Καὶ ἐνῶ ὅσοι (κλῆρος καὶ λαὸς) ἀποδοκίμαζαν
τὸν χθὲς ἐορταζόμενο Ἃγιο Γαβριὴλ ὡς ἐπικηρυγμένο καὶ τὸν περιφρονούσαν, σὰν
τρίχα στὸ φαί τους, ἀπαγορεύοντάς του ἀκόμη καὶ νὰ λειτουργεῖ καὶ νὰ
κοινωνάει ἐπὶ 35 ὁλόκληρα χρόνια, οἱ ἴδιοι ὕστερα ἀπὸ λίγο μὲ τὴν δυναμικὴ
παρέμβαση τοῦ Θεοῦ μὲ σημεῖα καὶ θαύματα, τὸν ἀνακήρυξαν Ἅγιο (2012) τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀλλὰ ἂς διαβάσουμε τί λέει ὁ
Γεωργιανὸς π. Γεώργιος Μπασιλάντζε (+2013) γι’ αὐτὸν τὸν ἀδικημένο Ἅγιο Γαβριήλ:
«Ὁ π.Γαβριὴλ ἦταν Ἅγιος καὶ τότε
πού οἱ Ἱερεῖς στὴ Γεωργία δὲν τὸν κοινωνοῦσαν, κατάλαβες; Ἐκεῖνος ἦταν καὶ
περέμεινε Ἱερέας καὶ τὸν καιρὸ ποὺ τὸν ἔπαυσαν ἀπὸ τὰ καθήκοντα τοῦ Ἱερέα.
Κατάλαβες; Πότε πρέπει νὰ ξυπνήσετε; Δὲν πρέπει οἱ διωγμοὶ τοῦ π. Γαβριὴλ νὰ
διεγείρουν τὴ σκέψη καὶ νὰ ξυπνήσουν πνευματικὰ τὸν γεωργιανὸ λαό; Στ' ἀλήθεια,
δὲν καταλαβαίνετε τί σᾶς λέω; Σὲ ποιὰ κατάσταση ἤμασταν καὶ ἀκόμη εἴμαστε: Τὸν
Γαβριήλ, αὐτὸν τὸν ἀληθινὸ πνευματικό, τὸν μεγάλο ἅγιο στὴ Γεωργία, δὲν τὸν
κοινωνοῦσαν. Καὶ ποιοί; Οἱ ἴδιοι Γεωργιανοὶ ἱερεῖς! Ἢ μήπως ἀπὸ Γεωργιανοὺς
δεσπότες δὲν τοῦ εἶχε ἀπαγορευτεῖ νὰ τελεῖ τὰ καθήκοντά του; Χρειάζεται πολλὴ
σοφία; Τὰ γεγονότα μιλοῦν ἀπὸ μόνα τους! Τί συνέβαινε; Δὲν ἀντιλαμβάνονταν τὸν
Γαβριὴλ ἢ δὲν τον άντεχαν: Ἂν ποῦν πὼς δὲν τὸν καταλάβαιναν, ἐγὼ θὰ
σᾶς πῶ τὸ ἑξῆς: Ἂν ἕνας ἐπίσκοπος ἢ ἱερέας δὲν ἀντιλαμβάνεται μὲ τὰ μάτια τοῦ
πνεύματος καὶ τῆς ψυχῆς τὴν παρουσία τοῦ ἁγίου ἀλλὰ ἀρκεῖται στὴν ἐξωτερική του...
συμπεριφορά, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπολογίζεται αὐτὸς ὁ ἱερέας ὡς πνευματικὸς πατέρας.
Γιατί δὲν βλέπει πνευματικά. Τέτοιοι ἱερεῖς δὲν μποροῦν νὰ ἀνεβάσουν τὸν ἁμαρτωλὸ
στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, γιατί αὐτοὶ ἐδῶ στὴ γῆ δὲν διακρίνουν τὸν φορέα τῆς ἁγιοπνευματικῆς
χάριτος. Γι΄ αὐτὸ σὲ κανέναν ἱερέα δὲν χωρᾶ καμιὰ δικαιολογία!
Οἱ πιστοί,
για να διαπιστώσουν τὴν ἁγιότητα τοῦ π. Γαβριήλ, ἔψαχναν πολὺ καιρὸ
στὰ βιβλία ἂν μποροῦσε ὁ ἅγιος νὰ πίνει κρασὶ καὶ νὰ μεθάει. Ἀλλὰ δὲν ἔβρισκαν ἀπάντηση
στὰ βιβλία. Ἦταν μπερδεμένοι. Ρωτοῦσαν κι ἐμένα. Μὲ τὴν καρδιὰ τους αἰσθάνονταν
ὅτι ὁ Γαβριὴλ ἦταν ἕνας μεγάλος ἅγιος ἀλλὰ συγκρούονταν μὲ ἄλλες ἀκρότητές του.
Ὁ Γαβριὴλ μεθοῦσε. Καὶ ἀφοῦ δὲν εἶχαν καταλάβει τὴν πραγματικὴ χάρη τοῦ ἁγίου,
καὶ αὐτὸ ποὺ ἔβλεπαν παρέμενε ἀνεξήγητο, ἦταν πολὺ μπερδεμένοι. Σήμερα ὁ πιστὸς
ψάχνει τὸν ἅγιο μὲ τὰ βιβλία. Αὐτὸ ὅμως εἶναι πολὺ δύσκολο. Τὸν ἅγιο θὰ
τὸν βρεῖτε μὲ τὴν καρδιὰ καὶ μὲ τὴν ψυχή! Ἂς ποῦμε, τώρα, ὅτι πολλοὶ τὸν ἀναγνώρισαν.
Ἀλλὰ πρὶν τὸν δίωκαν. Γιατί δὲν ἦταν ἀκριβῶς στὸ δικό τους πνεῦμα. Διότι οἱ ἱερεῖς
ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ ἀπὸ τὸ κομουνιστικὸ κόμμα καὶ φοβοῦνταν τὴν Κα Γκε Μπε πιὸ
πολὺ ἀπὸ τὸν Θεό, δὲν ἔφεραν μέσα τους βέβαια τὸ ἀληθινὸ πνεῦμα!»
(Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ
ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ – Νάνα Μερκβιλάτζε, σελ. 375.
Ι.Ν. Ἁγ. Γεωργίου Μακρυγιάννη-Ἀκρόπολη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου