Τοῦρκος ἱστορικὸς παραδέχεται τὴν Ποντιακὴ Γενοκτονία ἐνῶ ἡ Ρεπούση καὶ σια τὴν ἀρνοῦνται

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Γελοιότητα θλίψη ἀλλὰ καὶ μεγάλη ἀγανάκτηση προκαλεῖ ἡ κυρία Ρεπούση καὶ Σια ποὺ ἐξακολουθοῦν τὸ ἀνιστόρητο ἔργο τους νὰ ἀμφισβητοῦν ἀποδεδειγμένα ἱστορικὰ γεγονότα ὅπως οἱ γενοκτονίες τῶν χριστιανῶν τῆς Ἀνατολῆς, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ στὴν ἴδια τὴν Τουρκία συνεχῶς πολλαπλασιάζονται οἱ φωνὲς ποὺ παραδέχονται καὶ ἀναγνωρίζουν τὰ ἱστορικὰ ἐγκλήματα τῆς χώρας τους ποὺ παραμένουν ἀτιμώρητα καὶ χωρὶς ἱστορικὴ δικαίωση.

Καὶ ἐρχόμαστε στὶς 16 Νοεμβρίου τοῦ 2008, ὅταν σημειώνετε πραγματικὰ μία νέα ἐπανάσταση στὸ ἱστορικὸ κατεστημένο τῆς Τουρκίας. Γιὰ πρώτη φορὰ Τοῦρκος καθηγητὴς τῆς ἱστορίας παραδέχεται ὅτι  στὴν διάρκεια τῆς μικρασιατικῆς καταστροφῆς περίπου 200.000 Ρωμηοὶ ἔχασαν τὴν ζωή τους ἀπὸ τὰ τουρκικὰ στρατεύματα. Συγκεκριμένα ὁ καθηγητὴς τῆς ἱστορίας, Ὀνοὺρ Γιλντιρίμ, σὲ μία σημαντικότατη συνέντευξη ποὺ ἔδωσε στὴν τουρκικὴ ἐφημερίδα, Σαμπάχ, γιὰ πρώτη φορὰ παραδέχεται σὲ ἐπίσημο πλαίσιο ὅτι ἔγινε μία μορφὴ γενοκτονίας σὲ βάρος τῶν Ρωμηῶν τῆς Ἀνατολίας τὴν περίοδο τοῦ 1922.  Ὁ Τοῦρκος καθηγητής, ποὺ ἔχει σπουδάσει καὶ ἔχει ζήσει ἐπὶ πολλὰ χρόνια στὶς ΗΠΑ, ἀνέφερε στὶς ἐρωτήσεις ποὺ τοῦ ἔκανε ὁ δημοσιογράφος τῆς Σαμπάχ, πὼς πράγματι τὴν περίοδο ἐκείνη οἱ Ρωμηοὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἔζησαν ἕνα μεγάλο δράμα καθὼς ξεσπιτώθηκαν καὶ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἔχασαν τὴν ζωή τους. Βέβαια ὁ Τοῦρκος καθηγητὴς ὑπολόγισε τοὺς φονευθέντας σὲ 200.000, ἕνα μικρὸ νούμερο ποὺ φυσικὰ δὲν ἀνταποκρίνεται...

στὴν πραγματικότητα τῆς μεγάλης γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τῆς Θράκης καὶ τοῦ Πόντου,  ἦταν ὅμως μία πρωτοφανὴς ὁμολογία Τούρκου ἐπιστήμονα τῆς ἱστορίας γιὰ πρώτη φορὰ στὰ τουρκικὰ χρονικὰ καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἀποκτοῦσε μεγάλη ἱστορικὴ ἀλλὰ καὶ πολιτικὴ ἀξία. Στὴν ἴδια ἱστορικὴ συνέντευξη ὁ Ὀνοὺρ Γιλντιρὶμ ὑπαινίχτηκε γιὰ ἐθνοκάθαρση ποὺ ἔγινε στὴν Μικρὰ Ἀσία καὶ ποὺ φυσικὰ τὴν πλήρωσαν μὲ βαρὺ φόρο αἵματος οἱ χριστιανοί, ἐνῶ στὴν οὐσία παραδέχτηκε πὼς ἡ ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν ἔφερε τὸ τελειωτικὸ χτύπημα καὶ προκάλεσε τὸν θάνατο σὲ πολλὲς χιλιάδες χριστιανῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καθὼς ἐγκατέλειπαν τὴν ἀπὸ αἰώνων ἑστίες τους. Θὰ πρέπει νὰ καλέσουμε αὐτὸν τὸν Τοῦρκο ἱστορικὸ νὰ παραδώσει κάποια μαθήματα ἱστορικῆς ἀλήθειας στὴν ἀνιστόρητο «ἱστορικὸ» κ. Ρεπούση.

Θὰ πρέπει ἐπίσης νὰ ξέρει ἡ κυρία ἀνιστόρητος «ἱστορικός», ὅτι στὶς 24 Ἀπριλίου τοῦ 2012 γιὰ πρώτη φορά, (καὶ συνεχίζεται κάθε χρόνο), στὰ τουρκικὰ χρονικὰ στὴν κεντρικὴ πλατεία τῆς Κωνσταντινούπολης, στὸ ἱστορικὸ Ταξίμ, ἔγινε καθιστικὴ συγκέντρωση πολλῶν Τούρκων διανοουμένων ἀνθρώπων τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν καθὼς καὶ ἁπλῶν Τούρκων πολιτῶν ἀναγνωρίζοντας καὶ τιμώντας τὴν ἐπέτειο τῆς μεγάλης ἀρμένικης γενοκτονίας. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ θεωρήθηκε πρωτοφανὲς γιὰ τὴν τουρκικὴ ἐπικαιρότητα καὶ βέβαια προκάλεσε πολλὲς ἀντιδράσεις ἀλλὰ ἔδειξε πὼς γιὰ πρώτη φορὰ ἕνα τεράστιο ἱστορικὸ ταμποὺ τῆς σύγχρονης Τουρκίας κυνηγημένο ἀπὸ τὶς τύψεις τῶν μεγάλων ἐγκλημάτων του, ἄρχισε νὰ ραγίζει κάτω ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἀναγκαιότητας τῆς ἀναγνώρισης τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας.