα φονταμενταλιστικό κίνημα στην Αρχιεπισκοπή, ονομαζόμενο ‘Εφραιμισμός’, το οποίο προέρχεται από τα μοναστήρια’. ‘Το Οικουμενικό Πατριαρχείο….έχει πλήρη επίγνωση των μοναστηριών και των διδασκαλιών τους. Υπάρχουν πολλά βίντεο στο διαδίκτυο με ομιλίες του Γέροντα Εφραίμ, οι οποίες είναι αρκετά αποκαλυπτικές όσον αφορά τις διδασκαλίες του, ακόμη και ‘τις προφητείες του’….Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος….φαίνεται να είναι πλήρως ενημερωμένος… αλλά, δυστυχώς, δεν δείχνει να είναι διατεθειμένος να αντιμετωπίσει το ζήτημα’. ‘Δεν εφαρμόζονται καν οι Αρχιεπισκοπικοί Κανονισμοί, που καθορίζουν την λειτουργία των μοναστηριών....» (ΠΗΓΗ: Online Press 22/07/2017). Κάποια κυρία της ομογένειας, ονόματι Elaine Jaharis, αναφέρει σε ανοικτή επιστολή της τα εξής: «Η ταχεία εξάπλωση και επιρροή των μοναστηριών του Γέροντος Εφραίμ έχει φτάσει σε μία κρίσιμη φάση. Προσεγγίζει το σημείο της μη αναστρεψιμότητας….Ο νέος Μητροπολίτης της Μητροπόλεως του Σικάγου, ή θα ανοίξει τον δρόμο της χαλιναγώγησής τους, ή θα επιτρέψει σε αυτά τα μοναστήρια να συνεχίσουν να αναπτύσσονται, καταστρέφοντας την πίστη μας και τις κοινότητές μας και δημιουργώντας σοβαρές γεωπολιτικές και νομικές επιπτώσεις»! Τα παρά πάνω αποσπάσματα είναι αρκετά αποκαλυπτικά, για να μας δώσουν μια εικόνα της πολεμικής, αλλά και του είδους των κατηγοριών που εξετόξευσαν εναντίον του Γέροντος. Όσο δε για τις περί «Εφραιμισμού» και «Γεροντισμού» συκοφαντικές κατηγορίες, έχουμε ήδη αναφερθεί στο παρά πάνω μνημονευθέν άρθρο μας και εκεί παραπέμπουμε τον κάθε ενδιαφερόμενο.
Αυτή με άκρα συντομία είναι η οσιακή βιοτή, το πολύπλευρο ποιμαντικό και ιεραποστολικό έργο, αλλά και οι ακατάβλητοι αντιαιρετικοί αγώνες του Γέροντα Εφραίμ κατά των σκοτεινών δυνάμεων, της ποικίλης πλάνης και αιρέσεως και ιδίως της παναιρέσεως του Οικουμενισμού. Τώρα πλέον η αγία ψυχή του Γέροντος, απαλλαγμένη από τα δεσμά της σαρκός, χαίρεται και ευφραίνεται, ατενίζοντας το ανέσπερο φως του Χριστού, όχι πλέον «δι᾿ εσόπτρου εν αινίγματι», (Α΄ Κορ. 13,12), αλλά εξ’ αμέσου εμπειρίας και απολαμβάνοντας τους μισθούς των κόπων του. Χαίρεται και προγεύεται τη χαρά της Βασιλείας των Ουρανών μαζί με τον άγιο Γέροντά του, τον όσιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή και τα άλλα μέλη της συνοδείας του, αλλά και με όλους του αγίους. Χαίρεται και πρεσβεύει, ως ικέτης και άξιος πρεσβευτής στο θρόνο της μεγαλοσύνης του Θεού, για όλους εμάς που αποτελούμε την ευρύτερη πνευματική οικογένεια του αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή, αλλά και για όλα τα πιστά μέλη της στρατευομένης Εκκλησίας του Χριστού. Χαίρεται και πρεσβεύει για όλους εκείνους, που με την Χάρη του Θεού αγωνίζονται για την προάσπιση της σώζουσας αμωμήτου Ορθοδόξου πίστεώς μας. Ευχόμαστε από καρδίας τα 20 μοναστήρια του να συνεχίσουν να αποτελούν προπύργια Ορθοδοξίας, κυματοθραύστες της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, λιμάνια πνευματικού ανεφοδιασμού και φάρους πνευματικούς που θα ακτινοβολούν το φως της Ορθοδοξίας σε όλη την Αμερικανική Ήπειρο μέχρι συντελείας των αιώνων.
Άγιε Γέροντα και πολυφίλητε πνευματικέ μας Πατέρα και Διδάσκαλε, «μη διαλείπης πρεσβεύων υπέρ των ψυχών ημών».
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

25 σχόλια:

  1. Ο,τι πρέπει για την οικουμενιστική εποχή που διανύουμε!!

    Στάχυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. > απαλλαγμένη από τα δεσμά της σαρκός

    Αυτή η αντίληψη είναι αιρετική.

    > Ευχόμαστε από καρδίας τα 20 μοναστήρια του να συνεχίσουν να αποτελούν προπύργια Ορθοδοξίας...

    Καλά ευχόσαστε εσίες αλλά ο αιρετικός ρασοφόρος, εν ονόματι "ελπιδοκτόνος", που αντικατέστησε τον επίσκοπο Αμερικής, από την πρώτη μέρα της απουσίας του γέροντα, απαίτησε από τα μοναστήρια του τα εξής:

    1) Να απαγορευτεί η μαντήλα που φορούσαν οι γυναίκες πηγαίνοντας στα μοναστήρια αυτά. Αυτό ήταν κάτι που το είχε καθιερώσει ο ίδιος ο γέροντας.

    2) Να μην υπάρχουν ξεχωριστά καθίσματα και στασίδια για άντρες και γυναίκες, αλλά να κάθονται ανάμεικτα.

    3) Να κοινωνούν τους πάντες αδιακρίτως, είτε αυτοί είναι ορθόδοξοι, είτε παπικοί, είτε προτεστάντες. Ενδεχομένως, ακόμα και ετερόθρησκους...

    Στον αιρετικό ρασοφόρο τούτο, και όχι μόνο, ΑΝΑΘΕΜΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΝΑΘΕΜΑ όταν τους μνημονεύουμε μέσα στον ναό ως επισκόπους που ορθοτομούν τον Λόγο της Αληθείας ως ενωμένο Σώμα Χριστού ή παναίρεσης του οικουμενισμού;

      Διαγραφή
    2. Αν ισχύουν οι απαγορεύσεις των ευλογημένων συνηθειών του Γέροντα Εφραίμ που γράφει το σχόλιο 10:18 μμ, απο τον Ελπιδοφόρο, πρέπει να ξεσηκωθεί όλος ο Ορθόδοξος λαός της Αμερικής και της Αριζόνας και να τον αναγκάσει να πάρει πίσω όλες τις ανόσιες απαγορεύσεις!

      Στάχυς

      Διαγραφή
    3. > απαλλαγμένη από τα δεσμά της σαρκός

      Αυτή η αντίληψη δεν είναι καθόλου αιρετική. Είναι ορθόδοξη και αληθινή!
      Απλά ο σχολιαστής 10:18 μμ , δεν γνωρίζει τί γράφει και τα έχει μπουρδουκλώσει στο μυαλο του.

      Στάχυς

      Διαγραφή
    4. @Ανώνυμος 10:50 π.μ.
      Εγώ δεν τους μνημονεύω, ούτε πατάω σε ναούς που μνημονεύουν αιρετικούς επισκόπους. Για τους άλλους δεν ξέρω. Ο καθένας με την συνείδησή του... Στην Λειτουργία που πάω εγώ μνημονεύεται "πάσα επισκοπή ορθοδόξων". Και ο Θεός ξέρει ποιες επισκοπές είναι αυτές.

      @Στάχυς
      Η άποψη αυτή είναι αρχαιοελληνική και είχε τις ρίζες της στην θεωρία της διαρχίας (ύπαρξη δυο θεών αντίθετων μεταξύ τους). Την είχαν όλοι οι αρχαίοι Έλληνες και μάλλον μόνο ο Αριστοτέλης πήγε να την αλλάξει. Η ορθόδοξη θεώρηση (από όσο ξέρω) είναι πως το σώμα και η ψυχή είναι ενωμένα και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, με την ψυχή να ζωοποιεί και να κατευθύνει το σώμα. Για να συμβεί το ανάποδο και να κατευθύνει το σώμα την ψυχή θα πρέπει να έχει υπάρξει κάποια πρόσφατη πτώση. Επομένως, δεν είναι φυλακή το σώμα για την ψυχή, αλλά είναι και σωτήρια για την ψυχή, γιατί τα βάσανα του σώματος σώζουν την ψυχή, οδηγώντας την σε μετάνοια. Εξάλλου, αν ήταν όντως φυλακή της ψυχής το σώμα, οι χριστιανοί θα αυτοκτονούσαμε ώστε να "ελευθερωθούμε"! Γιατί να μας κάνει ο Θεός φυλακισμένους και γιατί να απαγορεύεται η αυτοκτονία;
      Αν πιστεύεις κάτι διαφορετικό, στείλε μου κάποιες πατερικές αναφορές.

      Μερικά σχετικά:


      Ἴδια δὲ τῆς ψυχῆς ἡ εὐσέβεια καὶ ἡ νόησις. Κοινὰ δὲ ψυχῆς καὶ σώματος αἱ ἀρεταί, ἐχουσῶν καὶ τούτων ἐπὶ τὴν ψυχὴν τὴν ἀναφοράν, οἷον ψυχῆς προσχρωμένης σώματι.
      (μετάφραση:)
      Χαρακτηριστικές πάλι ιδιότητες της ψυχής είναι η ευσέβεια και η νόηση. Ενώ οι αρετές αποτελούν κοινές ιδιότητες της ψυχής και του σώματος· αποδίδονται όμως στην ψυχή, διότι η ψυχή κυβερνά το σώμα.

      - ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΚΡΙΒΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ : http://imglyfadas.gr/portal/gr/details.asp?cdPro=%7BE127B3AC-613A-41D9-B1BB-8DFDE4396F7F%7D


      «Ου γαρ κρατείται η ψυχή υπό του σώματος, αλλά αυτή κρατεί το σώμα. Ουδέ εν τω σώματι εστί η ψυχή, ως εν αγγείω η ασκώ, αλλά μάλλον το σώμα εν ταύτη».
      - Γρηγόριος Νύσσης

      Η ψυχή πάσχει μαζί με το σώμα. Το σώμα όμως, δεν πάσχει μαζί με την ψυχή!
      - Μέγας Αντώνιος

      Να μην υπερπαχύνεις το σώμα σου, γιατί εξασθενείς την ψυχή σου.
      - Μέγας Βασίλειος

      Η σχέση ψυχής - σώματος, είναι σχέση κιθαρίστα και κιθάρας. Η κιθάρα βγάζει τέτοιους ήχους, όπως την αναγκάζει ο κιθαρίστας.
      - Ιερός Χρυσόστομος

      Τούτο το σώμα που βλέπετε είναι το φόρεμα της ψυχής. Η ψυχή είναι άνθρωπος, η ψυχή είναι που βλέπει, ακούει, ομιλεί, περπατεί, μαθαίνει επιστήμες, δίνει ζωή στο σώμα και δεν το αφήνει να βρωμήσεο. Και άμα βγει η ψυχή, τότε βρωμά, σκουληκιάζει το σώμα. Το κορμί έχει μάτια, μα δεν βλέπει, έχει τα ώτα, μα δεν ακούει, ομοίως και οι υπόλοιπες αισθήσεις του σώματος αλλά όλα ενεργούνται δια της ψυχής.
      - Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

      https://isychastis7.webnode.gr/peri-somatos/

      Διαγραφή
    5. Τα έχεις μπλέξει πολύ ανώνυμε 8:25 μμ, για το ζήτημα ψυχής και σώματος και αναφέρεις άσχετα εδάφια.
      Πλήθος είναι τα εδάφια και της Γραφής και των Πατέρων που δείχνουν ότι η αντίληψη ότι η ψυχή απελευθερώνεται με την έξοδο της απο το σώμα, χωρίς να σημαίνει βέβαια αυτό ότι το σώμα απο μόνο του είναι κακό όπως πίστευαν οι αρχαίοι Ελληνες.

      Ιάκωβος

      Διαγραφή
    6. Τα κείμενα που σου αναφέρω δεν είναι άσχετα. Εσύ τα βλέπεις άσχετα. Απλά φανερώνουν τις απόψεις των Πατέρων γενικότερα για την ψυχή, τις οποίες περιέγραψα μόνος μου περιληπτικά. Εσύ, αφού "είναι πλήθος τα εδάφια", γιατί δεν μου έδωσες ούτε ένα; Εγώ δε θυμάμαι κανέναν Πατέρα να λέει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, ξέρω ότι η άποψη αυτή είναι αιρετική. Και θυμάμαι πολύ καλά Πατέρες να αποκαλούν τον θάνατο "βίαιο χωρισμό της ψυχής από το σώμα". Μεταξύ αυτού του "βίαιου χωρισμού" και της "απελευθέρωσης" υπάρχει μέγα χάσμα. Ελπίζω να συμφωνείς...

      Πως γίνεται η ψυχή να "απελευθερώνεται" από το σώμα, όταν η ψυχή ελέγχει πλήρως το σώμα και είναι λειψή χωρίς αυτό; Είναι σαν να λες ότι ελευθερώνεται ο κύριος από τον δούλο του! Τι λειψή και ανισόρροπη ελευθερία είναι αυτή; Και επίσης, αν ελευθερώνεται η ψυχή έτσι, γιατί το αποκαλούμε "θάνατο"; Και γιατί η αυτοκτονία και ο φόνος είναι αμαρτία;

      Και αν ελευθερώνεται η ψυχή κατά τον θάνατο, η ερώτησή μου είναι : ελευθερώνεται για να κάνει τι; Τι μπορεί να κάνει η ψυχή χωρίς το σώμα; Με βάση τα παραπάνω κείμενα που παρέθεσα, θα περίμενα πως η ψυχή δίχως το σώμα θα είναι σαν κιθαρίστας χωρίς κιθάρα, χωρίς χέρια, χωρίς πόδια και χωρίς στόμα. Και σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας, δεν έχει καν την δυνατότητα να μετανοήσει χωρίς το σώμα. Για τι σόι ελευθερία μιλάμε επομένως; Που έγκειται αυτή η ελευθερία; Σίγουρα, δεν μπορεί να κάνει όλα όσα έκανε με το σώμα. Υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει καλύτερα χωρίς αυτό;

      Διαγραφή
    7. 30 Δεκ. 6:49 μμ

      Το ότι ανάφερες άσχετα εδάφια, ατάκτως ερριμένα, αυτό δεν λέει κάτι, ούτε συνηγορεί για την μη απελευθέρωση της ψυχής μετα τον σωματικό θάνατο.
      Λεπτομέρειες μην ζητάς στα μυστήρια.
      Μην ζητάς το πώς και γιατί στα μυστήρια όπως ο θάνατος και οι σχέσεις ψυχής-σώματος.
      Καλά κάνεις απο την άλλη και ζητάς εδάφια να σου δείξουν για να καταλάβεις το λάθος σου.

      Διαγραφή
    8. Ο χθεσινός ανώνυμος 6:49 μμ φαίνεται αρκετά άσχετος και μπερδεύει τα αμπέρδευτα.
      Κάποιος με υπομονή ας του εξηγήσει τα λάθη του σιγά-σιγά.

      Διαγραφή
    9. Ο 6:49 ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΕΙ.ΦΕΡΤΕ ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ.
      ΟΙ ΒΡΙΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΦΟΔΡΕΣ ΑΡΝΗΣΕΙΣ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ.
      Καλλιόπη

      Διαγραφή
    10. Ο 6:49 μμ δεν τα λέει καλά, όπως και η Καλλιόπη δεν τα λέει καλά.
      Εχουν και οι δύο σκοτάδια από την παράδοση της Εκκλησίας για την κατάσταση της ψυχής μετά τον θάνατο του σώματος.
      Βρισιές δεν υπάρχουν παρά μόνο στην παθιασμένη φαντασία σου Καλλιόπη!!!
      Ούτε μια βρισιά δεν υπάρχει.
      Κοίταξε να μην έχεις τόσο πάθος όταν γίνονται κρεμμυδάκια οι σαρκικές απόψεις που έχεις και να μην βλέπεις φαντάσματα!!!...

      Διαγραφή
    11. Οι σφοδρές αρνήσεις στις αστήρικτές και λαθεμένες ιδεολογίες, εκτός χριστιανικού πλέγματος, Καλλιόπη είναι πολύ κατατοπιστικές και φέρνουν τον άνθρωπο στην αλήθεια!!
      Είναι απο μόνες τους επιχειρήμα.

      Διαγραφή
  3. Η λεξη σ ά ρ κ α χρησιμοποιείται ενίοτε
    αρνητικά,

    οπως "σαρκικό φρόνημα"

    ή "εγεννήθητε σάρκες".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκτός απο αυτό "δον κιχ ο τις".
      Και με την έννοια του σώματος, η ψυχή απελευθερώνεται με την έξοδο απο το σώμα.

      Ιάκωβος

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος 29 Δεκεμβρίου 2019 - 8:25 μ.μ.30 Δεκεμβρίου 2019 στις 1:20 π.μ.

      Χμ...
      Ναι, σωστά, αυτό θα μπορούσε να δικαιολογήσει κάπως την φράση "απαλλαγμένη από τα δεσμά της σαρκός".
      Άλλα και πάλι, ήταν ο γέροντας δέσμιος της σαρκός, με την κακή έννοια; Μήπως εννοεί ότι ήταν λίγο δέσμιος, όπως όλοι οι άνθρωποι;
      Θα το σκεφτώ όσο κοιμάμαι...

      Διαγραφή
    3. Απάντησε ο Ιάκωβος 1:20 πμ

      Διαγραφή
  4. Πρέπει να είναι πολύ μπερδεμένος ο 8:25 μμ και να έχει μπλέξει πολύ τις έννοιες. Χριστιανική αντίληψη είναι ότι ο ανθρώπος σαν ψυχή απελευθερώνεται απο τον σώμα μετά τον σωματικό θάνατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μεγάλη παρανόηση απο τον 8:25 μμ των εδαφίων που έβαλε.
    Τα εδάφια που έβαλε στο 8:25 μμ, μιλάνε γενικά για την σχέση ψυχής και σώματος, για τις ιδιότητες τους και την αλληλοσυσχέτιση μεταξύ τους.
    Τίποτα το αντίθετο δεν λένε πάνω στο ότι η ψυχή απελευθερώνεται μετά τον θάνατο του σώματος.

    Στάχυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ είσαι δαιμόνιο;

      Διαγραφή
    2. Απο το Δαφνί γράφεις 10:17 μμ;

      Διαγραφή
    3. ΧΩΡΙΖΕΤΕ,ΔΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΕ.ΔΕΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ.
      ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΨΥΧΗΣ.
      Καλλιόπη

      Διαγραφή
    4. Καλλιόπη μην γράφεις ότι σου κατέβει στο κεφάλι!

      Δεν είπε κανείς ότι περιφρονείται το σώμα!
      Ούτε είπε κανείς ότι η ψυχή δεσμεύεται απο το σώμα!
      Αυτό που ειπώθηκε σωστά είναι ότι απελευθερώνεται η ψυχή μετά τον θάνατο του σώματος. Και αυτό ισχύει και είναι χιλιοειπωμένο μέσα στην Εκκλησία.
      Μην κοιτάς τηλεόραση μόνο ή κοσμικά βιβλία. Διάβασε και κανένα ορθόδοξο βιβλίο!

      Διαγραφή
    5. Καλλιόπη πριν γράψεις για να "διορθώσεις" τους άλλους, μάθε πρώτα ορθογραφία!!....
      Ανοιξε και λίγο την Αγία Γραφή και μετά ίσως θα καταλάβεις τί γράφουν και πόσο δικαιο έχουν, αυτοί που τώρα "διορθώνεις"....

      Διαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.