Ὁ π. Ισαάκ πονοῦσε πολύ γιά τίς ἁμαρτίες καί τά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων. Ἤθελε πολύ νά τούς βοηθήση, ἐκτός ἀπό τήν προσευχή, καί μέ πολλούς ἄλλους τρόπους (μέ διδαχές, μέ τήν ἀγάπη του, στοργή του, κλπ.), ὁπότε εἶχε καί ἀνάλογες ποιμαντικές συμπεριφορές. Ἤθελε πάσῃ θυσίᾳ οἱ μοναχοί καί ἰδιαίτερα οἱ Ἁγιορεῖτες νά στέκωνται στό ὕψος τῶν περιστάσεων σέ ὅλα τά θέματα.
Ὡς ἐκ τούτου, δέν συμφωνοῦσε μέ τά ἀνοίγματα δρόμων στό Ἅγιον Ὄρος, τήν αὔξησι τῶν αὐτοκινήτων,κλπ. Μάλιστα, ἐστενοχωρεῖτο ἀκόμη πιό πολύ ὅταν διάφορα τριαξονικά φορτηγά ἐκινοῦντο τήν νύκτα στούςκεντρικούς δρόμους τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Ἤθελε ὁ μοναχός νά εἶναι χωρίς πολλούς περισπασμούς, ἀφοσιωμένος στήν προσευχή καί στά λοιπά μοναχικά του καθήκοντα. Γι᾽ αὐτόν τόν λόγο, ἠγωνίζετο γιά τήν ἐπικράτησι αὐτοῦ τοῦ πνεύματος. Ἐπίσης, σέ ὁ,τιδήποτε ἀλλοίωνε γενικώτερα τήν ζωή τῶν Χριστιανῶν ἀντιδροῦσε δυναμικά.
Γενικῶς, σέ θέματα πίστεως, Ὀρθοδόξου πνευματικότητος καί Ἐκκλησιολογίας ἦτο ἀνυποχώρητος...
Στά γενικά θέματα πού ἀπειλοῦσαν τό δόγμα, τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καί ἦσαν ἄμεσα-ἔμμεσα ἐχθροί τῆςπνευματικῆς προόδου εἶχε ἄγρυπνο διορατικό βλέμμα, ἦτο ἀσυμβίβαστος καί διετράνωνε τίς ἀναφυόμενες παγίδες καί τίς ἀναμενόμενες συνέπειες πρός κάθε κατεύθυνσι. Αὐτό τό ἔκανε χωρίς συμβιβασμούς,συγκαταβάσεις καί ἁμαρτωλές ἀγαπολογίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου