13 Φεβ 2010

Lifestyle καί Ἀντίσταση


Γλώσσα πού τσακίζει κόκκαλα γιά τήν παρακμή μίας κατ’ ὄνομα χριστιανικῆς κοινωνίας. Κι ἄν ἡ περιγραφή δέν μᾶς ἀφορᾶ, ἄς μή βιαστοῦμε «νά εὐχαριστήσουμε τό Θεό πού δέν εἴμαστε σάν κι αὐτούς», ἄς ἐξετάσουμε ἐνδόμυχα τίς ἐπιθυμίες μας ἤ τά ὄνειρά μας γιά τά παιδιά μας… Καλή Σαρακοστή!
Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στήν πλατεία. Εἶναι ἀποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σέ σχῆμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι τό θέαμα. Στή μέση αὐτός, μαῦρο κοστούμι, μαῦρο πουκάμισο, ὄρθιος μιλάει στό κινητό.
Πίσω του ἄλλος μπράβος, κρατάει στά χέρια εὐλαβικά τό ποῦρο. Γυρνάει, τραβάει μία ρουφηξιά, συνεχίζει, ὁ κολαοῦζος τό κρατάει, περιμένει τήν ἑπόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, ἐπαγγέλματα τοῦ μέλλοντος. Φθινοπωρινό μεσημέρι στό κέντρο τῆς πόλης, ἡ δημόσια ἐπίδειξη τῆς ἀήττητης ἠλιθιότητας....

Εἶναι πλούσιος. Ἔχει πολλά λεφτά, ἀπό ποῦ;
Ἀπροσδιόριστο. Οἱ πλούσιοι αὐτῆς τῆς χώρας δέν κάνουν, ἔχουν. Κάτι γενικῶς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ὁμάδες-πλυντήρια, ἀγοραπωλησίες παικτῶν, εἰκονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στά νοσοκομεῖα στήν τριπλάσια τιμή, εἰσαγωγή ἀπό τήν Κύπρο, ἐκμεταλλεύεται ἐμπορικά ἀκίνητά της ἐκκλησίας, καταπατάει δημόσιες ἐκτάσεις, χτίζει στή Μύκονο συγκρότημα κατοικιῶν μέ συνέταιρο γνωστό πολιτικό, ἀλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο γιά τήν περίπτωσή του, ἔχει ἀναλάβει τή διαφημιστική καμπάνια ὑπουργείων, διαχειρίζεται τά λεφτά τῶν ἀσφαλιστικῶν ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια πού τοῦ χαρίζει τό κράτος, αὔξηση κεφαλαίου, τραπεζική ἐγγύηση, δάνεια, offshore ἑταιρεῖες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.
Οἱ περαστικοί ἀπολαμβάνουν τό θέαμα. Κουνᾶνε τό κεφάλι εἰρωνικά. Μέ λίγη ζήλια. Τό θέμα εἶναι τά λεφτά, αὐτό μου εἶπε κι ὁ μπαμπάς, Τζούλια. Μία χώρα πού δέν παράγει τίποτα καί ἔχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δέν δημιουργοῦν ἀλλά ἔχουν διασυνδέσεις. Σωστοί ἄνθρωποι στίς σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, ὄχι δημιουργία πλούτου. Δέν βγάζουν χρήματα, ὑπεξαιροῦν.
Οἱ πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά ἀπό ποῦ προέρχονται τά χρήματά τους. Τά ἀντιμετωπίζουν καί οἱ ἴδιοι ὡς προϊόν ἐγκλήματος. Τά τρῶνε γρήγορα καί ἐπιδεικτικά. Ὅπως οἱ γκάνγκστερ. Σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο μόνο δύο ἄρχουσες τάξεις ἔχουν υἱοθετήσει ὡς τρόπο ζωῆς τό lifestyle τῆς κολομβιάνικης μαφίας. Οἱ Ρῶσοι ὀλιγάρχες καί οἱ Ἕλληνες πλούσιοι. Θηριώδη τζίπ στά στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στά κλάμπ, ἀστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ἡμίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ὀγκώδης ἄγνοια. Στόν ὑπόλοιπο κόσμο οἱ πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν μέ φοιτητές στά Ἑξάρχεια. Σνίκερς, φοῦτερ καί κουκοῦλες. Ἀνακάλυψαν ἕνα τσιπάκι, ἔστησαν τή Microsoft, τήν Apple, ἐφτίαξαν ἕνα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μία κοινότητα, τό FaceBook, βάζουν τήν ἑταιρεία τους στό χρηματιστήριο ἔναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζίν, στό ὑπόγειο γκαράζ παίζουν ἀκόμα Nirvana μέ τίς φοιτητικές τους κιθάρες.
Ἐδῶ δέν ὑπάρχουν κιθάρες. Οὔτε πανεπιστήμια. Ἑλληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία. Ξαπλῶστρες 3.000 εὐρώ στήν παραλία, ὁ ἕνας δίπλα στόν ἄλλον. Πάνω στόν ἄλλον. Ὅλοι μαζί. Δέν θέλουν νά κρυφτοῦν, θέλουν νά φανοῦν. Ποιός ἔχει τό πιό μεγάλο, σπίτι, τό πιό μεγάλο, κότερο. Ἀγωνιοῦν γιά μία φωτογραφία τους σέ φτηνές κίτρινες φυλλάδες πού λερώνεσαι ἅμα τίς ξεφυλλίσεις. Ἀγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σέξ. Στάρ, μίς, θεές, ἀπόλυτες, ὑπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές μέ μαύρη ρίζα. Ἀπό τή μαζική παραγωγή τῶν καλλιστείων. Μία δύο γυμνές φωτογραφίες καί μετά στόν ἀγώνα. Στό ἀνελέητο κυνήγι στή σκληρή ζούγκλα τῆς ζωῆς. Ἡ ἀνεργία στίς νεαρές γυναῖκες μέχρι τά 30 φτάνει στό 40%. Πιράνχας, κόβουν βόλτες ἀπό φωτογράφιση σέ κότερα, ἀπό πασαρέλα σέ ἐπισκέψεις κατ’ οἶκον. Τό ἴδιο παμπάλαιο συγκινητικό ὄνειρο. Μία μέρα ὁ πελάτης θά ἐρωτευτεῖ καί θά τήν κάνει κυρία. Ἕνας γάμος, τώρα πρίν νά ’ναι ἀργά, τά χρόνια περνᾶνε γρήγορα, νέο ἐμπόρευμα βγαίνει στήν ἀγορά κάθε σεζόν.
Τά πούρα διαλέγουν. Ἐπιλέγουν τήν ἑπόμενη trophy wife. Ἐπιλέγουν καί ἐπιλέγονται. Ε9 κυκλοφοροῦν σέ φωτοτυπίες, ἀγοραπωλησίες, ντίλ κλείνονται. Τά κοσμικά περιοδικά γράφουν γιά πανέμορφα μοντέλα πού φωτογραφίζονται σέ ἀκριβά μαγαζιά μέ νεαρούς ζέν πρεμιέ τῆς ἀθηναϊκῆς νύχτας. Ἐννοοῦν escort συναντᾶνε γιούς πλουσίων μέ τήν ἐλπίδα νά «κατακτηθοῦν». Νέες ἰδιότητες τῆς κοσμικῆς ζωῆς. Κληρονόμοι. Γιοί εἰσηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί μέ πολλές κατακτήσεις. Οἱ βίζιτες τῆς πρώτης σελίδας.
Ὁ πλανήτης μπαίνει στόν τρίτο χρόνο τῆς οἰκονομικῆς κρίσης. Ὁ δύσκολος χειμώνας. Οἱ ἑλληνικές πολιτικές ἐφημερίδες, αὐτιστικές πάντα, στό πιό βαθύ τοῦνελ τῆς κρίσης, εἰσάγουν στήν ὕλη τούς κοσμικά ἔνθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δές τό 16χρονο ζάπλουτο ξέκ... πῶς διασκεδάζει στά μπουζούκια. Ζηλεύεις; Δές τό νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο ἀγκαλιά μέ τή θεά, τήν προκλητική miss young. Θά κάνουν προγαμιαῖο συμβόλαιο; Ἡ Ἑλένη ρίχνει μέ νάζι τό τιραντάκι νά φανεῖ ἡ ρόγα, πέφτει ἡ τηλεθέαση. 5.000 ἄτομα στό γάμο, τραγούδησε ὁ Ρέμος, ἐσύ δέν ἤσουν ἐκεῖ; Ἐσένα ὁ μπαμπάς σου δέν ἔκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Ἡ μαμά σου δέν ἦταν συμβολαιογράφος στά μεγάλα ντίλ ἀκίνητης περιουσίας; Δέν ξέρεις οὔτε ἕνα γενικό γραμματέα ὑπουργείου, ἕναν ταμία κόμματος ἔστω; Τί ἄτυχος πού ἤσουν. Ὅλα διορθώνονται ὅμως, ἄρχισε τώρα, κᾶνε κοιλιακούς, κᾶνε προσθετικές στήθους, κᾶνε κάτι. Ἄν δέν εἶσαι ἀγοραστής, γίνε τουλάχιστον ἐμπόρευμα.
Ἡ Ἑλλάδα, ἀδιόριστη πτυχιοῦχος, κλείνει τά μάτια, πέφτει στό κρεβάτι γιά μία μονιμοποίηση στό δημόσιο, ὑπέρβαρη πηδάει ἀπ’ τό μπαλκόνι. Γυρνάει τό ρολόι μία ὥρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακῆς, ἑτοιμάζεται γιά τόν πιό βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, ἐν πλήρει συγχύσει, δηλώνει ἀθώα. Ἦταν ὡραῖο τό ἔργο, εὔκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σάν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα τοῦ Ἄλφα μέ βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους καί μικρά κοριτσάκια πού πᾶνε στόν πλαστικό χειροῦργο μέ παιδιάστικη ἀφέλεια γιά νά πιάσουν τήν καλή, νά τίς διαλέξει ὁ ἀρχηγός τῆς συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά. Μετά ἀκολουθεῖ τελεμάρκετινγκ. Κατσαρόλες, στρώματα καί ὄργανα γυμναστικῆς, 29,99 εὐρώ σέ 6 δόσεις.
Συμπληρώνω*:
Ποῦ εἶναι ἡ ἄλλη Ἕλλαδα; Ἡ Ἑλλάδα τοῦ 5% πού ἀντιστέκεται. Ἡ Ἑλλάδα τῆς γνώσης, τῆς ἐπιστήμης, τῆς ἔρευνας, τῆς ἀγάπης γιά τό ρήμαδι τόν τόπο πού τόν ξεπάστρεψε ἡ …ἀνάπτυξη καί ἡ ἀντιπαροχή. Ἡ Ἑλλάδα τῆς τέχνης, τοῦ πολιτισμοῦ, τοῦ πνεύματος. Ἡ Ἑλλάδα τοῦ …ἀντοπάριστου [] ἀθλητισμοῦ, τῆς εὐγενοῦς ἁμίλλης καί ἡ Ἑλλάδα τῆς δουλειᾶς, τῶν ξενητεμένων, τῆς προκοπῆς καί τῆς ἐξέλιξης, ἀλλά καί τῆς ἀμφισβήτησης. Ἡ Ἑλλάδα πού ἐγείρεται καί ἐξεγείρεται. Ἡ Ἑλλάδα τοῦ μέτρου, τῆς μετριοφροσύνης, τῆς σύνεσης, τῆς ἀλληλεγγύης καί τοῦ οὐμανισμοῦ.
Κι ὅμως ὑπάρχει ἡ Ἑλλάδα αὐτή, ὑπάρχει, ἀναπνέει καί λειτουργεῖ. Μόνο πού εἶναι χαμένη στό ὑπόλοιπο 95% ὅπως διαβρώνεται ἰδεολογικά καί περιγράφεται ἀποσπασματικά, στό παραπάνω κείμενο. Αὐτό τό παραιτημένο 95% χρεωκόπησε τήν Ἑλλάδα. Ἡ διάσωσή της εἶναι (καί θά γίνει ἀπό) τό 5%, ἀλλοιῶς δέν θά ὑπάρξει παρά σάν προτεκτοράτο τῶν μανιακῶν της ἀγορᾶς. []
Πηγή: Ἄρθρο τοῦ Φώτη Γεωργελέ, Athens Voice, 4/11/2009 μέ *σχόλιο τοῦ Στέφανου Μυτιληναίου
Εὐχαριστίες στόν Πέτρο Π. καί τήν Συγκλητική γιά τήν ἀποστολή τοῦ κειμένου.
ΠΗΓΗ ΖΩΝΤΑΝΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.