Ἡ "πίτα τοῦ Γέροντος Παϊσίου"

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Η ἐποχή μᾶς ἔχει ὀρθῶς χαρακτηρισθεῖ ὡς ἐποχή ψεύδους καί συγχύσεως. Ὁ ἄρχοντας τοῦ σκότους καί πατέρας τοῦ ψεύδους ἔχει ἐξαπολύσει παντοῦ τά ὄργανά του γιά νά τραβήξει μαζί του στήν κόλαση ὅσους περισσότερους ἀνθρώπους μπορέσει. Τό χειρότερο ἀπ' ὅλα, ἀλλά καί τό πιό ἐπιτυχές κόλπο του, εἶναι ὅτι δέν προσπαθεῖ νά ἀπομακρύνει τούς ἀνθρώπους ἀπό τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἀλλά νά μολύνει αὐτήν τήν σχέση συγχέοντας τήν εὐλάβεια τῶν πιστῶν μέ πράγματα ἀντίθετα πρός τήν διδασκαλία τῆς.....
Ἐκκλησίας καί ἄρα δαιμονικά. Ἐπί παραδείγματι κάποιος φοράει τόν Τίμιο Σταυρό στόν λαιμό του καί μαζί ἕνα "ματόχανδρο". Ἡ χάρη τοῦ Σταυροῦ δέν ἐνεργεῖ ἀφοῦ εἶναι βλασφημία νά τίθεται δίπλα Του τό σύμβολο τῆς δεισιδαιμονίας. Ὅπως χαρακτηριστικά ἔλεγε ὁ Γέρων Παΐσιος: "ἐάν πέσουν στά αὐγά πού τηγανίζουμε ἀκαθαρσίες τότε εἶναι γιά πέταμα τά αὐγά μαζί μέ τό τηγάνι".

Αυτή ἡ σύγχυση συμβαίνει σέ πάρα πολλές ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς μας. Ὅμως τό παρόν ἔχει ὡς σκοπό νά ἐνημερώσει γιά κάτι πού ἔχει ὑποπέσει στήν ἀντίληψή μας καί τό θεωρήσαμε ἄκρως ἐπικίνδυνο γιά τήν πνευματική καί κατά συνέπεια καί γιά τήν σωματική μας ὑγεία. Τούς τελευταίους μῆνες ἀρκετοί μας ρωτοῦν γιά κάποιο προζύμι πού περιφέρεται ἀπό χέρι σέ χέρι- κυρίως γυναικών- καί τό ὁποῖο ὅσοι τό λάβουν προτρέπονται νά τό ζυμώσουν προσευχόμενοι (ἀναρωτιόμαστε σέ ποιόν "θεό") γιά ὅ,τι ἐπιθυμοῦν. Τό ζυμάρι αὐτό παρουσιάζεται μέ διάφορα ὀνόματα προέλευσης (π.χ. ἀπό τά Ἱεροσόλυμα) ἤ φέρει τό ὄνομα κάποιου συγχρόνου Ὁσίου (π.χ. τοῦ Γέροντος Παϊσίου). Φυσικά ὅποιος διακατέχεται ἀπό γνήσια ὀρθόδοξη πνευματικότητα μπορεῖ ἀμέσως νά διακρίνει τήν πλάνη σέ μία τέτοια περίπτωση. Ἀπό κανένα ἔμπιστο ἤ εἰλικρινές πρόσωπο, πού κατέχει ὑπεύθυνη θέση στήν Ἐκκλησία ἤ ἔστω πού ἔχει ὀρθή σχέση μ' Αὐτήν, δέν πιστοποιεῖται κάποια τέτοια πρακτική. Οἱ Ὀρθόδοξες πρακτικές εἶναι γνωστές καί συγκεκριμένες καί γνωστές (ἀρτοκλασία, κόλλυβα κλπ.). Ἀκόμη καί τά ἰδιαίτερα ἔθιμα, ὅπως ἡ πίτα τοῦ Ἁγίου Φανουρίου, καταλήγουν στήν Ἐκκλησία γιά νά εὐλογηθοῦν καί δέν παρασκευάζονται ἀπό κάτι "εἰδικό" καί "μυστήριο". Ἐπίσης, εἶναι κραυγαλέα ἀντιευαγγελική ἡ χρήση ψυχολογικῆς βίας ὥστε νά φοβηθεῖ ὅποιος σκεφθεῖ νά μήν παρασκευάσει τήν πίτα. Τίς περισσότερες φορές ἡ συνταγή πού συνοδεύει ὡς συνήθως τό ζυμάρι προειδοποιεῖ πώς ὅποιος δέν ἐφαρμόσει τήν διαδικασία μπορεῖ νά προκαλέσει στόν ἑαυτό τοῦ διάφορα ἀρνητικά πράγματα. Καί διερωτόμεθα: Τί σχέση ἔχουν οἱ ἐκφοβισμοί καί οἱ ἐξαναγκασμοί μέ τήν ἐλευθερία τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ; Ὁ Χριστός μᾶς καλεῖ τόν καθένα νά Τόν ἀκολουθήσει ἐν ἐλευθερία: "ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν".

Δυστυχώς ἔχουμε σαφεῖς πληροφορίες καί στοιχεῖα πώς ἡ διαδικασία αὐτή προέρχεται ἀπό χώρους ἀποκρυφιστῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς. Χρησιμοποιοῦν ἀνατολικές θρησκευτικές μεθόδους καί διδασκαλίες ἀναμιγνύοντας σ' αὐτές ὀνόματα καί ἄλλα στοιχεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Στήν ἀρχή τοῦ γράμματος περιγράψαμε πόσο φρικτό εἶναι αὐτό.

Αγαπητοί ἀδελφοί, εἶναι ἀνθρώπινη ἡ ἄγνοια ἤ ἡ σύγχυση, ὅμως ἐάν ἀκολουθοῦμε τήν ἀσφαλῆ ὁδό τῆς ὑπακοῆς θά εἴμαστε προστατευμένοι ἀπό κάθε κακό. Εἶναι θεμιτό νά ρωτοῦμε τόν Πνευματικό μας Πατέρα γιά κάθε θέμα πού σχετίζεται μέ τήν πίστη. Ἐάν ἀφοροῦσε τό θέμα τήν σωματική μας ὑγεία θά σπεύδαμε νά πάρουμε τήν συμβουλή τοῦ γιατροῦ μας. Γιατί ἀδιαφοροῦμε τόσο καί ἐνεργοῦμε ἀπερίσκεπτα γιά τήν πνευματική μας ὑγεία; Γιατί δέν προστρέχουμε στούς πνευματικούς μας ἰατρούς ποῦ ἔχει ὁρίσει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ;

Κλείνοντας προτρέπουμε πατρικά ὅποιον ἔπεσε σ' αὐτήν τήν δαιμονική παγίδα νά ἀπομακρύνει ὀ,τιδήποτε ἔχει σχέση μ' αὐτήν τήν ὑπόθεση καί νά προστρέξει ἐν μετανοία στό μυστήριο τῆς Ι. Ἐξομολογήσεως. Προτείνουμε ἐπίσης καί τήν τέλεση Ἁγιασμοῦ στά σπίτια πού εἰσῆλθαν τέτοιου ἀντικείμενα

Μετ' εὐχῶν καί ἀγάπης ἐν Χριστῷ,

Ἀρχιμ. Κύριλλος

Καθηγούμενος Ι. Μ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
ΠΗΓΗ:ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ