Οἱ χῶρες τῆς Δύσης υἱοθετοῦν τήν εὐθανασία - Ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων στήνει «Ἄουσβιτς» γιά ἀπελπισμένους

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Ὅλο καί περισσότερες κυβερνήσεις τῆς Δύσης νομιμοποιοῦν τήν εὐθανασία - Ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου συνθλιβεται σέ μιά ναζιστική βιομηχανία θανάτου

Ἡ ἐπέλαση τοῦ ἑωσφορικοῦ «μετανθρωπισμοῦ» ὁδηγεῖ ὅλο καί περισσότερες χῶρες τῆς «πολιτισμένης» Δύσης νά νομιμοποιοῦν τήν εὐθανασία προκειμένου νά ἔρθει πιό σύντομα σέ πέρας τό σχέδιο μείωσης καί ἐλέγχου τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ.

Οἱ μαριονέτες πού βρίσκονται στίς κυβερνήσεις τῶν δυτικῶν κρατῶν, μέ κτηνώδεις καί ἀπάνθρωπους νόμους ἐπισπεύδουν τήν «Τελική Λύση» πού προωθεῖται ἀπό... τά ναζιστικά ἀπολειφάδια τοῦ WEF. Νόμοι πού καλύπτονται ἀπό τόν μανδύα μιᾶς δῆθεν «ἀνθρωπιᾶς», φιλοδοξοῦν νά λειτουργήσουν ὡς δικαιωματιστικά «Ἄουσβιτς» γιά ἀπελπισμένους ἀνθρώπους. Καί ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων μεριμνᾶ γιά νά δημιουργεῖ στρατιές ἀπό τέτοιους.

Καί ἀφοῦ ὅσο αὐξάνεται ὁ ὑλισμός καί ἡ ἀθεΐα - τόσο αὐξάνονται καί οἱ αὐτοκτονίες, γι' αὐτόν τόν λόγο ἐπιχειροῦν νά στήσουν «φάμπρικα» μέ αὐτές, γιά νά κερδίζουν οἱ σύγχρονοι «Μένγκελε» μέ τίς λευκές ποδιές. Ὅπως ἀκριβῶς - ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες - ἔχουν στήσει βιομηχανία ἐκτρώσεων, ἔτσι κάνουν καί μέ τούς ὑποβοηθούμενους θανάτους. Γιά τό σύγχρονο «τέρας» τῆς συστημικῆς ἰατρικῆς, δέν εἶναι ἀρκετά τά ποτάμια αἵματος τῶν ἀγέννητων παιδιῶν, θέλουν νά προσθέσουν καί τό αἷμα παιδιῶν, ἐνηλίκων καί ἡλικιωμένων γιά νά ἀσελγήσουν ἀκόμα περισσότερο στόν ὅρκο τοῦ Ἱπποκράτη.

Ἔτσι, ἀντί νά αὐτοκτονεῖ ὁ ἄνθρωπος... δωρεάν καί ἴσως νά ταλαιπωρεῖται κιόλας, τοῦ παρέχουν κίνητρα νά τό κάνουν μέ τήν «ἀσφαλῆ» - ἐπιστημονική μέθοδο, μέ τό ἀζημίωτο βέβαια.

Πρῶτα φροντίζουν νά δημιουργοῦν στούς λαούς συνθῆκες φτώχειας, ἀνασφάλειας, κατάθλιψης καί συναισθηματικῶν ἀδιεξόδων, τούς καταστρέφουν τήν ὑγεία μέ ρύπανση, ἐπικίνδυνα σκευάσματα καί διατροφικά σκουπίδια ἐργαστηρίων, καί τώρα ἑτοιμάζονται νά ἐξαργυρώσουν αὐτή τήν κοινωνική νοσηρότητα πού οἱ ἴδιοι προκάλεσαν, μέ ὑποβοηθούμενους θανάτους.

Ἀφοῦ ἡ παράνοια τοῦ ψευτοδικαιωματισμοῦ κατακλύζει ὅλους τούς τομεῖς τῆς κοινωνικῆς ζωῆς, φτάνει στό τέλος νά μιαίνει ἀκόμα καί αὐτήν τήν ἱερή στιγμή τοῦ θανάτου. Καί ἔτσι ἔχουμε ἀπαιτήσεις γιά δικαίωμα στήν εὐθανασία καί δικαίωμα στήν ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία, δηλαδή δικαίωμα στή δολοφονία ἀνθρώπων.

Γιά νά γίνεις «μετα - ἄνθρωπος», πρέπει πρῶτα νά ἀπεκδυθεῖς τήν ἀνθρωπιά καί νά γίνεις ἀπάνθρωπος, στενός συγγενής τῶν ζώων καί ὄχι τοῦ ἔμψυχου ἀνθρώπου πού ἔχει αἰώνια προοπτική δόξας καί σωτηρίας, δια τοῦ Χριστοῦ.

Ὅσοι θέλουν νά ἀκολουθήσουν την ψυχοκτόνα ἀτραπό τοῦ «μετανθρωπισμοῦ» πρέπει νά ἀποκηρύξουν τήν ὀντολογία τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου ὡς κτίσμα Θεοῦ καί νά πορευτοῦν μέ τούς ψηφιακούς ἑαυτούς τους στίς ἀπατηλές οὐτοπίες πού τάζει ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ὅσοι θέλουν νά ἀκολουθήσουν αὐτήν τή διεστραμμένη ὁδό, ἄλλα ἡ ψυχοσωματική ὑγεία τους καταρρέει (γιατί ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι πλασμένος νά ζεῖ χωρίς Θεό), τό ἅρμα τῆς Νέας Τάξης τους ἀντιτείνει τήν «ἰατρική βοήθεια» τῆς εὐθανασίας.

Ὅσοι μπορεῖτε, ἐλᾶτε μαζί μας στή νέα Βαβυλῶνα μας - καί ὅσοι δέν ἀντέχετε τόν δυστοπικό κόσμο μας, θά ἀποζημιωθεῖτε γιά τήν σκληρή ζωή πού ζήσατε, μέ ἕναν «καλό θάνατο» (αὐτό ἀκριβῶς σημαίνει ἡ λέξη «εὐθανασία»).

Ὁ θάνατος ἁπλώνεται στή Δύση

Μήπως μᾶς φαίνονται ὑπερβολικά ὅλα αὐτά; Ἄς δοῦμε τί ἰσχύει σέ χῶρες τοῦ δυτικοῦ κόσμου πάνω σέ αὐτό τό ζήτημα:

Τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2002, ἡ Ὁλλανδία ἔγινε ἡ πρώτη χώρα στόν κόσμο πού νομιμοποίησε τήν ἐνεργητική εὐθανασία, κατά τήν ὁποία οἱ γιατροί χορηγοῦν θανατηφόρες δόσεις φαρμάκων σέ ἀσθενεῖς πού πάσχουν ἀπό ἀνίατη πάθηση.

Νομιμοποίησε ἐπίσης τήν ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία, ὅπου οἱ ἀσθενεῖς μποροῦν νά λάβουν βοήθεια γιά νά ἀφαιρέσουν οἰκειοθελῶς τή ζωή τους. Ἡ ὁλλανδική κυβέρνηση τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2023 ἐνέκρινε ἐπίσης τήν εὐθανασία γιά παιδιά κάτω τῶν 12 ἐτῶν.

Ἐχθές, Τρίτη 16/5, τό κοινοβούλιο τῆς Πορτογαλίας ἀποποινικοποίησε τήν εὐθανασία καί μέ νόμο ἐπιτρέπει πλέον «τόν ἰατρικά ὑποβοηθούμενο θάνατο».

Τό Βέλγιο ἦταν ἡ δεύτερη χώρα τῆς ΕΕ πού υἱοθέτησε τήν εὐθανασία καί τήν ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία τόν Μάϊο τοῦ 2002.

Τό Λουξεμβοῦργο, ἀποποινικοποίησε τήν εὐθανασία καί τήν ὑποβοηθούμενη θανάτωση τό 2009, ἐνῶ τόν Ἰούνιο τοῦ 2021 ἀκολούθησε ἡ Ἱσπανία, ἡ ὁποία νομιμοποίησε καί τίς δύο πρακτικές.

Ἡ Ἑλβετία ἐνῶ ἀπαγορεύει τήν εὐθανασία, ἐπιτρέπει ἐδῶ καί δεκαετίες τήν ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία. Ἡ γειτονική Αὐστρία νομιμοποίησε ἐπίσης τήν ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία τό 2022. Εὐθανασία καί ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία εἶναι παρόμοιοι τρόποι θανάτωσης καί δέν ἔχουν καμία διαφορά ὡς πρός τό ἀποτέλεσμα, ἁπλά στήν πρώτη περίπτωση ὁ δολοφόνος εἶναι ὁ γιατρός, ἐνῶ στή δεύτερη ὁ ἀσθενῆς γίνεται δολοφόνος τοῦ ἑαυτοῦ του.

Στή Γαλλία καί τήν Ἀγγλία, ἤδη εἶναι στό τραπέζι τοῦ δημόσιου διαλόγου ἡ ἐξέταση τῆς νομιμοποίησης τῆς ὑποβοηθούμενης αὐτοκτονίας καί οἱ κυβερνήσεις προσανατολίζονται θετικά σέ αὐτήν τήν ἐξέλιξη.

Στόν Καναδᾶ πού ἀποτελεῖ καί μία ἀπό τίς ἀγαπημένες χῶρες τῆς νεοταξικῆς κλίκας τοῦ WEF, τό σύστημα ὄχι μόνο ἐπιτρέπει ἄλλα καί παροτρύνει κόσμο πρός τήν εὐθανασία καί μόνο τό 2022 ὠθήθηκαν στόν θάνατο 10.000 ἄνθρωποι, πάνω ἀπό τό 3% ὅλων τῶν θανάτων ἐκείνου τοῦ ἔτους στή χώρα. Ἐπιπλέον, καναδοί ἀκαδημαϊκοί μέσῳ ἐπιστημονικῆς δημοσίευσης, ὑποστηρίζουν πώς πρέπει νά γίνει κοινωνικά ἀποδεκτή ἡ εὐθανασία φτωχῶν ἀνθρώπων.

Σέ δημοσίευμα πού φιλοξένησαν οἱ New York Times στίς ἀρχές τοῦ Μαΐου, μέ τίτλο «Ἡ ἰατρική βοήθεια στόν θάνατο δέν πρέπει νά ἀποκλείει τήν ψυχική ἀσθένεια», ὑποστηρίζεται πώς πρέπει νά γίνει ἐπιτρεπτή ἡ ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία σέ ὅσους πάσχουν ἀπό ψυχασθένειες.

Θά μπορούσαμε νά συνεχίσουμε μέ πολλές ἄλλες ἀναφορές, ἄλλα ἀρκοῦν αὐτές γιά νά καταλάβουμε πώς ἔχουμε νά κάνουμε μέ ἕνα διεθνές κύκλωμα εὐγονιστῶν νεοναζί πού πραγματοποιοῦν τίς μαζικές ἐκκαθαρίσεις τους ὑπό τό πρόσχημα τῆς «ἀνθρωπιᾶς» καί τῆς «ἀξιοπρέπειας». Δέν ἐκτελοῦν ἀνθρώπους δια τῆς βίας ἔτσι ὅπως ἔκαναν οἱ ἰδεολογικοί πρόγονοι τους, ἄλλα μοιράζουν ἀπό ἕνα νομικό «ὅπλο» στό χέρι του κάθε ἀπελπισμένου ἀνθρώπου γιά νά τελειώσει μόνος του τή δουλειά.

Δέν φροντίζουν νά δημιουργήσουν συνθῆκες ὥστε νά χτυπήσουν τή δυστυχία στή ρίζα της, ἄλλα ἐπιννοούν τούς τρόπους πού θά ξεφορτώνονται πιό γρήγορα τό «βάρος» τῆς ἀνθρωπότητας.

Ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ ἀνθρώπου ὡς πλάσμα τοῦ Θεοῦ πού προορίζεται γιά τήν κατά Χάριν θέωση, ἡ ἀντίληψη τῆς ζωῆς ὡς δῶρο Θεοῦ, ἡ ἀγάπη γιά τόν συνάνθρωπο, ἡ μέριμνα γιά τήν ἀθάνατη ψυχή του, ἡ ἐμπιστοσύνη στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀποδοχή τῶν δοκιμασιῶν πού ἐπιτρέπει, ἡ ἱερότητα τοῦ θανάτου καί τοῦ μαρτυρίου (ἀκόμα καί ἄν αὐτό ἔχει μορφή νόσου), ἡ πίστη στή μετά θάνατον ζωή, ἡ πίστη στό θαῦμα καί τήν ἴαση ψυχῆς ἤ σώματος, το «οὐ φονεύσεις», ὅλα αὐτά εἶναι ἀξίες τῆς πίστης πού βρίσκονται σέ ἐντελῶς διαφορετικό σύμπαν ἀπό τή σφαῖρα τοῦ ἀντίχριστου «μετανθρωπισμοῦ».

Γι' αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο καί ἡ στάση τοῦ χριστιανοῦ εἶναι ἡ μοναδική ἐπανάσταση ἀπέναντι σέ αὐτό τό κράτος τοῦ θανάτου, καί ὅσο ἐκτυλίσσονται τά ζοφερά τους σχέδια, θά γίνεται ὅλο καί πιό φανερό πώς ἔχουμε νά κάνουμε μέ ἕναν ἀνοιχτό πόλεμο τῆς ζωῆς ἐναντίον τοῦ θανάτου, τους φωτός ἐναντίον τοῦ ἀπόλυτου σκότους.

sportime