Τό εὐχέλαιο.

† π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος

Δρ. Θεολογίας Δρ. Φιλοσοφίας

ΘΕΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΤΗΧΗΣΕΩΣ

ΤΟ ΕΥΧΕΛΑΙΟ

Ὁ Χριστός ἔδωσε στoύς μαθητές τοῦ ἐξουσία «νά θεραπεύουν κάθε ἀσθένειαν καί κάθε ἀδυναμίαν» (Μάτθ. ἰ' 1). Ἐκεῖνοι ἄλειφαν πολλούς ἀσθενεῖς μέ λάδι καί τούς θεράπευαν (Μάρκ. στ' 13).
Αὐτή ἡ θεραπευτική δύναμη ἔμεινε κατά τήν ἐπιθυμία τοῦ Κυρίου προνόμιο τῆς Ἐκκλησίας: «Ἀσθενεῖ τίς μεταξύ σας; ἄς προσκαλέσει τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας, καί ἄς προσευχηθοῦν ἐπ' αὐτόν, ἀλείψαντες αὐτόν μέ ἔλαιον στό ὄνομα τοῦ Κυρίου. Καί ἡ μετά πίστεως εὐχή θά σώσει τόν πάσχοντα, καί ὁ Κύριος θά τόν ἐγείρει, καί ἄν ἔπραξε ἁμαρτίες, θά τοῦ συγχωρηθοῦν» (Ἰακ. ἐ' 14-15).
Τό μυστήριo τελεῖται ἀπό «τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας». Τά στoιχεία τοῦ μυστηρίoυ εἶναι ἡ χρίση τοῦ ἐλαίου καί ἡ προσευχή «μετά... πίστεως», δέν εἶναι δηλαδή κάτι μαγικό, ἀπαιτεῖ συμμετοχή. Τή σωτηρία θά τήν φέρει ὁ Κύριος μέ τό ἐξιλαστήριo αἷμα Του. Καί θά εἶναι ὄχι μόνο σωματική, ἀλλά καί ψυχική.
Ἡ συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν δέν σημαίνει ἐδῶ ἀντικατάσταση τοῦ μυστηρίoυ τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως, γιατί τό εὐχέλαιο συνδυάζεται μέ τήν ἐξομολόγηση. Οὔτε πάλι σημαίνει ἐξαναγκασμό τοῦ Θεοῦ γιά σωματική ὑγειά. Εἶναι περισσότερο τό μυστήριo τῆς ἀγάπης τῆς Ἐκκλησίας πρός τόν πάσχοντα. Μέ αὐτό τό μυστήριo ἐμπιστευόμαστε πλέον τόν ἀδελφό ὁλοκληρωτικά στήν πρόνοια καί στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
Ἡ πρώτη Ἐκκλησία τελοῦσε τό μυστήριo αὐτό.
Στήν «Αἰγυπτιακή Διάταξη» τοῦ Ἰππόλυτου (†236) ὑπάρχει σύντομη εὐχή γιά τόν καθαγιασμό τοῦ ἁγίου ἐλαίου: «ἴνα τό ἔλαιον τούτω ἁγιάζων, δώσης, ὤ Θεέ, εἰς τούς ἔχοντας ἀνάγκην καί λαμβάνοντας αὐτό, ὕγειαν' ὡς ἔχρισας βασιλεῖς, ἱερεῖς, προφήτας, οὕτω καί εἰς πάντας τούς γευομένους αὐτῶ καί ἔχοντας ἀνάγκην τούτου νά παράσχης ὑγείαν» (παρά Π. Τρεμπέλα, Δόγμ., τόμος 3, σέλ 351).
Στήν εὐχή ποῦ διασώθηκε στίς «Διαταγές τῶν Ἀπoστόλων» (γύρω στό 380 μ.Χ.) ὁ λειτουργός καταλήγει: «δῶσε δύναμη ποῦ δίνει ὑγειά, ποῦ ἀπομακρύνει τίς ἀρρώστιες, ποῦ τρέπει σέ φυγή τούς δαίμονες, ποῦ διώχνει κάθε κακή ἐνέργεια μέ τή βοήθεια τοῦ Χριστoύ...» (Διατ. Ἀπoστ. Η, ΧΧΙΧ, 2-3).
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσοστoμoς μνημονεύει ἐκείνους ποῦ «ἐθεράπευσαν τά νοσήματα τῶν ἀφοῦ προσῆλθαν μέ πίστη καί εἰς κατάλληλον χρόνον καί ἀλείφθηκαν μέ ἔλαιον» (Χρύσ., Εἰς Μάτθ., ὁμιλ. λβ' 6). Σέ ἄλλο σημεῖο προσθέτει πῶς οἱ ἱερεῖς ἔχουν ἐξουσία νά συγχωροῦν ἁμαρτήματα ὄχι μόνο ὅταν μᾶς ἀναγεννοῦν, ἀλλά καί ἀργότερα. Αὐτή τήν ἐξουσία ὁ πατέρας αὐτός τῆς Ἐκκλησίας τήν κατοχυρώνει μέ τό Ἰακ. ἐ' 14.
πηγή:http://www.egolpion.net/efhelaio.el.aspx
Ἀπό:Ι.Μ.Παντοκράτορος