Ὁ πρῶτος ΑΓΙΟΣ πού θὰ ἁγιοκαταταχθεῖ μετὰ τὴν "ἅλωση" τῆς Πόλης ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων θὰ εἶναι ὁ Ἁγιορείτης Γέροντας Παίσιος;

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

Σήμερα μποροῦμε νὰ τὸ ποῦμε… Η ΦΟΒΕΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ  ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ. Τιμή στην Μνήμη τοῦ Πατρὸς ἠμῶν καὶ Γέροντος Παισίου. 20  ὁλάκερα χρόνια ἀπὸ τὴν μακαρία κοίμησή του. "Τὸ καμπανάκι τοῦ Ἔθνους μας", ὁ Καλόγερος τῆς  ΠΑΝΑΓΙΑΣ.

Σε λίγο καιρὸ θὰ εἴναι ελαχιστοι αυτοι που θὰ ἀμφισβητούν το πνευματικὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ταπεινὲς λιτανεῖες τοῦ Γέροντα μὲ τὸ σφιχταγκάλιασμά του στὴν Εἰκόνα τῆς Γλυκιᾶς ΠΑΝΑΓΙΑΣ μᾶς στὰ Ἁγιοβάδιστα μονοπάτια τοῦ Ἁγιώνυμου Ὅρους συνεχίζονται καὶ σήμερα ἀδιάκοπα ἀπὸ τὸν ΙΔΙΟ στὶς Ἁγιοποτισμένες διαδρομὲς τῶν πραγματικῶν συνόρων τῆς Ρωμηᾶς Πατρίδας μας καὶ φτάνουν μέχρι τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τὶς ἀλησμόνητες πατρίδες.

"Δεν χρειάζεται νὰ....

πούμε πολλα λογια πάνω σε αὐτό, ἀρκεῖ νὰ δοῦμε τὶς ἀνθρωποκτόνες φωτιὲς ποὺ ἄναψαν κοντὰ στὴν περιοχή μας καὶ ἑτοιμάζονται νὰ μᾶς καψαλίσουν. Ὁ Πνευματοκίνητος Γέροντας "τὰ εἶπε ὅλα" καὶ μάλιστα κυριολεκτοῦσε, ὥστε σήμερα  νὰ θεωρεῖται ἀπὸ τὶς "γνωστὲς ὑπηρεσίες" ὡς ὁ καλύτερος γεωπολιτικὸς ἀναλυτής ὅλων των ἐποχῶν.

Αὐτὰ τὰ γράψαμε ἕνα ἀκριβῶς χρόνο πρὶν καὶ οἱ ἐπισυμβαίνουσες γεωπολιτικὲς ἀνατροπὲς σήμερα  ἐπιβεβαιώνουν τὸν ἴδιο τὸν  Γέροντα. Ἂν δὲν εἴχαμε τὸ δῶρο αὐτὸ τοῦ Οὐρανοῦ σὰν πνευματικὸ ὁδοδείκτη στὶς μέρες μας θὰ εἴμασταν βουτηγμένοι στὸ σκότος τῆς γνωστικῆς ἀμάθειας ποὺ ἐπέβαλλαν οἱ ἀντίχριστοι στὸν κόσμο.

Πολλοὶ μά, πολλοὶ συνέλληνες ποὺ δὲν εἶχαν καμία σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία  μόνο ἀπὸ τὰ γραπτά τοῦ Γέροντος Παισίου, ἀπὸ τὴν ἴδια βιωτή του καὶ τὰ θαύματα του ἔδεσαν τὸν πνευματικὸ ὀμφάλιο λῶρο τῆς ὕπαρξής τους καὶ σήμερα στηρίζονται ψυχικὰ αὐτοὶ καὶ οἱ οἱ οἰκογένειές τους στὸ παρήγορο λιμάνι τῆς ΠΙΣΤΗΣ καὶ τῆς ΕΛΠΙΔΑΣ. Μόνο ἕνας ΑΓΙΟΣ μπορεῖ νὰ ἀλλοιώσει τόσο κόσμο καὶ εἶναι ΑΓΙΟΣ.

Ἀκούει ἐκεῖ κανεὶς στὸ Πατριαρχεῖο; Ὁ Ἅγιος   Γέροντας  ταύτισε τὴν βιωτή του μὲ ΧΡΙΣΤΟ καὶ ΕΛΛΑΔΑ. Καὶ μάλιστα τὴν Ρωμηὰ Ἑλλάδα τῆς Ἁγιοτόκου Πατρίδας του, τὸν Ἁγιοφόρο Λυχνοστάτη τῆς Καππαδοκίας.

Ὁ Γέροντας Παίσιος διαβαζε ιστορία, δίδασκε μὲ τὸν ξεχωριστὸ τρόπο του τὴν Ἑλληνικὴ Ἱστορία καὶ ἐσυγκινεῖτο μετὰ δακρύων γιὰ τὴν ἀνεξάντλητη Προσφορὰ ΤΗΣ στὸν ἀνθρώπινο πολιτισμό.

Ἄλλωστε ἠ πραγματικὴ Ἑλληνικὴ Ἱστορία εἶναι τὰ πνευματικὰ τείχη τῆς Πατρίδας μας. Δὲν χρειάζεται νὰ ποῦμε ποιοὶ καὶ πόσες φορὲς βιαιοπράγησαν ἐναντίον της καὶ μὲ δόλιους μάλιστα σκοπούς. Αὐτοὺς ὅλους τους περιφρονοῦμε γιατί σὲ λίγο δὲν θὰ ἀνήκουν καν στὴν παγκόσμια ἱστορία καὶ αὐτὸ γιατί οἱ μαῦρες σελίδες εἶναι πάντα ἀποκρουστικὲς γιὰ τὸν ἀναγνώστη.

Σήμερα τιμωντας την μνήμη τοῦ Γεροντα θα ἀνατρέξουμε στο παρελθὸν για να παρουμε κουράγιο για το σήμερα και το μέλλον καὶ  για να γνωρίσουμε τὶς ἱστορικὲς- διαχρονικὲς παγίδες ποὺ μὲ δολιότητα ἅπλωναν πάντα οἱ ἐχθροί τοῦ Ὀρθόδοξου Γένους.

"Μάρτιος 1821, μὲ τὰ γεγονότα τῆς Μολδοβλαχίας καὶ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης ὁ σουλτάνος Μαχμοὺτ πανικοβλήθηκε καὶ ταμπουρώθηκε οὐσιαστικὰ στὴν Κωνσταντινούπολη. Στίφη μουσουλμάνων προερχόμενοι ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴ πλευρὰ τοῦ Βοσπόρου ἀποβιβάζονται στὴν δυτικὴ πλευρὰ καὶ στρατοπεδεύουν κοντὰ στὰ ἀνάκτορα. Οἱ παλαιοὶ προμαχῶνες τοῦ Βοσπόρου ἐπισκευάζονται καὶ ὑψώνονται νέοι. Κανόνια τοποθετοῦνται παντοῦ.

Πρὸ τῆς προκυμαίας τῶν ἀνακτόρων του Καδικιοι, ὅπου ἔμενεν ὁ Σουλτάνος ἄραξαν ἀπὸ τῶν πρώτων ἡμερῶν τῶν γεγονότων τρία πλοῖα τῆς γραμμῆς, ἕνα τρίκροτον καὶ δύο δίκροτα μὲ τὴν ἐντολὴ νὰ εἶναι ἕτοιμα νὰ ἀποπλεύσουν εἰς κάθε στιγμήν. Ἤσαν προωρισμένα διὰ νὰ χρησιμεύσουν ὡς καταφύγιον τοῦ σουλτάνου, ἂν ἠναγκάζετο νὰ φύγει καταδιωκόμενος. Ὁ φόβος του τὸν ἔκανε νὰ θεωρεῖ τοῦτο πιθανότερο". 
(ἀπὸ τὸ βιβλίο ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Α. ΚΟΚΚΙΝΟΥ, ΤΟΜΟΣ Α΄ ἐκδοτικὸς οἶκος Μέλισσα, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ)

ΕΡΩΤΗΜΑ:

Γιατί ὀ πανίσχυρος σουλτάνος φοβηθηκέ τους "ΞΥΠΟΛΗΤΟΥΣ" στὴν Πελοπόννησο τὴν στιγμὴ μάλιστα ποὺ τὸ κίνημα τῆς Μολδοβλαχίας ἐξασθενοῦσε καὶ γνώριζε ὅτι οἱ Ρῶσοι δὲν εἶχαν καμιὰ διάθεση γιὰ πολεμικὲς περιπέτειες;

ΟΧΙ δεν φοβήθηκε τοὺς ξυπόλητους Ἕλληνες , ἀλλὰ ἔβλεπε τὰ νοητὰ ποτάμια τοῦ αἵματος τῶν Νεομαρτύρων τῆς Τουρκοκρατίας νὰ κατακλύζουν τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ νὰ τὸν πνίγουν. Αὐτὰ τὰ αἵματα μύριζαν ἤδη τὸ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ καὶ ὁ σουλτάνος εἶχε ἀποτρελαθεῖ καταδιωκόμενος  ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἔρχεται καὶ σήμερα μάλιστα "μυρίζει" περισσότερο μέσα στὶς πλατεῖες καὶ τὰ σοκάκια τῆς Πόλης, ἀπότοκός τῆς Ἱστορικῆς Δικαιοσύνης καὶ τοῦ Πνευματικοῦ Νόμου.

Αὐτό το γνώριζε  στὶς μέρες μας  καὶ ὁ προηγούμενος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μας ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὅταν τὸν καλοῦσε ὁ Νομάρχης τῆς Πόλης γιὰ νὰ τοῦ δώσει δῆθεν ἐξηγήσεις, οὐσιαστικὰ γιὰ νὰ τὸν ἐξευτελίσει καὶ νὰ τὸν ταπεινώσει μὲ τὴν δικαιολογία ἀσκόπων μετακινήσεων  καὶ ἐνεργειῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ὁ μακαριστὸς Πατριάρχης κάθε φορᾶ μὲ σθεναρὸ τρόπο τοῦ ἀντίλεγε "ἐσεῖς ἐδῶ σε αὐτὴν τὴν πολιτεία εἶσθε σὰν τὸ νέφος τῆς αἰθαλομίχλης  καὶ ἀνὰ πάσα στιγμὴ  ἡ ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ μπορεῖ νὰ σᾶς μεταφέρει ἀλλοῦ".

Καὶ φυσικὰ ὁ Τοῦρκος Νομάρχης ἔμενε ἄφωνος κάθε φορᾶ ἔχοντας τὸν ἴδιο ἀδιόρατο φόβο τῆς προσωρινότητάς τους καὶ στὸ τέλος εἶδε καὶ ἀποεῖδε καὶ πλέον δὲν τὸν καλοῦσε γιὰ αὐτὴν τὴν ἐξευτελιστικὴ ἀνάκριση. Φυσικὰ τώρα ὁ Πατριάρχης μας ἔχει περισσότερη "κοσμικὴ ἐλευθερία" καὶ μπορεῖ νὰ πηγαίνει ὅπου θέλει… καὶ ἐπιτρέψτε μου νὰ μὴν ἐπεκταθῶ περισσότερο.

Ἐπανερχόμενοι στὸν φόβο ποὺ πάντα φωλιάζει στὶς συνειδήσεις ποὺ προσέβαλλαν κατάφωρά το πλάσμα τοῦ ΘΕΟΥ ἔχουμε καὶ λέμε... Ἀλλά αυτον τον  φόβο δεν τον είχαν μονο οἱ Τοῦρκοι, τον  ἔχουν μέχρι καὶ σήμερα  και οι Φράγκοι-Δυτικοὶ  γιατί τα μαρτυρικά αιματα των  Ὀρθοδόξων στην Λατινοκρατία  δεν  δημιουργοῦν  ἀπλώς ποταμι, ἀλλὰ χείμαρρο καὶ καταρράκτη  πάνω στὶς κεφαλὲς τῶν ἀπογόνων των δῆθεν σταυροφόρων καὶ θὰ τὸ δοῦμε σήμερα πὼς θὰ τοὺς πνίξει ἡ Δικαιοκρισία τοῦ ΘΕΟΥ ποὺ κλένει τὰ ἱστορικὰ χρεωστούμενα ἐγκλημάτων.

Μόλις εἴδαν τις  πρῶτες νίκες των ΕΛΛΗΝΩΝ τὸ 1821 οἱ  Δυτικοὶ-ἐκσυχρονιστές τῆς τότε ἐποχῆς  "μυρίσθηκαν" καὶ αὐτοὶ τὸ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ ποὺ ἔρχεται  καὶ ἐφάρμοσαν ἀμέσως δολιότερα σχέδια ἀπὸ αὐτὰ τῶν Ἀγαρηνῶν.

Χώρισαν τοὺς ΕΛΛΗΝΕΣ  σὲ παρατάξεις καὶ ἐμφιλοχώρησαν ἀνάμεσα στοὺς ἡρωικοὺς ἀγωνιστές  διαβάλλοντας τοὺς ἀναμεταξύ τους μὲ ἀπαράμιλλη δολιότητα καὶ ψεύδη. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ὅταν κινδύνεψε  ἡ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ  μὲ τὴν εἰσβολὴ τοῦ Ἰμπραὴμ στὴν Πελοπόννησο ἀνάγκασαν τις  καλοπροαίρετες Κεφαλὲς τοῦ ΑΓΩΝΑ νὰ ὑπογράψουν τέτοιου εἴδους ἀναφορὲς ποὺ συντάχθηκαν στὸ ἐξωτερικὸ ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς τραπεζικοὺς κύκλους γιὰ νὰ δηλώσουν "Τὸ Ἑλληνικὸν Ἔθνος, δυνάμει τῆς παρούσης πράξεως, ἐκθέτει ἑκουσίως τὴν Ἱερὰν Παρακαταθήκην τῆς Αὐτοῦ Ἐλευθερίας, Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας καὶ τῆς Πολιτικῆς Αὐτοῦ ὑπάρξεως ὑπὸ τὴν ἀπόλυτον ὑπεράσπιση τῆς Μεγάλης Βρεταννίας. 

Ἐν Πε­λο­πον­νή­σῳ τῇ 30 Ἰουνίου 1825 

Καὶ αὐτὰ ὑπογράφηκαν ὑπὸ τὴν πίεση μεθοδευμένων τετελεσμένων γιὰ νὰ πάρουνε τὰ γνωστὰ θαλασσοδάνειά των τότε τοκογλύφων μὲ συνέπεια ὁ ἄδολος ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ποὺ δὲν γνώριζε τὶς διπλωματικὲς παγίδες νὰ δηλώνει στὸν Σπηλιάδη ¨κρύος ἱδρώτας μὲ περιέλουσε ὅταν ἔγινα γνώστης αὐτῆς τῆς ἀναφορᾶς- ἐπιστολῆς. Ποτὲ δὲν ἐδοκίμασα τέτοια ἀγωνία γιατί δὲν γνώριζα ἂν θὰ ὠφελοῦσα ἡ θὰ ἔβλαπτα τὴν πατρίδα, χωρὶς νὰ μπορῶ νὰ συμβουλευθῶ κανένα" 
(ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Α. ΚΟΚΚΙΝΟΥ,  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ, ΤΟΜΟΣ Ε΄).

Ἤταν εκεινες  οἱ κρίσιμες στιγμές που ο Κολοκοτρωνης και ο Μακρυγιάννης ψηλαφοῦσαν τὸ ψευτορωμέικο που προσπαθούσε να εἰσέλθει δόλια στὰ πολιτικὰ πράγματα της  Ἑλλάδας καὶ νὰ ἀπονευρώσει τὸ Ρωμαίικο πάθος γιὰ τὸ Ποθούμενο. Ἡ ἀναλαμπὴ τῆς περιόδου τοῦ Ἅγιού της πολιτικῆς μᾶς Ἰωάννη Καποδίστρια ἦταν ἡ προτύπωση τῆς Νέας Ρωμηοσύνης ποὺ τὴν εὐλόγησε ὁ ΑΓΙΟΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ μὲ τὴν ἔναρξη  τῆς ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ἀνήμερα ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

Ἡ δολοφονία ὅμως τοῦ  Καποδίστρια ἦταν ἡ ἀπαρχὴ τοῦ ψευτορωμαίικου  καὶ ἡ ἀτελείωτη δυστυχία στὴν μετέπειτα ἱστορία τῶν νεώτερων Ἑλληνικῶν χρόνων.

Ὄμως ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ δεν μας άφησε στις ἡμέρες μας  μόνους. Μᾶς χάρισε ἕναν ἁπλὸ Ἁγιορείτη Καλόγερο ποὺ εἶχε τὴν λεβεντιὰ τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ τὰ σπλάχνα τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Μακρυγιάννη γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν πατρίδα μας. Ἦταν αὐτὸς ποὺ ξαναζέστανε τὰ αἵματα μας  καὶ μᾶς ξαναπροσδιόρισε τὴν πορεία πρὸς τὸ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ, λέγοντάς μας ὅτι εἶναι θέλημα ΘΕΟΥ νὰ γίνει.

Καὶ αὐτος ήτανε  ὀ πνευματοκίνητος  ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ  που κάθε στιγμὴ διαλαλοῦσε αὐτὰ ποὺ  ἔλεγε ο Μακρυγιαννης "Κύριε Παντοδύναμε! Ἐσὺ θὰ σώσεις αὐτὸ τὸ ἀθῶο Ἔθνος. Εἴμασθε ἁμαρτωλοί, εἶσαι ΘΕΟΣ! Ἐλέησέ μας, φώτισέ μας καὶ κίνησε ἐναντίον τοῦ δόλου  καὶ τῆς ἀπάτης  τῆς συστηματικῆς τυραγνίας τῆς πατρίδος καὶ τῆς Θρησκείας. Εἰς δόξαν σοὺ  Κύριε, σηκώνεται ἡ σημαία τῆς  λευτεριᾶς ἐναντίον τῆς τυραγνίας!"

ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ ΜΝΗΜΗ  ΓΕΡΟΝΤΑ καὶ γίνε οὐράνιος πρεσβευτὴς στὴν ΦΟΒΕΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ καὶ ἀκαταίσχυντης ἐλπίδάς  μας στὶς τραγικὲς στιγμὲς ποὺ διέρχεται ἡ πατρίδα.  Εὐχόμενοι ὅλοι οἱ ΕΛΛΗΝΕΣ ποὺ τόσο ἀγάπησες καὶ ἀγαπᾶς...

Ὁ πρῶτος ΑΓΙΟΣ ποὺ θὰ ἁγιοποιηθεῖ  μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Πόλης ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων καὶ  ὑπὸ τὴν τότε πνευματικὴ ἡγεσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου  νὰ εἶναι ὁ  Ἁγιορείτης Γέροντας Παίσιος ποὺ εὐαρέστησε τὴν ΠΑΝΑΓΙΑ μᾶς περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον...