
Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἰωήλ Κωνστάνταρος,
Ἱεροκῆρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης
Ποιός εἶδε καί δέν ἔφριξε τοῦ Μιχαήλ τήν πράξη,
νά ταπεινώσει τούς πιστούς, στοῦ Παπισμοῦ τά λάθη.
Πολλοί ἐφοβηθήκανε κι’ ἔσκυψαν τό κεφάλι,
μή χάσουνε τά πλούτη τους, μἠ πάψουν νἆναι φαῦλοι.
***
Γιά ὅσους ἐτολμήσανε νά ψιθυρίσουν κάτι,
ἀπόφαση σκληρόκαρδη ἐβγῆκε ἀπ’ τό παλάτι.
Ρωμιοί κλεῖστε τό στόμα σας καί κάντε ἡσυχία,
τήν Πόλη γιά νά σὠσουμε, ἀφῆστ’ Ὀρθοδοξία.....
Κι’ ὅλοι τους ἐμουδιάσανε στοῦ τύραννου τόν λόγο,
παπάδες, ψάλτες, κληρικοί, ὑπακοῆς ὁ λόγος…
Ὑπακοή ὀνόμασαν οἱ ἄθλιοι τήν δειλία,
δέν εἶν’ καιρός ὡσάν αὐτόν γιά ζῆλο, παρρησία.
***
Καί ἐδάκρυσε ἡ Δέσποινα πού φύλαγε τήν Πόλιν,
τοῦ Κωνσταντίνου ἔνδοξου, τήν Ρωμιοσύνην ὅλην.
Δέν θά βρεθεῖ τάχα κανείς νά ὀρθοτομήσει πάλι,
τόν Βέκκο καί τόν Μιχαήλ στή θέση τους νά βάλει;
***
Καί βρέθηκαν στόν Ἄθωνα στῆς Παναγιᾶς τόν τόπο,
πατέρες ἄξιοι, φλογεροί πού ἐτράνωσαν τόν λόγο.
Ἰβήρων τε καί Καρυῶν, Μονῆς Βατοπαιδίου,
μά πιό πολύ ἐλέγξανε ἡ τοῦ Ζωγράφου ἁγίου.
Μοναστηριοῦ Ὀρθόδοξου πατέρες βλογημένοι,
πού βίωναν τήν πίστη τους, ἀσκήσει τιμημένη,
ἐκλείστηκαν στή βίγλα τους, στόν πύργο κοινοβίου,
καί ἔλεγξαν παπόφιλους, προδότες Βυζαντίου.
***
Φανατικοί καλόγεροι μή μᾶς ἀντιμιλᾶτε
καί κᾶντε τήν ὑπακοή καί πᾶψτε νά ἀγροικᾶτε.
Ἐδῶ Βέκκος καί Μιχαήλ, Λυών εἰς τήν Γαλλίαν,
ὑπέγραψαν ἀναφορά, στόν Πάπα ἡ Ἐκκλησία.
Δέν εἶστε σεῖς οἱ ἀρχηγοί τῆς Ἐκκλησίας πάσης,
δεῦτε καί προσκυνήσετε νά ζήσετε ἐν πᾶσι…
***
Ἐμεῖς ὅρκον ἐδώσαμε στόν Κύριο Ἰησοῦ μας,
νά ζήσουμε Ὀρθόδοξη ζωή τοῦ λυτρωτοῦ μας.
Δέν προσκυνοῦμε τύραννους, Ἔθνους κι’ Ὀρθοδοξίας,
Ἰοῦδες δέν θά γίνουμε, προδότες Ἐκκλησίας.
***
Κι’ ἔβαλαν πεῖσμα καί ὀργή τοῦ Πάπα τά κοπέλια,
τοῦ πύργου τῆς ἅγιας Μονῆς ν’ ἀνάψουν τά θεμέλια.
Νά κάψουν μέσα ζωντανούς τῆς Παναγιᾶς τά τέκνα,
μάρτυρες τῆς ὑπακοῆς, τῆς Ἐκκλησιᾶς τ’ ἀστέρια.
***
Πατέρες, ἅγιοι, ὅσιοι, τέκνα Ὀρθοδοξίας,
ἐπέσατε ἀτρόμητοι ἕνεκεν ἀληθείας.
Χαρίστε μας τήν δέηση, τήν ἅγια τήν εὐχή σας,
νά μένουμε ἀκλόνητοι στήν ἅγια προσευχή σας.
Νά διατρανώσουμε ξανά πάλι στούς Παποφίλους,
πού προσπαθοῦν νά παύσουνε τούς Θεοτοκοφίλους,
πώς ὅποιο κι’ ἄν εἶν’ τό κόστος μας ἕνεκεν ἀληθείας,
πιστοί θά παραμείνουμε χάριν Ὀρθοδοξίας
Επειδή ο Θεός σου έκανε κλήση στην ορθοδοξία νομίζεις ότι ΕΣΥ έκανες κάτι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς σεβόμαστε αυτούς που από ιδεολογία πιστεύουν στον - απολιθωμένο πλέον - κομμουνισμό.
Οι άνθρωποι αυτοί ίσως έχουν κάποια καλά στοιχεία και απλά δεν δέχθηκαν την θεία κλήση ακόμη...
Μέχρι κι ο γέροντας Παΐσιος είπε ότι άμα οι κομμουνιστές είχαν γνωρίζει τον Χριστό θα αλλάζανε...
Εσύ ποιος είσαι να σπέρνεις αυτήν την μισσαλόδοξη στάση αντι-χριστιανική στάση ιδίως σε εποχές που χρειαζόμαστε σαν έθνος την ενότητα κι ο κομμουνισμός πλέον είναι εντελώς παρωχημένος;
ΞΕΚΟΛΛΑ!
Πόσο δίκιο είχαν οι πρόγονοί μας, που τόνιζαν ότι: "έχει τί πικρόν ο της αληθείας λόγος"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παραπάνω σχολείο του φίλου μας, επιβεβαιώνει ότι όντως επιχειρείται η φίμωσης του κλήρου, πράγμα το οποίο φυσικά δεν πρόκειται να γίνει ΠΟΤΕ.
Και κάτι ακόμα, η Ιστορία ΔΕΝ παραχαράσσεται και η Εθνική μας ενότητα δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στην αλήθεια και μόνο στην αλήθεια.
ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΞΕΚΟΛΛΑ!
"Κάνε υπακοή αλλιώς..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά το αλλιώς ήταν ο Στέφανος του Μαρτυρίου με αποτέλεσμα να νικήσει η Πίστη μας στο Χριστό άλλη μία αίρεση.
Μία αίρεση που προήλθε από τα σπλάχνα της Ορθοδοξίας. Ένας Στέφανος Μαρτυρίου που προκλήθηκε από πατριαρχικά (πορφυροβαμμένα από το αίμα) χέρια.
Η Ι.Μ Ζωγράφου, η Ι.Μ Βατοπεδίου και η Ι.Μ Ιβήρων έδωσαν το μαρτυρικό παράδειγμα τότε.
Δόξα Σοι ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού.
Ας ελπίσουμε να μετανόησε και ο πατριάρχης Ιωάννης Βέκκος ύστερα από την (εν ζωή) καταδίκη του.