CYNAΞH OPΘOΔOΞΩN KΛHPΙKΩN KΑΙ ΜONAXΩN
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣ TON ΑΔΙΚΩΣ ΔΙΩKOMENON ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ APTEMION
Ἡ ἄτυπη Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν στὴν τελευταία της συνέλευση (17-2-2011) ἀποφάσισε ὁμόφωνα νὰ συντάξει κείμενο συμπαραστάσεως πρὸς τὸν διωκόμενο νέο ὁμολογητὴ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ἐπίσκοπο Ράσκας καὶ Πριζρένης καὶ ἐθνάρχη τοῦ Κοσσυφοπεδίου κ. Ἀρτέμιο.
Ἐκτιμοῦμε ἐν πρώτοις ὅτι οἱ ἐπίμονοι ἀγῶνες τοῦ διὰ κηρυγμάτων, συγγραμμάτων καὶ ὑπομνημάτων γιὰ τὴν ἀποχώρηση τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν καὶ τὴν διακοπὴ τῶν θεολογικῶν διαλόγων, ἰδιαίτερα μετὰ τῶν Παπικῶν, οἱ ὁποῖοι, σὺν τοῖς ἄλλοις, αἱματοκύλισαν πολλάκις τὴν Σερβία, πάλαι τὲ καὶ ἐπ' ἐσχάτων, ἀποτελοῦν τὴν βασικὴ αἰτία τῆς ἐναντίον τοῦ ἀκάμπτου καὶ σθεναροῦ ἐπισκόπου πολεμικῆς τῶν αἱρετικῶν καὶ τῶν αἱρετιζόντων «Ὀρθοδόξων» συνεπισκόπων του. Ἡ ἐκ μέρους τοῦ μάλιστα ὑπογραφὴ καὶ διάδοση τῆς καταλυτικῆς καὶ πολὺ καρποφόρου «Ὁμολογίας Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», τὴν ὁποία συνέταξε καὶ ἐκυκλοφόρησε τὸ 2009 ἡ Σύναξή μας, μὲ τὶς ὑπογραφὲς πλειάδος προκρίτων ἐπισκόπων, ἡγουμένων, πρεσβυτέρων, μοναχῶν καὶ λαϊκών της ἀνὰ τὴν ...
Οἰκουμένην Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκορύφωσε τὴν ἐπὶ ἔτη καλλιεργούμενη ἐναντίον τοῦ ἐχθρότητα, ἡ ὁποία τελικῶς ἐκδηλώθηκε ὄχι μόνο μὲ τὴν καθαίρεση ἐκ τοῦ ἐπισκοπικοῦ του θρόνου ἀλλὰ καὶ τὴν ἐξορία τοῦ ἐκ τῆς ἐπαρχίας, τῆς ὁποίας θεόθεν ὠρίσθη, καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι, ὁ κανονικὸς ποιμήν.Ὅπως ἀπέδειξε περίτρανα ὁ ἐπίσης ὁμολογητὴς καὶ πανταχόθεν βαλλόμενος ὑπὸ τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, διὰ τὴν ἐλεγκτικὴν γλώσσαν καὶ γραφίδα σεβασμιώτατος μητροπολιτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, μὴ δειλιάσας φιλαδέλφως νὰ ἐπικρίνει τὴν ἀφιλάδελφη στάση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας, οἱ ἐναντίον τοῦ ἐπισκόπου Ἀρτεμίου ἀποφάσεις «παρεβίασαν καταφώρως πάσαν ἔννοιαν Κανονικοῦ Δικαίου καὶ Κανονικῆς δικονομικῆς εὐταξίας· πάσχουν κανονικῶς μὲ ἄμεσον ἀποτέλεσμα νὰ ἀποβαίνουν ἄκυροι, ἀνεπέρειστοι καὶ ἀνυπόστατοι καὶ νὰ τιτρώσκουν ἀνεπανορθώτως καὶ βαναύσως τὴν Κανονικὴν ἀξιοπιστίαν τῶν εἰρημένων Διοικητικῶν καὶ Δικαστικῶν ὀργάνων τῆς ἁγιωτάτης Ἁγιοσαββαϊτικῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας».
Λυπούμεθα, διότι τοῦ σατανοκινήτου αὐτοῦ καὶ ἐξοντωτικοῦ πολέμου ἐναντίον τοῦ σεμνοῦ καὶ ὀρθῶς πολιτευομένου, καὶ κατὰ τὴν πίστιν καὶ κατὰ τὸν βίον, ἀληθοῦς ἐκκλησιαστικοῦ ἠγέτου καὶ ποιμένος, ἐπισκόπου Ἀρτεμίου, ἡγοῦνται τρεῖς ἐπίσκοποι, κατὰ πνεῦμα ἀδελφοί του, ἐκπεσόντες τῆς Ὀρθοδόξου γραμμῆς τοῦ κοινοῦ τῶν τεσσάρων Διδασκάλου καὶ Πατρός, τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἠμῶν καὶ Οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου Ἰουστίνου (Πόποβιτς), συμπροσευχόμενοι, συσκεπτόμενοι καὶ συσχηματιζόμενοι μετὰ τῶν παναιρετικῶν Παπικῶν καὶ Προτεσταντῶν, ἐπὶ βαθυτάτη λύπη καὶ σκανδαλισμῶ τῶν ἐκτιμώντων πάλαι αὐτοὺς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένην Ὀρθοδόξων πιστῶν.
Δὲν διαφεύγει τὴν προσοχήν μας ὅτι ὑπάρχει καὶ δεύτερος ἐπίσης ἰσχυρὸς λόγος τοῦ ἐναντίον τοῦ ἐπισκόπου Ἀρτεμίου καὶ τῶν συνεργατῶν τοῦ διωγμοῦ. Ὕψωσαν τὸ μικρὸν ἀνθρωπίνως ἀνάστημα τῶν ἐναντίον τῶν γιγάντων τῆς Οἰκουμένης πανισχύρων ἡγετῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς, οἱ ὁποῖοι ἐσχεδίασαν καὶ πραγματοποιοῦν τὴν Ἰσλαμοποίηση τοῦ Κοσσυφοπεδίου, πολιτιστικῆς καὶ πνευματικῆς κοιτίδος τῆς Ὀρθοδόξου Σερβίας, τοῦ ὁποίου πνευματικὸς πατὴρ καὶ ἐθνάρχης εἶναι ὁ διωκόμενος καὶ συκοφαντούμενος ἀπὸ τοὺς νέους καίσαρες ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος. Πῶς νὰ ἀνεχθεῖ τὴν βεβήλωση τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων, τὴν ἐγκατάλειψη εἰς χείρας βαρβάρων του ἁγιοβαδίστου καὶ αἱματοποτίστου Κοσσυφοπεδίου, τὴν πυρπόληση μονῶν καὶ τοὺς στεναγμοὺς τοῦ ποιμνίου του; Πῶς μπορεῖ νὰ εὔχεται καὶ νὰ ψάλλει, τὸ «ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων» καὶ τὸ «Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς βασιλεύσει κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα», ὅταν ὑποτάσσεται στοὺς ἰσχυροὺς καὶ παραδίδει καὶ προδίδει τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια, ὅταν ἀφήνει τὸ ποίμνιό του ἀπροστάτευτο στὶς διαθέσεις τῶν λύκων; Τώρα τὸ παγκοσμιοποιημένο ἄθεο πολίτευμα τῶν ἀνὰ τὸν κόσμον βαρβάρων καὶ ἐχθρῶν του Σταυροῦ ἔχει βάλει ὡς στόχο τὸ πολίτευμα τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, τοὺς ὀρθοδόξους λαούς, ἀρχίζοντας ἀπὸ τοὺς σκληροτράχηλους Ὀρθοδόξους Σέρβους, τῶν ὁποίων τὸ ὁλοκαύτωμα ἀπὸ τοὺς «Καθολικοὺς» Οὐστάσι τοῦ «Ἁγίου» Καρδιναλίου Στέπινατς δὲν παραπέμφθηκε ποτὲ σὲ διεθνὲς δικαστήριο οὔτε ἀναγνωρίσθηκε ἀπὸ τοὺς μεροληπτικοὺς προβολεῖς καὶ κριτᾶς τῶν ἄλλων ὁλοκαυτωμάτων. Μόνον ἂν κάμψουν ὅσους ἀκόμη ἀνθίστανται καὶ στέκονται ὄρθιοι καὶ σιγήσουν τὴν φωνή τους, τότε μόνον θὰ ἡσυχάσουν, γιατί γνωρίζουν, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος, στὰ ἴχνη τοῦ ὁποίου πορεύεται ὁ ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος, ὅτι ἀρκεῖ ἕνας καὶ μόνο ἄνδρας, πυρπολημένος ἀπὸ θεῖο ζῆλο, νὰ ξεσηκώσει καὶ νὰ διορθώσει ὁλόκληρο τὸ πλῆθος.
Ἡ ἄσκηση βίας καὶ διωγμῶν ἐναντίον τῆς Ἀληθείας ἱστορικὰ ἀποδείχθηκε ἀναποτελεσματικὴ διὰ τοὺς διώκτας καὶ συμφέρουσα γιὰ τὴν διωκομένη Ἀλήθεια καὶ τοὺς ὑποστηρικτᾶς της. Οἱ ἀνηλεεῖς καὶ ἀπάνθρωποι διωγμοὶ τῆς Οἰκουμενικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας κατὰ τοὺς τρεῖς πρώτους αἰώνας ἔθρεψαν τὸν Χριστιανισμό, ὁ ὁποῖος τελικῶς ἔγινε ἡ ἐπίσημη καὶ κυρίαρχη πίστη τῆς μεταμοφωθείσης σὲ χριστιανικὴ πολιτεία παγκόσμιας Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Καὶ ὅταν ὁ ἡττηθεῖς Ἑωσφόρος ἐπεχείρησε μὲ τὶς αἱρέσεις ποὺ κατὰ καιροὺς ἐνέπνεε καὶ καθοδηγοῦσε, Ἀρειανισμό, Νεστοριανισμό, Μονοφυσιτισμό, Εἰκονομαχία, Παπισμό, νὰ πλήξει τὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ καταστρέψει τὴν ἐπιτευχθεῖσα ἑνότητα τοῦ κόσμου, χρησιμοποιώντας βία καὶ διωγμούς, μὲ ὄργανα αἱρετικοὺς αὐτοκράτορες καὶ ἐπισκόπους, ὅπως ἀκριβῶς πράττει καὶ σήμερα μὲ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς ἠγέτας τῆς Νέας Ἐποχῆς, πολιτικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικούς, βρέθηκαν τότε θαρραλέοι ἐπίσκοποι, στύλοι τῆς Ἐκκλησίας, καὶ πολλοὶ ἄλλοι ὁμολογηταὶ καὶ μάρτυρες ἐκ τῶν ἱερέων, τῶν μοναχῶν καὶ τῶν λαϊκῶν, ποὺ ἔδειξαν πὼς ὁ μόνος ἰσχυρὸς καὶ δυνατὸς εἶναι ὁ παντοκράτωρ Κύριος, ὁ Ὁποῖος τοὺς ἐνίσχυσε νὰ ἀντέξουν τοὺς διωγμοὺς καὶ τὰ μαρτύρια καὶ νὰ καταπατήσουν τὴν ἐπηρμένην ὀφρὺν τῶν ἰσχυρῶν της γής, ὅπως πράττουν τώρα στὴ Σερβία ὁ ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος καὶ στὴν Ἑλλάδα ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, καὶ ἀλλαχοῦ πολλοὶ ἄλλοι. Ὃ Μέγας Ἀθανάσιος εὑρεθεῖς στὸ στόχαστρο τῶν ὑποστηρικτῶν τοῦ Ἀρείου καὶ ὑποστᾶς μακροχρόνιους διωγμοὺς καὶ ἐξορίες ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Κωνστάντιο καὶ τὴν πλειοψηφία τῶν τότε ἐπισκόπων γράφει ὅτι ὁ Διάβολος, «ἐπεῖ μηδὲν ἀληθείας ἔχει, ἐν πελέκει καὶ λαξευτηρίω ἐπιβαίνων κατεάσσει τὰς θύρας τῶν δεχομένων αὐτόν». Ἀντίθετα ὁ Χριστός, ὁ πράος καὶ εἰρηνικός, ζητεῖ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους νὰ Τὸν ἀκολουθήσουν ἐλεύθερα-«εἰ τὶς θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν». Κρούει εἰρηνικὰ τὴν θύρα, καὶ εἰσέρχεται μόνον εἰς ὅσους τὴν ἀνοίξουν, ἀναχωρεῖ δέ, ὅταν δὲν τὸν θέλουν, διότι γνωρίζει ὅτι «οὐ ξίφεσιν ἢ βέλεσιν οὐδὲ διὰ στρατιωτῶν ἡ ἀλήθεια καταγγέλλεται, ἀλλὰ πειθοὶ καὶ συμβουλία». Κάνουν λάθος ὅσοι πιστεύουν ὅτι, ὅπως μποροῦν νὰ μεταστρέψουν κάποιους ἀνθρώπους, μποροῦν νὰ μεταστρέψουν καὶ τὴν ἀλήθεια. Οἱ Σαδδουκαῖοι καὶ οἱ Ἡρωδιανοὶ κατάφεραν νὰ πάρουν μὲ τὸ μέρος τους καὶ τοὺς Φαρισαίους ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ, δὲν μπόρεσαν ὅμως νὰ σκεπάσουν καὶ νὰ νικήσουν τὴν Ἀλήθεια (Ἱστορία Ἀρειανῶν πρὸς Μοναχοὺς 32-33, PG 25, 729-732).
Οἱ ἀνὰ τὸν κόσμο σχεδιασταὶ τῆς ἐπιβολῆς τῆς Νέας Τάξεως πραγμάτων μὲ συμμάχους τὸν Παπισμό, τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν καὶ ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων τους Οἰκουμενιστᾶς, πατριάρχας, ἀρχιεπισκόπους καὶ ἐπισκόπους, κατάφεραν νὰ πάρουν μὲ τὸ μέρος τοὺς ἐναντίον τοῦ Ἀρτεμίου τὴν Σύνοδο τῶν Ἀρχιερέων τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας, ἰδιαίτερά τους τρεῖς παρὰ τῷ Ἁγίω Ἰουστίνω πνευματικοὺς ἀδελφούς του, καὶ νὰ κινήσουν βία, συκοφαντίες, διωγμοὺς καὶ ἐξορίες ἐναντίον του, δὲν θὰ καταφέρουν ὅμως νὰ πλήξουν καὶ νὰ ἀλλάξουν τὴν Ἀλήθεια· «οὐ γὰρ ξίφεσιν ἢ βέλεσιν, οὐδὲ διὰ στρατιωτῶν, ἡ ἀλήθεια καταγγέλλεται, ἀλλὰ πειθοὶ καὶ συμβουλία».
Ἐμεῖς εὐχαριστοῦμε τὸν ἐν Τριάδι Θεόν, τὸν ἐνεργοῦντα καὶ εἰς τὰς ἡμέρας μᾶς ἔνδοξα καὶ θαυμάσια, ὅπως εἶναι ἡ ἀνάδειξη ὁμολογητῶν καὶ Ἁγίων, τοῦ Γέροντος Ἰουστίνου Πόποβιτς καὶ τοῦ πιστοῦ μαθητοῦ καὶ ἀκολούθου τοῦ ἐπισκόπου Ἀρτεμίου. Συμμεριζόμαστε ἀπολύτως τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς ἀγωνίες του· ὡς μέλη τοῦ αὐτοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, συμπάσχουμε στὶς θλίψεις καὶ στὶς δοκιμασίες τοῦ (Ἃ’ Κόρ. 12, 26). Προσευχόμαστε ὁ Κύριος νὰ τὸν τηρήσει ἀκλινῆ καὶ ἀμετακίνητο ὡς στύλο τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Καὶ παρακαλοῦμε ἐν ἀγάπη πολλὴ τὴν πάλαι θαυμαστὴ Ἐκκλησία τῆς Σερβίας, νὰ ἀποδεσμευθεῖ ἀπὸ τὴν ἀγκάλη τῶν ἰσχυρῶν, ποὺ διώκουν καὶ σταυρώνουν στὸ πρόσωπο τοῦ Ἀρτεμίου τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, «ἢν περιεποιήσατο τῷ ἰδίω αἵματι» (Πράξ. 20, 28). Νὰ ἐπαναψηλαφήσουν κανονικῶ τῷ τρόπω τὰ πράγματα καὶ μαζὶ μὲ τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ μόνου κανονικοῦ ἐπισκόπου Ἀρτεμίου στὴν ἐπαρχία του νὰ ἐπαναφέρουν τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἑνότητα, ποὺ τώρα ἔχουν φυγαδευθῆ. Μετὰ ἀπὸ ἕνα ἔτος σταυρικῆς πορείας καὶ ἐν ὄψει τοῦ Πάσχα «συγχωρήσωμεν πάντα τὴ Ἀναστάσει». Ἂς μᾶς δώσουν τὴν χαρὰ νὰ συμπανηγυρίσουμε καὶ νὰ συλλειτουργήσουμε μὲ τὸν ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο καὶ ἄλλους ἐπισκόπους της Σερβικῆς Ἐκκλησίας στὸ ἡρωικὸ καὶ ἁγιοβάδιστο Κοσσυφοπέδιο ψάλλοντες τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη».
Παρακαλοῦμε δὲ καὶ τοὺς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη Ὀρθοδόξους ἐπισκόπους καὶ ἡγουμένους, πρὸς τοὺς ὁποίους μὲ ἐπιστολὴ ἀπευθύνθηκε ὁ ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος, νὰ μὴν ἀδιαφορήσουν, νὰ ἐγκύψουν φιλαδέλφως εἰς τὰ καταγγελόμενα καὶ νὰ συμπαρασταθοῦν εἰς τὸν ἀδίκως διωκόμενο καὶ σταυρούμενο κανονικὸ ἐπίσκοπο Ράσκας, Πριζρένης, Κοσσυφοπεδίου καὶ Μετοχίων κ. Ἀρτέμιο.
Γιὰ τὴν Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν
Ἀρχιμ. Γρηγόριος
Καθηγούμενος Ι. M. Ἁγίας Τριάδος
Ἄνω Γατζέας Βόλου
Γέρων Ἱερομόναχος Εὐστράτιος
Ι. M. Μεγίστης Λαύρας
Ἁγίου Ὅρους
Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνὸς
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου