
Συγκλονιστικὲς λεπτομέρειες ἀπὸ τὴν ζωὴ καὶ τὶς τελευταῖες στιγμὲς τοῦ ἱερομάρτυρος Daniil Sisoev (+19-11-2009)
Μιλάει ὁ φίλος του καὶ στενὸς συνεργάτης π.Iurii Maximov
- Τὸν π. Δανιὴλ τὸν γνώριζα 10 χρόνια ἀπὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1999.
Σ' αὐτὰ τὰ δέκα χρόνια τὸν ἄκουσα πολλὲς φορὲς νὰ λέει ὅτι ἐπιθυμεῖ νὰ πεθάνει σὰν μάρτυρας. Φοβᾶμαι ὅτι αὐτὸ ἀπὸ τὰ χείλη μου ἀκούγεται πολὺ διαφορετικὰ ἀπὸ ὅτι θὰ ἀκουγόταν ἀπὸ τὰ δικά του. Ὅταν μιλοῦσε γι' αὐτό, ἔτσι ἁπλὰ καὶ χαμογελαστά, αἰσθανόμουν τὸ ἴδιο ξάφνιασμα καὶ τὴν ἴδια ἀπορία ποὺ εἶχα ὅταν διάβαζα τὶς ἐπιστολὲς τοῦ Ἄγ. Μάρτυρος Ἰγνατίου, ὅπου ἐξέφραζε τὴν ἐπιθυμία του νὰ ὑποφέρει γιὰ τὸ Χριστό. Καὶ στὴν μία καὶ στὴν ἄλλη περίπτωση δὲν τοὺς πολυκαταλάβαινα.
Θυμᾶμαι ὅτι πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια ταξιδέψαμε στὰ Σκόπια τὴν ἀρχαία πόλη Βίτολα. Ἐκεῖ ἐπισκεφτήκαμε ἕνα ἀρχαῖο ἀμφιθέατρο ὅπου κατὰ τοὺς ρωμαϊκοὺς χρόνους πρὸς τέρψιν τῶν εἰδωλολατρῶν ἔριχναν τοὺς Χριστιανοὺς στὰ θηρία. Πλάγια, διατηροῦνται δύο μικρὰ δωμάτια ὅπου κρατοῦσαν τὰ θηρία πρὶν τ΄ ἀμολήσουν στὴν ἀρένα, ἐνῶ στὸ κέντρο ὑπάρχει ἕνα κελάκι στὸ ὕψος τοῦ ἀνθρώπου ὅπου κρατοῦσαν τοὺς Χριστιανοὺς πρὶν τοὺς ρίξουν στὰ....
θηρία.
θηρία.
Σ' αὐτὸ τὸ ἀμφιθέατρο πέθαναν κάποιοι ἀπὸ τοὺς πρώτους μάρτυρες τῆς ἐκκλησίας. Τότε εἶπα στὸν π. Δανιήλ: «Μπορεῖτε νὰ μπεῖτε ἐκεῖ ποὺ στέκονταν οἱ μάρτυρες πρὶν τοὺς ρίξουν στὰ θηρία». Καὶ μπῆκε σ' αὐτὸ τὸ κελί. Θυμᾶμαι πὼς στεκόταν ἐκεῖ καὶ κοίταζε πρὸς τὸν οὐρανό. Πιθανόν, τὸ ἴδιο ἤρεμα νὰ κοίταξε τὸν δολοφόνο του. Πρέπει ν΄ ἀναγνωρίσω ὅτι πέρασε ἀπὸ τὸ μυαλό μου ἡ σκέψη πὼς πρέπει νὰ φοβήθηκε στὶς τελευταῖες του στιγμές, γι' αὐτὸ ρώτησα τὸν μοναδικὸ αὐτόπτη μάρτυρα τοῦ φόνου: τί ἔκανε ὁ π. Δανιὴλ ὅταν βγῆκε ἀπὸ τὸ Ἅγιο Βῆμα, ὅταν εἶδε τὸν μασκοφόρο μὲ τὸ πιστόλι στὸ χέρι; Μοῦ ἀπάντησε: «πῆγε κατευθείαν ἐπάνω του». Ο ἱερέας Δανιὴλ Σισόεβ γεννήθηκε στὶς 12 Ἰανουαρίου 1974. Σύμφωνα μὲ τὰ λεγόμενά του γιὰ κάθε συμβουλὴ ποὺ τοῦ ἔδιναν οἱ γονεῖς του, ζητοῦσε αἰτιολόγηση ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή. Ἐὰν αὐτὸ γινόταν ἐκπλήρωνε ὅτι τοῦ ζητοῦσαν οἱ γονεῖς τοῦ χωρὶς δεύτερη κουβέντα. Σ' αὐτὸ φαίνεται ὅτι ἀπὸ τότε ἐπιθυμοῦσε παντοῦ καὶ πάντοτε νὰ ἐκπληρώνει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Γνωρίζω πολλοὺς καλοὺς ἱερεῖς στὴ Ρωσία, ἀλλὰ ποτὲ δὲν συνάντησα ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ν' ἀγαπᾶ τόσο πολὺ καὶ μὲ τόση ἀφοσίωση τὸ Θεὸ ὅπως ὁ π. Δανιήλ. Λίγο καιρὸ πρὶν τὸ θάνατό του, παρευρισκόμενος σὲ μία ὁμιλία του, σκεφτόμουν ὅτι μόνο ἕνα πρόσωπο ποὺ ἀγαπάει βαθιὰ μπορεῖ νὰ μιλάει γιὰ τὸ Θεὸ καὶ μόνο γιὰ τὸ Θεὸ δυόμισι ὧρες, καθηλώνοντας τὸ ἀκροατήριο.
Ὁ π. Δανιὴλ τιμοῦσε πολὺ τὸν προστάτη ἅγιό του, τὸν προφήτη Δανιήλ, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἐμπνεύστηκε τὸν ἱεραποστολικό του ζῆλο, ὅπως ὁ ἴδιος ἔλεγε.
Μία φορά, διαβάζοντας τὸ βιβλίο τοῦ προφήτη Δανιὴλ τοῦ τράβηξαν τὴν προσοχὴ τὰ ἀκόλουθα λόγια: «καὶ οἱ συνιέντες ἐκλάμψουσιν ὡς ἡ λαμπρότης τοῦ στερεώματος καὶ ἀπὸ τῶν δικαίων τῶν πολλῶν ὡς οἱ ἀστέρες εἰς τοὺς αἰώνας» (Δᾶν.12:3) Καὶ σκέφτηκα - ἔλεγε - τί ὡραία ἀκούγεται: νὰ λάμψεις σὰν ἕνας ἀστέρας.
Βάπτισε περισσότερους ἀπὸ 80 μουσουλμάνους καὶ ἔφερε στὴν ὀρθόδοξη πίστη περίπου 500 προτεστάντες.
Ὁ π. Δανιὴλ πήγαινε στὶς νεοπροτεσταντικὲς συνάξεις καὶ βασιζόμενος στὴ Βίβλο κήρυττε τὴν ὀρθόδοξη πίστη, συμμετεῖχε σὲ ἀνοικτὲς συζητήσεις μὲ τοὺς νεοειδωλολάτρες, ἀλλὰ πάνω ἀπ' ὅλα ἀπέκτησε τὴ φήμη του ὡς ἱεραπόστολος μεταξὺ τῶν μουσουλμάνων.
Λάμβανε ἀπὸ τοῦ μουσουλμάνους ἀπειλητικὰ τηλέφωνα καὶ γράμματα. Ἐνάμιση χρόνο πρὶν τὴ δολοφονία του ἡ μουσουλμάνα δημοσιογράφος H.Homidulina ζήτησε εἰσαγγελικὴ δίωξη ἐναντίον τοῦ γιὰ ὑποκίνηση θρησκευτικοῦ μίσους πράγμα ποὺ ἡ εἰσαγγελία ἀπέρριψε. Ἀπὸ τότε ὅμως ἄρχισε μία πραγματικὴ καμπάνια δυσφήμησης τοῦ π. Δανιήλ, πράγμα ποὺ οἱ ὀρθόδοξοι δὲ γνωρίζουν ἀφοῦ δὲν εἶναι ἐξοικειωμένοι μὲ τὰ μουσουλμανικὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης. Τρεῖς μόνο μέρες πρὶν τὴ δολοφονία, ὁ π. Δανιὴλ μὲ ἔφερε σπίτι μὲ τὸ αὐτοκίνητο. Γελώντας, θυμόμασταν τὰ περασμένα. Μοῦ ἔλεγε ὅτι ἀπὸ ὅλες τὶς θρησκεῖες ἡ λιγότερο ἐνδιαφέρουσα γι' αὐτὸν ἦταν ἡ μουσουλμανικὴ καὶ δὲν εἶχε σκοπὸ ν' ἀσχοληθεῖ. Θυμηθήκαμε μία συζήτηση ποὺ εἴχαμε παλιά, ὅταν ἤμασταν στὸ Κρουτσιτκι, γιὰ τὸ πόσο εἶχε χαρεῖ ὅταν ἔμαθε ὅτι ἔγραψα ἀπολογητικὰ ἄρθρα ἀπαντώντας στὴ μουσουλμανικὴ κριτική: «Αὐτὸ εἶναι καλό, δὲ θὰ χρειαστεῖ ν' ἀσχοληθῶ ἐγὼ μ' αὐτό.» ὅμως τελικά, κατὰ Θεῖο θέλημα, χρειάστηκε ν' ἀσχοληθεῖ μὲ τοὺς μουσουλμάνους. Ὁ π. Δανιὴλ ἀκολούθησε τὴν ὁδὸ τοῦ Κυρίου καὶ γι' αὐτὸν αὐτὸ ἦταν τὸ πιὸ σημαντικό.
Έγραψε μία σειρὰ βιβλίων ὅπως: "Ἕνας περίπατος στὴν Ὀρθόδοξη ἐκκλησία μὲ ἕνα προτεστάντη'', ὅπου μὲ βάση τὴ βίβλο ἐξηγεῖ τὴ δομὴ τῆς ὀρθόδοξης λατρείας καὶ ''Τὸ χρονικό της ἀρχῆς'' ἢ ''Ποιός εἶναι ὁ Θεὸς καὶ πόσο κράτησε ἡ Δημιουργία'' ὅπου ἐξήγει γιατί οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ δὲν μποροῦν νὰ πιστέψουν στὴ θεωρία τῆς ἐξέλιξης. Τὸ βίβλιο "Γάμος μὲ ἕναν μουσουλμάνο'' ἀναφέρεται στὰ σοβαρὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετωπίζει μία χριστιανὴ ποὺ παντρεύτηκε μ' ἕναν μουσουλμάνο. Ὁ π.Δανιὴλ ἔλαβε χιλιάδες γράμματα ἀπὸ νεαρὲς ποὺ σκεφτόνταν νὰ παντρευτοῦν μὲ μουσουλμάνο ρωτώντας ἐὰν εἶναι πρέπον καὶ ποιὰ εἶναι ἡ γνώμη τῆς ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ρωσίδες ποὺ εἶχαν ἀπαρνηθεῖ τὸ Χριστὸ γιὰ νὰ παντρευτοῦν ἕναν μουσουλμάνο καὶ τώρα ἀντιμετώπιζαν σοβαρὰ προβλήματα. Πολλὲς γυναῖκες μὲ τὴ βοήθειά του μετανόησαν καὶ ἐπέστρεψαν στὴν ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Ἐπίσης ἔγραψε τὰ βιβλία ''Γιατί δὲν εἶσαι ἀκόμη βαπτισμένος'', ὅπου καταρρίπτει τὰ ἐπιχειρήματα αὐτῶν ποὺ δὲν θέλουν νὰ βαπτιστοῦν, καὶ τὸ ''Γιατί πρέπει νὰ πηγαίνουμε στὴν ἐκκλησία'' καὶ ἀναφέρετε στοὺς βαπτισμένους ποὺ δὲν ἐκκλησιάζονται.
Τὸ πιὸ πρόσφατο βιβλίο τοῦ εἶναι τὸ "Ὁδηγίες γιὰ ἀθανάτους ἢ τί νὰ κάνετε ἐὰν ἤδη πεθάνατε''. Σὲ αὐτὸ τὸ βιβλίο ἀναφέρει τὰ ἀκόλουθα: «Σίγουρα ὁ καλύτερος θάνατος γιὰ ἕναν χριστιανὸ εἶναι νὰ πεθάνεις ὡς μάρτυρας γιὰ τὸ Χριστό. Ὅταν σκότωσαν τοὺς τρεῖς μοναχοὺς στὴν Ὀπτινα κάποιοι ἔστελναν συλληπητήρια, ἀλλὰ γιὰ ἕναν χριστιανὸ αὐτὴ εἶναι ἡ πιὸ μεγάλη χαρά. Στὴν πρώτη ἐκκλησία ποτὲ δὲν ἔστελναν συλληπητήρια γιὰ τὸ θάνατο κάποιου ποὺ εἶχαν σκοτώσει. Ὅλες οἱ ἐκκλησίες ἔστελναν ἀμέσως συγχαρητήρια. Συγχαρητήρια γιὰ τὸ ὅτι εἶχαν ἕναν νέο προστάτη στοὺς οὐρανούς! Ὁ μαρτυρικὸς θάνατος ξεπλένει ὅλες τὶς ἁμαρτίες, ἐκτὸς ἀπὸ τῆς αἵρεση καὶ τὸ σχίσμα»
Λίγες μέρες μετὰ τὴν κηδεία μου τηλεφώνησε ἕνας φίλος ἱερέας καὶ μοῦ εἶπε πόσο τὸν εἶχαν ἐντυπωσιάσει οἱ φωτογραφίες ποὺ δείχνουν τὸν π.Δανιὴλ μόνο τοῦ νὰ μιλάει σ'ἕνα ἀκροατήριο γεμάτο μουσουλμάνους καὶ μὲ χαρὰ νὰ μιλάει γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ γιὰ τὸ ὅτι τὸ Ἰσλὰμ ποὺ ἀπορρίπτει τὸ Χριστὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι μία ἀληθινὴ θρησκεία. «Δὲ μπορῶ νὰ κατανοήσω-μου εἶπε ὁ συνομιλητής μου-τί ψυχὴ πρέπει νὰ ἔχεις γιὰ νὰ σταθεῖς ἀνάμεσά τους νὰ μιλήσεις». Κάποιοι χριστιανοὶ δὲν ἦταν εὐχαριστημένοι ποὺ συμμετεῖχε σ' αὐτὲς τὶς συναντήσεις, ὅμως ἡ πρόσκληση καὶ ἡ πρωτοβουλία ἀνῆκε στοὺς μουσουλμάνους καὶ πῶς μποροῦσε ἔναε μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ ν'ἀρνηθεῖ νὰ μιλήσει γιὰ τὴν ἐλπίδα;. Ἡ ἄρνησή του νὰ συμμετάσχει θὰ ἦταν ἕνα ἐπιχείρημα ὑπὲρ τοῦ ἰσλαμισμοῦ.
Ἀργότερα, ὁ π.Δανιήλ μου εἶπε ὅτι μετὰ ἀπὸ τὴν πρώτη δημόσια ἀντιπαράθεση μὲ τοὺς μουσουλμάνους, ἦταν σίγουρος ὅτι θὰ τὸν σκοτώσουν καὶ αἰσθανόνταν μία ἀνυσυχία.Τὴν νύχτα ἐκείνη εἶδε ἕνα ὄνειρο. Εἶδε ὅτι στεκόνταν ὄρθιος μπροστὰ σ' ἕναν πλακόστρωτο λαβύρινθο. Κάποια στιγμὴ φτάνει στὸ κέντρο τοῦ λαβυρίνθου ὅπου βρισκόνταν ἕνα ἀλτάριο καὶ πάνω του ἦταν τοποθετημένη μία θυσία ἡ ὁποία εἶχε πρόσφατα βασανιστεῖ καὶ δολοφονηθεῖ. Τότε κατάλαβε ὅτι βρίσκεται στὸ ἀλτάριο τοῦ σατανᾶ καὶ ὅτι αὐτὴ ἡ θυσία προσφέρθηκε σ'αὐτόν. Ὁ π.Δανιὴλ γεμάτος ὀργὴ γκρέμισε τὸ ἀλτάριο μὲ μία κλωτσιά. Τότε ἐμφανίστηκε ὁ σατανᾶς μὲ τὴν μορφὴ ἑνὸς τζόκερ,ὅπως τὸν βλέπουμε στὰ τραπουλόχαρτα. Μὲ ἀπύθμενο μίσος στὰ μάτια κατευθύνθηκε πρὸς τὸν π.Δανιήλ. Ὁ ἱερέας ἄρχισε νὰ προσεύχεται λέγοντας: «Θεοτόκε Παρθένε προστάτεψε μέ, Ἄγ.Νικόλαε βοήθησε μέ!» Τότε μπροστὰ στὸν πατέρα Δανιὴλ σὰν νὰ ὑψώθηκε ἕνα ἀόρατο τεῖχος καὶ ὁ σατανᾶς ὅσο καὶ νὰ ἐπιτεθόνταν προσέκρουε σ' αὐτὸ τὸ τοῖχος. Βλέποντας τὸ αὐτὸ ὁ π.Δανιὴλ ἔκανε μερικὲς σκέψεις ματαιοδοξίας καὶ ὑπερηφάνειας.Τὴ στιγμὴ ἐκείνη ὁ σατανᾶς κατάφερε νὰ νὰ περάσει τὸ ἀόρατο τοῖχος καὶ νὰ τὸν πιάσει ἀπὸ τὸν λαιμό. Ὁ π. Δανιὴλ προσευχήθηκε: «Ὑπεραγία Θεοτόκε συγχώρεσε μέ, ἁμάρτησα,γλύτωσε μὲ ἀπ'αὐτόν!» Τότε ὁ σατανᾶς ἐξαφανίστηκε λέγοντας στὸν π.Δανιήλ: «Οὔτε θὰ νικήσεις, οὔτε θὰ χάσεις»
Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ἐκείνη σταμάτησα νὰ φοβᾶμαι τοὺς μουσουλμάνους καὶ τὶς ἀπειλές τους, ἐπειδὴ βλέποντας τὴν ἀδυναμία τοῦ σατανᾶ μπροστὰ στὸ Θεό, καμιὰ ἀνθρώπινη κακία, ἡ ὁποία εἶναι κατώτερη ἀπὸ τὴν κακία τοῦ σατανᾶ, δὲν μοῦ ἔκανε πιὰ ἐντύπωση.
Ἤμουν μεταξὺ τῶν ἀκροατῶν τῆς δεύτερης δημόσιας ἀντιπαράθεσεις μὲ τοὺς μουσουλμάνους καὶ πιστεύω ὅτι πῆγε καλὰ (ἴσως θὰ μποροῦσε καὶ καλύτερα). Πάντως στὸ τέλος ἕνας ἀπὸ τοὺς μουσουλμάνους ὀργανωτὲς τῆς συζήτησης ἔγινε ὀρθόδοξος.
Μὲ πολὺ μεγάλη ἐπιτυχία κύρηξε καὶ μεταξὺ τῶν προτεσταντῶν. Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ μητροπολίτου Βλαδιμήρου πῆγε στὸ Κιργιστᾶν καὶ κύρηξε σὲ συνάξεις προτεσταντῶν μὲ μεγάλη ἐπιτυχία,ἀφοῦ κάποιοι ἀπὸ τὰ μέλη τῶν τοπικῶν αἱρέσεων, ἀκόμη καὶ μερικοὶ πάστορες ἔγιναν ὀρθόδοξοι. Τόση ἦταν ἡ ἐπιτυχία του ποὺ ἡ ἡγεσία τῶν τοπικῶν αἱρέσεων ἀπαγόρευσε τὶς συνάξεις ὅσον καιρὸ θὰ βρισκόνταν ἐκεῖ ὁ π.Δανιήλ, προσπάθωντας ἔτσι νὰ τὸν ἐμποδίσουν ἀπὸ τὸ νὰ τοὺς μιλήσει ὁ π.Δανιήλ.

Κι ὅμως τίποτα ἀπ' ὅλα αὐτὰ δὲν τὸν ἐπηρέαζαν στὴν ποιμαντική του δραστηριότητα.Τὸ 2001 χειροτονήθηκε ἱερέας καὶ τὸ 2006 ἔχτισε στὴ νότια Μόσχα ἕναν ναὸ πρὸς τιμὴν τοῦ Ἄγ. Ἀποστόλου Θωμά. Στὰ σχέδιά του ἦταν νὰ χτίσει ἕναν μεγάλο ναὸ πρὸς τιμὴν τοῦ Προφήτου Δανιήλ.
Ἕνας φίλος μου,ὁ ὁποῖος τὸν βοηθοῦσε στὸ Ἅγιο Βῆμα μου ἐξομολογήθηκε λίγο καιρὸ πρὶν ἀπὸ τὸ θάνατό του, ὅτι ἀναρωτιόνταν μὲ ἐκπλήξη πῶς ὁ πατὴρ ἔδινε ὅλο του τὸ εἶναι στοὺς ἄλλους-κυρίως στοὺς ἐνορίτες τοῦ-χωρὶς ἔλεος γιὰ τὸν ἑαυτό του.
Πραγματικά, ποτὲ δὲν παραπονιόνταν. Θυμᾶμαι μία φορὰ ποὺ εἶχε σπάσει τὸ πόδι του καὶ δὲν εἶχε καταφέρει νὰ βρεῖ ἀντικαταστάτη πῆγε νὰ λειτουργήσει χωρὶς νὰ ὑπολογίζει τοὺς πόνους. Ὅλοι οἱ ἐνορίτες τοῦ τὸν θυμοῦνται ὡς ἕναν ἄνθρωπο εὔθυμο καὶ γεμάτο ζωή, λίγοι ὅμως ξέρουν ὅτι ὑπέφερε ἀπὸ δυνατοὺς πονοκεφάλους, χωρὶς ὅμως ποτὲ νὰ παραπονεῖται.
Ποτὲ τοῦ δὲν ἐπέβαλε τὴ γνώμη τοῦ δικτατορικὰ καὶ πάντα ἄκουγε τὴν ἀντίθετη γνώμη. Συχνὰ καλοῦσε ἐμένα καὶ μερικοὺς ἄλλους συνεργάτες νὰ συζητήσουμε. Ἐὰν καταλάβαινε ὅτι ἔχει κάνει λάθος ὑποχωροῦσε. Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος τίμιος καὶ ἤξερες ἀπὸ πρὶν ὅτι ἐὰν θὰ τοῦ ζητήσεις μία βοήθεια θὰ στὴ δώσει. Γιὰ μένα ἦταν ἕνας ἱερέας-παράδειγμα. Ὅτι ἔκανε τὸ ἔκανε γιὰ τὸ Χριστό.
Ἐπίσης θυμᾶμαι τὰ ταξίδια μας καὶ κυρίως τὸ τελευταῖο στὴ Σερβία ἀπ' ὅπου γυρίσαμε μία ἑβδομάδα πρὶν ἀπὸ τὴ δολοφονία του. Κατὰ τὴ διάρκεια αὐτοῦ του ταξιδιοῦ μου ὁμολόγησε ὅτι ὅταν ἀντιμετωπίζει δυσκολίες καὶ οἱ περιστάσεις τῆς ζωῆς γίνονται πιεστικές, αἰσθάνεται πάντοτε ὅτι βρίσκεται μέσα σ' ἕνα τεράστιο χέρι τὸν ὁποῖο τὸν ὁδηγεῖ.
Ἡ τελευταία μέρα τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ ξεκίνησε μὲ τὴ Θεία Λειτουργία. Τὴν ἴδια μέρα βάπτισε ἕνα παιδὶ καὶ ἔφερε στὴν ἀγκαλιὰ τῆς ἐκκλησίας ἔνεν νέο τὸν ὁποῖο γλύτωσε ἀπὸ τὸν ἀποκρυφισμό. Λίγες ὧρες πιὸ ἀργὰ ἄρχισε-ὡς συνήθως-τὶς ὁμιλίες του μὲ βάση τὴν Ἄγ.Γραφὴ καὶ ἔμεινε ἕως ἀργὰ στὸν ναὸ συζητώντας μὲ τοὺς ἐνορίτες διάφορα προβλήματα. Ὅταν πιὰ ἔμεινε μόνος στὸν ναὸ πῆγε στὸ Ἄγ.Βῆμα γιὰ νὰ προσευχηθεῖ. Ἐκείνη τὴ στιγμὴ μπῆκε στὸ ναὸ ὁ δολοφόνος ὁ ὁποῖος ἄρχισε νὰ πυροβολεῖ καὶ νὰ φωνάζει:' 'Πού εἶναι ὁ Sisoev'';. Ὁ π.Δανιὴλ βγῆκε ἀπὸ τὸ Ἄγ.Βῆμα μὲ θάρρος καὶ κατευθύνθηκε πρὸς τὸ δολοφόνο λαμβάνοντας ἔτσι μαρτυρικὸ θάνατο.
Τὸν θυμᾶμαι πολλὲς φορὲς νὰ λέει ὅτι οἱ εὐαγγελικὲς περικοπὲς τῆς ἡμέρας δὲν εἶναι τυχαῖες καὶ συνήθως εἶναι συμπίπτουν μὲ κάποιες καταστάσεις. Τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου του ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ εἶχε δαιβαστει περιεῖχε τὰ ἀκόλουθα λόγια του Κυρίου: «καὶ μὴ φοβηθεῖτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα,τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι (...) πᾶς οὒν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω καγῶ ἐν αὐτῶ ἔμπροσθέν του πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»
Πηγὴ-Serbskie besedi:poslednee interviu otta Daniila
Ἐπιμέλεια -Μετάφραση -www.proskynitis.blogspot.com
http://proskynitis.blogspot.com/2010/11/daniil-sisoev-19-11-2009.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου