Ὁ Νεοφανῆς Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χοζεβίτης (ὁ Ρουμάνος)

ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΓΙΟΣ:Ὁ 'Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χοζεβίτης(+5 Αὐγούστου 1960) μὲ τὰ ἄφθαρτα λείψανα

Γεννήθηκε τὸ 1913 στὸ νομὸ Βοτοσανίου τῆς Ρουμανίας. Ἀπὸ μικρὸς ἔμεινε ὀρφανός. Στὰ 20 τοῦ χρόνια, τὸ 1933 μπῆκε ὡς δόκιμος στὴ μονὴ Νεαμτς ὅπου ἔμεινε τρία χρόνια.

 Στὶς 8 Ἀπριλίου 1936 ἔγινε ἡ μοναχικὴ κούρα καὶ ἀπὸ Ἠλιὰς ὀνομάστηκε Ἰωάννης.

 Τὸ φθινόπωρο τοῦ 1936 ἐπισκέφτηκε τοὺς Ἄγ. Τόπους καὶ ἀφοῦ προσκύνησε τὸν Πανάγιο Τάφο εἰσῆλθε στὴν ἀδελφότητα τοῦ Ἄγ. Σάββα ὅπου ἀσκήτεψε δέκα χρόνια καὶ ἀπέκτησε τὸ χάρισμα τῶν δακρύων καὶ τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.

 Τὸ 1947 χειροτονήθηκε διάκονος καὶ Ἱερέας καὶ ἔγινε ἡγούμενος τῆς Ρουμανικῆς Σκήτης τοῦ Ἄγ. Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου στὸν Ἰορδάνη. Μετὰ ἀπὸ πέντε χρόνια σκληρῆς ἄσκησης ἀναχώρησε μαζὶ μὲ τὸν ὑποτακτικό του Ἰωαννίκιο στὸ σπήλαιο τῆς Ἄγ. Ἄννης στὴ Χοζέβα, κοντὰ στὴ μονὴ τοῦ Ἄγ. Γεωργίου τοῦ Χοζεβίτου. Ἐκεῖ ἀσκήτεψε ἑπτὰ χρόνια καὶ παρέδωσε τὸ πνεῦμα του στὸ Θεὸ στὶς 5 Αὐγούστου 1960. Μετὰ ἀπὸ 20 χρόνια, ἀνοίγοντας τὸν τάφο του, βρέθηκαν ἄφθαρτα καὶ ἀκέραια τὰ λείψανα τοῦ μαζὶ μὲ τὰ ροῦχα τοῦ ἀναδίδοντας μία ἐξαίσια εὐωδία. Τὰ λείψανά του μεταφέρθηκαν στὴ μονὴ τοῦ Ἄγ. Γεωργίου τοῦ Χοζεβίτου, στὸ παρεκκλήσι τοῦ Ἄγ. Στεφάνου ὅπου βρίσκονται μέχρι σήμερα...

ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΟΖΕΒΙΤΟΥ

1) Τὸ 1980 ἕνας ἕλληνας ἀρχιμανδρίτης ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ ὁ ὁποῖος εἶχε ἀσκητέψει μὲ τὸν Ἄγ. Ἰωάννη στὰ νιάτα του καὶ δὲν ἤξερε ὅτι εἶχε πεθάνει, εἶδε τὸν Ἅγιο στὸν ὕπνο του, λέγοντάς του: «Ἂν θέλεις νὰ μὲ δεῖς, ἔλα στὸ σπήλαιο τῆς Ἄγ. Ἄννης στὴν κοιλάδα τοῦ Ἰορδάνη»! Μετὰ ἀπὸ ἕνα μήνα πῆγε στὴν Μονὴ τοῦ Ἄγ. Γεωργίου τοῦ Χολεβίτου. Μὲ τὴν ἐπιμονὴ τοῦ ἀρχιμανδρίτου, ὁ ἡγούμενος τελικὰ δέχτηκε ν΄ ἀνοίξει τὸν τάφο τοῦ Ἁγίου κι ἔτσι βρέθηκαν τὰ λείψανα τοῦ ἄφθαρτα.

2) Ἕνας ἱερέας ὁ ὁποῖος βοήθησε στὴν ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου ἀπὸ τὸ σπήλαιο στὸ μοναστήρι, διηγούταν πὼς κάποιος ποὺ πῆρε τρεῖς τρίχες ἀπὸ τὸν Ἅγιο, τὸν εἶδε στὸ ὄνειρό του καὶ τὸν διέταξε νὰ τὶς ἐπιστρέψει. Μᾶλλον αὐτὸ τὸ πρόσωπο ἦταν ὁ ἴδιος ὁ Ἱερέας ποὺ διηγήθηκε τὴν ἱστορία.

3) Τὸ 1986 μία γυναίκα ἀπὸ τὴν Κρήτη ἔστειλε στὸν ἡγούμενο τῆς μονῆς ἕνα χρυσὸ κουταλάκι ὡς ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης γιὰ ἕνα θαῦμα τοῦ Ἄγ. Ἰωάννου. Αὐτὴ ἡ γυναίκα ἦταν ἄρρωστη δὲ μποροῦσε νὰ κουνηθεῖ καὶ νὰ μιλήσει καὶ ὅλοι περίμεναν νὰ πεθάνει. Τότε ἐμφανίστηκε ὁ Ἄγ. Ἰωάννης ντυμένος μὲ ἄμφια καὶ κρατώντας τὸ Ἄγ. Ποτήριο στὸ χέρι λέγοντάς της: «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἄγ. Ἰωάννης ὁ Χοζεβίτης». Ἔπειτα ἀκούμπησε τὴ λαβίδα στὴ γλώσσα της καὶ ἐξαφανίστηκε. Ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἡ γυναίκα ἔγινε καλά.

ἐπιμέλεια-www.proskynitis.blogspot.com

Ι.Μ.Παντοκράτορος