N.Σηφουνάκης: «Ἀκροδεξιά φαντάσματα» οἱ Ἱεράρχες πού ἐπανεμφανίστηκαν…

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΤΟΝ ΜΑΖΕΨΕΙ...

Βαρύτατους χαρακτηρισμοὺς σὲ μέλη τῆς Ἱεραρχίας ἐξαπολύει ὁ ἀναπληρωτὴς ὑπουργὸς Περιβάλλοντος Νίκος Σηφουνάκης ὑπογραμμίζοντας χαρακτηριστικὰ «ἀκροδεξιὰ φαντάσματα ἐπανεμφανίσθηκαν γιὰ νὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὴν ἀνασφάλεια τοῦ κόσμου μὲ εὔκολο λαϊκισμό». Γιὰ ἄλλη μία φορὰ ὁ κ. Σηφουνάκης βάλλει κατὰ τῶν ἐπισκόπων ποὺ ἐκφράζουν ἀνοιχτὰ τὶς θέσεις τους γιὰ τὴν οἰκονομικὴ κρίση,τὴν ἀνέχεια καὶ τὸ ρόλο τοῦ κράτους .Τελευταία, ὁ ἐν λόγω ὑπουργὸς ἀκολουθεῖ ἀκραία συμπεριφορὰ πρὸς τὸν κλῆρο,μήπως αὐτὴ ἡ θέση ἐκφράζει καὶ τὴν κυβέρνηση; Ἐὰν ὄχι, νὰ τὸν μαζέψουν τὸ συντομότερο. ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Κ. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ ΣΤΗΝ  «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

ΕΡ.Εἴπατε ὅτι πρέπει νὰ ἀναλάβει ἡ Ἐκκλησία τὸ βάρος τῆς μισθοδοσίας τῶν ἱερέων. Γιατί δὲν τῆς τὸ ἐπιβάλλει ἡ κυβέρνηση;

Ἀπὸ τὸ 2000 μερίδα τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας ἐπιχείρησε νὰ καταστήσει τὸν ἄμβωνα ἐκλογικὸ μπαλκόνι. Τὰ τελευταία χρόνια, μὲ τὴ φωτισμένη ἡγεσία τοῦ σεμνοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερώνυμου, ἡ «ἀκροδεξιὰ πτέρυγα» τῆς Ἱεραρχίας συμμαζεύτηκε. Μὲ τὴν ἔλευση τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, τὴν ἀβεβαιότητα ποὺ δημιουργεῖται, τὰ «ἀκροδεξιὰ φαντάσματα» ἐπανεμφανίσθηκαν γιὰ νὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὴν ἀνασφάλεια τοῦ κόσμου μὲ εὔκολο λαϊκισμό. Κάνουν, μάλιστα, πὼς δὲν ξέρουν ὅτι πουθενὰ στὸν κόσμο οἱ ἱερωμένοι δὲν εἶναι δημόσιοι ὑπάλληλοι. Στὴν Ἑλλάδα τῆς ταύτισης Ἐκκλησίας-Κράτους, οἱ ἱερωμένοι συχνὰ λαμβάνουν δύο μισθοὺς ἀπὸ τὸ Δημόσιο, θέλουν νὰ μὴν φορολογοῦνται καὶ νὰ πολιτεύονται. Δὲν κάνω συμψηφισμό. Ὅμως, τώρα ποὺ οἱ περιστάσεις καὶ οἱ δανειστὲς μᾶς ἀναγκάζουν νὰ κάνουμε χρήση τῆς ἐργασιακῆς ἐφεδρείας στὸ Δημόσιο, ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία ἔπρεπε αὐτόβουλα νὰ ἀναλάμβανε μέρος τῆς μισθοδοσίας τῶν ἱερωμένων ἐλαφρύνοντας, ἔτσι, τὸν κρατικὸ προϋπολογισμό. Αὐτὴ εἶναι μία...

 πρόκληση καὶ μία ἱστορικὴ ἀπόφαση γιὰ τὴν Ἐκκλησία.

ΕΡ.Ἡ κόντρα σᾶς μὲ τὴν ἡγεσία τῆς Ἱεραρχίας κρατάει χρόνια.

Δὲν εἶχα οὔτε ἔχω κόντρα μὲ τὴν Ἐκκλησία. Δὲν ὑπάρχει καμία ἀπολύτως «βεντέτα». Ἀντιτάχθηκα σὲ δύσκολα χρόνια ὅταν ἐπιχειρήθηκε «φονταμενταλιστικὸ προνουντσιαμέντο» ἀπὸ τὴν τότε ἀκροδεξιὰ ἡγεσία ἐναντίον τῶν θεσμῶν. Τιμῶ τὴν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας, εἰδικότερα τὴ σημερινή, δὲν τιμῶ ὁρισμένους ἀμετροεπεῖς καὶ λαοπλάνους ποὺ χρησιμοποιοῦν τὶς ἐκκλησίες γιὰ πολιτικὴ δραστηριότητα. Τιμῶ δὲ κυρίως τὰ ἑκατομμύρια τοὺς πιστοὺς καὶ τοὺς ἁπλοὺς παπάδες.

ΕΡ.Στὴ συζήτηση ποῦ θὰ ξεκινήσει γιὰ τὴν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος θὰ προτείνετε τὸ διαχωρισμὸ κράτους-Ἐκκλησίας; Τὸ κόμμα σᾶς τί θὰ κάνει;

Νομίζω ὅτι ἡ πλειοψηφία τοῦ πολιτικοῦ φάσματος στὴν Βουλὴ ἀλλὰ κυρίως ἡ πλειοψηφία τοῦ λαοῦ εἶναι πλέον ὥριμη γι' αὐτό. Εἶναι σημαντικὸ ὅτι καὶ ὁ ἀρχιεπίσκοπος ἀλλὰ καὶ ὁρισμένοι ἱεράρχες εἶναι ἄνθρωποι τοῦ διαλόγου καὶ ἔχουν ἐκφράσει σχετικὴ θέση.

Ἐδῶ, πήγατε νὰ ἑξαιρέσετε τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἰδιοκτησία ἀπὸ τὸ τέλος ἀκινήτων καὶ ὑπαναχωρήσατε μετὰ τὴν κατακραυγὴ ποὺ σηκώθηκε. Φαίνεται ὅτι στὸ ἐσωτερικό της κυβέρνησης λειτουργεῖ μία ἰσχυρὴ φράξια ὑπὲρ τῶν συμφερόντων τῆς Ἱεραρχίας...

Δὲν τίθεται θέμα ὕπαρξης κάποιας φράξιας ἢ ὁμάδας, ὅπως τὴν ἐννοεῖται. Δυστυχῶς ὅμως, ὁρισμένες φορὲς κάτω ἀπὸ τὶς δύσκολες καὶ πιεστικὲς συνθῆκες λαμβάνονται καταρχὴν ἀποφάσεις χωρὶς νὰ ἔχουν ἐξαντληθεῖ ὅλα τὰ περιθώρια διαλόγου καὶ διαβούλευσης καὶ ἔτσι γίνονται λάθη.

ΕΡ.Εἶστε ἄθεος, κ. Σηφουνάκη;

Αὐτὸ διακινοῦσε φοβιστικὰ ἡ προηγούμενη ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας. Ἦταν ὁ ἀντίλογός της στὰ ἐπιχειρήματα ποὺ ἀναπτύσσαμε γιατί δὲν μπορεῖ νὰ πολιτεύεται ἡ Ἐκκλησία. Ἀντισταθήκαμε στὴν ἀναρμόδια «εἰσπήδηση» γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω χριστιανικὸ ὄρο. Ἤθελε ὁ μακαριστὸς νὰ δαχτυλοδείξει τὸν γκιαούρη, τὸν γραικύλο, ἔτσι ἀποκαλοῦσαν ὅσους ἀντιτάχθηκαν στὸν συνταγματικὸ ἐκτροχιασμὸ ποὺ ἐπιχειρήθηκε.

ΕΡ. Παραμένετε σοσιαλιστής;

Στὴν πολιτικὴ βρίσκομαι ἐπὶ χρόνια, ἀπὸ παιδί, δὲν λησμονῶ τὸ ρηθὲν τῶν πρωτοκομμουνιστῶν ὅτι ὁ δρόμος εἶναι μακρὺς καὶ ὁ ὁρίζοντας τοῦ σοσιαλισμοῦ ὅσο τὸν πλησιάζεις ἀπομακρύνεται. Στὴν Ἑλλάδα, τὸ ὅποιο σοσιαλιστικὸ ἐγχείρημα μετὰ τὸ 1981 ταυτίστηκε μὲ ἕνα μεταρρυθμιστικὸ ρεῦμα ποὺ ἀνέδειξε τὸ ἀποκλεισμένο μέρος τῆς κοινωνίας. Αὐτὴν τὴν πραγματικότητα ἐνσαρκώνει μία ὁλόκληρη γενιά, οἱ νέοι ἄνθρωποι μέχρι 40 ἐτῶν, ποὺ μεγάλωσαν σὲ καθεστὼς δημοκρατίας, εἰρήνης καὶ εἶχαν ἐπιλογὴ μόρφωσης. Ναί, λοιπόν, αὐτὸ τὸ ὅραμα εἶναι διαρκές.

http://agioritikovima.gr