Γιατί τὰ συμφέροντα μας στρατηγικὰ καὶ οἰκονομικὰ εἶναι μὲ τὴν Ρωσία

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Ἡ κρίση τῆς Οὐκρανίας,  ὅπως καὶ ὁ ἐμφύλιος τῆς Συρίας, ἀνέδειξε πολλὰ καινούργια δεδομένα ποὺ καθορίζουν πλέον μὲ τελείως διαφορετικὸ τρόπο τὶς γεωπολιτικὲς ἰσορροπίες ἀπὸ τὰ δεδομένα ποὺ εἴχαμε μετὰ τὴν κατάρρευση τοῦ ἀνατολικοῦ μπλόκ,  τὴν διάλυση τῆς Γιουγκοσλαβίας καὶ κυρίως τὴν 11 Σεπτεμβρίου 2001. Τὴν περίοδο ἐκείνη μιὰ διαλυμένη μετασοβιετικὴ Ρωσία ἀντιμετώπιζε ἀκόμα καὶ τὸ φάσμα τῆς πείνας. Ἀρκέστηκε ὅμως μιὰ ἰκανοτάτη πολιτικὴ ἡγεσία γιὰ νὰ ξαναφέρει τὴν Ρωσία στὴν φυσική της θέση τῆς ὑπερδύναμης ποὺ παίζει μὲ ἴσους ὀροὺς τὶς διεθνεῖς ἰσορροπίες 

Μὲ τὰ δεδομένα αὐτὰ ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ ἐξετάσουμε σήμερα εἶναι ποὺ ἐξυπηρετοῦνται σήμερα καλύτερά τα συμφέροντα τῆς Ἑλλάδας. Ἡ πραγματικότητα εἶναι πὼς στὶς διεθνεῖς σχέσεις δὲν ὑπάρχουν συναισθήματα φιλίες ἀλλὰ γεωστρατηγικὰ καὶ γεωοικονομικὰ συμφέροντα. Καὶ ὑπάρχουν πολλοὶ λόγοι ποὺ δείχνουν ὅτι τὰ συμφέροντα τῆς χώρας μας εἶναι μὲ τὴν Ρωσία καὶ ὄχι μὲ αὐτοὺς ποὺ κατέστρεψαν καὶ καταλήστεψαν μὲ τὸν χειρότερο τρόπο τὴν Ἑλλάδα μὲ τὰ ἐθνοκτόνα μνημόνια. 

Γιὰ νὰ μιλήσουμε πολὺ ἁπλὰ καὶ χωρὶς μακροσκελεῖς καὶ συχνὰ ἀκατανόητες ἀναλύσεις κατ’ ἀρχὴ στὸ....

ἐνεργειακὸ ζήτημα, ὅπως εἴδαμε καὶ σὲ αὐτὴ τὴν κρίση, ἡ Ρωσία ἔχει τὸν πρωταρχικὸ λόγο. Σχεδὸν ὅλη ἡ Εὐρώπη ἐξαρτᾶται, ἂν ὄχι ἄμεσα σὲ πολὺ μεγάλο βαθμό, ἀπὸ τὸ φυσικὸ ἀέριό της Ρωσίας. Εἴδαμε τὸ πόσο «τρόμαξαν» ὅλοι, (ἀκόμα καὶ ἡ Τουρκία θορυβήθηκε), ἀπὸ μιὰ ἐνδεχόμενη διακοπῆ ροῆς τοῦ φυσικοῦ ἀερίου ἐξαιτίας τῶν τεραστίων χρεῶν τῆς Οὐκρανίας. Ἡ τελευταία ἔκπτωση ποὺ μᾶς ἔδωσε ἡ Μόσχα στὸ φυσικὸ ἀέριο, ἦταν μιὰ κίνηση πολὺ καλῆς θελήσεως παρὰ τοῦ ὅτι ἡ χώρα μας κρατᾶ σὲ πολλὰ θέματα σχεδὸν ἐχθρικὴ στάση ἔναντί της Ρωσίας, ὑπακούοντας τυφλὰ στοὺς δυνάστες ἀφέντες της. Νὰ μὴν ξεχνᾶμε τὸ μεγάλο ζήτημα τοῦ ἀγωγοῦ Μπουργάζ, (Πύργος),  Ἀλεξανδρούπολη, ποὺ προδόθηκε μὲ ἄθλιο τρόπο ἀπὸ τὸν  Τζέφρυ, (ΓΑΠ), γιὰ νὰ  καταλήξουμε στὸν ἐξαρτημένο ἀπὸ τὴν Τουρκία ἀγωγό, ΤΑΡ, ποὺ κρύβει πολλὲς παγίδες ἀκόμα καὶ γιὰ τὴν ἐθνική μας ἀνεξαρτησία.  Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα γεωστρατηγικὰ ἀτοῦ μας, προδόθηκε ἀπὸ μιὰ ἀμερικανοκρατούμενη πολιτικὴ ἡγεσία, made by Jefry. Δεύτερο μεγάλο ζήτημα εἶναι πὼς στὸν βασικότερο τομέα τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας, δηλαδὴ στὸν τουρισμό, ἡ Ρωσία εἶναι ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους σπόνσορές μας. Τὸ ρωσικὸ συνάλλαγμα ποὺ ρέει κάθε τουριστικὴ περίοδο καὶ ὄχι μόνο, στὴν χώρα μας, εἶναι διόλου εὐκαταφρόνητο μέγεθος καὶ ἔχει στηρίξει τὴν οἰκονομία μας σὲ ἐποχὲς μνημονιακὴς λεηλασίας.  Τρίτος μεγάλος λόγος εἶναι ὁ τομέας τῶν ἐπενδύσεων. Ἡ  Ρωσία εἶναι ἀπὸ τὶς ἐλάχιστες χῶρες, ἂν ὄχι ἡ μοναδική, ποὺ ἔχει δείξει μεγάλο καὶ κυρίως οὐσιαστικὸ ἐνδιαφέρον γιὰ μεγάλες ἐπενδύσεις στὴν χώρα μας, σὲ ἀντίθεση ἀπὸ τοὺς δυτικοὺς «συμμάχους» μας ποὺ μόνο κάποια λόγια «παρηγοριᾶς» μᾶς δίνουν ἀλλὰ καμία διάθεση γιὰ σοβαρὲς ἐπενδύσεις. Τὸ μόνο ποὺ τοὺς ἐνδιαφέρει, εἶναι το πὼς νὰ βάλουν χέρι στὰ «ἀσημικὰ» τῆς χώρας. 

Δυστυχῶς ὅμως ἡ ρωσικὴ πρόθεση γιὰ ἐπενδύσεις ἀντιμετωπίστηκε μέχρι σήμερα ἀρνητικὰ ἀπὸ ἕνα κατοχικὸ πολιτικὸ κατεστημένο, μὲ ἀποτέλεσα νὰ ναυαγήσουν κάποια ἐπενδυτικὰ σχέδια μὴν τυχὸν καὶ «ἐνοχληθοῦν» οἱ «σύμμαχοί» μας ποὺ  κατέστρεψαν τὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία. 

Ἀλλὰ ἴσως ὁ μεγαλύτερος λόγος γιὰ τὴν ἀναγκαία μεγάλη στροφὴ στὴν γεωστρατηγική μας κατεύθυνση, εἶναι ὅτι ρεαλιστικὰ σήμερα ἡ Ρωσία εἶναι μιὰ ραγδαία  ἀνερχομένη παγκόσμια δύναμη, ἐνῶ στὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ Ἀτλαντικοῦ, παρατηροῦνται τὰ πρῶτα σημάδια ἀποσύνθεσης καὶ κυρίως κατάρρευσης τῆς ἀμερικανικῆς οἰκονομίας. Στὴν Εὐρώπη πάλι, ἡ Γερμανία οὐσιαστικὰ «τρώει» τὰ παιδιὰ τῆς συσσωρεύοντας ἀδιέξοδα ποὺ στὸ τέλος θὰ ὁδηγήσουν στὴν ἀναπόφευκτη διάλυση αὐτῆς τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ἔτσι ὅπως τὴν κατάντησαν. Ἡ Ἑλλάδα ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο τμῆμα τῆς ἀνατολικῆς Μεσόγειου, ἕνας γεωπολιτικὸς χῶρος μὲ τεράστια οἰκονομικὴ σημασία καὶ μὲ ἄμεσό το ἐνδιαφέρων ἀπὸ τὴν Ρωσία καθὼς βρίσκεται στὸν ἐγγὺς περίγυρό της. Ἡ Ρωσία ἦταν καὶ ἐκ τῶν δικῶν τὴ συμφερόντων συχνὰ στὴν δική μας γραμμὴ συμφερόντων. Ὅσον ἀφορᾶ τὸ Σκοπιανό, ποὺ πολλοί το ἀντέτειναν γιατί ἡ Ρωσία ἦταν ἀπὸ τὶς πρῶτες χῶρες ποὺ ἀναγνώρισε τὰ Σκόπια ὡς Μακεδονία, αὐτὸ ὀφείλονταν στὴν δική μας ἀπουσία γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ θέμα ποὺ ὁδήγησε ἄλλες 150 περίπου χῶρες νὰ προχωρήσουν  στὴν ἴδια ἀναγνώριση. Νὰ μὴν ξεχνᾶμε καὶ τὴν ἀμερικανικὴ στάση παραμονὲς τῶν ἐκλογῶν τοῦ 2004, ποὺ αἰφνιδιαστικὰ ἀναγνώρισαν τὰ Σκόπια δίνοντας ἕνα ἠχηρὸ χτύπημα στὴν «σύμμαχο» τοὺς Ἑλλάδα.  Γιατί νὰ μὴν μιμηθοῦμε τὸ παράδειγμα τῆς Τουρκίας, ποὺ ξέρει καὶ ἀψηφᾶ ὅλες τὶς συμμαχικές της ὑποχρεώσεις ὅταν θίγονται τὰ ἐθνικά της συμφέροντα καὶ δὲν διστάζει νὰ συνάψει μεγάλες συμφωνίες ἀκόμα καὶ γιὰ  ὁπλικὰ συστήματα μὲ τὴν Κίνα καὶ μὲ τὴν Ρωσία, παρὰ τὶς ἔντονες ἀντιδράσεις τῶν Ἀμερικανοευρωπαίων ;  Τέλος νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι ἡ Ρωσία, ὡς μεγάλη δύναμη καὶ βάσει τῆς ἱστορικῆς της ἐμπειρίας, (νὰ θυμηθοῦμε ὅτι τὸ 1931 ἡ Γερμανία ἦταν ἀσήμαντη καὶ τὸ 1941 εἰσέβαλε πανίσχυρη στὴν Ρωσία), δὲν σχεδιάζει τὶς κινήσεις της σύμφωνα μὲ τὶς τρέχουσες συγκυρίες, προθέσεις καὶ διαβεβαιώσεις, ἀλλὰ κυρίως σύμφωνα μὲ τὶς δυνητικὲς μελλοντικὲς γεωπολιτικὲς μεταβολές.

Γιὰ νὰ προχωρήσουμε ὅμως στὴν σημαντικὴ αὐτὴ ἀλλαγὴ γεωστρατηγικῶν ἐπιλογῶν ὑπάρχουν κάποιες οὐσιαστικὲς  προϋποθέσεις. Καὶ κατ’ ἀρχὴ νὰ σταματήσει ἡ πολιτικὴ προκατάληψη καὶ οἱ φοβίες ὅτι ἂν ἀλλάξουμε δρόμο θὰ καταστραφοῦμε. Μὲ τὴν λογικὴ αὐτή, καταστραφήκαμε στὸ σημεῖο κάθε μέρα οἱ Ἕλληνες νὰ αὐτοκτονοῦν ἀπελπισμένοι, μιὰ εἴδηση ποὺ δὲν θὰ τὴν δεῖτε πουθενὰ γιατί εἶναι ἀπαγορευμένη ἀπὸ τὰ κεντρικὰ δελτία εἰδήσεων. Τὸ προδοτικὸ πολιτικὸ κατεστημένο ποὺ κυβερνᾶ τὴν χώρα, ἀπέδειξε καὶ στὴν κρίση τῆς Οὐκρανίας τὸ πόσο ἀνδρείκελο εἶναι. Ἔχουμε ἕνα ὑπουργὸ Ἐξωτ(ερ)ικῶν ποὺ πῆγε στὸ Κίεβο γιὰ νὰ φωτογραφηθεῖ δίπλα στὸν ἡγέτη τῶν νεοναζί. Τὴν ἴδια ὥρα ὁ Ἐρντογᾶν συνομιλοῦσε σὰν ἴσος πρὸς ἴσο μὲ τὸν Πούτιν γιὰ τὶς ἐξελίξεις.  Αὐτὸ καὶ μόνο δείχνει τὸ πόσο ξενόδουλοι εἶναι  αὐτοὶ ποὺ μᾶς κυβερνοῦν. Τὸ ἐλπιδοφόρο εἶναι πὼς μᾶλλον γρήγορα θὰ καταρρεύσουν ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ ἀδιέξοδά τους καὶ τότε ἴσως  ἀνοίξει ὁ δρόμος γιὰ καινούργιες πολιτικὲς δυνάμεις, (καὶ αὐτὲς ὑπάρχουν δυνητικὰ ἀλλὰ μέχρι σήμερα διστάζουν νὰ ἐμπλακοῦν), ποὺ θὰ πρέπει νὰ κάνουν τὶς σωστὲς ἐπιλογές, ἂν θέλουμε νὰ ἔχει κάποιο μέλλον αὐτὸς ὁ τόπος. Ἡ Ρωσία, Θεοῦ θέλοντος, μπορεῖ νὰ ἀποτελέσει τὸν καταλυτικὸ παράγοντα!