Ἡ ἐπισιτιστικὴ κρίση εὐκαιρία γιὰ ἐπιστροφὴ στὴν καλλιέργεια τῆς Ἑλληνικῆς γής.

Σύμφωνα μὲ τὴν Ἐθνικὴ Συνομοσπονδία Ἑλληνικοῦ Ἐμπορίου

«Ἡ νέα ἐπισιτιστικὴ κρίση εἶναι εὐκαιρία δυναμικῆς ἐπιστροφῆς στὴν καλλιέργεια τῆς ἑλληνικῆς γὴς καὶ σωστῆς ἐμπορικῆς διαχείρισης τῶν ἑλληνικῶν προϊόντων». Αὐτὸ ἀναφέρει σὲ ἀνακοίνωσή της ἡ Ἐθνικὴ Συνομοσπονδία Ἑλληνικοῦ Ἐμπορίου (ΕΣΕΕ) μὲ θέμα «Ἡ ἐπισιτιστικὴ κρίση ὡς εὐκαιρία γιὰ ἐπιστροφὴ στὴν καλλιέργεια τῆς ἑλληνικῆς γής». Μάλιστα τονίζεται ὅτι «τὸ ἑλληνικὸ ἐμπόριο σὲ αὐτὴ τὴν προσπάθεια δηλώνει παρὸν καὶ δεσμεύεται νὰ ἀξιοποιήσει τὶς δυνατότητές του, ὥστε μὲ ἐπιτυχημένη διαχείριση τοῦ ἐξαγωγικοῦ μας ἐμπορίου νὰ προωθήσει τὰ ἑλληνικὰ προϊόντα σὲ ὅλα τὰ μέρη τοῦ κόσμου. Μελλοντικὸς ἀλλὰ ἄμεσος καὶ ἐφικτὸς στόχος τῆς ΕΣΕΕ εἶναι ἡ κάθε ἐμπορικὴ ἐπιχείρηση νὰ μπορεῖ νὰ μετατραπεῖ ἀπὸ “μικροεισαγωγικὴ” σὲ “μικροεξαγωγικὴ” ἑλληνικῶν προϊόντων».

      Τὸ ἑλληνικὸ ἐμπόριο ἔχει ὑποστηρίξει καὶ συνεχίζει νὰ ὑποστηρίζει ὅτι τὸ νέο ἀναπτυξιακὸ μοντέλο ποὺ ὅλοι ἀναζητοῦμε δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ συνδεθεῖ μὲ τὴν...

δυναμικὴ ἐπιστροφὴ στὴν καλλιέργεια καὶ στὴν παραγωγὴ ἀγροτικῶν ἀγαθῶν καὶ τροφίμων. Ἐὰν πράγματι θέλουμε νὰ ὑλοποιήσουμε τὶς πολιτικὲς ποὺ νὰ βασίζονται στὸν οἰκονομικὸ πατριωτισμὸ θὰ πρέπει νὰ προσαρμόσουμε τὴν καταναλωτική μας ἀντίληψη ὑπὲρ τῶν ποιοτικῶν ἑλληνικῶν προϊόντων διατροφῆς.

       Ἡ ἑλληνικὴ ἀγροτικὴ παραγωγὴ δὲν πρέπει σὲ καμία περίπτωση νὰ χάσει καὶ αὐτὸ τὸ «ράλι» ἐλπιδοφόρων ἐνδείξεων, κυρίως λόγω τῶν μειωμένων παγκόσμιων ἀποθεμάτων καὶ τῶν ἐπιπτώσεων στὶς πτωτικὲς σοδειὲς σημαντικῶν παραγωγῶν χωρῶν ποὺ θὰ δώσουν τὴν δυνατότητα ἔνταξης μικρότερων παραγωγικῶν χωρῶν καὶ τὴν εὐκαιρία ἐπαναρρύθμισης στὴ διεθνῆ ἀγορὰ τροφίμων.

      Σύμφωνα, μάλιστα, μὲ οἰκονομικοὺς ἀναλυτὲς ἡ καλύτερη ἀπάντηση τῆς χώρας μας στὴν κρίση εἶναι οἱ ἐπενδύσεις στὴν καλλιέργεια τῆς ἑλληνικῆς γὴς ἀκόμα καὶ σήμερα ποὺ λόγω τῆς ἀνόδου τῶν θερμοκρασιῶν ἡ ἀπόδοση τῶν γεωργικῶν προϊόντων γίνεται ἀκόμα δυσκολοτερη καὶ λιγότερο προβλέψιμη.

      Εἰδικοὶ ἐπιστήμονες εἶναι σχεδὸν σίγουροι καὶ προειδοποιοῦν γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ φαινομένου Ἒλ Νίνιο, τὸ ὁποῖο μέσα στὸ ἑπόμενο δίμηνο μπορεῖ νὰ ἐπηρεάσει ἄμεσα καὶ νὰ δημιουργήσει δυσμενεῖς καιρικὲς συνθῆκες ὅλο τὸν χειμώνα, προκαλώντας ζημιὲς στὶς σοδειὲς παραγωγῶν χωρῶν βασικῶν ἀγαθῶν διατροφῆς ἀπὸ τὴν Αὐστραλία μέχρι τὴν Ἰνδία καὶ ἀπὸ τὶς ΗΠΑ ἕως τὴν Κίνα.

      Οἱ ἀπρόβλεπτες καιρικὲς συνθῆκες καὶ εἰδικὰ ἡ ξηρασία φέτος τὸ καλοκαίρι ἦταν ἡ αἰτία νὰ «καοῦν» τὰ σιτηρὰ καὶ νὰ προκληθοῦν ἐκτεταμένες ζημιὲς στὶς καλλιέργειες καλαμποκιοῦ ἐκτινάσσοντας τὶς τιμὲς στὰ ὕψη. Μία μείωση τῆς ἀμερικανικῆς παραγωγῆς ἀραβοσίτου κατὰ 13% ἐνίσχυσε τὴν τιμὴ τοῦ μέσα σὲ ἕνα τρίμηνο κατὰ 60%. Ἀντίστοιχα, ἡ μείωση στὶς σοδειὲς σιταριοῦ σὲ Ρωσία κατὰ 12%, σὲ Καζακστᾶν κατὰ 15% καὶ Οὐκρανία λόγω περιορισμένων βροχοπτώσεων ἀπειλοῦν τὴν παγκόσμια προσφορὰ σιτηρῶν ποὺ ἀναμένεται νὰ αὐξηθεῖ, ἀφοῦ τὸ σιτάρι χρησιμοποιεῖται ὡς ὑποκατάστατο τοῦ καλαμποκιοῦ στὶς ζωοτροφές.

      Ἡ αὔξηση τῶν τιμῶν τοῦ καλαμποκιοῦ καὶ τῶν σιτηρῶν ἀναμένεται λοιπὸν νὰ ἐπηρεάσει ἀντίστοιχα τὸ κόστος τῶν ζωοτροφῶν. Τὸ αὐξημένο κόστος σίτισης καὶ συντήρησης τῶν ζώων ἔχει ἤδη αὐξήσει τὶς τιμὲς τῶν βοοειδῶν κατὰ 8% τὸ τελευταῖο δίμηνο καὶ ἀναμένεται νὰ ὁδηγήσει τὶς ἀγορὲς τῆς Ἀμερικῆς καὶ τῆς Εὐρώπης σὲ περαιτέρω αὐξήσεις στὶς τιμὲς κρεάτων καὶ γαλακτοκομικῶν.

      Οἱ παρενέργειες ἀπὸ τὶς αὐξανόμενες τιμὲς εἰδῶν διατροφῆς εἶναι ἀνησυχητικές, ἀφοῦ ἔρχονται νὰ προστεθοῦν στὴ χειρότερη χρονικὴ συγκυρία γιὰ τὴν Εὐρώπη μὲ τὰ χίλια μύρια προβλήματα τῆς κρίσης χρέους στὴν Εὐρωζώνη. Σύμφωνα μὲ ἐκτιμήσεις τῆς Παγκόσμιας Τράπεζας, μία νέα ἐπισιτιστικὴ κρίση μὲ αὐξήσεις κατὰ μέσο ὄρο 6% στὰ τρόφιμα ἔχει ἀρχίσει, ἐν μέσω μάλιστα τῆς χρηματοπιστωτικῆς κρίσης ποὺ κτύπησε τὴν Εὐρωπαϊκὴ οἰκονομία, ὅπως ἀκριβῶς εἶχε συμβεῖ τὸ 2008 στὴν Ἀμερική, ἀναγκάζοντας ἑκατομμύρια συνανθρώπους μας νὰ ζήσουν σὲ συνθῆκες ἀπόλυτης φτώχειας.

      Ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἐπιτροπὴ στὴν τριμηνιαία Ἔκθεσή της περιγράφει τὴν κοινωνικὴ κατάσταση στὴ χώρα μας μὲ στοιχεῖα ποὺ σοκάρουν καὶ σημειώνει ἐπίσης ὅτι τὸ 68% τοῦ πληθυσμοῦ στὴν Ἑλλάδα ζεῖ μὲ εἰσόδημα κάτω ἀπὸ τὸ 60% τοῦ μέσου ἐθνικοῦ εἰσοδήματος, ἐνῶ διαθέτει πάνω ἀπὸ τὸ 40% τοῦ εἰσοδήματός του γιὰ τὸ ἐνοίκιο ἢ τὴν ἀποπληρωμὴ στεγαστικοῦ δανείου καὶ ὅ,τι περισσεύει ἀπὸ τὸν οἰκογενειακὸ προϋπολογισμὸ γιὰ εἴδη πρώτης ἀνάγκης καὶ τρόφιμα.

Πρίν, λοιπόν, τὸ νέο διεθνὲς κύμα ἀκρίβειας στὴν ἀγορὰ τροφίμων ἀρχίσει νὰ ἀπειλεῖ τὴν ἐξασθενημένη ἑλληνικὴ κοινωνία, πρέπει νὰ ὀργανώσουμε τὴν ἄμυνά μας καὶ ταυτόχρονα νὰ μετατρέψουμε κυριολεκτικὰ τὴν νέα ἐπισιτιστικὴ κρίση σὲ εὐκαιρία, ἀποτρέποντας τὴν εἰσαγωγὴ προϊόντων ἀπὸ γειτονικὲς χῶρες ἀκόμα καὶ σὲ φαινομενικὰ ἀνταγωνιστικὲς τιμές.

      Ἡ στήριξη στοὺς Ἕλληνες παραγωγοὺς εἶναι ἐπιβεβλημένη ἀκόμα καὶ στὴν περίπτωση ποὺ ἡ τελικὴ τιμὴ πρέπει νὰ διαμορφωθεῖ λίγο ἀκριβότερα γιὰ νὰ τοὺς καλύψει τὰ αὐξημένα ἔξοδα μέχρι ἡ προσφορὰ καὶ ἡ ζήτηση νὰ σταθεροποιηθεῖ.

      Στὴν Ἑλλάδα ἡ παραγωγὴ σιτηρῶν εἶναι ἐπίσης μειωμένη φέτος σὲ σύγκριση μὲ πέρυσι, ἀφοῦ λόγω τοῦ βαρὺ χειμώνα πολλὰ χωράφια δὲν θερίστηκαν. Ἀπὸ τώρα γνωρίζουμε, λοιπόν, ὅτι βρισκόμαστε ὑπὸ τὴν ἀπειλὴ τῆς ἀκρίβειας σὲ βασικὰ εἴδη διατροφῆς, ὅπως τὸ κρέας, τὸ γάλα καὶ τὸ ψωμί, ἐξαιτίας τῆς ραγδαίας αὔξησης τῶν τιμῶν σὲ σόγια, σιτάρι καὶ καλαμπόκι, ποὺ ἀποτελοῦν χρηματιστηριακὰ προϊόντα καὶ ἐπηρεάστηκαν ἀπὸ ἀκραία καιρικὰ φαινόμενα, ποὺ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα ἀκόμα καὶ τὸν διπλασιασμὸ τῆς τιμῆς στὴ σόγια καὶ τὴ αὔξηση 40% τῆς τιμῆς στὸ σιτάρι καὶ 60% στὸ καλαμπόκι. Τὸ τελευταῖο διάστημα, ἡ σόγια πωλεῖται πρὸς 600 εὐρὼ ἀνὰ τόνο, ὅταν ἕνα χρόνο πρὶν ἡ τιμή της δὲν ξεπερνοῦσε τὰ 300 εὐρώ, ἐνῶ τὸ σιτάρι πωλεῖται σήμερα στὰ 280 εὐρὼ ἀνὰ τόνο, ὅταν τὸν προηγούμενο χρόνο ἡ τιμὴ τοῦ κυμαινόταν στὰ 200 εὐρώ.

       Σὲ πολλὲς εὐρωπαϊκὲς χῶρες ἔχουν ἤδη σημειωθεῖ αὐξήσεις οἱ ὁποῖες φθάνουν ἀκόμα καὶ τὸ 20% σὲ βασικὰ καταναλωτικὰ ἀγαθὰ ποὺ χρησιμοποιοῦν ὡς πρώτη ὕλη δημητριακὰ καὶ σιτηρά, ἀλλὰ καὶ σὲ προϊόντα ζωικῆς προέλευσης, δεδομένου ὅτι αὐξήθηκε δραματικὰ τὸ κόστος τῶν ζωοτροφῶν. Χαρακτηριστικὸ εἶναι τὸ παράδειγμα τῆς Ἰταλίας, ὅπου κάθε ἑβδομάδα οἱ τιμὲς ἀναπροσαρμόζονται καὶ αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ ἐμεῖς στὴν Ἑλλάδα πρέπει νὰ ἀποφύγουμε πάση θυσία.

Τὴ δύσκολη αὐτὴ κατάσταση καλοῦνται νὰ διαχειριστοῦν φέτος τὸ χειμώνα οἱ Ἕλληνες κτηνοτρόφοι καὶ πτηνοτρόφοι, οἱ ὁποῖοι ἀγωνιοῦν καθὼς τὸ τελευταῖο διάστημα σηκώνουν μόνοι τους τὸ οἰκονομικὸ βάρος ποὺ προκαλεῖ ἡ αὔξηση τῶν τιμῶν στὶς πρῶτες ὕλες ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ τράπεζες κρατοῦν τὶς στρόφιγγες τοῦ δανεισμοῦ κλειστὲς καὶ ἡ πολιτεία ἀδρανεῖ.

Εἶναι γεγονὸς ὅτι τὰ χρονικὰ περιθώρια ποὺ θὰ μπορέσουν νὰ συγκρατήσουν χαμηλὰ τὸ κόστος σὲ κρέας καὶ κοτόπουλο στενεύουν δραματικὰ καὶ ἡ προοπτικὴ γιὰ αὔξηση τῶν τιμῶν στὸ τελικὸ προϊὸν ποὺ θὰ διατίθεται στὸν καταναλωτὴ φαντάζει πολὺ σύντομα ἀπειλητική, ὅμως εἰδικὰ αὐτὸν τὸν χειμώνα εἶναι ἐπιτακτικὴ ἡ ἀνάγκη συγκράτησης τῶν τιμῶν στὸ ἑλληνικὸ κοτόπουλο καὶ κρέας, γιὰ νὰ μειωθοῦν δραστικὰ κυρίως οἱ ποσότητες τῶν εἰσαγόμενων κρεάτων ποὺ φτάνουν τὸ 80%.

      Στὴν ἴδια ἀπόγνωση ζοῦν καὶ οἱ Ἕλληνες πτηνοτρόφοι, οἱ ὁποῖοι ὅσο τὸ ἐπίπεδο κατανάλωσης κινεῖται καθοδικά, πωλοῦν ἀκόμα καὶ κάτω του κόστους προκειμένου νὰ καταγράψουν πωλήσεις. Αὐτὴ τὴ στιγμὴ ἡ ἐγχώρια παραγωγὴ σὲ κοτόπουλο κυμαίνεται στὰ 115 ἑκατομμύρια τεμάχια τὸν χρόνο. Ἡ ἐτήσια κατανάλωση ἀπὸ ἐγχώρια καὶ εἰσαγόμενα κοτόπουλα ἀνέρχεται στοὺς 240 χιλιάδες τόνους, νούμερο ἀπὸ τὸ ὁποῖο οἱ εἰσαγωγὲς ἀφοροῦν στὸ 30% τῆς κατανάλωσης καὶ προέρχεται κυρίως ἀπὸ τὴν Ἰταλία καὶ τὴ Βουλγαρία. Οἱ γείτονες χῶρες μπορεῖ νὰ ἔχουν ἰδιαίτερα ἀνταγωνιστικὲς τιμές, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ 30% τῆς ἐγχώριας κατανάλωσης πρέπει νὰ τὸ δώσουμε στὸν Ἕλληνα πτηνοτρόφο γιὰ νὰ ἐπιβιώσει.

      Σὲ μία προσπάθεια ἀποφυγῆς ὑψηλότερου κόστους ζωοτροφῶν, οἱ κτηνοτρόφοι ὁδηγοῦν τὰ νεώτερης ἡλικίας ζῶα ταχύτερα στὴν διατροφικὴ ἁλυσίδα. Χαρακτηριστικὸ εἶναι καὶ τὸ παράδειγμα τῶν χοιροτρόφων, οἱ ὁποῖοι παραδοσιακὰ ἐκτρέφουν τοὺς χοίρους μέχρι τὰ 100 κιλά, προτοῦ διαθέσουν τὸ κρέας τους στὴν ἀγορά, ἐνῶ τώρα, ἀποσκοπώντας στὴν ἀπόκτηση ρευστότητας, διαθέτουν τὸ χοιρινὸ κρέας ὅταν ὁ χοῖρος φθάσει στὰ 70 κιλά. Οἱ αὐξημένες πρόωρες πωλήσεις στὰ σφαγεῖα ὁδηγοῦν σὲ αὔξηση τῆς προσφορᾶς καὶ μείωση τῶν τιμῶν στὰ σοῦπερ μάρκετ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος.

      Στὴν ΕΣΕΕ ἀναμένουμε ὅτι ἡ πορεία τῆς τιμῆς ποὺ θὰ καταγράψει φέτος τὸ ψωμὶ καὶ τὸ γάλα, θὰ εἶναι τελικὰ ὁριακὰ πτωτική. Ἐπίσης, πιστεύουμε ὅτι οἱ βασικὲς πηγὲς στοὺς κλάδους τῆς ἀρτοποιίας καὶ τῶν γαλακτοκομικῶν παρὰ τὶς αὐξήσεις στὶς τιμὲς πρώτης ὕλης θὰ ἀποφύγουν νὰ κάνουν ὁποιαδήποτε αὔξηση καὶ θὰ δώσουν ἔτσι σαφῆ κατεύθυνση ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν ὅλοι οἱ κλάδοι τροφίμων στὴν πολιτικὴ τιμῶν τους στὴν ἑλληνικὴ ἀγορά.

      Παρὰ τὴν ἐπιχειρηματικὴ παραγωγικὴ μετανάστευση, ὑπάρχουν ἀκόμα ἑλληνικὲς καὶ πολυεθνικὲς ἑταιρεῖες ποὺ δείχνουν ἐνδιαφέρον καὶ προσπαθοῦν νὰ αὐξήσουν τὴν ἐγχώρια παραγωγή τους, λόγω τῶν ποιοτικῶν πρώτων ὑλῶν καὶ ὑλικῶν ποὺ διαθέτει ἡ χώρα μας. Πάρα πολλὲς ἁλυσίδες super market τὸν τελευταῖο καιρὸ διαφημίζουν τὴν ἑλληνικὴ ταυτότητα τῶν προϊόντων ποὺ διαθέτουν στὰ ράφια τους καὶ τονίζουν τὸ στοιχεῖο τῆς ἑλληνικότητας ὡς σῆμα ὑπεροχῆς καὶ ἐμπιστοσύνης γιὰ τὰ ποιοτικὰ ἑλληνικὰ προϊόντα.

      Ἔξυπνα καὶ σὲ κατάλληλη περίοδο, πρῶτες οἱ ἐπιχειρήσεις τροφίμων ἀπάντησαν στὶς νέες καταναλωτικὲς τάσεις ποὺ διαμόρφωσε ἡ οἰκονομικὴ κρίση στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀκολούθησε οὐσιαστικὰ τὴν στροφὴ τῶν καταναλωτῶν στὰ προϊόντα μὲ ἑλληνικὴ ἐτικέτα. Ἀκολουθώντας τὸ κίνημα «καταναλώνουμε ὅσα παράγουμε» ἢ τὸ barcode 520 καὶ 521 ποὺ δείχνει ὅτι αὐτὸς ὁ κωδικὸς ἐκδόθηκε στὴν Ἑλλάδα ἀφενὸς ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἔστω ἕνα μικρὸ ἢ μεγάλο μέρος τῆς διαδικασίας καλλιέργειας, παρασκευῆς καὶ συσκευασίας ἑνὸς προϊόντος γίνεται στὴν Ἑλλάδα, ἀφετέρου ἀποδίδει σημαντικὰ ὀφέλη στὴν δοκιμαζόμενη οἰκονομία μας.

      Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἀγροτικὸς τομέας, ἡ ἐφαρμοσμένη ἀγροτικὴ ἔρευνα καὶ ἀνάπτυξη, ἀλλὰ καὶ ἡ προώθηση φρέσκων ἑλληνικῶν προϊόντων στὴ διεθνῆ ἀγορὰ μέσω τῶν παγκόσμιας ἐμβέλειας δικτύων διανομῆς εἶναι ἀπὸ τὰ πεδία ἐνδιαφέροντος τῶν Ἰσραηλινῶν, ὅπως ἐξάλλου φάνηκε ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Προέδρου τοῦ Ἰσραὴλ Σιμὸν Πέρες στὴν Ἑλλάδα. Ἐάν, μάλιστα, εἶχε ὑπάρξει πρὸ τριετίας ἀντίστοιχο ἐπενδυτικὸ ἐνδιαφέρον καὶ ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαίους δανειστὲς καὶ ἑταίρους μας, θὰ μπορούσαμε σήμερα νὰ καρπωθοῦμε ὅλοι τὰ ἐντυπωσιακὰ ἀποτελέσματα τῆς ἀγροτικῆς μας ἀνάπτυξης.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ ἐξέλιξη τοῦ δείκτη τιμῶν τροφίμων πρέπει νὰ περιοριστεῖ, ἀφοῦ ἀκόμα καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς κρίσης ἀπὸ τὶς 157 μονάδες τὸ 2009 ἐκτινάχθηκε στὶς 228 τὸ 2011 καὶ παραμένει σήμερα στὰ ὑψηλὰ γιὰ τὰ εἰσοδηματικὰ κριτήρια ἐπίπεδα τῶν 213 μονάδων. Μία σοβαρὴ μείωση τοῦ τιμῶν τῆς τάξεως τοῦ 6-8% εἶναι βέβαιο ὅτι θὰ μᾶς καταστήσει πιὸ ἀνταγωνιστικούς, θὰ καλύψουμε τὸ handicap τῆς διαφορᾶς τιμῆς καὶ θὰ αὐξήσουμε τὶς ἐξαγωγές μας ποὺ ἀποτελοῦν σημαντικὴ πηγὴ ἐσόδων, ξεπερνώντας τὸ ὅριο τῶν 24 δίς.

      Σημαντικό, ἐπίσης, γιὰ τὴν ἑλληνικὴ ἀγορὰ θὰ εἶναι νὰ «ἰσιώσει» καὶ νὰ «κοντύνει» ὁ δρόμος ἀπὸ τὸ χωράφι στὸ ράφι, ὥστε νὰ γίνει μία σωστὴ ἐμπορικὴ διαχείριση τῶν ἀγροτικῶν προϊόντων ποὺ δὲν θὰ ἀδικεῖ τὸν παραγωγό, θὰ δίνει κίνητρα στὸν ἔμπορο καὶ κέρδος στὰ super market, ἀλλὰ κυρίως θὰ ὠφελήσει τὴν τσέπη τοῦ καταναλωτῆ.

      Ἡ ἀξιοποίηση ὅλων τῶν Κεντρικῶν Ἀγορῶν Τροφίμων σὲ ἕνα ἑνιαῖο ὀργανωμένο καὶ ὁλοκληρωμένο ἐπιχειρησιακὸ σχῆμα καὶ ἡ σύνδεση τῶν δημοπρατηρίων τροφίμων μὲ ἐγχώριες καὶ Εὐρωπαϊκὲς ἀγορὲς μποροῦν νὰ αὐξήσουν τὴν ζήτηση καὶ ἀντίστοιχα τὴν παραγωγὴ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μειωθοῦν οἱ τιμές.

       Ἀπὸ τότε ποὺ ἡ ΕΣΕΕ πρώτη ἀναφέρθηκε στὸν οἰκονομικὸ πατριωτισμὸ πέρασαν περίπου τρία χρόνια γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ πρώτη ἐπιλογή μας στὰ ράφια τῶν καταστημάτων τροφίμων πρέπει νὰ εἶναι ὅσα ἰδιωτικῆς ἐτικέτας προϊόντα ἔχουν χώρα προέλευσης τὴν Ἑλλάδα καὶ φίρμα τὴν ἑλληνικὴ σημαία.

      Μᾶς δικαιώνει καὶ μᾶς ἱκανοποιεῖ ἰδιαίτερα τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ συμπεράσματα τῆς πρώτης πανελλαδικῆς ἔρευνας τοῦ Οἰκονομικοῦ Πανεπιστημίου δείχνουν ὅτι ἡ ἀντίληψη τῶν καταναλωτῶν γιὰ τὰ ἑλληνικὰ προϊόντα ἄλλαξε καὶ πλέον κατὰ μέσο ὄρο 7 στοὺς 10 Ἕλληνες προτιμοῦν ἑλληνικὰ προϊόντα, ἐνῶ τὰ ἑλληνικὰ τρόφιμα ὅπως φροῦτα, ὀπωροκηπευτικὰ καὶ γαλακτοκομικὰ ἐπιλέγουν ἀκόμα καὶ οἱ 9 στοὺς 10 καταναλωτές.

      Στὸν Ἕλληνα ἔμπορο δὲν διαφεύγει τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ χώρα μᾶς κατέχει τὴ 2η θέση παγκοσμίως στὴν παραγωγὴ πρόβειου γάλατος, τὴν 3η στὴν παραγωγὴ ἐλαιολάδου, ἐλιᾶς, κρόκου, ροδάκινου, πορτοκαλιοῦ, ἐνῶ ἔχει πολλὲς δυνατότητες νὰ εἶναι ἀκόμα καὶ πρώτη στὴν παραγωγὴ πολλῶν ἄλλων ἀγροτικῶν ἀγαθῶν.

       Τὸ ἑλληνικὸ ἐμπόριο σὲ αὐτὴ τὴν προσπάθεια δηλώνει παρὸν καὶ δεσμεύεται νὰ ἀξιοποιήσει τὶς δυνατότητές του, ὥστε μὲ ἐπιτυχημένη διαχείριση τοῦ ἐξαγωγικοῦ μας ἐμπορίου νὰ προωθήσει τὰ ἑλληνικὰ προϊόντα σὲ ὅλα τὰ μέρη τοῦ κόσμου. Μελλοντικὸς ἀλλὰ ἄμεσος καὶ ἐφικτὸς στόχος τῆς ΕΣΕΕ εἶναι ἡ κάθε ἐμπορικὴ ἐπιχείρηση νὰ μπορεῖ νὰ μετατραπεῖ ἀπὸ «μικροεισαγωγικὴ» σὲ «μικροεξαγωγικὴ» ἑλληνικῶν προϊόντων.

enromiosini.gr