Ἀπολογισμὸς 2018 γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο: μὲ ἔντονο ἀνθελληνικὸ καὶ κλίμα τρομοκρατίας ἔκλεισε τὸ προηγούμενο ἔτος

Τοὺς δικούς του χαρακτηρισμούς, βάσει τῶν γεγονότων καὶ τοῦ κλίματος ποὺ ἐπικρατεῖ, παίρνει ὁ ἑκάστοτε χρόνος στὸ διάβα του.

Ἔτος τῶν βίαιων πράξεων καὶ διαρρήξεων χαρακτηρίστηκε τὸ 1993 μὲ τὰ τόσα ἔκτροπα κατὰ τῆς Ἑλληνικῆς μας Κοινότητας. Ἔτος συλλήψεων δεκάδων Βορειοηπειρωτῶν  τὴν «Νύχτα τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου», τῆς δίκης καὶ φυλάκισης τῶν πέντε ἡγετῶν τῆς ὀργάνωσης Ὁμόνοια καὶ τῆς ἐκκένωσης τοῦ χώρου, τὸ 1994. Ἔτος τοῦ ἐμφυλίου σπαραγμοῦ καὶ τῆς καταστροφῆς τὸ 1997 καὶ οὕτω κάθε ἑξῆς. Ἕνα ἔτος μὲ ἔντονο ἀνθελληνικὸ καὶ τρομοκρατικὸ κλίμα ἔκλεισε καὶ τὸ 2018.

Ὅλα τὰ ἔτη ἔκρυβαν καὶ κρύβουν μέσα τους ἕνα στόχο: Νὰ τρομοκρατηθοῦν οἱ Βορειοηπειρώτες  ὥστε ν’ ἀδειάσουν τὸ χῶρο, ἕνας σκοπὸς ποὺ μένει πάντα ἐπίκαιρος, νὰ  διαλυθεῖ...

ἡ ὀργάνωση τῆς Ὁμόνοιας, νὰ παζαρεύουν τὴν Ἑλλάδα γιὰ δικά της ὀφέλη.

Σ’ ἕναν καιρὸ ποὺ μιλᾶμε καὶ γίνονται τόσες προσπάθειες γιὰ τὴν ἔναρξη τῶν διαπραγματεύσεων γιὰ τὴν ἔνταξη τῆς Ἀλβανίας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ὅταν μιλᾶμε γιὰ ἕνα  Κράτος Δικαίου ποὺ ἐπικυρώνει τὴν Σύμβαση Πλαίσιο, ἀντὶ νὰ μιλᾶμε γιὰ ἕνα χρόνο εἰρήνης, ἐκδημοκρατισμοῦ καὶ ἐλευθεριῶν, ἀπὸ δικῶν τους ἐνεργειῶν καὶ πράξεων, μιλᾶμε γιὰ ἔτος τρομοκρατίας καὶ ἐκφοβισμοῦ ποὺ συνεχίζονται νὰ παραβιάζονται τὰ δίκαια αἰτήματα ἀτόμων καὶ μειονοτήτων, εἰδικά τῆς Ε.Ε. Μειονότητας.

Τὸ 2018, σὰν δὲν ἔφταναν τὰ προηγούμενα καμώματα ὅπως:

- ἡ μὴ ἀναγνώριση καὶ ἡ ὑφαρπαγὴ τῶν περιουσίων,

- τὸ σβήσιμο τῶν ἑλληνικῶν πινακίδων καὶ ἡ μὴ ἀναγνώριση τῆς διγλωσσίας στοὺς δικούς μας δήμους,

- ἡ καλλιέργεια τοῦ μεγαλοϊδεατισμοῦ, μία παλαιὰ ἀσθένεια μὲ σύγχρονους ἰοὺς ποὺ μεταδίδεται εὔκολα στοὺς Ἀλβανοὺς πολιτικοὺς καὶ ἀρχηγοὺς κομμάτων, γιὰ νὰ καμουφλάρουν τὴν ἐσωτερικὴ κατάντια μὲ ἀποκορύφωμα τὴν δολιοφθορὰ καὶ τὴν πολιτικὴ κρίση,

- τὸ δηλητήριο τῶν ΜΜΕ ποὺ ξερνοῦν φωτιὰ καὶ λαύρα κατὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ ἀμαυρώνουν τὴν εἰκόνα τοῦ βορειοηπειρωτικοῦ χώρου καὶ τῶν Βορειοηπειρωτῶν,

προστέθηκαν

- οἱ συγκρούσεις μὲ τοὺς κατοίκους τῆς Χιμάρας ὑφαρπάζοντάς τους ἑκατοντάδες στρέμματα καὶ ἰσοπεδώνοντας τὶς ἀπὸ δεκαετίες οἰκίες τους,

- ἡ ἀνάκριση μὲ τὶς μεθόδους τῆς κομμουνιστικῆς δικτατορίας τοῦ ἀλήστου μνήμης Ἐνβὲρ δεκάδων Βορειοηπειρωτῶν,

- ἡ κατάρτιση τῆς λεγόμενης λίστας ἀπαγορεύσεως εἰσόδου στὴ γενέτειρα δεκάδων Βορειοηπειρωτῶν καὶ ἡ  ταλαιπωρία στὶς ἀλβανικὲς ἀστυνομικὲς διαβάσεις δεκάδων ἄλλων, μὲ ἀποκορύφωμα τὴν ἐν ψυχρῶ δολοφονία τοῦ παλικαριοῦ ἀπὸ τὸ Βουλιαράτι Δρόπολης, Κωνσταντίνου Κατσίφα.

Καὶ μπροστὰ αὐτῶν τῶν ἀντιδημοκρατικῶν, ἀνθελληνικῶν καὶ τρομοκρατικῶν συμβάντων ἡ παρουσία καὶ ἡ ἀντίδραση τῆς Ἑλλάδος, μὰ καὶ τοῦ βορειοηπειρωτικοῦ φορέα, τῆς Ὁμόνοιας, ἦταν νοσηρή, μέχρι ἀποῦσα. 

Σ’ αὐτὲς τὶς κρίσιμες στιγμὲς οἱ Βορειοηπειρῶτες πρέπει νὰ φανοῦν ψύχραιμοι, μακριὰ ἀπὸ τὶς κουδουνίστρες τῶν ἀλβανικῶν κομμάτων καὶ νὰ πᾶνε στὶς κοινοβουλευτικὲς καὶ δημοτικὲς ἐκλογές, μὲ καθαρὸ μυαλὸ καὶ νὰ ἐπιλέξουν τὸ ἄφθαρτο πρόσωπο, τὸν ἄξιο μὲ τόλμη καὶ μὲ θάρρος, μὲ τὸ ἀναλλοίωτο αἴσθημα τῆς ἀγάπης καὶ προσφοράς  γι’ αὐτὸν τὸν πολυβασανισμένο κόσμο καὶ τόπο, γιὰ τὴν παρακαταθήκη τῶν προγόνων τους. 

(ἀπὸ συνεργάτη τῆς ΣΦΕΒΑ στὴν Βόρειο Ἤπειρο)