Φέτος τριπλή Γιορτή; Εὐαγγελισμὸς - 25 Μαρτίου - 28 Ὀκτωβρίου μαζὶ καὶ ὁσονούπω καὶ ἄλλα;

Τοῦ Κωνσταντίνου  Βαρδάκα

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ

Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο ποὺ φέτος ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ οἰκονόμησε καὶ ἔδωσε μεγάλη χαρὰ στοὺς καταθλιμμένους Ἕλληνες  στὶς 13 Ἰανουαρίου μὲ τὴν Ἁγιοκατάταξη  τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου.

Ἅγιος λοιπὸν ΑΥΤΟΣ ποὺ ¨εὐαγγελίσθηκε ἀπὸ τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας ¨ τὴν  μελλοντικὴ πορεία τοῦ Ἔθνους μας.

Πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ προόρρησε ἔγιναν, ἄλλα γίνονται καὶ ἀλλὰ κατὰ τὴν Βουλὴ τοῦ ΘΕΟΥ  θὰ τρέξουν…

Παλαιότερα στὶς ἐποχὲς τῶν πλούσιων ἀγελάδων τῶν μιζῶν τῶν λαμογιῶν (συγχωρῆστε με γιὰ τὶς ἐκφράσεις διότι δὲν ταιριάζουν μὲ τὸ κείμενο) ἦταν ὅλα ¨μέλι γάλα¨ μὲ τοὺς φίλους καὶ ἑταίρους μας Γερμανούς.

Ξαφνικὰ πᾶνε οἱ ἀγάπες καὶ κρύωσαν οἱ καρδιές μας.

Τὸ προεῖπε ὅμως ὁ ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ;

¨Σταύρος Βαλίδης, πρώην διοικητὴς Ἀστυνομικοῦ τμήματος τοῦ Ἁγίου Ὅρους.

Θυμᾶμαι κάποια φορᾶ, πού εἶχα συνοδεύσει ὡς διοικητὴς τῆς Ἀστυνομίας τρεῖς ξένους ἐπισήμους, πού ἤθελαν νὰ γνωρίσουν τὸν "μεγάλο ἀσκητὴ Παΐσιο", μέσα ἀπὸ ὅσα εἶχαν ἀκούσει γι΄ αὐτὸν στὴν πατρίδα τους.

Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς τὸν ρώτησε γιὰ τὴν Ἑνωμένη Εὐρώπη, καὶ πῆρε τὴν...

ἑξῆς ἀπάντηση.

- Εἶναι πολὺ ζεστὸ ἀκόμη τὸ αἷμα...

Οἱ ἐπίσημοι ἀπόρησαν μὴ μπορώντας νὰ καταλάβουν τὴν κρυπτογραφημένη ἀπάντησή του. Ἀργότερα ποῦ τὸν ρώτησα τί σημαίνει, ὅτι εἶναι ἀκόμη ζεστὸ τὸ αἷμα, μοῦ εἶπε.

-Εἶναι ἀδύνατο, καὶ θὰ φανεῖ αὐτὸ ἀργότερα, νὰ ὑπάρξει ποτὲ συνεργασία τῶν Ἄγγλων, τῶν Γάλλων, τῶν Γερμανῶν, τῶν Ἰταλῶν, τῶν Αὐστριακῶν, κλπ. ὅταν ὑπάρχουν ἀκόμη ἄνθρωποι ποῦ χάσανε στὸν Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τοὺς πατεράδες καὶ τοὺς θείους τους.

Εἶναι ποτὲ δυνατὸν νὰ ὀνομάζει ὃ ἕνας τὸν ἄλλο "σύμμαχε" καὶ νὰ τὸ ἐννοεῖ;

Μὴ βλέπουμε τὰ πράγματα κοντόφθαλμα καὶ μόνο χάριν τῆς Οἰκονομίας. Θὰ βγεῖ ὃ Ἐθνικισμὸς στὴν ἐπιφάνεια καὶ τότε... Ἁγιοτόκος Καππαδοκία καὶ  ἀπὸ τὸ "ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ".

Ἕνα ΕΡΩΤΗΜΑ πλανᾶται μέσα στὴν Ἱστορία τοῦ Νεώτερου Ἑλληνικοῦ Ἔθνους.

Γιατί οἱ Ναζιστὲς Γερμανοὶ  κτύπησαν τὴν ΚΑΡΔΙΑ τοῦ Κέντρου τῆς Παλιγγενεσίας τοῦ 1821  καὶ εἰδικότερα τὴν Ἱερὰ Μονὴ τῆς Ἁγίας Λαύρας στὰ Καλάβρυτα;

Γνώριζαν τί ἔγινε ἐκεῖ καὶ τὸ θεώρησαν ¨ ἱστορικὴ ὑποχρέωσή¨ τους;

Καλάβρυτα, 21 Μαρτίου 1821

Μάρτιος τοῦ 1821 - Μονή Αγιας Λαύρας Καλαβρύτων: Στὸν παλαιὸ ναὸ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τὸ λιγοστὸ φῶς τρυπώνει μὲ δυσκολία ἀπὸ τοὺς φεγγίτες. Δὲν ἔχει ἀκόμη ξημερώσει καὶ ἡ ὁμίχλη εἶναι πυκνή. Καὶ ὅμως! Στὴν Ὡραία Πύλη διακρίνεται περίλαμπρος, μέσα στὰ ὁλομέταξα ἀρχιερατικά του ἄμφια, ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός. Ἐκ δεξιῶν του ὁ ἐπίσκοπος Καλαβρύτων καὶ Κερνίτσης Προκόπιος στυλώνει τὰ μάτια του στὸν Παντοκράτορα τοῦ τρούλου. Ἐξ ἀριστερῶν του ὁ ἡγούμενος τῆς Μονής Καλλίνικος σκυμμένος σιγοψέλνει μία προσευχὴ τῶν καλογέρων. Τριγύρω βρίσκονται συγκεντρωμένοι οἱ προεστοὶ τῆς ἐπαρχίας καὶ οἱ ὁπλαρχηγοὶ μὲ τὶς παχιὲς τὶς φουστανέλες καὶ τὰ μεϊντανογέλεκα. Γονατιστὰ καὶ τὰ πρωτοπαλίκαρα τοῦ τόπου μὲ χείλη σφαλιστὰ καὶ τὶς ψυχὲς παραδομένες στὸν Ἀγώνα.

«Ἐλευθερία ἢ Θάνατος, παλικάρια μου» φωνάζει ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανὸς καὶ ὑψώνει γιὰ λάβαρο τὸ χρυσοπόρφυρο παραπέτασμα¨  tovima.gr 22/03/1998 

τῆς ΩΡΑΙΑΣ ΠΥΛΗΣ

https://youtu.be/YABIqdKzpz8 ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ -ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ-ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ

Καλάβρυτα 14 Δεκεμβρίου 1943

Οἱ Γερμανοὶ στὴ Λαύρα

Δεκέμβριος τοῦ 1943. Ἡ Μονὴ τῆς Ἁγίας Λαύρας ὑφίσταται βαρὺ πλῆγμα ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς κατακτητές. Ὁ π. Εὐσέβιος ἔζησε ἀπὸ πολὺ κοντὰ τὴν ὠμότητα τῆς πυρπολήσεως τοῦ Μοναστηριοῦ καὶ τῆς ἐκτελέσεως τῶν πατέρων. Γεγονότα δραματικά, πού ἀποτέλεσαν σταθμὸ ὄχι μόνο στὴν Ἱστορία τῆς Μονῆς ἄλλα καὶ στὴν προσωπική του πορεία· σκηνὲς φρικτές, στιγμὲς βαθιᾶς ὀδύνης, πού χαράχθηκαν ἀνεξίτηλα στὴν καρδιά του καὶ στὴ μνήμη του……

Πυρπόληση τῆς Μονῆς καὶ ἐκτέλεση τῶν πατέρων

Ὁ  π. Εὐσέβιος, πενήντα μόλις μέτρα πιὸ κάτω, ἄκουγε τὶς φωνές τους. «Φασαρία, μεγάλο κακὸ γινόταν ἐπάνω. Σὲ λίγο αρχισαν  τὰ φλογοβόλα. Ξύλινο τὸ Μοναστήρι, πῆρε φωτιὰ καὶ ἀρχιζε να τριζοβολάει. Χάλαγε ὃ κόσμος ἀπὸ τὶς ὀκτὼ ὡς τὶς ἕντεκα…» διηγεῖτο μὲ πόνο ψυχῆς.

Οἱ ὧρες ἐκεῖνες ἦταν δραματικές. Τὸ ἀγαπημένο του Μοναστήρι καιγόταν καὶ -τὸ πιὸ λυπηρὸ- κάποιοι πατέρες εἶχαν μείνει πίσω, Ἀλλὰ καὶ ὁ ἴδιος διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο. Λίγα βήματα ἂν κατηφόριζαν οἱ Γερμανοί, θὰ τὸν ἔβρισκαν. Ἀκίνητος κάτω ἀπὸ τὸ πουρνάρι προσευχόταν θερμὰ καὶ ἀκατάπαυστα.

Κάποτε τελείωσαν· τὸ ἔκαψαν τὸ Μοναστήρι. Καὶ ξαφνικὰ ἀκούσθηκαν δεκατρεῖς πυροβολισμοί. «Πάτερ Πολύκαρπε, ψιθύρισε μὲ ἀγωνία “φοβάμαι για τοὺς πατέρες». Μετά ἀπὸ λίγο ἄκουσαν τοὺς Γερμανοὺς νὰ φεύγουν «χασκαρίζοντας», ὅπως ἔλεγε ὁ Γέροντας.

Ἄφησαν νὰ περάσει κάμποση ὥρα. Βγῆκαν ἀπὸ τὸ πουρνάρι καὶ προχώρησαν πρὸς τὸ Μοναστήρι. Ἦταν οἱ πρῶτοι πού ἐπέστρεφαν. Ὁ π. Εὐσέβιος προπορευόταν. “ Ὅταν ἔφθασε στὸ προαύλιο καὶ κοίταξε πρὸς τὸν πλάτανο, τί νὰ δεῖ! «Παναγία μου!» φώναξε. Τέσσερις πατέρες σκοτωμένοι κάτω ἀπὸ τὸν πλάτανο” πεσμένοι ὁ ἕνας κοντὰ στὸν ἄλλον. Ὁ φύλακας τῆς Μονῆς, ὁ Παναγιώτης Μπράτσικας, ἦταν καθιστὸς στὸ πεζούλι καὶ ἐμοίαζε σὰν ζωντανὸς ἀπὸ μακριά. Ἦταν ὅλοι νεκροὶ” «ἱέρεια ἔμψυχα, ὁλοκαυτώματα λογικὰ»28, πού πότισαν μὲ τὸ μαρτυρικὸ αἷμα τους τὰ ἁγιασμένα χώματα τῆς Λαύρας. antexoume.wordpress.com ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 14, 2014 

Μήπως ὁ νέος ΑΓΙΟΣ τῆς Ἐκκλησίας μας, ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ μᾶς δίνει τὸ ἔναυσμα πέρα ἀπὸ πολιτικὲς ἀντιπαραθέσεις  γιὰ ¨πνευματικὲς γιορτὲς ἱστορικῆς  ἐγρήγορσης¨  ἐν μέσω θλίψεων καὶ πειρασμῶν τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων;