Μητροπολίτης Αἰτωλίας Κοσμᾶς: «Τὸ νέο ἔτος νὰ ἐπιμεληθοῦμε μὲ σοβαρότητα τὸν προσωπικό μας ἁγιασμό»

Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος Πρωτοχρονιᾶς 2019, Μητροπολίτου Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ

Ἀνέτειλε ἀγαπητοί νεο ἔτος.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μᾶς προσφέρει ἕνα νέο ἔτος τὸ ὁποῖο θέλουμε ὅλοι μας νὰ ζήσουμε μὲ ὑγεία, μὲ εὐλογία, μὲ πρόοδο καὶ εὐτυχία.

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία γιὰ νὰ μᾶς βοηθήση στὴν ἀξιοποίησι τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς μας, μᾶς προσφέρει τέλεια πρότυπα, τὰ ὁποῖα ἀξιοποιώντας τὸν χρόνο ἔγιναν ἀληθινὰ παραδείγματα προόδου, ἐπιτυχίας καὶ ἀληθινῆς εὐτυχίας γιὰ ὅλους τούς μεταγενεστέρους καὶ γιὰ ἐμᾶς.

Σήμερα, πρώτη τοῦ νέου ἔτους, ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία προβάλει τόν Ἅγιο καὶ Μέγα Βασίλειο, Ἀρχιεπίσκοπο Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας.

α) Ὁ Μέγας Βασίλειος εἶναι πρότυπο φιλοπονίας καὶ ἐπιστήμονος.

Γεννήθηκε στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας γύρω στὸ 330 μ.Χ. ἀπὸ γονεῖς...

πλουσίους καὶ εὐπαιδεύτους. Ἀπὸ τὰ μικρά του χρόνια εἶχε καχεκτικὴ κράσι καὶ πολὺ εὔθραυστη ὑγεία. Αὐτὰ δὲν τὸν ἐμπόδισαν νὰ ταξιδέψη στὴν Καισάρεια, στὶς φημισμένες σχολὲς τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῶν Ἀθηνῶν γιὰ νὰ σπουδάση. Εἶχε πολὺ δίψα γιὰ μάθησι. Στὴν Κωνσταντινούπολι γνώρισε καὶ μαθήτευσε στὸν περίφημο Λιβάνιο, στὸν ὁποῖο ἀργότερα μαθήτευσε καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Παντοῦ μὲ ἀνύστακτη ἐπιμέλεια καὶ φιλοπονία τρύγησε σὰν μέλισσα τὸ γλυκὺ μέλι ἀπὸ τὰ ποικιλώνυμα ἄνθη τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας καὶ ἐπιστήμης. Σπούδασε φιλοσοφία, ρητορική, ἀστρονομία, μαθηματικὰ καὶ ἰατρική. Σὲ ἡλικία 25 ἐτῶν τελείωσε ὅλες τὶς σπουδές του.

β) Ὁ Μέγας Βασίλειος εἶναι καὶ πρότυπο ἁγιότητος.

Ποιὸς ἀλήθεια μπορεῖ νὰ πλησιάση τὴν ἁγιότητα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου;

«Πάντων ἀπεμάξω τὰς ἀρετᾶς ἅγιε Βασίλειε» σημειώνει ὁ ἱερὸς Ὑμνογράφος.

Ὡς φοιτητὴς ἔζησε μέσα στὸ περιβάλλον τῶν φοιτητῶν, οἱ ὁποῖοι ἐξαντλοῦσαν τὰ ἐνδιαφέροντά τους στὴν εὔκολη, τὴν κοσμικὴ διασκέδασι, στὴ διαφθορὰ καὶ τὴν ἀκολασία. Παρὰ ταῦτα ἔμεινε ἀπείραστος, ἀμόλυντος, ἑδραῖος, ἀμετακίνητος, ἀδαμάντινος. Τόσο ἀντιδροῦσε στὶς προκλήσεις τῆς ἁμαρτίας, ὥστε θέλησε νὰ ἐγκαταλείψη καὶ τὶς ἀγαπημένες σπουδές του γιὰ νὰ μὴ μολυνθῆ. Τὸν συγκράτησε ὅμως ὁ συμφοιτητὴς καὶ γνήσιος φίλος του, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.

Ἂς τὸ προσέξουμε ἀγαπητοί. Αὐτὴ ἡ ὡραία ψυχή, ἡ ἀστραφτερὴ διάνοια, αὐτὴ ἡ εὐαίσθητη καρδιὰ δὲν θέλησε νὰ ὑποδουλωθῆ στὶς χωματένιες ἐπιδιώξεις τοῦ κόσμου. Ἡ καρδιὰ του εἶχε δοθῆ στὸν Σωτήρα Χριστό.

Ταξίδευσε στὰ μεγάλα κέντρα τοῦ μοναχισμοῦ, Αἴγυπτο, Παλαιστίνη, Συρία, Μεσοποταμία γιὰ νὰ γνωρίση ἁγίους, νὰ τοὺς μιμηθῆ, ἀλλὰ καὶ νὰ μάθη τοὺς κανόνες τῆς ἀληθινῆς μοναχικῆς πολιτείας.

Ἦλθε στὴ συνέχεια στὴν ἐρημία τοῦ Πόντου. Ἔγινε μοναχὸς καὶ ἀσκήτευσε σκληρὰ πέντε ὁλόκληρα χρόνια. Ἐκεῖ στὴν ἔρημο τοῦ Πόντου, μὲ βοηθὸ τὴν ἡσυχία, ὡρίμασε ἡ μεγάλη του ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη τὸν ἔκανε νὰ γράψη: «Θείου κάλλους, ὑπάρχει ἐρασμιώτερον;».

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης ἀναφέρει ὅτι ὅταν προσευχόταν ὁ Μέγας Βασίλειος, μέσα στὴν ἡσυχία τῆς νύχτας, «ἔλαμψις αὐτῶ φωτὸς γίνεται, ἄϋλον δὲ τί τὸ φῶς ἐκεῖνο, θεία δυνάμει καταφωτίζον τὸ οἴκημα».

Ὁπλισμένος μὲ ἁγιότητα βίου καὶ ὀρθόδοξο καθαρὸ φρόνημα, προσκαλεῖται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία νὰ προσφέρη τὸν ἑαυτό του στὸν ἀγώνα καὶ τὴν διακονία της. Καὶ ὡς ἀρχιεπίσκοπος Καισαρείας, ὁ Μέγας Βασίλειος λάμπει καὶ διδάσκει καὶ ὁμολογεῖ τὴν ὀρθόδοξο ἀλήθεια, μένει ἀταλάντευτος, θυσιάζεται γιὰ τὴ δόξα τοῦ Κυρίου καὶ τὴ σωτηρία τῶν χριστιανῶν.

γ) Ὁ Μέγας Βασίλειος καὶ ὡς κοινωνικὸς ἐργάτης καὶ διάκονος εἶναι μοναδικὸ πρότυπο.

Ἡ καρδιὰ του ἀδιάκοπα χτυποῦσε μὲ πόνο γιὰ τοὺς ἀδελφοὺς ποὺ δοκιμάζονταν ἀπὸ ἀσθένεια καὶ πτωχεία, γιὰ τὰ ὀρφανά, τὶς χῆρες, τοὺς γέροντες, τοὺς ἀπόκληρους. Ἡ πρώτη του φροντίδα ἦταν ἡ βοήθεια τῶν ἀδυνάτων.

Αὐτὴ ἡ ἀγάπη του, ἡ ἀνησυχία, ἡ φροντίδα του γιὰ τοὺς φτωχούς, τοὺς ἀδυνάτους, τοὺς ἀσθενεῖς, χάρισε τὴν περίφημη καὶ ἀνεπανάληπτη «Βασιλειάδα».

Ἐκεῖ, ὁ Μέγας Βασίλειος σπορποῦσε ἀναψυχή, παρηγορία, θεραπεία, συμπαράστασι καὶ χαρὰ μὲ τὰ πτωχοκομεῖα, τὰ νοσηλευτήρια, τοὺς ξενῶνες, τὰ γηροκομεῖα καὶ τὰ ὀρφανοτροφεῖα τῆς Βασιλειάδας. Κανεὶς δὲν μπόρεσε νὰ ὀργανώση μία ἄλλη Βασιλειάδα σὰν αὐτὴ τοῦ Ἁγίου Βασιλείου.

Καὶ νὰ σκεφθῆ κανεὶς ὅτι ὁ Μέγας Βασίλειος δὲν ἦταν ἕνας διευθυντὴς ἑνὸς πολυμόρφου ἱδρύματος, ἀλλὰ ὁ ὑπηρέτης, ὁ διάκονος, ὁ νοσηλευτής, αὐτὸς ποὺ Ἀρχιεπίσκοπος ὧν, καθάριζε τοὺς λεπροὺς καὶ τοὺς γέροντες, ἔμενε μαζί τους γιὰ νὰ τοὺς παρηγορὴ καὶ τοὺς νοσηλεύη, κοιμόταν ἀνάμεσα στοὺς νοσηλευομένους, ὅπου ὑπῆρχε κενὸ κρεβάτι.

Ποιὸς κοινωνικὸς ἐργάτης μπορεῖ νὰ συγκριθῆ μὲ τὸν μεγάλο ἀνάργυρο καὶ κοινωνικὸ διάκονο Ἅγιο Βασίλειο;

Ἀγαπητοί,

τὸ νέο ἔτος ὀφείλουμε νὰ τὸ ζήσουμε μὲ συνέπεια. Νὰ ἀξιοποιήσουμε τὸν χρόνο τῆς ζωῆς μας, νὰ ἀφήσουμε τὴ ραθυμία, νὰ ἀγαπήσουμε τὴν φιλοπονία, νὰ ἐπιμεληθοῦμε μὲ σοβαρότητα τὸν προσωπικό μας ἁγιασμό, νὰ καλλιεργήσουμε τὴν ἀγάπη καὶ τὴν βοήθεια τῶν ἀδελφῶν μας ποὺ δοκιμάζονται.

Χρειαζόμαστε πρότυπα τὰ ὁποῖα θὰ μᾶς ἐμπνέουν. Ο κόσμος μας σήμερα, ποὺ ἐν πολλοῖς ζῆ χωρὶς Χριστό, δὲν ἔχει νὰ μᾶς δώση ἀληθινὰ πρότυπα. Χωρίς Χριστὸ πρότυπα πραγματικὰ δὲν ὑπάρχουν. 

Ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας πανάξια πρότυπα. Μᾶς χαρίζει σήμερα τὸν Μέγα Βασίλειο. Ἂς θελήσουμε νὰ γνωρίσουμε καλύτερα ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς ζωῆς του καὶ τῆς προσφορᾶς του.

Ἰδιαιτέρως ἂς θελήσουμε νὰ τὸν γνωρίσουμε στὰ παιδιά μας, στοὺς νέους καὶ στὶς νέες. Ἂς βοηθήσουμε τὰ παιδιά μας νὰ μάθουν ὅτι ὁ ἅγιος Βασίλειος δεν εἴναι ενας φανταστικός, παχουλὸς γέροντας, ποὺ μοιράζει δῶρα καὶ παιχνίδια, ἀλλὰ ἕνας πανεπιστήμων, ἕνας ἅγιος μὲ ἀκτινοβολία παγκόσμια, ἕνας κοινωνικὸς ἐργάτης ποὺ θυσίασε τὴ ζωή του γιὰ τὴν ὀρθόδοξο Ἐκκλησία καὶ τὸν συνάνθρωπο.

Ἂν τὰ παιδιά μας κι ἐμεῖς ἔχουμε στὴ ζωὴ μας τέτοια πρότυπα θά ἀνορθώσουμε τὸν ἑαυτό μας, τὴν οἰκογένειά μας, τὴν νεότητα, τὸ Ἔθνος μας. Ἀμήν.

Μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ