Ἐκδημία τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη

ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΠΡΩΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΕΠΤΩΧΕΥΣΕΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΟΣ

1. Ὁ ἀνεπανάληπτος θρυλικὸς γέρων Αὐγουστίνος Καντιώτης, ἀπὸ τὴν πρωίαν τῆς 28ης Αὐγούστου 2010 ἀνήκει εἰς τὴν θριαμβεύουσαν Ἐκκλησίαν.

2. Ἐν συντομία κατωτέρω ἀναφέρομεν, ὑπὸ μορφὴν τηλεγραφημάτων, μερικὲς πτυχὲς τῆς προσωπικότητος καὶ τῶν ἐνεργειῶν τοῦ μεγίστου ἐθνικοῦ καὶ θρησκευτικοῦ Ἕλληνος τῆς τελευταίας ἐκατονταετίας.

3. Παραθεωρῶν τὰ ὠργανωμένα συμφέροντα, τὶς καταχθόνιες σκοτεινὲς δυνάμεις, τὶς παραταξιακὲς ὀργανώσεις «ἀετονύχηδων»,«πατριαρχῶν» τῆς διαπλοκῆς καὶ ἀνωμάλων, ὁ πατὴρ Αὐγουστίνος ἐφήρμοζε μὲ ἀκρίβειαν τὸ τοῦ Θεανθρώπου:«...ἐγὼ παρρησία ἐλάλησα τῷ κόσμω• ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγὴ καὶ ἐν τῷ ἱερῶ, ὅπου πάντοτε οἲ Ἰουδαῖοι συνέρχονται, καὶ ἐν κρυπτῶ ἐλάλησα οὐδὲν» (Ἰωάν. 18, 20).

4. Μὴ φοβούμενος οὔτε βασιλεῖες, οὔτε δικτατορίες, οὔτε τοὺς λίαν ἐπικινδύνους εἰς τὰ παρασκήνια δρώντας «κοινοβουλευτικῶν καθεστώτων», οὔτε καὶ αὐτοὺς τοὺς Βουλγάρους ἢ Γερμανοὺς κατακτητές, γνωρίζων ὅτι διατρέχει μέγιστον κίνδυνον ὄχι μόνον ἡ φήμη τοῦ ἀλλὰ καὶ ἡ ἴδια ἡ ζωή του, δὲν ἐπτοεῖτο. Δὲν ἐχρησιμοποίει τὴν ξυλίνην γλώσσαν τῆς διπλωματίας καὶ τῆς πολιτικῆς, ἀλλά, μιμούμενος τὸν ἅγιον Ἰωάννην τόν Πρόδρομον, τὸν ἱερὸν Χρυσόστομον καὶ ἄλλους θαρραλέους μάρτυρες καὶ ἁγίους της...Πίστεώς μας, ἐχρησιμοποίει πάντοτε τὴν γλώσσαν τῆς ἀληθείας, ἔλεγε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομα τῶν καὶ ποτὲ δὲν εἶπε ψέματα εἰς τὰ πνευματικά του παιδιὰ καὶ τὸν ἀπὸ τοὺς πάντας καταπροδομένον ἑλληνικὸν λαόν.

5. Εἰς τὸν ἀνεπανάληπτον θρυλικὸν γέροντα Αὐγουστίνον εἶχε ἐφαρμογὴν τὸ Παύλειον:«...κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις ληστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημία, κινδύνοις ἐν θαλάσση, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις• ἐν κόπω καὶ μόχθω, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῶ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι• χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασίς μου ἡ καθ’ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. τὶς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τὶς σκανδαλίζεται καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι (θλίβομαι, καίομαι);» (Β΄Κόρ. 11, 26-29). Εἰς τὸν Αὐγουστίνον εὔρισκεν ἐπίσης ἐφαρμογὴν τό: «...μᾶλλον ἐλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῶ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν...» (Ἑβρ 11, 25).

6. Ὁ πατὴρ Αὐγουστίνος δὲν ἦτο «καλοπερασάκιας», ὅπως, δυστυχῶς, οἱ περισσότεροι τῶν σημερινῶν Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ἠγωνίζετο νὰ διδάσκη διὰ τοῦ παραδείγματος τῆς ζωῆς του. Ἔζησε τὰ περισσότερα ἔτη τῆς ζωῆς του, πρὶν γίνη Μητροπολίτης Φλωρίνης, ἀσκητικώτατα εἰς τὸ γεμάτον ὑγρασία, ἀνήλιον, ἄνευ παραθύρων ὑπόγειον τῆς ὁδοῦ Χριστοκοπίδου 12 εἰς τὴν συνοικία τοῦ Ψυρῆ τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἀλλαχοῦ. Ἐνήστευεν αὐστηρότατα καὶ ἠργάζετο ἀπὸ 5ης πρωινῆς μέχρι καὶ τὰς μεταμεσονυκτίους ὥρας ἀκαμάτως, σκεπτόμενος διὰ τὴν καλυτέραν λειτουργίαν τῶν πολλῶν ὑπ’αὐτοῦ δημιουργηθέντων φιλανθρωπικῶν ἱδρυμάτων, ὡς π.χ. Ὀρφανοτροφείων, Γηροκομείων, Οἰκοτροφείων, καθὼς καὶ διὰ τὴν παροχὴν βοηθείας εἰς πολυτέκνους οἰκογενείας καὶ ἐν γένει δεινοπαθοῦντας συναθρώπους μας.

7. Ἐκπολίτισε μέχρι καὶ ἀθιγγάνους καὶ τοὺς μετέτρεψεν εἰς πρότυπα τάξεως, πειθαρχίας καὶ καθαριότητος.

Διέθετε τὰ πάντα, ἀκόμη καὶ τὸν μισθόν του πρὸς τοῦτο.

8. Ἐμελέτα συνεχῶς τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ τοὺς Πατέρας διὰ νὰ συντάσση δεκάδες χιλιάδες συγκλονιστικῶν ὁμιλιῶν καὶ ἄρθρων καὶ νὰ γράψη 100 περίπου σπουδαία βιβλία.

9. Δὲν παρεσύρετο εἰς σατανικὲς ψευδαισθήσεις, ὅτι μὲ χαϊδευτικὰ κηρύγματα, ἄρθρα καὶ σαγηνευτικὲς φλογέρες θὰ ἐξευμένιζε τοὺς αἰμοδιψεῖς λύκους, ἀλλὰ πάντοτε ἤρπαζε τὶς σφενδόνες καὶ ἠγωνίζετο παντοιοτρόπως, διὰ νὰ κατατροπώνη τοὺς βαρεῖς λύκους...

10. Θὰ ἠμποροῦσε κανεὶς νὰ ἰσχυρισθῆ, χωρὶς ὑπερβολήν, ὅτι κανεὶς ἄλλος κληρικὸς δὲν ὑπέστη τόσον ἄδικον ἐξευτελισμὸν καὶ διασυρμὸν καὶ τόσους κατατρεγμούς. Τὸ «Τάγμα Φωστίνη», ἡ μεγάλη αὐτήπληγή της Ἐκκλησίας, ἔφθασε μέχρι τοῦ σημείου νὰ διασύρη τὸν πατέρα Αὐγουστίνον μὲ τὴν συκοφαντίαν, ὅτι οἱ γονεῖς τοῦ ἤσαν συφιλιδικοί ! ...

11. Ὅμως ὁ Θεὸς διέψευσεν ὅλους τους ἐπαισχύντους διῶκτες καὶ διαβολεῖς τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου, ποῦ προέρχονταν ἀπὸ τὴν πολιτικήν, γενικώτερα τὴν κοσμικήν, ἀλλὰ καὶ τὴν θρησκευτικὴν ἡγεσίαν. Ὅλοι οἱ διῶκτες τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου ἀπέρχονται ἀπ’αὐτὸν τὸν κόσμον κακοὶ κακῶς, ἐνῶ τὸν ἀσκητήν, γεναῖον στρατιώτην καὶ ἀνιδιοτελῆ ἀγωνιστὴν τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας, τὸν θρυλικὸν Αὐγουστίνον τὸν ἠξίωσεν ὁ δίκαιος Θεὸς νὰ γίνη ὑπεραιωνόβιος καὶ νὰ ἀπέλθη πλήρης ἡμερῶν ἐν ἠρεμία τὴν 28ην Αὐγούστου 2010.

12. Πολλοὶ οἱ σατανικοὶ καὶ ἀπερίγραπτοι κατατρεγμοὶ τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου ἀπὸ τὶς διάφορες πολιτικὲς καὶ θρησκευτικὲς ἡγεσίες. Καὶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς κατατρεγμοὺς ὁ πατὴρ Αὐγουστίνος ἀντιμετώπισε μὲ ἀκακία μικροῦ παιδιοῦ-ἦτο πλήρως ἀμνησίκακος. Εἰς αὐτὸν βρῆκε ἐφαρμογὴ καὶ τοῦτο τὸ Παύλειον: «δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἠμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγεννήθημεν τῷ κόσμω, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. ἠμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ• ἠμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί• ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἠμεῖς δὲ ἄτιμοι. ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύωμεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι τοῖς ἰδίοις χερσί• λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν• ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγεννήθημεν, πάντων περιψημα ἕως ἄρτι» (Ἃ΄Κόρ. 4, 9-13).

13. Ὁ πατὴρ Αὐγουστίνος συνεχῶς ἀγωνιζόταν διὰ τὴν ἠθικὴν κάθαρσιν τῆς κοινωνίας, ἰδίως τῆς Ἐκκλησίας, καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν. Οἱ δὲ συνεχεῖς καὶ συστηματικοὶ ἀγῶνες τοῦ συνένωναν ἐναντίον του ὅλους τους πονηροὺς καὶ γόητες, «ἀετονύχηδες» καὶ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς, οἱ ὁποῖοι ἀδιακόπτως ἐμηχανεύοντο τρόπους ἐξοντώσεώς του. ἈλλάοδικαιοςΘεοςερρυετο (ἔσωζε) τόναγιοναυτονκληρικοναποταβελητουΠονηρου.

14. Ὁ πατὴρ Αὐγουστίνος ἐπιστευεν ἀπολύτως εἰς τὸν Χριστὸν καὶ ὄχι εἰς τὸν χρυσόν. Καὶ ἔζη διὰ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν.

15. Ὁ πατὴρ Αὐγουστίνος οὐδέποτε ἀγάπησεν κοσμικὴν δόξαν καὶ κοσμικὲς τιμές, ἀλλ’ ἐπεδίωκε τὸ οὐράνιον στεφάνι, συμφώνως πάλιν πρὸς τὸ Παύλειον: «τὸν ἀγώνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα• λοιπὸν ἀποκειταὶ μοὶ ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὂν ἀνταποδώσει μοὶ ὁ Κύριος ἐν ἐκείνη τὴ ἡμέρα, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πάσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ» (Β΄Τίμ. 4, 7-8).

16. Παρ’ ὅλον ὅτι ὁ πατὴρ Αὐγουστίνος δὲν ἐπεδίωκε δόξες καὶ τιμὲς εἰς αὐτὸν τὸν κόσμον, ἠμεῖς ἐθεωρήσαμε καθῆκον μας νὰ τὸν τιμήσωμε τὴν 23ην Ἰανουαρίου 2008 κατὰ μίαν πολιτιστικήν μας ἐκδήλωσιν. Ἀναλυτικῶς περὶ τούτου ἀναφέρομεν εἰς τοὺς σχετικοὺς λόγους βραβεύσεων ἡρώων καρτερίας, ἀρετῆς, εὐπρεπείας καὶ εὐποιΐας, διὰ νὰ δημιουργῶνται πρότυπα διὰ τὰς ἐπερχομένας γενεᾶς καὶ νὰ μὴ βασιλεύουν καὶ ἐπιπλέουν μόνον οἱ φαῦλοι καὶ ἀνάξιοι καθὼς καὶ εἰς τοὺς εἰδικοὺς λόγους βραβεύσεώς του. Σχετικῶς ἐδημοσιεύσαμεν εἰς τὴν «ΦωτεινήΓραμμη», τεῦχος 37, Ὀκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2009, σέλ. 118-126 καὶ ἀναρτήθηκαν καὶ εἰς τὴν ἰστοσελίδα μας
www.fotgrammi.gr ὑπὸ τὸν τίτλον Πνευματικὲς Δραστηριότητες - Τιμητικὲς Διακρίσεις.

17. Ἡ σχετικὴ ἀναμνηστικὴ πλακέτα ἀναφέρει:

Ο ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
«Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
ΚΑΙ
ΤΟ «ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ»

ΑΠΟΝΕΜΟΥΝ
ΜΕΤΑ ΒΑΘΥΤΑΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΕΝΕΚΕΝ

ΤΙΜΗΤΙΚΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΝ

ΕΙΣ ΤΟΝ
ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΝ ΙΔΑΝΙΚΟΝ ΕΡΓΑΤΗΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ
ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΝ
ΔΙΑ
ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΥΤΟΥ ΕΡΓΟΝ
ΚΑΙ
ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ
ΥΠΕΡ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΙΝ ΔΕΙΝΟΠΑΘΟΥΝΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ
ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΔΙΩΚΕΤΟ, ΔΙΕΣΥΡΕΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΤΡΕΧΕΤΟ
ΩΣ
ΕΤΕΡΟΣ ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΤΗ 23Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008.

18.Ὅπως ἀναφέρομε καὶ εἰς τὴν σελίδα 124 τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς», τεῦχος 37, ἀφελεῖς ὄντες, εἴχαμε προτείνει ἐπίσης (χωρὶς νὰ τὸ γνωρίζει ἐκεῖνος) πρὸ 20ετίας καὶ εἰς τὴν Ἀκαδημίαν Ἀθηνῶν νὰ βραβεύση τὸ κολοσσιαῖον κοινωνικὸν καὶ ἐθνικὸν ἔργον τοῦ σπουδαίου αὐτοῦ ἐργάτου τῆς Ἐκκλησίας. Διαθέσαμε δὲ τότε 10.000.000 δραχμᾶς γιὰ τὸ κοινωνικόν του ἔργον. Ἀλλὰ ἡ ἐν λόγω πρότασίς μας πρὸς τὴν Ἀκαδημίαν Ἀθηνῶν δὲν ἐκαρποφόρησε διὰ εὐνοήτους λόγους ...

19.Ἤδη ὁ πατὴρ Αὐγουστίνος εὑρίσκεται εἰς τὴν ἀσάλευτον ἐν οὐρανοῖς βασιλείαν τοῦ Θεοῦ μαζὶ μὲ ὅλους τους ἁγίους καὶ θὰ πρεσβεύη ὑπὲρ ὅλων, φίλων καὶ ἐχθρῶν του.

20. Ἂς τὸν παρακαλέσωμε ὅλοι θερμώς νὰ μεσιτεύση ὑπὲρ σωτηρίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς δόξης τῆς Ἐκκλησίας.

21. Ἂς παρακαλέσωμε ἐπίσης νὰ μεσιτεύη γιὰ τὸν καθένα μας, ὥστε νὰ ἔχωμε πνευματικὴν ἀνάνηψιν, μετάνοιαν καὶ πρόοδον πρὸς τὸ καλόν, διὰ νὰ τύχωμεν ἐλέους καὶ σωτηρίας.

Γένοιτο!


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ
Ἁγιορεῖτες πατέρες, οἱ ὁποῖοι παρέστησαν κατὰ τὴν ἐξόδιον ἀκολουθίαν τοῦ μᾶς διαβεβαίωσαν ὅτι ἡ δεξιὰ χεὶρ τοῦ ἁγίου γέροντος Αὐγουστίνου συνεχῶς ἔφευγεν ἀπὸ τὴν θέσιν, ποῦ τὴν ἐτοποθετοῦσαν, ὡσὰν νὰ εὐλογοῦσεν. Τὴν ἐπανέφερον εἰς τὴν θέσιν της, ὅπως τοποθετοῦνται οἱ χεῖρες τῶν νεκρῶν καὶ πάλιν ἔφευγε. Πὰρ ὅλον ὅτι εἶχον παρέλθει ἄνω τῶν 50 ὡρῶν, ἐν τούτοις ἡ χεὶρ τοῦ ἦτο ζεστὴ καὶ καθόλου ἄκαμπτος ὡς εἴθισται. Τοῦτο μαρτυρεῖ ὄχι μόνον ὁ πατὴρ Μάξιμος, ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἄλλοι ψηλαφίσαντες τὴν δεξιάν του Ἁγίου. Πὰρ ὅλον ὅτι εἶχε νεφρικὴν ἀνεπάρκειαν καὶ εἴθισται τὰ σώματα τῶν τεθνεώτων νὰ μαυρίζουν, ἐν τούτοις τὸ σῶμα τοῦ γέροντος ὄχι μόνον δὲν ἐμαύρισεν, ἂλλ ἀπεναντίας εἶχε παραμείνει τὸ φυσιολογικόν του, ὡσὰν νὰ μὴ εἶχε ἀποθάνει καὶ μερικὲς στιγμὲς ἔλαμπε.
πηγή: http://www.fotgrammi.gr/
Ἀπό:Ι.Μ.Παντοκράτορος