13 Μαΐ 2018

Ἀποϋλοποίηση τῶν μετρητῶν: Ἐπιστροφὴ στὴ φεουδαρχία-ἀπολυταρχία κι ἀκόμα παραπέρα

Γράφει ὁ οἰκονομολόγος MBA, κ. Νικόλαος Διάκος 
Ἡ κυβέρνηση, κατ’ ἐπιταγὴ τῶν μνημονίων, ἔχει συστήσει εἰδικὴ ὁμάδα ἐργασίας -task force- γιὰ τὴ δραστικὴ διάδοση χρήσης τοῦ λεγόμενου πλαστικοῦ χρήματος. Ἡ στόχευση, δὲν ἀποκρύπτεται ὅτι, στὴν οὐσία, ἀφορᾶ τὴ γενίκευση τῆς χρήσης τοῦ μέσου αὐτοῦ, ποὺ μόνο καταχρηστικὰ μπορεῖ νὰ ὀνομάζεται «χρῆμα», δηλαδὴ πράγμα, ἀφοῦ εἶναι ἄυλο, δηλαδὴ μὴ-πράγμα. Στὴν πραγματικότητα, αὐτὸ ποὺ ἐπιχειρεῖται, εἶναι ἡ ἀποϋλοποίηση τῶν μετρητῶν. 
Εἰδικὰ ὁ ἑλληνικὸς λαός, θυμᾶται καλὰ τὸν τραυματικὸ αὐτὸ ὄρο καὶ τὴν ἀποϋλοποίηση τῶν μετοχῶν ποὺ συντελέστηκε στὴν ἰδιωτικὴ οἰκονομία … Τὸ θυμᾶται καλά, γιατί λίγα χρόνια μετά, ἐπακολούθησε ἡ μεγαλύτερη ληστεία ἰδιωτικῆς περιουσίας, ποὺ χαρακτηρίστηκε ἀπὸ τὴν ἀπερίγραπτη ἀδιαφάνεια μὲ τὴν ὁποία ἄλλαζαν τότε χέρια τὰ πακέτα τῶν μετοχῶν: ἀρχικὰ ἐντός τς χώρας, γιὰ νὰ φυγαδευτοῦν τελικὰ ἔξω ἀπὸ αὐτή. Ἄραγε θὰ εἶχε συμβεῖ τὸ σκάνδαλο τοῦ... χρηματιστηρίου μὲ τὶς χάρτινες μετοχὲς ποῦ ὑπῆρχαν πρίν; 

Στὴ σχεδιαζόμενη ἀποϋλοποίηση τῶν μετρητῶν, προβάλλεται σταθερὰ μόνον ἡ μία ὄψη, αὐτὴ τῶν ἐπιδιωκόμενων πλεονεκτημάτων, καὶ κυρίως, ὁ εὐρὼ-ἀστικὸς μύθος τῆς «πάταξης τῆς φοροδιαφυγῆς». 

Φοροδιαφυγή. Η πιὸ χρησιμοποιημένη λέξη στὰ ἐκ τῆς ἀγγλικῆς μεταφραζόμενα νομοσχέδια καὶ στὰ ἐπίσης ἔξωθεν ὑπαγορευόμενα δελτία εἰδήσεων ἢ μᾶλλον δελτία πλύσης ἐγκεφάλου, ἀποτελεῖ ἕναν εὔρω-ἀστικὸ μύθο. Καὶ αὐτὸ γιατί, ἀναπόδραστα, τὰ βάρη τῆς πάταξης τῆς φοροδιαφυγῆς θὰ πέσουν, γιὰ μία ἀκόμα φορᾶ, στὶς πλάτες τῶν ἀδυνάτων, δηλαδὴ ἐκείνων ποὺ ἔχουν λίγη ἢ καθόλου διαπραγματευτικὴ ἱκανότητα στὴν ἐμπορικὴ συναλλαγὴ : ἤδη τὰ φροντιστήρια μετακυλίουν τὸ ΦΠΑ, ποὺ πρόσφατά τους ἐπιβλήθηκε, στοὺς ἐργαζομένους τους (μὲ μικρότερη ἀμοιβὴ) καὶ στοὺς πελάτες τους (μὲ ἀκριβότερη τιμή). Ἂς μὴν ἀμφιβάλλει κανείς, ὅτι ἀνάλογα θὰ πράξουν καὶ οἱ λοιπὲς κατηγορίες ἐλεύθερων ἐπαγγελματιῶν, ποὺ θὰ ὑποχρεωθοῦν νὰ βάλουν μηχανάκια POS, οὔτε νὰ διερωτᾶται ἀπὸ ποιὰ τσέπη θὰ βγοῦν τὰ 7 – 9 δὶς τῆς φοροδιαφυγῆς ποὺ ἀναφέρει ἡ ἐτήσια ἔκθεση τῆς Κομισιὸν γιὰ τὴν Ἑλλάδα… Στὸ μεγαλύτερο μέρος τους, ἁπλὰ θὰ προστεθοῦν στὶς ἐπιβαρύνσεις τῶν ἀδυνάτων μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους φόρους, τὶς ὑψηλότερες κρατήσεις κλπ., ἐνῶ θὰ ἀφαιροῦνται ἀπὸ τὰ διαρκῶς συρρικνούμενα εἰσοδήματά τους. 

Ὅμως, ὑπάρχει καὶ ἄλλη ὄψη στὴν ἀποϋλοποίηση τῶν μετρητῶν, καὶ αὐτὴ δὲν εἶναι θετική: 

1. Τὰ ἐπιδιωκόμενα πλεονεκτήματα ἀπὸ τὴν χρήση τῶν καρτῶν κλπ., ἀφοροῦν τὴν ἰδιότητα τοῦ χρήματος ὡς μέσου πληρωμῶν. Ἀλλὰ τὸ χαρτονόμισμα, ὡς ὑλικὸ χρῆμα, ἔχει καὶ μία ἄλλη ἰδιότητα ποὺ δὲν τὴ διαθέτουν οἱ κάρτες καὶ γενικὰ τὸ ἄυλο «χρῆμα»: ἀποτελεῖ μέσο ἐνσωμάτωσης – διακράτησης ἀξίας, δηλαδὴ ὁ φέρων ἕνα χαρτονόμισμα τῶν 50 εὐρὼ ἔχει στὰ χέρια του περιουσιακὴ ἀξία 50 εὐρώ. Τὴν περιουσιακὴ αὐτὴ ἀξία μπορεῖ νὰ τὴ διαθέσει ὅπως θέλει: νὰ ἀγοράσει, νὰ ἐπενδύσει ἢ νὰ ἀποθεματοποιήσει. Καὶ αὐτὸ τὸ πράττει σύμφωνα μὲ τὴν ἐλεύθερη βούληση τὴ δική του ἢ/καὶ τοῦ ἀντισυμβαλλομένου του (π.χ. τοῦ πωλητῆ), συνήθως χωρὶς νὰ χρειάζεται συγκατάθεση ἀπὸ κάποιον τρίτο (ποὺ ἐποπτεύει ἢ παρακολουθεῖ). Μὲ ἄλλα λόγια, ὁ φέρων χαρτονόμισμα ἔχει ἐξουσία στὰ χέρια του καὶ ἡ ἐξουσία αὐτὴ ἐνσωματώνεται στὸ ὑλικὸ χρῆμα. Ἡ χρήση κάρτας καί, ἀκόμα περισσότερο, ψηφιακοῦ «χρήματος» ἀφαιρεῖ ἀπὸ τὸν πολύπαθο πολίτη αὐτὴ τὴν ἐξουσία, καθὼς μετατρέπεται σὲ ἁπλὸ χρήστη μίας ὑπηρεσίας, ὁ ὁποῖος μπορεῖ μὲν νὰ ἔχει διάφορα προνόμια, γιὰ ὅσο καιρὸ τοῦ ἐπιτρέπονται, ἀλλὰ ὄχι ἐξουσία. 

Ἐνόψει της σχεδιαζόμενης ἀποϋλοποίησης τῶν μετρητῶν (μετάβαση σὲ μία ἀχρήματη κοινωνία), θὰ πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ ἀπὸ ὅλους, τόσο τοὺς ψηφοφόρους, ὅσο καὶ τοὺς ἐκλεγμένους ἀντιπροσώπους, ἡ οὐσιώδης διαφορὰ ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσα στὸ χαρτονόμισμα καὶ τὸ πλαστικὸ ἢ ψηφιακὸ «χρῆμα»: 

Μὲ τὸ ὑλικὸ χρῆμα, τὸ κράτος (ἡ Ε.Ε. πλέον) ἐκδίδει καὶ κυκλοφορεῖ χαρτονόμισμα. Ταυτόχρονα, ἐκεῖνος ποὺ ἔχει στὴν κατοχὴ του χαρτονόμισμα διακρατεῖ καὶ ἰσόποση ἀξία, τὴν ὁποία μπορεῖ νὰ μεταφέρει ἢ νὰ μεταβιβάσει ἐλεύθερα. Ὁ ρόλος τῆς Κεντρικῆς Τράπεζας (τῆς Ε.Κ.Τ. πλέον) περιορίζεται στὸ τύπωμα, τὴν κυκλοφορία καὶ τὴν ἀποθεματοποίηση τοῦ χρήματος, γιὰ ὅσο διάστημα χρειάζεται. 

Μὲ τὸ ἄυλο «χρῆμα» (πλαστικὸ-κάρτα ἢ ψηφιακό), ἡ Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα, δηλαδὴ μία ὑπερεθνικὴ τράπεζα ἰδιωτικῶν συμφερόντων, ἀποκτᾶ ἀπόλυτη ἐξουσία ἐποπτείας καὶ παρακολούθησης. Ἡ διόγκωση τοῦ ρόλου τῆς γίνεται εἰς βάρος τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, ποὺ ὑποβιβάζεται σὲ ἁπλὸ διεκπεραιωτή, καὶ κυρίως, εἰς βάρος τοῦ πολίτη, ὁ ὁποῖος χάνει πλέον τὴν ἐξουσία νὰ φέρει καὶ νὰ διακρατεῖ ἀξία καὶ ὑποβιβάζεται σὲ ἁπλὸ χρήστη «ἔξυπνων» ὑπηρεσιῶν. Φυσικά, ἡ παροχὴ τῶν ὑπηρεσιῶν αὐτῶν ὑπόκειται σὲ πολλὲς προϋποθέσεις ποὺ πρέπει νὰ ἐκπληρώνει ὁ χρήστης, μὲ τὴ λίστα τῶν προϋποθέσεων νὰ μεταβάλλεται διαρκῶς καί, πιθανά, μὲ ἔλλειψη διαφάνειας. Ἀνὰ πάσα στιγμή, ὁ ἐποπτεύων – παρακολουθῶν (ἡ Ε.Κ.Τ.) ποῦ ἔχει τὴν πλήρη ἐξουσία, μπορεῖ νὰ ἀνακαλέσει τὸ δικαίωμα χρήσης («Μᾶς συγχωρεῖτε, ἡ κάρτα σας δὲν γίνεται ἀποδεκτὴ») ποὺ θὰ ἰσοδυναμεῖ μὲ τὸν … ξαφνικὸ θάνατο τοῦ χαζοῦ πλέον χρήστη. Τότε τί γίνεται; 

2. Ἐξάλλου ἡ σχεδιαζόμενη ἀποϋλοποίηση τοῦ χρήματος καὶ ἡ ὁλικὴ μετάβαση στὸ πλαστικὸ – ψηφιακὸ «χρῆμα», χαρακτηρίζεται ἀπὸ μία ἐπιπλέον δυσμενῆ ἐξέλιξη : ἐμπεριέχει ἔλλειμμα Δημοκρατίας, καθὼς συνιστᾶ ἐπιδείνωση τῶν ὅρων τῆς Δημοκρατίας καὶ ἐπιστροφὴ σὲ ὅρους φεουδαρχίας – ἀπολυταρχίας. 

Κατὰ τοὺς τελευταίους τρεῖς αἰῶνες περίπου, παρατηρήθηκε μία ἐξελικτικὴ πορεία στὴ μορφὴ τοῦ χρήματος, ἡ ὁποία ἀντιστοιχεῖ στὶς κοινωνικὲς – πολιτειακὲς ἐξελίξεις ποὺ ἔλαβαν χώρα στὸ ἴδιο διάστημα. Μὲ ἁδρὲς γραμμές, μποροῦμε νὰ περιγράψουμε τὴν ἐξέλιξη αὐτὴ σὲ διαδοχικὰ βήματα μέσα στὸ χρόνο, ἔτσι : 

α. χρυσὸ νόμισμα (φεουδαρχία) 

β. χαρτονόμισμα ἀνταλλάξιμο σὲ χρυσὸ «ἐπὶ τὴ ἐμφανίσει» (ἀστικὸ πολίτευμα) 

γ. χαρτονόμισμα ἁπλό, δήλ. μὴ ἀνταλλάξιμο (κοινωνία τῶν πολιτῶν) 

δ. πλαστικὸ «χρῆμα», δήλ. κάρτα πιστωτική, χρεωστικὴ κλπ. (κοινωνία τῆς πληροφορίας) 

ε. ψηφιακὸ «χρῆμα», δήλ. μὲ χρήση τοῦ διαδικτύου (παγκόσμιο χωριό). 

Καθὼς ἀφαιρεῖται μέχρις ἐξαφανίσεως κάθε ἐξουσία ποὺ βρίσκεται στὰ χέρια τοῦ ἁπλοῦ πολίτη, αὐτὸς ὁλοένα καὶ περισσότερο μοιάζει μὲ τὸν δουλοπάροικο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο καὶ προῆλθε. Ὅπως ἐπὶ φεουδαρχίας – ἀπολυταρχίας, ὁ ἄρχοντας ἔλεγχε ἀσφυκτικὰ κάθε δραστηριότητα τοῦ δουλοπάροικου, ὁ ὁποῖος δὲν μποροῦσε νὰ κάνει τίποτα χωρὶς τὴν ἄδειά του, ἔτσι καὶ τώρα ὃ (χαζοχαρούμενος) χρήστης τῶν «ἔξυπνων» ὑπηρεσιῶν, ἂν παραβιάσει τοὺς ὅρους τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας, μπορεῖ μὲ τὸ πάτημα ἑνὸς κουμπιοῦ νὰ διαγραφεῖ ἀπὸ τὸ προσκήνιο. 

3. Τὸ ὑλικὸ χρῆμα εἶναι ἀνώνυμο, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ἡ ψῆφος, καὶ ἑπομένως, δημοκρατικό. Ἡ χρήση τοῦ ὑλικοῦ χρήματος, ὅπως καὶ τῆς ψήφου γίνεται ἐλεύθερα, καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτό, προστατεύεται ὁ ἀδύναμος πολίτης ἀπὸ τὸν ἔλεγχο ποὺ μπορεῖ νὰ ἀσκήσει ἐπάνω του κάποιος μὲ πολὺ περισσότερη δύναμη. 

Ἀντίθετα, κάθε συναλλαγὴ ποὺ πραγματοποιεῖται μὲ τὸ πλαστικὸ – ψηφιακὸ «χρῆμα», καταγράφεται πλήρως : τὸ ὄνομα, ἡ τοποθεσία, ὁ χρόνος, τὸ κατάστημα, ἀλλὰ καὶ τὸ ἀκριβὲς εἶδος τῆς δαπάνης εἶναι στὴ διάθεση καθενὸς ποὺ ἔχει τὴν κατάλληλη πρόσβαση, νόμιμα ἢ παράνομα, καὶ μάλιστα σὲ βάθος χρόνου. 

Συμπερασματικά, ἐνῶ ὅλα τὰ γνωστὰ Συντάγματα προβλέπουν, ὅτι ἡ ἐξουσία πηγάζει ἀπὸ τὸ λαό, ὁ πολύπαθος πολίτης, ἰδιαίτερα στὴν Ἑλλάδα, δὲν βλέπει νὰ ἐπαληθεύεται κάτι τέτοιο στὴν πράξη. Ὁλοένα καὶ περισσότερο, αἰσθάνεται ὡς ὑπόδουλος καὶ ὄχι ὡς κυρίαρχος. Ἡ πρόβλεψη τοῦ Συντάγματος ἔχει φαλκιδευτεῖ σὲ μεγάλο βαθμὸ στὴν πορεία τοῦ χρόνου, καθὼς μὲ τὴν καταλυτικὴ ἐπίδραση τῆς τεχνολογίας, τὸ προσωπικὸ στοιχεῖο σὲ ὅλες τὶς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς χάνει ἔδαφος ὑπὲρ τοῦ ἀπρόσωπου στοιχείου… 

Ποιὰ ἐξουσία θὰ ἔχει ποιὸς λαὸς στὸ παγκόσμιο χωριό; 

Δὲν εἶναι ὑπερβολικὸ νὰ ἰσχυριστοῦμε, ὅτι τὸ χαρτονόμισμα ἀναδεικνύεται, ἴσως, στὸ τελευταῖο ὀχυρὸ λαϊκῆς ἐξουσίας! 

Κι ἀκόμα, πρέπει νὰ ἀναλογιστοῦμε ὅλοι μας, ὅτι ἂν ὑλοποιηθοῦν οἱ σχεδιασμοὶ περὶ ἀχρήματης κοινωνίας, θὰ διαμορφωθεῖ μία κοινωνικὴ πραγματικότητα χειρότερη ἀπὸ τὸ ἐπὶ φεουδαρχίας παρελθόν, καθὼς τότε μὲν ὁ ἄρχοντας ἦταν γνωστὸς στοὺς ἀρχομένους, μὲ τὰ καλά του καὶ τὰ κακά του, ἐνῶ τώρα στήνεται μία ὑποδομὴ γιὰ μεταβίβαση – παράδοση τῆς ἐξουσίας, στὸ κοντινὸ μέλλον, σὲ κάποιον παγκόσμιο ἄρχοντα τοῦ παγκόσμιου χωριοῦ ποὺ ἀκόμα, κατὰ τὸ χρόνο λήψης τῶν ἀποφάσεων, εἶναι ἄγνωστος. 

1 σχόλιο:

  1. Για οσους δεν το καταλαβαν,(η κανουν οτι δεν...),Η "ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ"
    ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟ! ...Δεν κουνιεται φυλλο απο ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ, ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! ΕΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΙΜΑ! (...και σιγα το πραμα δηλαδη...)

    ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΩ ΠΑΝΤΩΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.