«Χρυσὴ αὐγὴ» εἶναι τὸ σάπιο πολιτικὸ- δημοσιογραφικὸ κατεστημένο

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Ἕνα πολὺ σημαντικὸ στοιχεῖο δὲν ἔχουν καταλάβει ὅλοι αὐτοὶ οἱ «περιώνυμοι» δημοσιογράφοι τῶν μεγαλόσχημων τουρκοσηριαλικῶν  καναλιῶν, (στὴν εἰκοσιπενταετὴ δημοσιογραφική μου καριέρα καὶ σὲ διάφορες ἀποστολὲς σὲ ἐχθρικὸ ἔδαφος εἶχα τὴ ἐμπειρία τῆς προσωπικῆς γνωριμίας μὲ  τοὺς περισσότερους) καὶ ἴσως δὲν θὰ μπορέσουν ποτὲ νὰ τὸ καταλάβουν γιατί δὲν τοὺς συμφέρει νὰ τὸ καταβάλουν, εἶναι ὅτι ὅσο χτυποῦν χωρὶς κανένα ἀντίλογο τὴν Χρυσὴ Αὐγὴ τόσο περισσότερο… τὴν στηρίζουν. Ὅσο ἕνα σάπιο καταστημένο, ἕνα προδοτικὸ κατεστημένο ποὺ ἔριξε τὴν  χώρα στὸν γκρεμό, ὅσο ἕνα κατεστημένο ποὺ ἀπομύζησε τὸν ἑλληνικὸ λαὸ βγαίνει στὶς ὀθόνες γιὰ νὰ ἐπιβάλλει στὸν κόσμο τὴν ἰδεολογία τοῦ «ἥμερου πρόβατου πρὸς σφαγή», ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ θὰ ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπάρχει. 
Ὅταν ἐπὶ τρία χρόνια κοροϊδεύουν μὲ τὸν χειρότερο τρόπο τὸν κόσμο ποὺ ἔχει φτάσει στὰ ὅρια τῆς ἀνέχειας καὶ τῆς ἐξαθλίωσης, ὅταν κάθε μέρα ἐφευρίσκουν καὶ καινούργια λογοπαίγνια ὅπως, «κινητικότητα», «πλεόνασμα» καὶ ὅλες τὶς συναφεῖς ἠλιθιότητες γιὰ νὰ προβάλουν τὴν «ἐθνοσωτήρια» δολοφονική τους πολιτική, ὅταν ἐνῶ.... ἡ χώρα πνίγεται αὐτοὶ ἢ πανηγυρίζουν ὅτι ἔχουν σώσει τὸν πεθαμένο, ἢ τὸ μόνο ποῦ ξέρουν εἶναι τὸ παιχνίδι τῆς ἀντιπολίτευσης ποῦ στὴν πραγματικότητα στηρίζει μία χαρὰ τὸ ἐθνοκτόνο σύστημα, ἀλήθεια τί περιμένουν;  Ὅτι ὁ κόσμος θὰ συγκινηθεῖ ἀπὸ τὰ κορκοδείλια δάκρυά τους γιὰ τὸ ἔγκλημα καὶ τὴν δολοφονία τοῦ Κερατσινίου; Αὐτὸ εἶναι μόνο ἡ ἀρχὴ ἂν δὲν τὸ ἔχουν καταλάβει. Ἂν δὲν ἀλλάξει ἡ κατάσταση τῆς κοινωνίας, τέτοια φαινόμενα θὰ ἀκολουθήσουν καὶ τὸ ἑπόμενο χρονικὸ διάστημα. Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἐπώνυμοι καὶ καταβολεμένοι πολιτικοὶ καὶ δημοσιογράφοι δὲν θέλουν νὰ καταλάβουν γιατί δὲν τοὺς βολεύει καὶ ἀκολουθοῦν τὴν πεπατημένη ἐξαπολύοντας ὁμαδικὰ πυρὰ κατὰ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. Μήπως ὅμως  ἔτσι θὰ καταφέρουν νὰ ρίξουν καὶ ἄλλο νερὸ στὸ ποτάμι τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς ;

Ἡ «ἠλιθιότητά» τους δὲν ἔχει ὅρια καὶ γιὰ μία ἀκόμα φορᾶ δείχνουν πὼς δὲν θέλουν νὰ ἀντιμετωπίσουν στὰ ἴσια αὐτὴ τὴν ἐκρηκτικὴ κατάσταση. Εἶναι τόσο ἠλίθιοι ποὺ νομίζουν ὅτι μὲ μία νομοθετικὴ ἀπαγόρευση θὰ λυθεῖ τὸ ζήτημα λὲς καὶ τὸ πρόβλημα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς εἶναι νὰ ἀπαγορεύσουν τὴν λειτουργία της. Στὴν Τουρκία τὸ φιλοκουρδικὸ κόμμα ἔχει ἀπαγορευτεῖ τουλάχιστον δέκα φορὲς στὴν νεώτερη πολιτικὴ τῆς ἱστορία καὶ κάθε φορᾶ ποὺ ἀπαγορεύονταν τὴν ἀμέσως ἑπόμενη στιγμὴ ἕνα καινούργιο κόμμα μὲ ἄλλη ἐτικέτα ἱδρύονταν ἀμέσως  στὴν θέση τοῦ ἀπαγορευμένου. Δηλαδὴ θέλουν νὰ ἀπαγορεύσουν τὴν Χρυσὴ Αὐγὴ καὶ τὴν ἑπομένη νὰ ἀντιμετωπίσουν ἕνα ἄλλο στὴν  οὐσία τὸ ἴδιο κόμμα μὲ ἄλλη ἐτικέτα. Δηλαδὴ τὸ πρόβλημα εἶναι πρόβλημα ἐτικέτας ;  Κόβουμε τὴν Χρυσὴ Αὐγὴ καὶ ἀμέσως μετὰ ἔχουμε μία ἄλλη ἴσως, «Ἑλληνικὴ Αὐγή». Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ τελικὸ κατόρθωμα τῆς ἠλιθιότητας ὅλου αὐτοῦ του πολιτικοδημοσιογραφικοῦ κατεστημένου ποὺ ἔχει  καταστρέψει τὴν χώρα.
Ἀλλὰ τὸ σημαντικὸ ζήτημα δὲν εἶναι ὅτι αὐτὸ τὸ σάπιο καταστημένο κάνει ὅτι μπορεῖ γιὰ νὰ διαιωνίσει τὴν Χρυσὴ Αὐγή. Τὸ ζήτημα εἶναι ποιοὶ θέλουν πραγματικὰ ἡ χώρα νὰ ὁδηγηθεῖ σὲ ἐμφύλιο σπαραγμὸ καὶ νὰ γίνει Λίβανος ἡ Αἴγυπτος.  Ἐδῶ θὰ πρέπει νὰ κοιτάξουμε μὲ σοβαρότητα τὴν κατάσταση καὶ νὰ δοῦμε τὴν πραγματικότητα ἔξω ἀπὸ τὶς παρωπίδες ὅλου αὐτοῦ του σάπιου κατεστημένου. Νὰ συνειδητοποιήσουμε ποὺ μᾶς ὁδήγησαν ὅλοι αὐτοὶ οἱ ξενόφερτοι σωτῆρες μας. Τὰ «ρομπὸτ» τῆς Τρόικας τὸ μόνο ποὺ βλέπουν εἶναι ἀνθρώπινα θύματα. Αὐτοὺς τοὺς βολεύει κάλλιστα αὐτὸς ὁ τόπος νὰ ἀλληλοσπαραχτεῖ. Ἔτσι θὰ ἐπιβάλουν πολὺ πιὸ εὔκολα τὴν λεηλασία τους καὶ θὰ ἁρπάξουν πιὸ εὔκολα ὅλα τὰ ἀγαθὰ αὐτῆς τῆς ἱστορικῆς γής. Οἱ ἐχθροί μας καραδοκοῦν καὶ τρίβουν τὰ χέρια τους. Αὐτὸ ἂς τὸ καταλάβει ἡ ἴδια ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ ποὺ κόπτεται ὑποτίθεται γιὰ τὴν σωτηρία τῆς χώρας. Νὰ καταλάβουν οἱ χρυσαυγίτες ὅτι μὲ τὰ θεατρικά τους τερτίπια στὴν οὐσία καὶ αὐτοὶ στηρίζουν τοὺς ξένους καταστροφεῖς τῆς χώρας μας.
Καιρὸς νὰ συνέρθουμε ὅσοι θέλουμε πραγματικὰ νὰ διασώσουμε τὸν ἑλληνισμὸ καὶ τὴν πατρίδα μας. Ὅσοι δὲν μποροῦν  εἶναι ἐλεύθεροι νὰ τὸ σκάσουν στὸ ἐξωτερικό. Ἐμεῖς γυρίσαμε ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ ἐγκαταλείποντας λαμπρὲς καριέρες στὰ Παρίσια καὶ στὰ Λονδίνα γιατί πιστέψαμε αὐτὸν σὲ τὸν τόπο καὶ θὰ παραμείνουμε ἐδῶ ἀλλὰ θέλουμε   χωρὶς ἄλλες προδοσίες καὶ ἐθνικὲς καταστροφὲς καὶ νὰ ἐπιβιώσουμε καὶ νὰ προσφέρουμε καὶ κάτι καλύτερο στὰ παιδιά μας.