Ἐλευθερία ἤ… ἐφορία (θάνατος)

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Σήμερα ὁ μεγάλος δυνάστης τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὁ μεγάλος καταστροφέας τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, ὁ… «κυανοπώγων» τῶν Ἑλλήνων, δὲν εἶναι μία νέα ὀθωμανικὴ κατοχὴ ἀλλὰ ἡ ἀποκαλούμενη ἑλληνικὴ ἐφορία ἑνὸς προδοτικοῦ καὶ διεφθαρμένου πολιτικοῦ καθεστῶτος ποὺ εἶναι ἀδίστακτο μπροστὰ στὴν λεηλασία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἶναι καταπληκτικὸ τὸ μένος ὅλων αὐτῶν ποὺ βρίσκονται, ἐλέω ξένων ἐχθρῶν μας στὴν ἐξουσία, κατὰ τῆς ὅποιας περιουσίας ποὺ ἀπέκτησε ὁ δύσμοιρος κάτοικος αὐτῆς τῆς χώρας μετὰ ἀπὸ δεκαετίες σκληρῆς ἐργασίας, ἐναντίον τῆς ὅποιας οἰκονομίας ἀπέκτησε μετὰ ἀπὸ δεκαετίες ἐπίπονης ἐργασίας μετὰ ἀπὸ δεκαετίες μεγάλων θυσιῶν, ἐναντίον τῆς ὅποιας οἰκονομικῆς δυνατότητας ἐπιβίωσής του. Ὁ σημερινὸς κάτοικος αὐτῆς τῆς χώρας δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ σηκώσει τὸ κεφάλι ἀπὸ τὶς ἀλλεπάλληλες κλήσεις ποὺ τὸν καλοῦν νὰ βγάλει ἀκόμα καὶ τά… ἐντόσθιά του καὶ νὰ  τὰ καταθέσει στὸν βωμὸ μίας ἀπὸ τὶς πιὸ διεφθαρμένες κυβερνήσεις ποὺ κυβέρνησαν αὐτὸν τὸν τόπο.

Σὲ ἄλλες ζοφερὲς περιόδους τῆς ἱστορίας τοῦ ἑλληνισμοῦ, ὅπως ἡ μακροχρόνιος ὀθωμανικὴ κατοχή, εἴχαμε καὶ τότε τὰ χαράτσια ποὺ ἔμειναν στὴν ἱστορία...

σὰν δεῖγμα μίας ἀδίστακτης καὶ ληστρικῆς ἐξουσίας ἀλλὰ ὑπῆρχε καὶ ἡ μεγάλη ἐλπίδα γιὰ τὸ μέλλον τῆς ἀποτίναξης τοῦ ἀλλόδοξου καὶ ἀλλόφυλου ζυγοῦ. Σήμερα ὁ ζυγὸς αὐτὸς δὲν εἶναι οὔτε ἀλλόφυλος, οὔτε ἀλλόδοξος καὶ τὸ χειρότερο, εἶναι πολὺ πιὸ σκληρὸς καὶ πιὸ ἀδυσώπητος. Φτάνει στὸ σημεῖο νὰ θέλει νὰ σοὺ ἁρπάξει καὶ τὴν ἴδια σου τὴν ἀνάσα, τὴν ὁποία θὰ πρέπει νὰ τὴν πληρώσεις πολὺ ἀκριβὰ μὲ τὰ φορολογικὰ μέτρα αὐτῶν ποὺ κατάκλεψαν καὶ καταλήστεψαν σὲ ὅλη τὴν πολιτικὴ τους ἱστορία αὐτὸ τὸ κράτος.

Ἀλλὰ τὸ πὶo ἐξοργιστικὸ σὲ ὅλα αὐτὰ εἶναι ὅτι ἐνῶ ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία πυρπολεῖται καθημερινὰ ἀπὸ τὴν φορολογικὴ λαίλαπα, ἐνῶ ἄνθρωποι ἀξιοπρεπεῖς βουλιάζουν καὶ πνίγονται καθημερινὰ ἀπὸ τὴν φορολογικὴ ἀνθρωποκτόνο ἐξόντωση, αὐτοὶ ἐπιμένουν νὰ μᾶς ἁρπάζουν διὰ τῆς βίας τὸν ἴδιο μας τὸν ἐγκέφαλο καὶ νὰ τὸν γεμίζουν σάν… δοχεῖο ἀπορριμμάτων μὲ τὰ διάφορα «σαξὲς στόρι» τους, νὰ καρφώνουν χαμογέλα στὰ μπαρουτοκαπνισμένα  πρόσωπά μας καὶ νὰ μᾶς κάνουν νὰ ἐμφανιζόμαστε διεθνῶς εὐτυχισμένοι ποὺ μᾶς ἔκαψαν τὸ σπίτι, ἔδιωξαν τὰ παιδιά μας σὲ ἄλλες χῶρες καὶ τώρα ξεπουλοῦν ἀκόμα καὶ τὴν ἴδια τὴν ἑλληνικὴ γῆ στοὺς διεθνεῖς τοκογλυφικοὺς καρχαρίες ποὺ δὲν ἔχουν οὔτε ἱερὸ οὔτε ὅσιο. Ἔτσι, εἰκόνες ἀπὸ ἀτέλειωτα γλέντια, παραλίες μὲ χιλιάδες παραθεριστὲς ποὺ κυκλοφοροῦν ἡμίγυμνοι, τουρκικὰ σήριαλ καὶ τηλεοπτικὲς ἱστορίες ἀπό… «ἄλλους πλάνητες», κυριαρχοῦν σὲ μία ἄνευ προηγουμένου ἐκστρατεία ἐξουδετέρωσης κάθε ψυχικῆς δύναμης αὐτῆς τῆς χώρας ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἀντιδράσει στὴν ἴδια της τὴν καρατόμηση. Σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν ἑλληνοκτόνο ἐπίθεση, χρυσὲς ἐφεδρεῖες καὶ οἱ χιλιάδες μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες ποὺ τοὺς ἔριξαν σκόπιμα ἀνάμεσα στοὺς γηγενεῖς καὶ παράλληλα ἡ ἀποθέωση τῆς κάθε διαστροφῆς σὰν τὸ ὕψιστο ἀγαθό τῆς «δημοκρατίας» καὶ τῆς «προόδου». Αὐτοὶ οἱ γηγενεῖς κάτοικοι τῆς Ἑλλάδας, ὅσοι ἀπομείνουν, δὲν θὰ ἔχουν πλέον κανένα δικαίωμα παρὰ μόνο νὰ γίνουν τὰ γκαρσόνια τῆς Εὐρώπης καὶ ὅλου τοῦ κόσμου, ὅπως μᾶς προφήτευαν ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ ὀγδόντα ὅταν εἴχαμε εἰσέρθει μὲ θριαμβευτικὸ τρόπο στὴν οἰκογένεια τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης καὶ ἐμεῖς γελούσαμε τότε εὐτυχισμένοι καθὼς δὲν εἴχαμε ἀντιληφτεῖ τὴν θύελλα ποὺ θὰ ἔρχονταν στὸ μέλλον.

Εὐλόγα θὰ ἀναρωτηθεῖ κάνεις ἂν ὑπάρχει ἀκόμα ἐλπίδα ἢ ὁ τόπος ἔχει βουλιάξει καὶ ἔχει πλέον κολλήσει στὸν πάτο. Ἂν τὸ σύγχρονο ἐκτελεστικό τους ἀπόσπασμα ποὺ λέγεται ἐφορία, εἶναι ἕτοιμο καὶ ἔχει στηθεῖ γιὰ  νὰ μᾶς δώσει τὴν χαριστικὴ βολή. Καὶ ὅμως πάντα ὑπάρχει ἐλπίδα. Ὅσο καὶ ἂν πολιτικοὶ καὶ πνευματικοὶ ἡγέτες συνεχίζουν τὸ «μεγάλο» ἔργο τους νὰ θάψουν ὁριστικὰ αὐτὸν τὸν τόπο, ὅσο καὶ ἂν πολεμοῦν μὲ λύσσα κάθε πιθανότητα ἀντίδρασης, ὅσο καὶ ἂν ἔχουν βγάλει στὸ σφυρὶ ὅτι ἔχει ἀπομείνει, κάπου τούς περιμένει ἀδυσώπητο τὸ μεγάλο τους ἀδιέξοδο. Τὰ χαρτιά τους θὰ γίνουν ἀναπόφευκτα θλιβερὰ κουρελόχαρτα.  Ἂν ὄχι ἴσως ὄχι ἀπὸ ἐδῶ, ἀλλὰ καὶ μέσα ἀπὸ «ἐδῶ», ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν «βορρᾶ», ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὴν «ἀνατολή», θὰ ἔρθει ἡ «νέα χαραυγὴ» καὶ «οἱ ἐχθροί μας πάλι θὰ σκορπίσουν καὶ θὰ ξανάρθει γιὰ μᾶς λευτεριά». Ἐλευθερία ἢ Ἐφορία, (θάνατος)!