Κανείς ἄς μήν φοβᾶται τόν θάνατο…

Κανείς ἄς μή φοβᾶται τό θάνατο, γιατί ἀπό αὐτόν μας ἐλευθέρωσε ὁ θάνατος τοῦ Σωτῆρος. Ὁ ὁποῖος ἄν καί κρατήθηκε ἀπό τό θάνατο, ἐν τούτοις τόν ἐξαφάνισε μέ τή δύναμη τοῦ σεπτοῦ πάθους του. Ὁ Κύριος, ἀφοῦ κατέβηκε στόν ἅδη μέ τήν λογική του ψυχή, τόν νίκησε καί πῆρε ὡς λάφυρα τίς ψυχές ὅσων εἶχαν πεθάνει. Γέμισε μέ πικρία τόν ἅδη, πού γεύθηκε τήν παναγία σάρκα του. Τό γεγονός αὐτό τό προφήτευσε ὁ Ἠσαΐας, πού κραύγασε θριαμβευτικά: Ὁ ἅδης πικράθηκε ὅταν σέ συνάντησε στά σκοτεινά βασίλειά του (Ἤσ. Ἰδ’ 9). Πικράθηκε• γιατί καταργήθηκε. Πικράθηκε• γιατί ἀπατήθηκε. Πικράθηκε• γιατί νεκρώθηκε. Πικράθηκε• γιατί ἔχασε τήν ἐξουσία πού εἶχε. Πικράθηκε• γιατί δέθηκε ἀπό τόν παντοδύναμο Κύριο. Ποῦ εἶναι, θάνατε, τό κεντρί σου; Ποῦ εἶναι, ἅδη, ἡ νίκη σου; Ἀναστήθηκε ὁ Χριστός καί σύ ἔχεις κατανικηθεῖ. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστός καί οἱ δαίμονες ἔχουν καταγκρεμιστεῖ. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστός καί οἱ ἄγγελοι χαίρονται.
(Ἄγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἀπό τόν κατηχητικό λόγο τῆς Ἀναστάσεως.)
Πηγή:Ἀπόψεις γιά τήν Μονή Βατοπαιδίου