2 Οκτ 2017

Ἡ Θεωρία τῶν φύλων (καὶ τῆς ἀλλαγῆς τους)

Γράφει  Δημήτρης Παπαγεωργίου
Ἐπὶ τς ουσίας πετιεται ἀπό το παραθυρο  «βιολογία»
H Θεωρία τῶν Φύλων εἶναι πιὰ τὸ ἐπίσημο ἀφήγημα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους. Μὲ ἁπλὰ λόγια, ἡ νομοθεσία μας πιὰ ἀποδέχεται ὅτι ὁ καθεὶς μπορεῖ μὲ μιὰ γραφειοκρατικὴ πράξη, δίχως σχεδὸν κανέναν ἄλλον περιορισμό, νὰ ἀλλάξει φύλο. Αὐτὸς ὁ νόμος ὅμως δὲν εἶναι παρὰ τὸ «εἰσαγωγικὸ σημείωμα» τῆς ἐφαρμογῆς τῆς Θεωρίας τῶν Φύλων, μιᾶς κοινωνιολογικῆς προσέγγισης τῆς Ἀριστερᾶς σχετικὰ μὲ τὰ φύλα. Γιατί ἡ Θεωρία τῶν Φύλων δὲν περιορίζεται στὶς «ἀλλαγὲς φύλου», ἀλλὰ ἔχει πολλή… οὐρὰ ἀκόμη. 
Ἀλλὰ ἃς τὸ πιάσουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή. Ἡ Θεωρία τῶν Φύλων ἀναπτύχθηκε τὶς δεκαετίες τοῦ ’70 καὶ τοῦ ’80 στὰ πανεπιστήμια τῆς Δύσης, κυρίως στὶς ΗΠΑ καὶ στὴ Βρετανία. Τὸ δομικὸ χαρακτηριστικό της εἶναι ὅτι ἐξετάζει τὴν ἀρρενωπότητα καὶ τὴ θηλυκότητα ὡς σύνολα διαμορφωμένων χαρακτηριστικῶν, ποὺ ἐπηρεάζουν τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς παραδοσιακὲς θεωρίες, ποὺ θέλουν τὸ....
φύλο νὰ ἐπηρεάζει τὶς συμπεριφορὲς λόγω βιολογίας. 

Ἐπὶ τῆς οὐσίας, δηλαδή, πετιέται ἡ «βιολογία» ἀπὸ τὸ παράθυρο ὅσον ἀφορᾶ τὰ φύλα καὶ γίνεται μιὰ κοινωνιολογικὴ προσέγγιση τόσο τῶν σχέσεων μεταξύ τν φύλων ὅσο καὶ τῆς ἴδιας τς ὕπαρξής τους. Τὰ φύλα γίνονται ἀντιληπτὰ ἀποκλειστικὰ ὡς «κοινωνικὲς κατασκευὲς» (ὅπως καὶ τὰ ἔθνη ἄλλωστε). Ἐκτὸς ἀπὸ «ἐξήγηση», ὅμως, ἡ θεωρία τῶν φύλων ἔχει καὶ «στόχο». Ποιὸς εἶναι αὐτός; Ἡ δημιουργία μιᾶς νέας «σεξουαλικότητας», ἡ ὁποία ἐπικρίνει καὶ καταδικάζει τὶς παραδοσιακὲς ἀπόψεις περὶ τῆς σεξουαλικότητας καὶ τοῦ φύλου ὡς «δυαδικὴ σκέψη», ὅτι δηλαδὴ σκεφτόμαστε μὲ ὅρους ἀντίθεσης καὶ ἐτεροπροσδιορισμοὺ καὶ «ἕτερο-κανονιστική», ὅτι δηλαδὴ οἱ ἑτεροφυλόφιλες σχέσεις εἶναι κάτι τὸ φυσιολογικό, κάτι ποὺ κάνει τοὺς ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι ἕλκονται ἀπὸ τὸ ἴδιο φύλο ἢ εἶναι δὶ-σεξουαλικοὶ ἢ διαφυλετικοὶ -τρανσέξουαλ- νὰ αἰσθάνονται ὅτι οἱ ἴδιοι δὲν εἶναι κάτι τὸ φυσιολογικό. 

Σύμφωνα μὲ αὐτὸ τὸ κατασκεύασμα -τὸ ὁποῖο, ἐπαναλαμβάνουμε, εἶναι πλέον ἀποδεκτὸ ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κράτος- εἶναι λάθος νὰ σκεφτόμαστε μὲ ὅρους ἕλξης ἀρσενικοῦ - θηλυκοῦ καί, ἀντιθέτως, δὲν ὑπάρχει τέτοιο πράγμα, ὅπως «φυσιολογικὴ» σεξουαλικότητα. Οἱ «πρεσβευτὲς» τῆς θεωρίας τῶν φύλων ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ πρέπει νὰ ἀντιλαμβανόμαστε τὴ σεξουαλικότητα ἀποκλειστικὰ μὲ ὅρους τῶν ἀντιθέτων ποὺ ἕλκονται μεταξύ τους, ἀλλὰ πρέπει νὰ βλέπουμε τὴ σεξουαλικότητα ὡς κάτι ποὺ «ρέει» καὶ ἐκφράζεται μὲ ἕναν ρευστὸ καὶ δυναμικὸ τρόπο. 

Μὲ ἄλλα λόγια, μπορεῖ νὰ προσελκύει, γενικά, τὸ ἀντίθετο φύλο, τὸ ἴδιο φύλο ἢ καὶ τὰ δύο, ἀλλὰ μπορεῖ καὶ οἱ «προτιμήσεις» σας νὰ ἀλλάζουν συνεχῶς. Ἡ σεξουαλικὴ προτίμηση δὲν εἶναι κάτι σταθερό, οὔτε θὰ πρέπει νὰ ὑποθέσουμε ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναι κατὰ βάση ἑτεροφυλόφιλοι. Ἡ στρατηγική τς Θεωρίας τῶν Φύλων εἶναι το νὰ ὑπονομεύσει τὴν ἕτερο-κανονικότητα.

Ὁπότε, λίαν συντόμως -καὶ ἀπὸ ὅ,τι ἔχουμε καταλάβει μὲ κυβέρνηση εἴτε ΣΥΡΙΖΑ εἴτε Ν.Δ.- θὰ πρέπει νὰ περιμένουμε καὶ τὰ ἑπόμενα «νομοσχέδια» ποὺ θὰ ὁλοκληρώνουν τὴν ἐφαρμογὴ τῆς Θεωρίας τῶν Φύλων.
Δημήτρης Παπαγεωργιου*
*Δημοσιογράφος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.