Πῶς μᾶς βλέπουν στὴν πραγματικότητα οἱ Παπικοὶ

Πῶς μᾶς βλέπουν στὴν πραγματικότητα οἱ Παπικοὶ

Στοὺς διαλόγους μὲ τοὺς Παπικοὺς συναντοῦμε διάφορες περίεργες, μελιστάλαχτες ὁρολογίες γιὰ τὶς σχέσεις Ὀρθοδόξων- Ρωμαιοκαθολικῶν. Θὰ ἔλεγε κάποιος πὼς ἂν μὴ τί ἄλλο διαφαίνεται κάποια καλὴ διάθεση γιὰ προσέγγιση. Πράγματι μέσα στὸν χῶρο μᾶς συναντοῦμε θεολόγους καὶ κληρικοὺς (ἀκόμη καὶ Ἐπισκόπους) ποὺ ὑποστηρίζουν σθεναρὰ τὶς ὁρολογίες τῶν διαλόγων, ὄχι ἁπλῶς ὡς ἐκφράσεις ἀβρότητος καὶ καλῆς θελήσεως (κατὰ τὴν ἄποψη ὁρισμένων), ἀλλὰ ὡς πραγματικὲς (π.χ. ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία ἔχει Χάρη,  οἱ Ἐπίσκοποι τῶν Καθολικῶν ἔχουν ἀποστολικὴ διαδοχὴ κλπ.). Μάλιστα ἀγωνίζονται νὰ στηρίξουν αὐτὲς τὶς θέσεις θεολογικῶς… 

Ἀλλὰ ἂς ἀφήσουμε τὰ δικά μας καὶ ἂς πάρουμε μία γεύση γιὰ τὸ πῶς μᾶς βλέπει ἡ ἄλλη μεριά. Τί ἄποψη ἔχουν οἱ Παπικοὶ γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους; Πράγματι μᾶς θεωροῦν ὡς «ἀδελφὴ Ἐκκλησία» ἢ ὡς ἔχοντες τὴν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Μία καλὴ ἀπάντηση μᾶς δίνει τὸ δημοσίευμα ποὺ μεταφράσαμε ἀπὸ τὰ Γερμανικά.

Σὲ μία Παπικὴ ἰστοσελίδα δημοσιεύθηκε ἡ εἴδηση τῆς μεταστροφῆς ἑνὸς παπικοῦ μοναχοῦ- ἀσκητοῦ, διεθνοῦς φήμης θεολόγου καὶ συγγραφέως τοῦ π. Γαβριὴλ Μποῦνγκε. Ἀπὸ τὰ ὅσα γράφονται γιὰ τὸ γεγονὸς μποροῦμε νὰ καταλάβουμε τὴ γνώμη τους γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία. Ἡ μεταστροφὴ τοῦ μοναχοῦ ἀναγράφεται ἀρκετὲς φορὲς ὡς «πτώση» ἐνῶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας- στὴν ὁποία ἐντάχθηκε- ἀναφέρεται ὡς «Ρῶσοι σχισματικοί». Ἂς γνωρίσουν (ὅσοι αἰθεροβατοῦν) καὶ ἂς προσγειωθοῦν…

Ἐκ τῆς ἱερᾶς μονῆς

(Ἀκολουθεῖ τὸ κείμενο ποὺ μεταφράσαμε) ἀπὸ τὴν Παπικὴ ἰστοσελίδα: http://www.kreuz.net/article.11845.html)

Ξέπεσε στοὺς Ρώσους σχισματικοὺς

Ἀρχικὰ ἦταν Βενεδικτίνος. Μετὰ ἔζησε γιὰ εἴκοσι χρόνια σὰν ἐρημίτης στὸ Τιτσίνο (Ticino, ἑλβετικὸ καντόνι). Τώρα ἔχει ἐγκαταλείψει τὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Ἄγ. Πέτρου.

(kreuz.net) Ὁ γνωστὸς Βενεδικτίνος, ἐρημίτης καὶ πνευματικὸς συγγραφέας, πατέρας Γκαμπριὲλ Μποῦνγκε, ξέπεσε στοὺς Ρώσους σχισματικούς.

Αὐτὸ ἀνέφερε τὸ WEBLOG ‘pravoslavie.ru’.

Ὁ Μποῦνγκε σπούδασε ἀρχικὰ στὸ Πανεπιστήμιο «Rheinischen Friedrich-Wilhelms-Universitat» στὴ Βόννη. Ἀπὸ ἐκεῖ πῆρε τὸ διδακτορικό του μὲ μία ἐργασία πάνω στὸ βιβλίο Β’ Μακκαβαίων.

Ἔπειτα μπῆκε στὴ μονὴ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Τάγματος τῶν Βενεδικτίνων Σεβετὸν στὸ ....
Βέλγιο, ποὺ ἀκολουθεῖ διπλὸ τυπικό.

Ἐκεῖ ἀνῆκε γιὰ εἴκοσι χρόνια στὸ Βυζαντινὸ-σλαβικὸ τελετουργικὸ τυπικό.

Μὲ τὴν συγκατάθεση τῶν πρεσβυτέρων τοῦ ἔζησε ἀπὸ τὸ 1980 ὡς ἐρημίτης στὴν περιοχὴ τῆς κοινότητας Καπριάσκα κοντὰ στὸ Λουγκάνο στὸ καντόνι Τιτσίνο στὸν ἑλβετικὸ νότο.

Τὸ κελὶ τοῦ τὸ ὀνόμασε „Eremo Santa Croce“. Ἐκεῖ τελοῦσε ἀρχικὰ λειτουργίες σύμφωνα μὲ τὸ ἀμβροσιανὸ τυπικό.

Μόλις πρὶν ἀπὸ ἕνα χρόνο υἱοθέτησε τὸ βυζαντινὸ τυπικό.

Σὰν ἐρημίτης καὶ μέχρι τὴν πτώση τοῦ ὑπαγόταν στὸ παλαιοφιλελεύθερο βενεδικτίνικο μοναστήρι τῶν ἐρημιτῶν (Einsiedeln) στὴν κεντρικὴ Ἐλβετία.

Σύμφωνα μὲ δηλώσεις τοῦ πατρὸς Ἀντωνίου Λάμπρεχτς τοῦ Σεβετὸν – ποὺ ἐξέφρασε ἄποψη ἀναγνώστη γιὰ τὸ ἰστολόγιο ‘eirenikon.wordpress.com’ – ὁ Μποῦνγκε τὰ τελευταία πενήντα χρόνια ἦταν καὶ στὴ ζωὴ καὶ στὴν πίστη ἕνας Ὀρθόδοξος.

Σὰν πνευματικὸς συγγραφέας ὁ Μποῦνγκε ἦταν διεθνῶς γνωστός.

Δημοσίευσε βιβλία καὶ ἀναρίθμητα ἄρθρα σὲ ἐπιστημονικὰ περιοδικά.

Ἡ ἐπίσημη ἀποστασία του ἀπὸ τὴν ἐκκλησία συνέβη στὶς 27 Αὐγούστου – τὴν παραμονὴ τῆς Κοίμησης τῆς Θεοτόκου, ποὺ γιορτάζουν οἱ Ὀρθόδοξοι στὶς 28 Αὐγούστου -  κατὰ τὴ διάρκεια μίας ἀγρυπνίας στὴν ἐκκλησία τῆς εἰκόνας τῆς Θεοτόκου «πάντων θλιβομένων ἡ χαρὰ» στὴ Μόσχα.

Ὁ ναὸς βρίσκεται στὴν ὁδὸ Μπολσσάγια Ὄρντινκα.

Κατὰ τὴν ἀποστασία ἦταν παρὼν ὁ ἐπικεφαλῆς τοῦ Τμήματος Ἐξωτερικῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχέσεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολὰμσκ Ἰλαρίωνας καὶ ὁ Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ (76), ἕνας πρώην ἀγγλικανός.  

Ὁ Μποῦνγκε ἀνήκει τώρα στοὺς Ρώσους σχισματικούς.

Ὁ Μητροπολίτης Ἰλαρίων τοῦ εἶπε: «Ἤσασταν Ρωμαιοκαθολικός, ἀλλὰ μέσα στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς σᾶς Ὀρθόδοξος. Σήμερα πρὶν τὴν ἀγρυπνία γίνατε Ὀρθόδοξος, πράγμα τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ τὴ φυσικὴ συνέπεια μίας μακρᾶς πνευματικῆς πορείας».

Ὁ Ἰλαρίων συνεχάρη τὸν Μποῦνγκε γιὰ τὴν πτώση του καὶ τοῦ δώρισε μία εἰκόνα τῆς Θεοτόκου «πάντων τῶν θλιβομένων ἡ χαρά».

***********

Ἀπό:Ι.Μ.Παντοκράτορος