Πατηρ Παϊσιος:Ἢ ἀνησυχία τῶν νέων γιὰ τὴν ἀποκατάστασή τους.

Γέροντα, ἢ ἀνησυχία ἑνὸς νέου γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τοῦ ὀφεί¬λεται σὲ ἀπιστία;

Ὄχι πάντοτε. Συχνὰ οἱ νέοι ποῦ ἐνδιαφέρονται πῶς νὰ τακτο¬ποιηθοῦν καλύτερα, ἀλλὰ καὶ νὰ βρίσκονται κοντὰ στὸν Θεό, ἀνησυχοῦν ἴα τὴν ἀποκατάστασή τους. Αὐτὸ φανερώνει ὑγεία. Τὸ νὰ μὴ σκέ¬φτεται ἕνας νέος καὶ νὰ μὴν ἀνήσυχη γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τοῦ φα¬νερώνει ἀδιάφορο ἄνθρωπο, καὶ ἑπόμενο εἶναι ὃ ἀδιάφορος νὰ εἶναι αἳ ἀνεπρόκοπος. Μόνο χρειάζεται νὰ προσέξουν αὐτὴ ἢ ἀνησυχία νὰ μὴν ξεπερνάει τὰ ὅρια, γιατί ὃ διάβολος προσπαθεῖ νὰ τὴν διαστρέψει, νὰ τὴν κάνη ἀγωνία καὶ νὰ κρατᾶ τὸν νοῦ τους σὲ διαρκῆ σύγχυση.

Οἱ νέοι πρέπει νὰ ἐμπιστεύονται τὸν ἑαυτό τους στὸν Θεό, γιὰ νὰ εἰρηνεύουν. Γιατί ὃ Καλὸς Θεὸς σὰν στοργικὸς Πατέρας ἐνεργεῖ ἐκεῖ ὅπου ἐμεῖς ἀνθρωπίνως δὲν μποροῦμε νὰ ἐνεργήσουμε. Δὲν χρειάζεται νὰ βιάζονται καὶ νὰ παίρνουν ἀνώριμες ἀποφάσεις γιὰ τὴν ζωὴ ποῦ θὰ ἀκολουθήσουν... Νὰ φροντίσουν πρῶτα νὰ πάρουν τὸ πτυχίο τους, ὑστέρα γιὰ τὴν δουλειὰ τοὺς - τὰ ἀγόρια νὰ τελειώσουν καὶ τὸ στρατιωτικὸ - καὶ στὴν συνέχεια, ὥριμα πλέον καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἢ νὰ κάνουν μία καλὴ οἰκογένεια, ἂν ἔχουν ἀποφασίσει τὴν ἔγγαμη ζωή, ἢ νὰ πᾶνε στὸ Μοναστήρι ποῦ θὰ διαλέξουν, ἂν ἔχουν ἀποφασίσει τὸν Μοναχισμό...