τοῦ κ. Λάμπρου Σκόντζου, Θεολόγου-Καθηγητοῦ.Ὁ σύγχρονος κόσμος βρίσκεται κυριολεκτικὰ βουτηγμένος σὲ μία ἀπίστευτη κατάσταση πνευματικῆς κατάπτωσης. Ἡ πνευματικότητα τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου εἶναι συνώνυμη μὲ τὸν ἀποκρυφισμὸ καὶ ὁλόκληρο τὸ φάσμα τοῦ νοσηροῦ μυστικισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἐκφράζεται μὲ πληθώρα συγκεκριμένων ρευμάτων καὶ ὁμάδων. Ἡ πηγὴ τοῦ ἀποκρυφισμοῦ εἶναι κοινὴ καὶ οἱ ποικίλες ὁμάδες, συγκοινωνοῦντα δοχεῖα, τὰ ὁποῖα δέχονται καὶ παρέχουν ἀποκρυφιστικὸ ὑλικό.
Δύο τέτοια ρεύματα, ἀπὸ τοὺς κυριότερους ἐκφραστὲς τοῦ ἀποκρυφισμοῦ παγκοσμίως, εἶναι τὸ νεοπαγανιστικὸ καὶ νεοσατανιστικὸ φαινόμενο. Ἐπισταμένη μελέτη τῆς ἱστορίας τους, τῶν ἀρχῶν καὶ τῶν ἐπιδιώξεών τους ἀποδεικνύει πὼς τὰ δύο αὐτὰ μεγέθη, ὄχι μόνο σχετίζονται μεταξύ τους, ἀλλὰ εἶναι οἱ δύο ὄψεις τοῦ ἰδίου νομίσματος. Πρόκειται γιὰ ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ κίνημα μὲ δύο μορφές, διότι ταυτίζονται σχεδὸν ἀπόλυτα σὲ ὅλες τὶς θεωρητικὲς καὶ πρακτικές τους ἐκφάνσεις. Προέρχονται ἀπὸ τὴν ἴδια μήτρα, τὴν ἀρχαία εἰδωλολατρία καὶ ὑπηρετοῦν τοῦ ἴδιους σκοπούς. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι καὶ τὰ δύο αὐτὰ φαινόμενα ἀνήκουν στὸ ἀποκρυφιστικὸ πλέγμα τῶν ὁμάδων τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καὶ εἶναι...
ἀπὸ τοὺς πιὸ φανεροὺς καὶ γνήσιους ἐκφραστὲς τοῦ ὑδροχοϊκοῦ, νεοεποχίτικου πνεύματος[1].Ἀμφότερα στηρίζονται στὸ πνευματιστικὸ καὶ ἀποκρυφιστικὸ ὑπόβαθρο τῶν θεοσοφικῶν ἀρχῶν. Ἄλλωστε ἡ μυστηριώδης θεοσοφικὴ δοξασία περὶ «Μεγάλης Ἱεραρχίας» καὶ «Μεγάλης Λευκῆς Ἀδελφότητας» εἶναι ἡ βάση πάνω στὴν ὁποία οἰκοδομήθηκε ἡ πίστη σὲ θεοὺς καὶ δαίμονες στοὺς σύγχρονους καιρούς. Αὐτὲς τὶς θεοσοφικὲς ὀντότητες λατρεύουν καὶ οἱ μὲν καὶ οἱ δέ. Τὰ τελετουργικά τους εἶναι πιστὰ ἀντίγραφα ἀρχαίων παγανιστικῶν μυστηριακῶν τελετουργιῶν[2].
Πρόδρομοι τοῦ συγχρόνου ἀποκρυφιστικοῦ κινήματος ὑπῆρξαν οἱ πρωτεργάτες τοῦ ρομαντισμοῦ καὶ τοῦ νεωτερισμοῦ τοῦ 19ου αιώνα, οἱ ὁποῖοι, ὡς γνωστόν, ἐμφοροῦνταν ἀπὸ σαφεῖς φυσιολατρικὲς καὶ ἄρα φιλοπαγανιστικὲς πίστεις. Ἀπὸ τονΤζον Μίλτων, ὡς τον Ουγκὼ καὶ τον Πωλ Βαλερύ υμνουν τὸ Σατανᾶ «ὡς προμηθεϊκὸν ἀντάρτην, εἰς τὸν ὁποῖον ἐπιβιώνει ἡ ἀρχαία τραγικὴ ὡραιότης»[3]. Ὁ διαβόητος D.A.F. de Sade, ὁ ὁποῖος εἶχε θεοποιήσει τὴ φύση (φυσιολάτρης παγανιστής), περιγράφει μὲ λεπτομέρειες σατανιστικὰ ὄργια τῆς ἐποχῆς του ἀπὸ ὁμοϊδεάτες του. Μέσα στὶς διαβόη
Ὁ θεμελιωτὴς τοῦ παγκόσμιου νεοσατανιστικοῦ κινήματος Alister Crowley (1875-1947), ἦταν ἀποδεδειγμένα καὶ παγανιστής. Τὸ 1899 ἐντάχθηκε στὸ ροδοσταυρικὸ τάγμα Golden Dawn (Χρυσὴ Αὐγή), τὸ ὁποῖο ἀποδεδειγμένα προωθοῦσε τὸν παγανισμό, ὅπου μυήθηκε στὸν ἀποκρυφισμὸ καὶ τὴ μαγεία. Ὁ δάσκαλός του, AllanBenett, τὸν μύησε στὰ ἀνατολικὰ παγανιστικὰ θρησκεύματα καὶ τὸν ἀνατολικὸ ἐσωτερισμό. Παράλληλα, ἦταν θιασώτης τοῦ αἰγυπτιακοῦ παγανισμοῦ. Στὰ 1904 στὸ Κάιρο καὶ ὕστερα ἀπὸ μία μαγικὴ παγανιστικὴ τελετουργία, παρουσιάστηκε στὸν ὕπνο τοῦ ὁ δαίμονας Alwass, μὲ κεφάλι γερακιοῦ, ὡς ὁ θεος Ρα, ὁ ὁποῖος τοῦ ἀποκάλυψε τὸ σατανιστικὸ «Βιβλίο τοῦ Νόμου τῆς Νέας Ἐποχῆς» κατὰ παρότρυνση τοῦ αἰγυπτιακοῦ θεού Ορου[5]. Ο Crowley λάτρευε τὸ σατανᾶ στὸ πρόσωπο τοῦ θεού Σατουρνου (Κρόνου) καὶ ὁ πιὸ ἀγαπημένος ὕμνος τοῦ ἦταν ὁ «Ὕμνος στὸν Πάνα» τὸν ὁποῖο εἶχε συνθέσει ὁ ἴδιος καὶ τὸν ὁποῖο ἔψαλλαν «εἰς τὸν σατανιστικὸν ναόν του, ἐν Λονδίνω»[6]. Ξεκάθαρος παγανιστής! Τὸ ἴδιο καὶ ὁ ἀποκρυφιστὴς καὶ φίλος του Crowley, Eugen Grosche (1888-1954), ἱδρυτὴς τῆς σατανιστικῆς ὀργάνωσης Fraternity Saturni (Ἀδελφότητα τοῦ Κρόνου), λάτρευε τὸ Σατανᾶ ὡς τὸν ξεπεσμένο «θεὸ» Κρόνο.
Διαβάζουμε σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς ὕμνους της: «Ἅγιε Saturnus σε ἐπικαλοῦμαι. Ἅγιε Κρόνε σὲ τιμᾶμε. Ἅγιε Saturnus σε προσκυνᾶμε!» [7]. Ὑπάρχουν ἐπίσης σαφεῖς μαρτυρίες ὅτι ὀ Crowley σχετιζόταν καὶ μὲ τὸ ναζιστικὸ παγανισμό. «Συνδεόταν μὲ τὸν Χίτλερ μέσω τρίτων, ποὺ ἦταν μέλη τοῦ μαγικοῦ τάγματος τοῦ Ναζισμοῦ» [8]. Οἱ ἀπίστευτες μυστικιστικὲς ἐκδηλώσεις τοῦ ναζιστικοῦ κόμματος εἶχαν ἀναμφίβολα τὴ σφραγίδα τοῦ νεοσατανιστικοῦ μοντέλου του Crowley.
Ὁ ἱδρυτὴς τοῦ νεοσατανισμού Anton LaVey (1930-1997) ξεκίνησε ἀπὸ τὴν περιθωριακὴ φιλοπαγανιστικὴ ὀργάνωση «Sexual Freedom League» (Λίγκα γιὰ τὴ σεξουαλικὴ ἐλευθερία) τῶν χίπις τῆς Καλιφόρνιας τὴ δεκαετία τοῦ 1950. Εἶναι γνωστὲς οἱ φυσιολατρικὲς καὶ φιλοπαγανιστικὲς πρακτικὲς αὐτῶν τῶν «ἐπαναστατικῶν» περιθωριακῶν ὁμάδων. Μαζὶ μὲ τὴ μάγισσα σύζυγο του Diane(Ἄρτεμη) καὶ τὸν διαβόητο ἀποκρυφιστή Kenneth Anger, ὀ LaVey ίδρυσε στὶς 30-4-1966 τὴν «Ordo Templis Satanis», τὴν Ἐκκλησία τοῦ Σατανᾶ καὶ εἰσήγαγε τὸν σατανισμὸ στο Hollywood. Τὰ λατρευτικὰ τυπικά της καὶ οἱ ἑορτὲς ἔχουν σαφέστατες παγανιστικὲς καταβολές. Μεταξὺ τῶν ἄλλων, στὶς «ἐκκλησίες» τοῦ Σατανᾶ γίνονται ἐπικλήσεις παγανιστικῶν θεοτήτων, ὅπως τῶν ἰνδουιστικών Καλικαι Σιβα, του Πλούτωνα, του Μολώχ κλπ. [9] Τὰ ἀγάλματα καὶ οἱ παραστάσεις του ΜπαθομῬτ ειναι πανομοιότυπα ἀντίγραφα τῶν ἀγαλμάτων τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ θεοῦ Πάνα. Γιὰ πολλοὺς ὁ ἴδιος ὁ Πάνας λατρεύεται ὡς Σατανᾶς στὶς σατανικὲς λατρευτικὲς συνάξεις. Ἐπίσης ὁ Πάνας θεωρεῖται κύρια θεότητα στὴν μαγικοπαγανιστική Wicca[10].
Ἡ σημερινὴ «ἱέρεια» τῆς «ἐκκλησίας τοῦ Σατανᾶ», στὴν πόλη San Jose (Σὰν Ζοζὲ) τῆς Καλιφόρνιας, Μάργκαρετ Γουένλ δηλωνει γουϊκανῆ νεοπαγανίστρια. Τὸ ἴδιο καὶ ὁ διαβόητος Ἄγγλος μάγος καὶ παγανιστής Gerald Gardner (1884-1964) ὑπῆρξε ὁ συνδετικὸς κρίκος μεταξὺ νεοπαγανισμοῦ καὶ νεοσατανισμοῦ. Ο Gardnerείναι ὁ πρωτεργάτης τῆς ἀναβίωσης τοῦ ἀρχαίου Κέλτικου παγανισμοῦ καὶ ἱδρυτὴς τοῦ νεοδρυϊδισμοῦ καὶ τοῦ γουϊκανισμοῦ. Τὸ 1940 μυήθηκε στὸν σατανισμὸ καὶ τὴ μαγεία ἀπὸ τὴ γηραιὰ μάγισσα Dorothy Chutterburch καὶ τὸ 1946 εἶχε συνδεθεῖ μὲ τὸν ἀρχισατανιστή
Ὁ παγανιστής Gardner θαυμαζε τὸν σατανιστή Crowley καὶ ἐπηρεάστηκε ἔντονα ἀπὸ αὐτόν. Ὑπὸ τὴν ἐπίδρασή του ἔγραψε τὸ 1949 τὸ βιβλίο «High Magic’s Aid» (Βοήθημα ὑψηλῆς μαγείας), ποὺ περιεῖχε μαγικὲς τελετουργίες στὸν κερασφόρο θεὸ Πάνα. Τὸ 1951 ἵδρυσε δική του ἀδελφότητα, ὅπου ἐφάρμοζε τὶς ἀποκρυφιστικὲς πρακτικὲς του Crowley. Τὸ 1953 μύησε στὴν ἀδελφότητά του τὴ διαβόητη ἀποκρυφίστρι
Μετὰ τὸ θάνατο του Gardner το ἔργο τοῦ συνεχίζει ὀ Raymond Buckland(Ρεϊμὸν Μπάκλαντ)[13]. Καθοριστικὸ ρόλο στὴ διαμόρφωση τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ νεοπαγανισμοῦ ἔπαιξε καὶ ὁ διαβόητος μάγος σατανιστής
Ὑπάρχουν καὶ ἄλλα στοιχεῖα ποὺ φανερώνουν τὴ στενὴ συνάφεια νεοπαγανισμοῦ καὶ νεοσατανισμοῦ. Οἱ γεμάτες πάθη καὶ ἐγκληματικὲς πράξεις παγανιστικὲς θεότητες δὲ διαφέρουν σὲ τίποτε ἀπὸ τὰ σατανικὰ κακοποιὰ πνεύματα. Ἂς θυμηθοῦμε ἐκεῖνο τὸ γραφικό του ψαλμωδοῦ ὅτι «πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψάλμ. 95, 5). Σὲ ὅλα τὰ παγανιστικὰ πάνθεα εἶναι ἐμφανὴς ἡ δαιμονικὴ ὑφὴ τῶν παγανιστικῶν θεοτήτων. Ἔστω γιὰ παράδειγμα οἱ Κέλτικες θεότητες, οἱ ὁποῖες εἶχαν προκαλέσει φρίκη στοὺς Ρωμαίους καὶ στοὺς Ἕλληνες. Ὁ ἀρχαῖος Ἕλληνας συγγραφέας Λουκιανὸς μᾶς διέσωσε πολύτιμες πληροφορίες γιὰ τὸ ποιὸν τῶν ἀγρίων καὶ αἰμοδιψῶν δρυϊδικῶν θεοτήτων!
Τὸ ἄσβεστο μίσος κατὰ τοῦ ἀληθινοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, τῶν Χριστιανῶν εἶναι τὸ κοινὸ στοιχεῖο νεοπαγανισμοῦ καὶ νεοσατανισμοῦ, καθὼς καὶ τὸ ἄθλιο καὶ βρώμικο ὁπλοστάσιό τους. Ἁπλὴ σύγκριση τῆς «The Satanic Bible» του LaVey με τὰ γραπτὰ τῶν νεοπαγανιστῶν ἀποδεικνύει ταυτότητα δοξασιῶν καὶ ἀπόψεων.
Κοινὲς εἶναι καὶ οἱ περὶ ἠθικῆς ἀντιλήψεις τους, οἱ μαγικὲς τελετουργίες τους, οἱ μαγικὲς τελετὲς καθαρμοῦ καὶ ἀποκήρυξης τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος, οἱ ἑορτασμοὶ τῶν ἡλιοστασίων καὶ ἰσημερινῶν, ἡ ἀχαλίνωτη σεξουαλικὴ ἐλευθερία, καθὼς καὶ ὁ σεξισμὸς στὰ τελετουργικά τους ὄργια. Κοινὰ εἶναι καὶ τὰ σύμβολά τους, ὅπως τὸ πεντάκτινο ἄστρο, τὸ ὁποῖο γιὰ τοὺς Κέλτες παγανιστὲς ἀντιπροσωπεύει τὴ θεὰ Morrigan. Πάνω ἀπ’ ὅλα κοινὸ στοιχεῖο εἶναι ἡ ἀπολυτοποίηση τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ καὶ τῆς ἐπιβολῆς τῆς ἀτομικῆς ἢ ὁμαδικῆς δύναμης καὶ θέλησης καθὼς καὶ ἡ ἑωσφορικὴ ἀντίληψη ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι θεός.
Ἡ ἄμεση σχέση νεοπαγανισμοῦ – νεοσατανισμοῦ φαίνεται ξεκάθαρα ἀπὸ τὰ ἑξῆς ἀξιοπρόσεκτα στοιχεῖα: Τὸ πρῶτο εἶναι ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς τῆς ἐτήσιας σατανιστικῆς ἑορτῆς της Halloween, ἤ Samhain (Σαμέϊν) τὴ νύχτα τῆς 31ηςΟκτωβρίου πρὸς 1η Νοεμβρίου, ἀρχαία παγανιστικὴ δρυϊδικὴ ἑορτή, ὅπως καὶ ἄλλη ἀρχαία ἑορτὴ τοῦ Κέλτικου δρυϊδισμού Balefire (ἑορτὴ τῆς φωτιᾶς). Τὸ δεύτερο εἶναι πιὸ σημαντικό. Πολλὲς νεοπαγανιστικὲς ὁμάδες ἑορτάζουν τὴν ἐορτή Baltane(Μπαλτέϊν) ἤ Walburgisnacht (Βαλμπούργειος Νύχτα), κατὰ τὴν ὁποία, ὅπως πιστεύουν, «λύνονται ὅλες οἱ μαγικὲς δυνάμεις»[14]. Ἑλληνικὴ ἀρχαιοθρησκη ὁμάδα ἐπέλεξε (τυχαία;) νὰ ἐξαγγείλει τὸ καταστατικό της, νὰ καθορίσει τοὺς «ἱερούς» της νόμους, καὶ νὰ συστήσει τὸ τελετουργικό της κατὰ τὴ «Βαλμπούργειο νύχτα τῆς 30ης Απριλίου, πρὸς 1η Μαΐου 2005». Γιὰ ὅσους δὲ γνωρίζουν, «Βαλμπούργειος νύχτα» ἢ «Μπαλτέϊν» εἶναι ἡ μεγαλύτερη σατανιστικὴ ἑορτή, κατὰ τὴν ὁποία ἑορτάζεται τὸ φρικτὸ γεγονὸς τῆς συστάσεως τῆς «Σατανιστικῆς Ἐκκλησίας», κατὰ τὴ νύχτα τῆς 30ης Απριλίου 1966 στὴν Καλιφόρνια τῶν ΗΠΑ ἀπὸ τὸ διαβόητο Antony LaVey![15] Ἰδοὺ μικρὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ δημοσιευμένο κείμενο τῆς ὁμάδας αὐτῆς: «οἱ νόμοι περὶ καθαρότητος τῶν ἱερῶν ναῶν τίθενται τελετουργικῶς ἐν ἰσχὺ καὶ θεωροῦνται δημοσίως γνωστοὶ ἐκ τῆς Βαλμπουργείου νυκτός του τρέχοντος ἔτους»![16]
Παραξενευόμαστε ὅταν διάφοροι νεοπαγανιστικοὶ κύκλοι ἀποκηρύσσουν μὲ βδελυγμία τὸν συσχετισμό τους μὲ τὸν σατανισμό, φτάνοντας μάλιστα στὸ σημεῖο νὰ καταλογίζουν στὸ Χριστιανισμὸ τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν πίστη στὴν ὕπαρξη τοῦ Σατανᾶ. Μήπως ἀγνοοῦν τὰ παραπάνω στοιχεῖα; Πάντως, σύμφωνα μὲ τὸν Μπωντλαὶρ «Τὸ ὡραιότερο τέχνασμα τοῦ Σατανᾶ εἶναι νὰ μᾶς πείθει ὅτι δὲν ὑπάρχει»![17]
Δὲ χρειάζεται νομίζω μεγαλύτερη προσπάθεια νὰ ἀποδείξουμε τὴ στενὴ σχέση νεοπαγανισμοῦ καὶ νεοσατανισμοῦ. Ὁ σύγχρονος ἀποκρυφισμὸς ἔχει ὄνομα, καλεῖται «Νέα Ἐποχὴ»[18] . Τὸ ὅραμά της εἶναι ἡ ἑδραίωση τῆς «Νέας Τάξης Πραγμάτων» σὲ ὅλο τὸν κόσμο, τὴν ὁποία ἀποκαλοῦν οἱ «ἀρχαιολάτρες» «Παγκόσμια Συνεργασία Ἀπόλυτα Ἀναγκαία»[19] καὶ κάποιοι ἄλλοι «Παγκόσμια Δημοκρατία Ὀλυμπισμοῦ»[20]. Ἀπώτερος στόχος τῆς εἶναι ὁ ἀφανισμὸς ἀπὸ προσώπου γὴς τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ ἡ ἀντικατάστασή του μὲ τὴν (ὑπὸ δημιουργία) ἐφιαλτικὴ καὶ τερατώδη Πανθρησκεία, ὅπου στὴ θέση τοῦ Ἀληθινοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ θὰ λατρεύεται ὁ Σατανᾶς, στὰ πρόσωπα τῶν δαιμονικῶν παγανιστικῶν θεοτήτων!
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ»
Τεῦχος 50, Ἰούλιος-Σεπτέμβριος 2007
[1] Χ. Τσιάκα, Ἐγκυκλ. Λεξικὸ Θρησκειῶν καὶ Αἱρέσεων, Κύπρος 2000, σέλ. 382.
[2] www.phorum.gr
[3] Θρησκευτικὴ καὶ Ἠθικὴ Ἐγκυκλ., τόμ. 10, στ. 1199.
[4] Θρησκειολογικὸ Λεξικό, Ἀθήνα 2000, σέλ. 485.
[5] Χρ. Τσιάκα, μνήμ. Ἔργο, σέλ. 668.
[6] Θ. Η. Ε., τόμ. 10 στ. 1198
[7] Χ. Τσιάκα, μνήμ. Ἔργο, σέλ. 17.
[8] www.diodos.gr
[9] Χ. Τσιάκα, μνήμ. Ἔργο, σέλ. 269.
[10] www.geocities.com/artofwise/Wicca.html
[11] Στὸ ἴδιο.
[12] http://el.wikipedia.org
[13] http://www.geocities.com/artofwise/WiccaHistory.html
[14] Χ. Τσιάκα, μνήμ. ἔργο, σὲλ . 266.
[15] Στὸ ἴδιο, σέλ. 261
[16] www.heratic.astrologicon.com
[17] Θ.Η.Ε., τόμ. 10. στ 1195.
[18] www.ppu.gr/greek/newage_gr
[19] www.nea-acropoli-heraklio.gr
[20] http://users.Forthnet.gr/ath/olympismos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου