π. Ἰωάννης Δρογγίτης: "Ὀρθόδοξος καὶ ρωσικὸς ρεαλισμὸς"

Ὁ π. Ἰωάννης Δρογγίτης ἀπαντᾶ σέ ἐρωτήσεις.

Ἐρ.: Αὐτό πού ἤθελα νά ρωτήσω, πάτερ, εἶναι γιατί αὐτός ὁ πόλεμος τώρα καί γιατί αὐτός ὁ πόλεμος ἔτσι, πού θυμίζει τά γεγονότα στή Γιουγκοσλαβία καί ὁ τρόπος πού διεξήχθη τότε ὁ πόλεμος. Ἀπό τότε δέν ἔχουμε ξαναδεῖ στήν Εὐρώπη μιά τέτοια πολεμική σύρραξη. Αὐτό, γιατί τώρα καί γιατί ἔτσι;

Π.Ι.: Δέν ξέρω πῶς νά στό πῶ αὐτό πού ρωτᾶς, μπορῶ νά πῶ τό ἑξῆς ὅμως, ὅτι ὁ πόλεμος αὐτός εἶναι ἕνας πόλεμος δυστυχῶς ἀναπόφευκτος. Δέν ξέρω ποιός πολεμάει ποιόν. Ἤ μᾶλλον μπορῶ, ἔχω μιά γνώμη γιά το ποιός πολεμάει ποιόν. Σίγουρα δέν νομίζω ὅτι πολεμάει ἡ Ρωσία τήν Οὐκρανία. Αὐτό μπορῶ νά τό πῶ. Ὁ πόλεμος εἶναι γενικευμένος. Ἄν μᾶς ἐνδιαφέρει νά μάθουμε γιά...

Δεῖτε ὁλόκληρη τή συνέντευξη σέ βίντεο παρακάτω...

τόν πόλεμο θά ἔπρεπε νά βλέπουμε τόσο καιρό ὅτι ζοῦμε σέ ἕναν πόλεμο γενικευμένο. Ἑπομένως τό ἐρώτημά μας θά πρέπει νά ξεκινήσει ἀπό τήν ἀντίληψη ὅτι οὕτως ἤ ἄλλως ζοῦμε σέ πόλεμο καί ὅτι αὐτό πού συμβαίνει εἶναι μιά εἰδική φάση αὐτοῦ τοῦ πολέμου πού θά μποροῦσε νά γίνει τώρα, θά μποροῦσε νά γίνει [....] Ἡ μυστική Ἱστορία τοῦ κόσμου γίνεται σέ ἄλλα δωμάτια στά ὁποῖα ἐμεῖς δέ συμμετέχουμε.

Ξέρουμε ὅμως ὅτι αὐτός ὁ πόλεμος ἦταν σχεδόν ἀναπόφευκτος, ἦταν προγραμματισμένος. Τό ἴδιο τό Οὐκρανικό κράτος δημιουργήθηκε γιά νά πολεμήσει τή Ρωσία. Ἔτσι δημιουργήθηκε. Καί ἔδωσαν ὑπόσχεση οἱ στρατιωτικοί ὅτι θά πολεμήσουν τή Ρωσία. Τόν ἔχουν δώσει ἀπό τό '90. Τούς ὑποχρέωσαν. Ἑπομένως, δηλαδή ὁ πόλεμος θά γινόταν. Θά γινόταν γιατί τό Οὐκρανικό κράτος εἶναι ἕνα κράτος-μαριονέττα. Δημιουργήθηκε γι' αὐτό. Δημιουργήθηκε γιά νά πολεμήσει τή Ρωσία. Καί εἶναι ἄς ποῦμε ἕνα θέατρο σκιῶν αὐτό. Θά συνέβαινε αὐτό οὕτως ἤ ἄλλως μέ τόν ἄλφα ἤ βῆτα τρόπο. Δέ θά συνέβαινε ἄν ἡ Οὐκρανία εἶχε ἐπίγνωση, ἄς ποῦμε, τῆς Ἱστορίας της - οἱ ἄνθρωποι εἶχαν, παρασύρθηκαν οἱ καημένοι. Ὁ Οὐκρανικός λαός δέν εἶναι ἕνας λαός ὁ ὁποῖος ξαφνικά ἔγινε αὐτό πού βλέπουμε. Καί οὔτε καί ξέρουμε πόσοι παραμένουν σέ αὐτή τήν ἰδεολογία. Τέλος πάντων εἶναι πολλά πού μπορεῖ νά πεῖ κανείς ἀλλά ἀπό κάπου πρέπει νά ξεκινήσουμε.

Αὐτό λοιπόν εἶναι ἕνα κράτος πού στήθηκε ἀκριβῶς ἀπό τή νέα τάξη πραγμάτων γιά νά χτυπήσει τή Ρωσία τήν ὁποία μισεῖ. Νόμιζε ὅτι τελείωσε μέ τή Ρωσία, προσπάθησε νά κάνει ἕνα τελειωτικό χτύπημα, δέν πρόλαβε νά τό κάνει γιατί βγῆκε αὐτός ὁ ἄνθρωπος, νομίζω ὡς ἄγγελος, γιά τό ρωσικό λαό - ὁ Πούτιν ἐννοῶ - καί ἀπέτρεψε αὐτήν τήν καταστροφή. Ἡ χώρα εἶχε διαλυθεῖ. Περίμεναν ἁπλῶς τό χτύπημα τῆς σκανδάλης. Ἐκεῖ ἀκριβῶς στό χτύπημα τῆς σκανδάλης ἐμφανίστηκε αὐτός ὁ ἄνθρωπος.

Τό κράτος λοιπόν συνέβη γιά νά μπορεῖ τό ΝΑΤΟ καί ὅλη αὐτή ἡ κλίκα πού συμμετέχει σέ αὐτό νά προσεγγίσει τή Ρωσία καί νά ἀπειλήσει τή Ρωσία, τήν ὁποία μισεῖ θανάσιμα. Γενικά, νομίζω ἡ Δύση μισεῖ τή Ρωσία. Ἐγώ δέν τά λέω ὅλα αὐτά ἀπό μιά θέση μοσχοβιτισμοῦ, νεομοσχοβιτισμοῦ ἤ φιλορωσσισμοῦ ἄκριτου. Δέ μιλάω συναισθηματικά στά θέματα αὐτά. Ἀλλά δέ μιλάω καί αντιἱστορικά ἤ ἔξω ἀπό τή θέση μου τήν ἐκκλησιαστική. Μέσα σέ αὐτό μιλάω καί λέω τό ἑξῆς: αὐτοί οἱ ἄνθρωποι μισοῦν τή Ρωσία. Μισοῦν ὅτι ἐκφράζει ἡ Ρωσία. Μισοῦν τό ρωσικό πολιτισμό. Μισοῦν τή δύναμη τήν κοσμική, τήν ἰσχύ τήν κοσμική τῆς Ρωσίας. Μισοῦν τήν πνευματικότητα τῆς Ρωσίας. Μισοῦν τή Ρωσική ψυχή. Μισοῦν τό Ρωσικό πολιτισμό. Μακάρι νά μήν ὑπῆρχε ὁ Ντοστογιέφσκι καί ὅλοι οἱ μεγάλοι μουσουργοί τῆς Ρωσίας. Μακάρι νά μήν ὑπῆρχε κανείς ἀπό αὐτούς. Αὐτό ἡ Δύση θά τό ἔβλεπε ὡς τό καλύτερό της. Ὑπάρχουν βέβαια αὐτοί, ὑπῆρξαν καί θά ὑπάρχουν. Μέσα σέ αὐτό τό γενικευμένο μῖσος, λοιπόν, ἐντάσσεται καί αὐτός ὁ πόλεμος.

Ἡ Ρωσία, κατά τή γνώμη μου, δέν ἐπιτίθεται στήν Οὐκρανία. Κάνει τό αὐτονόητο. Δέν ἤθελε, δέν βιάζεται [...] ἀκόμη καί πολιτικά ἄν τό δεῖτε ἡ Ρωσία ποτέ δέ βιαζόταν νά ἀνταποδώσει χτυπήματα. Δέν ἔκανε ἀνόητες κινήσεις ποτέ στήν Ἱστορία. Καί πρόσφατα δηλαδή, νά μήν πῶ παραδείγματα, δέν εἶναι τῆς δικῆς μου ἁρμοδιότητας. Δέν παρασύρεται δηλαδή, δέν κάνει τέτοια. Καί ἄργησε, μάλιστα, καί πολύ. Ἄργησε πολύ νά τό κάνει. Καταλάβατε γιατί; Γιατί ἡ Οὐκρανία στόχευε σέ αὐτό. Προκαλοῦσε. Ἡ Οὐκρανία ὡς κρατική, θεσμική ὀντότητα ἐννοῶ, ὄχι ὁ λαός της. Ὁ λαός της παρασύρθηκε. Ἔχει παρασυρθεῖ. Θά ἔπρεπε νά τοῦ φτιάξουν μιά ἐθνική ἰδεολογία ἐνάντια στή Ρωσία. Ἐνάντια στή μάνα τους δηλαδή. Ἐνάντια στόν πολιτισμό τους, κυρίως, στράφηκαν. Αὐτό εἶναι ἕνα τέρας. Ἀλλά αὐτοί πού δημιουργοῦν τήν Ἱστορία δέν τούς νοιάζει, οὔτε οἱ ἄνθρωποι τούς νοιάζουν, οὔτε οἱ Ἱστορίες, οὔτε τίποτα. Εἶναι κυνικοί. Ἔτσι λοιπόν, κυνικά, ἔστρεψαν καί τήν Οὐκρανία ἐναντίον τῆς Ρωσίας. Ἔβαλαν τούς δικούς τους ἀνθρώπους, τό σχεδίασαν, ἔβγαλαν καί αὐτόν πού δέν τούς ἔκανε, ἔκαναν τό πολιτικό πραξικόπημα καί ἐγκατέστησαν μετά τούς τρεῖς, τούς δύο καί τόν τελευταῖο ἠθοποιό. Ἔτσι λοιπόν, θά γινόταν αὐτό. Προσεταιρίστηκαν καί τίς ἀκροδεξιές, ναζιστικές, ὄχι ἀκροδεξιές, τίς ναζιστικές ἰδεολογίες. Εἶναι τό μακρύ τους χέρι... αὐτό πού γίνεται στήν Οὐκρανία εἶναι φοβερό, ἁπλῶς οἱ ἄνθρωποι δέν τό ξέρουν. Δέν ξέρουν τί γίνεται.

Τά ἐγκλήματα τῆς Οὐκρανίας ἐναντίων τῶν ρωσοφώνων εἶναι ἀπίστευτα γιά τή σημερινή ἐποχή. Νά πῶ σέ ὅσους δέν τό ξέρουν καί σέ ἐσᾶς, ὅτι ὑπάρχει ἕνα νεκροταφεῖο ἡ Ἀλέα τῶν Ἀγγέλων. Ἡ Ἀλέα τῶν Ἀγγέλων, λοιπόν, εἶναι ἕνα νεκροταφεῖο παιδιῶν. Οἱ ἄνθρωποι ἔκαναν γενοκτονία. Καταλάβατε; Γενοκτονία κανονική. Ἔχουν ἕνα νεκροταφεῖο μόνο γιά παιδιά. Καί τώρα ὅσοι αἰχμαλωτίζονται ἀπό τούς Οὐκρανούς τούς πᾶνε οἱ Ρῶσοι στό νεκροταφεῖο τῶν παιδιῶν, στήν Ἀλέα τῶν Ἀγγέλων. Καί τούς λένε 'γιά κοιτᾶξτε τί κάνατε'. Αὐτό ἔκαναν. Ἐπίσημα ἔκαναν καί ἤθελαν καί ἔκαναν ἐθνοκάθαρση. Μέχρι πότε νά τό ἀντέξουν αὐτό; Ἤ θά ἄφηνε ἡ Ρωσία νά εἶναι 30 χλμ. ἀπό τά σύνορά της, ἀπό πόλη τῆς ρουκέτες νατοϊκές; Αὐτά εἶναι ἀστεῖα πράγματα. Οἱ Ρῶσοι δέν εἶναι κανένας λαός [...] ἡ κρατική τους ὀντότητα εἶναι πάρα πολύ σοβαρή. Εὐτυχῶς γιά τόν κόσμο. Θά ἄφηναν ποτέ τό ΝΑΤΟ νά πάει στά σύνορά τους, δίπλα ἀκριβῶς νά τούς στοχεύει μέ ρουκέτες; Ποιός ἀνόητος λέει τέτοια πράγματα; Δέ λέω τίποτα κρυφό. Ἁπλά πράγματα σᾶς λέω. Πού κάνουμε ὅλοι τούς δῆθεν εἰρηνιστές καί τά λοιπά. Ἐντάξει, φυσικά εἴμαστε. Ποιός χριστιανός θέλει τόν πόλεμο; Ἀλλά πέστε μου, δηλαδή, θά λέγαμε ὄχι στόν πόλεμο μέχρι πού θά εἰσέβαλε τό ΝΑΤΟ στή Ρωσία; Καί τότε θά λέγαμε 'ἄχ, ναί, ἔπρεπε νά γίνει κάτι'. Θά ἔπρεπε νά ἀφήνονται τά παιδιά νά σκοτώνονται;

Ἐπισήμως, δημόσια, οἱ ἄνθρωποι θεωροῦσαν τό Ντονμπάς καί τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν ἐκεῖ -ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ζοῦν στόν Ντονμπάς, ρωσόφωνοι- ἄχρηστο ὑλικό τους λέγανε. Δημόσια εἶπαν ὅτι πρέπει νά τούς σκοτώσουν. Δημόσια. Τό καταλαβαίνετε; Μιλᾶμε γιά ἐθνοκάθαρση κανονική. Καί ἔρχονται τώρα οἱ δῆθεν «θεῖες» τοῦ συστήματος νά μᾶς ποῦν 'πόσο κοκκινίζουμε μέ τόν πόλεμο καί τί κακοί πού εἶναι οἱ Ρῶσοι'; Αὐτά ἄς τά πιστέψει ὅποιος θέλει. Ἀλλά ἡ Ἱστορία δέν εἶναι αὐτή. Οἱ ἄνθρωποι ἔκαναν γενοκτονία. Πιστεύουν στή γενοκτονία. Ἐκτός ἀπό τήν ἰδεολογία τους τή ναζιστική, ὅποιοι εἶναι σέ αὐτά, πίστεψαν καί καλλιέργησαν μία τέτοια ἀντίληψη.

Νά ποῦμε σέ ὅσους δέν ξέρουν, γιατί αὐτά δέν ἀκούστηκαν πουθενά, ἐνῶ εἶναι γνωστά θέματα, τί ἔγινε στίς 2 Μαΐου τοῦ '14, στήν Οὐκρανία; Ἡμέρα φρίκης γιά τόν παγκόσμιο πολιτισμό. Κάηκαν ἄνθρωποι, τούς ἔκαψαν ζωντανούς μέσα στό Κτίριο τῶν Συνδικάτων. Ἐπειδή ἦταν ἀντιφρονοῦντες, στήν ἀκροδεξιά τους ρητορική. Στή ναζιστική, γιατί το ἀκροδεξιά εἶναι πολιτικά παρερμηνεύσιμο. Στήν καθαρά ναζιστική τους ἀντίληψη. Τούς ἔκαψαν ζωντανούς. Τούς πυροβολοῦσαν. Πηγαίναν νά πηδήξουν ἀπ' τά παράθυρα καί τούς πυροβολοῦσαν ἀπό κάτω, παιδιά. Καί ὅσοι γλίτωσαν πέρασαν ἀπό δίκη. Ἀπ' αὐτούς. Ὄχι ἀπό αὐτούς πού σκότωναν. Μιλᾶμε γιά τρομερό ἔγκλημα στό Κτίριο τῶν Συνδικάτων. Σκότωσαν 50 ἀνθρώπους ἔτσι. Τούς ἔκαψαν ζωντανούς παιδιά. Ἄν δεῖτε τίς φωτογραφίες εἶναι ἀπίστευτο αὐτό. Ποιοί τούς σκότωσαν; Φαίνεται. Μάθετε τήν Ἱστορία. Ἐγώ θά σας τήν πῶ; Ἄς τήν ψάξετε ποιοί. Καί ἤθελαν νά κάνουν καί τή μέρα γιορτή στήν Οὐκρανία. Κάψαν ἀνθρώπους τώρα, ἔτσι; Ὄχι ἀστεία πράγματα. Βάλανε καί τούς καίγανε. Πετάγανε μέσα δακρυγόνα, δέν εἶχαν νά ἀναπνεύσουν. Ἦταν καί μεγάλοι ἄνθρωποι ταυτόχρονα μέσα. Βιάστηκαν, κακοποιήθηκαν. Μπῆκαν μέσα. Φανταστεῖτε τώρα τί 'καλά' πού φέρθηκαν. Μπῆκαν μέσα οἱ ἄλλοι, μέ το πού τούς κλείσανε μέσα στό κτίριο καί ὅποιους βρίσκανε τούς κακοποιοῦσαν, βίασαν τίς γυναῖκες, τούς σκοτώσανε, κάνανε ἐγκλήματα φοβερά. Καί μετά πηγαίνει τό κράτος καί φυλακίζει αὐτούς πού εἶχαν ἀπομείνει ζωντανοί. Τούς συλλαμβάνει.

Ἐντάξει. Θέλω νά πῶ ὅτι ἡ Ἱστορία ἔχει πολλά ἄλλα ἐπεισόδια καί ἑπομένως τό τώρα καί τό γιατί εἶναι πολύ ἀφῃρημένο. Νομίζω ὅτι οἱ ἴδιοι ξέρουν τό τώρα καί το γιατί. Οὕτως ἤ ἄλλως ὅμως ἦταν προδιαγεγραμμένο ὅτι θά γινόταν. Δέ μποροῦσε νά μή γίνει. Νομίζω ὅτι ἡ Ρωσία δέν ἐπιτίθεται, στήν πραγματικότητα ἀμύνεται ἐκεῖ πέρα. Πρέπει νά ἀμυνθεῖ, ἔπρεπε νά ἀμυνθεῖ καί πρέπει νά προφυλάξει τούς καί τούς ρωσόφωνους ἀλλά καί την ίδια της τήν κρατική ὑπόσταση. Εἶναι δυνατόν; Δηλαδή θά ἄφηνε τό ΝΑΤΟ νά πάει δίπλα ἀπό τά σύνορά της νά στήσει πυραύλους; Δέ θά γινόταν αὐτό.

Ἐρ.; Πάτερ, ἤθελα νά ρωτήσω γιά αὐτήν τήν προφανῶς μονόπλευρη ἐνημέρωση καί τήν προφανῆ προπαγάνδα ὅλων τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης ὑπέρ τῶν Οὐκρανῶν, αὐτό τό θράσος καί αὐτή ἡ σιγουριά ἀπό ποῦ πηγάζει καί δέν φοβοῦνται τόν ἀντίκτυπο πού θά ἔχει στόν κόσμο, ὅτι μπορεῖ νά προκαλέσει τά ἀντίθετα ἀποτελέσματα ἀπό αὐτά πού ἐνδεχομένως, ὄχι ἐνδεχομένως, πού σίγουρα αὐτοί θέλουν νά πετύχουν;

Κοίταξε, αὐτό πηγάζει ἀπό τό δαιμονικό πνεῦμα τό ὁποῖο κανοναρχεῖ τούς ἀνθρώπους αὐτούς. Αὐτός εἶναι πού κάνει, ὁ χοράρχης ἄς ποῦμε, αὐτῆς τῆς ἱστορίας. Καί ἑπομένως τό πνεῦμα του εἶναι αὐτό καί αὐτό τό πνεῦμα δίνει ἐκεῖ πού τό δίνει. Αὐτοί ἔχουν τήν αἴσθηση τῆς παντοδυναμίας πάντοτε. Καί αὐτό τό ἀλαζονικό πνεῦμα εἶναι τό πνεῦμα τοῦ διαβόλου στήν Ἱστορία. Καί ἔχουν αὐτήν τήν αἴσθηση ὅτι εἶναι παντοδύναμοι. Μά δέν εἴδατε τόν κύριο αὐτόν τῆς μεγάλης ἐπανεκκίνησης, πού ἔλεγε ὅτι εἶναι ὅλοι δικοί μας; Μέ πόση ἄνεση καί κυνικότητα τό ἔλεγε; Εἶναι ὅλοι δικοί τους, εἶναι ἀλήθεια. Οἱ λαοί εἶναι περικυκλωμένοι. Αὐτό δίνει τήν αἴσθηση, τήν ὑβριστική αἴσθηση ὅτι 'εἴμαστε παντοδύναμοι καί δέ μᾶς νοιάζει. Σᾶς τό λέμε καί μπροστά σας'. Δέν πιστεύουν, ἐξάλλου [...] γι' αὐτούς οἱ λαοί εἶναι τίποτα, εἶναι σκουπίδια οἱ ἄνθρωποι, δέν τούς ὑπολογίζουν. Ἑπομένως δέν πιστεύουν ὅτι κανείς ἐνδιαφέρεται ἤ ὅτι κι ἄν ἐνδιαφερθεῖ καί καταλάβει δέν ἔχει τή δύναμη νά σταματήσει αὐτό τό πρᾶγμα. Ἔτσι λοιπόν ἔχουν τήν αἴσθηση ὅτι 'ἐντάξει, θά τά ποῦμε κιόλας'. Ἄς φανεῖ ὅτι εἶναι μονόπλευρη ἡ προπαγάνδα. Ἄς φανεῖ. Ἄς κατεβάζουν τά βίντεο. Ἄς τά κάνουμε ὅλα μπροστά τους, καί τί ἔγινε;

Νά σᾶς πῶ, δεῖτε τί ἔγινε μέ τόν κορωνοϊό. Ἦταν τόσο δύσκολο νά καταλάβει κανείς; Ἀλήθεια; Ἀπό ἕνα σημεῖο καί μετά, δηλαδή, ἐντάξει στήν ἀρχή πές. Ἀκόμα καί τώρα οἱ ἄνθρωποι ἔχουν δεχτεῖ ὅλη τήν προπαγάνδα πού συνέβη. Καί τελικά ἡ προπαγάνδα στό κάτω κάτω αὐτό τό σκοπό ἔχει. Ἀλλά καί οἱ ἄνθρωποι πρέπει νά ἔχουν σκοπό. Καί ὁ Θεός ἔχει ὁρίσει ὅτι οἱ ἄνθρωποι δέν πρέπει νά εἴμαστε ἀνόητοι. Καί ὁ Κύριος τό λέει στό Εὐαγγέλιο. Πρέπει νά βλέπουμε καί τά σημεῖα τῶν καιρῶν. Ἀλλά καί τά σημεῖα τοῦ κόσμου, τά σημεῖα τῆς Ἱστορίας. Ποῦ πηγαίνει ἡ Ἱστορία. Γιατί πηγαίνει πρός τά ἐκεῖ; Τί τήν ὠθεῖ; Ποιός τήν ὠθεῖ; Τί θέλει; Αὐτοί, λοιπόν, ἔχουν τήν αἴσθηση ὅτι μποροῦν νά πᾶνε τήν Ἱστορία ὅπου θέλουν. Ὁ δέ Κύριος ἐκγελάσεται αὐτούς, καὶ ὁ Κύριος ἐκμυκτηριεῖ αὐτούς λέει ὁ Προφήτης. Καί αὐτό θά γίνει ὅποτε ὁ Θεός θέλει. Καί γι' αὐτό εἶναι ἔτσι ἀπροκάλυπτοι νομίζω.

Ἐρ.: Πάτερ, κατηγοροῦν τόν Πούτιν, ὅλοι ὅτι ἐνῶ εἶναι χριστιανός Ὀρθόδοξος βάφει τά χέρια του μέ αἷμα ἀθώων ἀνθρώπων. Μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ὁ πόλεμος πού διεξάγει ὁ Πούτιν κατά τῆς Οὐκρανίας εἶναι ἕνας πόλεμος ἐναντίον τῆς παγκοσμιοποίησης καί κατά τῆς ἐλίτ τοῦ σχεδίου τῆς μεγάλης ἐπαναφορᾶς, τοῦ great reset καί κατ' ἐπέκταση τῆς νέας τάξης πραγμάτων;

Νά ξεκινήσω ἀπό τό τελευταῖο. Δέν εἶναι αὐθαίρετο νά ποῦμε ὅτι ὁ Πούτιν πολεμάει τή Νέα Τάξη πραγμάτων. Γιατί; Γιατί βλέπουμε ὅτι αὐτοί πού ἐκφράζουν τή Νέα Τάξη Πραγμάτων εἶναι ἐναντίον τῆς Ρωσίας καί τοῦ ἰδίου τοῦ προσώπου τοῦ Πούτιν. Αὐτοί ἐκφράζονται ἐναντίον τοῦ προσώπου του. Δηλαδή ἄνθρωποι πού ἔχουν αἰματοκυλήσει τόν κόσμο. Καί λένε τώρα ὅτι βάφει τά χέρια του μέ αἷμα. Πράματα δηλαδή πού, συγγνώμη, ἐγώ δέν μπορῶ νά τά ἀκούω. Δέν μπορῶ νά τά ἀκούω γιατί, ξέρετε, πρίν λίγο εἴχαμε τόν πόλεμο στή Συρία. Οἱ ἄνθρωποι στή Ρωσία ἐκεῖ [....] ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία εἶναι μεταξύ δύο λαῶν σχεδόν ἑνωμένων. Οἱ Ἀμερικανοί τί ἤθελαν τόσα χρόνια καί ἔκαναν τίς ἐπαναστάσεις σέ ὅλο τόν κόσμο; Οἱ ἴδιοι ἐννοῶ ὄχι μόνο αὐτές πού δημιούργησαν πλαγίως, παραδείγματος χάριν.

Ἔτσι λοιπόν ἄν ποῦμε αὐτό τό πρᾶγμα τώρα, φυσικά εἶναι ἐναντίον τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ἀφοῦ βλέπουμε τή Νέα Τάξη Πραγμάτων καί τούς ἐκφραστές της νά εἶναι ἐναντίον τῆς Ρωσίας καί τοῦ Πούτιν. Ὑπό αὐτήν τήν ἔννοια, ναί. Ἁπλά πράγματα. Τώρα ἄν αὐτός ὁ ἄνθρωπος βάφει τά χέρια του μέ αἷμα, ποιός θά τόν κατηγορήσει πού ὑπερασπίζεται τή χώρα του; Ποιός; Δηλαδή, ἄν εἴχαμε ἐπίθεση τοῦ ΝΑΤΟ στή Ρωσία θά ἔπρεπε ὡς χριστιανοί νά καθίσουν οἱ Ρῶσοι νά καταληφθεῖ τό κράτος τους ἐπειδή εἶναι χριστιανοί καί δέν πολεμοῦν; Ὁ πόλεμος ὅμως, ὀρθοδόξως, εἶναι κάτι τό σκοτεινό, ἀλλά δέν παύει νά εἶναι πολλές φορές ἀναπόφευκτο ὑπό τήν ἔννοια ὅτι κάπως πρέπει νά προασπίσεις τή χώρα σου, τόν ἑαυτό σου, τήν ὕπαρξή σου. Εἶναι ἡ πιό δύσκολη στιγμή τοῦ ἀνθρώπου. Μακάρι νά μή βρεθεῖ κανείς σέ αὐτή τή στιγμή. Δέν πιστεύουμε ὅτι ὁ πόλεμος εἶναι κάτι πού ὁ Θεός, ἄς ποῦμε, τό εὐλογεῖ μέ τήν ἔννοια ὅτι τό θέλει νά γίνει. Ἀλλά ὑπάρχουν πόλεμοι πού εἶναι οἰκονομικοί.

Ἐγώ, νά σᾶς πῶ τή θέση μοῦ ξεκάθαρα, πιστεύω ὅτι ἡ Παναγία προστατεύει τά ρωσικά στρατεύματα. Ἐπίσης πιστεύω ὅτι οἱ Ἄγγελοι φρουροῦν τόν κυβερνήτη τῆς Ρωσίας. Βρίσκεται στήν πιό δεινή θέση καί ἡ ἰσχύς πού ἔχει εἶναι πνευματική. Καί του τή δίνει ὁ Θεός. Αὐτό πιστεύω. Νά μήν εἴμαστε ἀνόητοι. Αὐτό θέλω νά πῶ. Νά μήν εἴμαστε χαζοχαρούμενοι, χαζοειρηνιστές, χαζοθλιμένοι χριστιανοί, ἕρμαια στόν κάθε προπαγανδιστῆ.,προπαγανδιστή. Αὐτό θά ἦταν εὐχῆς ἔργο, πραγματικά. Νά μποροῦμε νά διεισδύσουμε στό νόημα τῆς Ἱστορίας, νά ξέρουμε λίγα πράγματα γι' αὐτήν, νά ξέρουμε τή θέση μᾶς ὡς χριστιανοί. Νά ξέρουμε ὅτι κυρίως, θά πρέπει νά δοῦμε τά πράγματα μέσα ἀπό τόν εὐλογημένο πόνο.

Ἐμεῖς εἴμαστε μέ τόν Οὐκρανικό λαό, φυσικά. Ὄχι ἐναντίον τῆς Ρωσίας. Μέ τούς ἀνθρώπους εἴμαστε. Ἀλλά δέν μποροῦμε νά εἴμαστε ἐναντίον τῶν παιδιῶν πού δολοφονήθηκαν στό Ντονμπάς. Οὔτε μποροῦμε νά εἴμαστε ὑπέρ τῆς γενοκτονίας τῶν ρωσοφώνων. Οὔτε νά εἴμαστε ὑπέρ ἑνός ναζιστικοῦ μορφώματος πού ἔχει αὐτή τή δαιμονική συμπεριφορά μέσα στή χώρα τους. Τά πράγματα δέν ἔχουν μιά ὄψη, καταλάβατε; Ἐμεῖς λοιπόν δέν παρασυρόμαστε νά ποῦμε 'ἄχ, οἱ καημένοι, ἄχ τά αἵματα πού βάφονται τά χέρια, ἄχ τό τοῦτο, ἄχ τό ἄλλο'. Πιό οὐσιαστικά θά κοιτάξουμε. Ὁ Θεός δέν εὐδοκεῖ, δέ χαίρεται στήν ἀπώλεια τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά εἶναι δίκαιος καί ξέρει. Ὑπάρχουν μάχες πού γίνονται καί οἱ ἄνθρωποι προστατεύονται σέ αὐτές. Ὁ Θεός ξέρει τό βαθύ νόημα τῆς Ἱστορίας. Κι ἐμεῖς δέν μπορεῖ νά τό ξέρουμε, γιατί; Γιατί χρειάζεται Χάρη.

Ὅπως δέν μποροῦμε νά ξέρουμε τόν ἑαυτό μας χωρίς τη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔτσι δέν μποροῦμε νά ξέρουμε καί τήν Ἱστορία χωρίς τη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τό νόημά της τό βαθύ. Ὅμως μποροῦμε νά ἀγνοήσουμε τό πνευματικό νόημα σέ ἕναν πρῶτο βαθμό στήν Ἱστορία; Ὁ πρῶτος βαθμός ποιός εἶναι; Ὅτι ἡ Οὐκρανία ἡ ὁποία ἔχει κάνει μιά γενοκτονία, ἡ ὁποία φέρθηκε ὅπως φέρθηκε στούς ρωσόφωνους, ἡ ὁποία εἶναι αὐτό πού εἶναι - σᾶς εἶπα πρίν, εἶναι μιά μαριονέττα, ἔτσι;- καί ἡ ὁποία ἔκανε, καί αὐτό μᾶς ἀφορᾶ σ' ἐμᾶς ὡς χριστιανούς, αὐτή τή μεγάλη βλασφημία, μέ τήν 'εὐγενική' χορηγία τῶν ξένων δυνάμεων, ποιά; νά δημιουργήσει ἕνα ἐκκλησιαστικό μόρφωμα πού τό ὀνόμασε 'Ἐκκλησία'. Καί τό ἐπέβαλε, καί τό εὐλόγησαν. Κάποιοι. Αὐτό τό πρᾶγμα εἶναι τό φυτίλι τοῦ πολέμου. Γιά μας.

Ὁ πόλεμος ἔχει τήν πολιτική του διάσταση, τήν ὁριζόντια διάσταση, ἔχει καί τήν ἐκκλησιαστική του ὅμως. Γιά μας ἡ ἐκκλησιαστική εἶναι ἡ κύρια. Πῶς θά ἦταν ἀνεκτή μιά τέτοια βλασφημία; Δέ θά ἔφερνε ἕνα τέτοιο ἀποτέλεσμα; Δηλαδή θά ἀνεχθεῖ ὁ Θεός νά βρίσκονται ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Θυσιαστηρίου καί νά τελοῦν, ἄς ποῦμε, πῶς νά τό πῶ... τήν Ἀναίμακτη Λατρεία ἄνθρωποι μή χειροτονημένοι; Πήραμε ἀπό δύο σχισματικές ὁμάδες ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι ἦταν ἀφορισμένοι καί καθῃρημένοι καί φτιάξαμε μιά Ἐκκλησία καί τῆς δώσαμε καί ἐπίσημο Τόμο Αὐτοκεφαλίας; Ἀλήθεια; Πῶς νά τό ἀνεχτεῖ αὐτό ὁ Θεός, ξέρετε; Σᾶς τό λέω ὑπεύθυνα, μέ ὅλο μου τόν ἑαυτό. Αὐτό εἶναι μιά βλασφημία ἐνεργούμενη πού ὁ Θεός δέν τή θέλει καί εἶχε, ἔχει καί θά ἔχει ἀποτέλεσμα κακό. Καί μόνο μέ τή μετάνοια ὅλων ὅσοι ἐμπλέκονται σέ αὐτό, καί ὅλων μας οὕτως ἤ ἄλλως, θά μπορέσει νά διορθωθεῖ αὐτό τό μεγάλο τραῦμα. Εἶναι μιά βλασφημία ἐνεργούμενη, σάν κάποιος νά βλαστημάει καί νά μή σταματάει. Αὐτό τό πρᾶγμα εἶναι. Ἐφόρεσαν τήν κατάρα ὡς ἱμάτιον στήν Οὐκρανία. Τί θά γινόταν δηλαδή; Δέν παίζουμε μέ τά πράγματα τοῦ Θεοῦ καί τά Ἱερά καί τά Ἅγια.

Ποιοί τό ἔκαναν αὐτό; Τούς ξέρουμε. Τούς εὐχαρίστησαν δημόσια. Ποιούς εὐχαρίστησαν δημόσια ἡ Οὐκρανική κυβέρνηση, ὁ ἕνας ἐκ τῶν δύο, ἄς ποῦμε Πατριαρχῶν, πῶς νά τούς ποῦμε; Ψευδοπατριάρχες; Ὁ Φιλάρετος [...] ποιούς εὐχαρίστησε ὁ Φιλάρετος; Ποιούς εὐχαρίστησε ὁ Ἐπιφάνιος; Εἶναι γνωστό ποιούς εὐχαρίστησε. Τό εἶπαν δημόσια, δηλαδή πῶς δημιουργήθηκε αὐτή ἡ Ἐκκλησία. Καί βγαίνουμε καί λέμε τέτοια πράγματα; Αὐτό σας τό ξαναλέω εἶναι βλασφημία καί πρέπει νά τελειώσει γιά νά ἐξαλειφθεῖ καί τό κακό. Καί κάποια στιγμή ὁ Θεός θά τό τελειώσει αὐτό. Δέ γίνεται. Δέ μποροῦμε νά ἀνεχτοῦμε ἀχειροτόνητους ἀνθρώπους πρώτη φορά στήν Ἐκκλησία. Μά τόσο ἀπροκάλυπτη βλασφημία; Μέ ποιά κριτήρια τό κάναμε αὐτό; Μέ πολιτικά; Μέ τί; Μέ τό πιστόλι στόν κρόταφο; Κοιτᾶξτε, ἐμεῖς, καί ἐμεῖς προσωπικά νομίζω καί οἱ χριστιανοί, γιά ὅ,τι ζοῦμε πεθαίνουμε κιόλας. Γιά ὅ,τι ἀγαπᾶμε πεθαίνουμε κιόλας. Ἀλλιῶς εἴμαστε φτωχοί καί νά πᾶμε νά πεθάνουμε πρίν τήν ὥρα μας. Αὐτό.

Ἐρ.: Πάτερ, κάποιοι λένε ὅτι ὅλο αὐτό δέ θά σταματήσει ἐδῶ. Θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι ἡ ἔναρξη τοῦ πολέμου, τοῦ συγκεκριμένου, σηματοδοτεῖ τήν ἀρχή τῶν γεγονότων;

Ἐρ.: Ποιά εἶναι αὐτά τά γεγονότα, πάτερ;

Ὡραία. Αὐτό εἶναι τό ἐρώτημα. Καταρχάς τό ἐρώτημα, νομίζω καί νά τό ἤξερε κανείς δέ θά ἔπρεπε νά τό ἀπαντήσει. Ἐγώ δέν τό ξέρω. Δέν τήν ξέρω τήν ἀπάντηση. Αὐτό ὅμως πού μπορῶ νά πῶ εἶναι τό ἑξῆς: ποιά ἀκριβῶς εἶναι τά γεγονότα γιά τά ὁποῖα μιλᾶς; Τί εἶναι γεγονός; Ἡ λέξη 'γεγονότα' ἔχει πάρει μιά κάπως μυθική σημασία. Ὅλοι περιμένουν κάποια γεγονότα, μιλᾶμε γι' αὐτά. Καί μάλιστα ἡ ἀποκαραδοκία τῶν γεγονότων εἶναι ἕνα προβληματικό, γιά μένα, γεγονός πνευματικά. Ἔτσι τό βλέπω ἐγώ, ἐπιτρέψτε μου. Δηλαδή, ἀκριβῶς, ποιά εἶναι τά γεγονότα; Κάθε μέρα ζοῦμε γεγονότα. Πότε σταματήσαμε νά ἔχουμε γεγονότα στή ζωή. Καί ποιός μᾶς εἶπε ὅτι περιμένουμε κάποιο [...] προσμένοντας πάλι κάποιο γεγονός; Πάλι θά προσμένουμε ἕνα γεγονός τό ὁποῖο ἔρχεται; Ἡ ἀποκαραδοκία τοῦ κακοῦ μπορεῖ νά εἶναι τό ἴδιο τό κακό. Καταλάβατε; Δηλαδή ἐμεῖς δέν περιμένουμε ἕνα κακό. Δέν εἶναι ὀρθόδοξη στάση αὐτή. Τί ἄλλο νά περιμένουμε; Ἐμεῖς κανονικά περιμένουμε το θάνατό μας καθημερινά. Καί τή ζωή ὅμως. Τήν ἀναζητοῦμε τή ζωή. Τήν ἀγαπᾶμε τή ζωή ὄχι μέ τήν ἔννοια τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων. Ἀγαπᾶμε τή ζωή τήν ἴδια. Αὐτό πού συνιστᾶ τή ζωή. Τί συνιστᾶ τή ζωή; τό πῶς μποροῦμε νά ξεπεράσουμε τόν ἑαυτό μας καί νά δείξουμε ἀγάπη στό συνάνθρωπο.

Ἐγώ θά ἔλεγα νά μήν περιμένουμε κανένα γεγονός. Ἐγώ θά ἔλεγα καλύτερα νά περιμένουμε πότε ὁ Κύριος θά ρίξει ἕνα βλέμμα ἤ μᾶλλον πότε θά εἴμαστε σέ θέση νά δοῦμε τό σπλαχνικό Του βλέμμα στό πρόσωπό μας. Καί στόν κόσμο. Αὐτή εἶναι ἡ ματιά μας στήν Ἱστορία. Τό νά βλέπουμε τήν ἁμαρτωλή Ἱστορία τοῦ κόσμου δέ συνιστᾶ καί κανένα ἐπίτευγμα. Ἐμεῖς εἴμαστε ἐρασταί τοῦ Ἀκτίστου Φωτός πού δέ βλέπουμε. Καταλάβατε; Τό ψάχνουμε, τό ἀγαπᾶμε. Ἀγαπᾶμε τί; Τή Χάρη τοῦ Θεοῦ. Εἴμαστε τέτοιοι ἀναζητητές. Τί νά περιμένουμε; Νά περιμένουμε ἐμεῖς τώρα τίς καταστροφές; Αὐτό εἶναι μιά μερικότητα. Τό μερικό πάντοτε μπορεῖ νά πάρει χαρακτῆρα ἀπολύτου στή ζωή μας καί αὐτό πάντοτε εἶναι πρόβλημα πνευματικά. Ὡραία, θά γίνει πόλεμος. Νά γίνει. Ἄς γίνει ὅτι νά' ναί. Αὐτό εἶναι τό θέμα; Τό πῶς θά σταθοῦμε ἐμεῖς, εἶναι τό ζήτημα, στά πράγματα.

Κοιτᾶξτε, δέν ὑπάρχει γεγονός, δέν ὑπάρχει κατάσταση στήν ὁποία δέ μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ζήσει σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἡ μεγάλη πρόκληση στά γεγονότα, σέ ὅλα τά γεγονότα, εἶναι ἐμεῖς νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καί μπορεῖ νά γίνει αὐτό. Καταλάβατε; Πάντα μπορεῖ νά γίνει. Καί μέσα σέ μιά καταστροφή καί μέσα σέ ἕνα πόλεμο. Ὅλοι δοκιμαστήκαμε καί δοκιμαζόμαστε. Μέ τούς κορωνοϊούς καί μέ ὅλα αὐτά. Ποιά εἶναι ἡ στάση μας, πῶς εἴδαμε τά πράγματα. Δέν εἶναι γεγονότα αὐτά; Ὅταν μπορεῖ νά τά βάλεις μέ τόν ἀδελφό σου, τή μάνα σου, μέ τόν πατέρα σου γιά τό ἐμβόλιο, τόν κορωνοϊό, δέν εἶναι γεγονότα αὐτά; Τί εἶναι τά γεγονότα; Δέ ζοῦμε γεγονότα, δέ ζοῦμε ἕνα κράχ; Δέ ζοῦμε μιά δικτατορία; Τόσα πράγματα δέ ζοῦμε; Καί πόσα ματαιώθηκαν πού δέν τά ξέρουμε, μέσα ἀπό τίς προσευχές τῶν ἁγίων. Μέσα σ' αὐτά ζοῦμε.

Ἡ δική μας, λοιπόν ἡ πρόκληση δέν εἶναι νά ζήσουμε μέσα ἀπό προσμονές γεγονότων. Εἶναι νά εἴμαστε ἄξιοι νά ζήσουμε ὅλα τά γεγονότα. Αὐτό νομίζω. Γεγονότα ζοῦμε κάθε μέρα. Τό πιό μεγάλο εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία. Μποροῦμε νά ζήσουμε μέσα στή Θεία Λειτουργία; Τή ζοῦμε; Καταλάβατε; Νά ζήσουμε τή δοκιμασία; νά τή ζήσουμε. Μποροῦμε; Νά τή ζήσουμε ὡραῖα. Πῶς νά παραμείνεις εὐγενής μέσα σέ μιά δοκιμασία. Μέ τήν ἔννοια πού τή λέει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, μιᾶς καί εἴμαστε στή Σαρακοστή. Ἡ ἄνωθεν εὐγένεια πού λέει. Εἶναι χαρακτηριστικό του κατ' εἰκόνα αὐτό. Μπορεῖς νά παραμείνεις τέτοιος ὅταν σέ κυνηγάει τό ἔνστικτο τῆς αὐτοσυντήρησης; Παραδείγματος χάριν. Ὑπῆρξαν ἄνθρωποι πού κράτησαν τήν εὐγένειά τους μέσα στό κτίριο τῶν συνδικάτων στήν Οὐκρανία, πού κάηκε. Ἐκεῖ πού καιγόντουσαν ὅλοι καί προσπαθοῦσαν νά γλιτώσουν. Κι ὅμως κράτησαν μιά ἀξιοπρέπεια. Ὡραία εἶναι αὐτά.

Ἐρ.: Ποιά εἶναι ἡ ἄνωθεν εὐγένεια πού εἴπατε πρίν καί πῶς ἐμεῖς τή βρίσκουμε; Πῶς γινόμαστε ἐμεῖς εὐγενεῖς, μέ αὐτόν τόν τρόπο, ὅταν μᾶς συμβαίνουν ὅλα αὐτά τά γεγονότα καί στήν προσωπική μας ζωή καί ὅταν ἐπηρεαζόμαστε σέ ἕνα παγκόσμιο ἐπίπεδο, ὅπως συμβαίνει αὐτή τή στιγμή μέ αὐτόν τόν πόλεμο.

Νομίζω τήν ἄνωθεν εὐγένεια μπορεῖς νά τή δεῖς ἀκόμα καί στίς φωτογραφίες τῶν Ἁγίων. Πῶς εἶναι μορφωμένη πάνω στά πρόσωπά τους. Δές ἄς ποῦμε τούς τελευταίους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας. Δές τόν Ἅγιο Παΐσιο, τόν Ἅγιο Πορφύριο, τό Ἅγιο Ἰάκωβο. Δές τόν Ἅγιο Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη. Δές τούς ὅλους, δηλαδή, πῶς αὐτό εἶναι ζωγραφισμένο πάνω τους. Αὐτή ἡ ἴδια, ἡ εὐγένεια ἡ ἄνωθεν ποιά εἶναι. Εἶναι ἡ ἀπάθεια. Ὅτι ὅ,τι καί νά κάνουν, καί χαστούκι νά σοῦ δώσουν δέ στό δίνουν μέ πάθος. Καταλάβατε; Αὐτή εἶναι ἡ ἄνωθεν εὐγένεια. Εἶναι ἡ ἀπάθεια καί εἶναι ἡ ἀγαθότητα, ἡ ἀγαθότροπη προσωπικότητά τους. Αὐτή εἶναι ἡ ἄνωθεν εὐγένεια. Ὅταν γίνουμε ἀγαθότροποι, ὅταν ζήσουμε ἀνάλογα μέ αὐτά τά νοερά σκιρτήματα πού ἀπευθύνονται σέ ἐμᾶς καί γίνουμε δεκτικοί αὐτῶν τῶν σκιρτημάτων καί ἐγκατασταθοῦν καί μέσα μας τότε θά γίνουμε κι ἐμεῖς τέτοιοι εὐγενεῖς.

Νομίζω ὅμως, σέ πιό πρακτικό ἐπίπεδο θά πρέπει νά ἔχουμε ὁρίσει κάποια πράγματα. Πρῶτον, γιά νά ἔχουμε μιά βάση, δέν πρέπει ἕνας ἄνθρωπος νά ἀποδέχεται μέσα του τή βλασφημία, τήν αἵρεση, τό κακό ὅπου κι ἄν βρίσκεται. Νά μήν ἀποδέχεται ἡ ψυχή του τό κακό. Μέ ἕνα τρόπο σωστό, ὅπως ἡ ρωμαίικη παράδοση ὁρίζει. Νά μήν κάμπτεται στό κακό, νά μήν ἀκυρώνεται ὡς ὕπαρξη στό κακό. Ξέρετε; γιατί ἔχουν πιάσει ὅλοι τίς προφητεῖες; Καμιά φορᾶ βλέπω καί ἐνῶ κάποιοι ἄνθρωποι προφητεύουν καί λένε 'τότε, πρίν τό Πάσχα, μετά τό Πάσχα, μέχρι τῆς Παναγίας θά γίνει αὐτό' καί παρόλα αὐτά, ἐνῶ ὅλα αὐτά καταρρίπτονται ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού διαρκῶς προσμένουν νά ἀκούσουν κάτι. Τί σημαίνει αὐτό; Σημαίνει ὅτι οἱ προφητεῖες ταιριάζουν μέ τήν ἀκηδία στήν ὁποία βρισκόμαστε. Καταλάβατε; Ἐπειδή εἴμαστε σέ μιά γενικευμένη ἀκηδία, ἐπειδή δέ ζοῦμε πνευματικά μας ταιριάζουν οἱ προφητεῖες. Καί δέ λέω γιά τίς ἀληθινές. Ὑπάρχουν καί ἀληθινές. Κι αὐτές Χάρη θέλουν γιά νά τίς καταλάβεις. Ἀλλά, ἡ προφητεία, ὁ λόγος της εἶναι νά σέ διεγείρει πνευματικά. Ἄν ζοῦμε σέ μιά γενικευμένη κατάσταση ἀκηδίας καί θλίψεως καί ἀκύρωσης τῆς προσωπικότητά μας, ἡ προφητεία γιά μᾶς εἶναι κάτι τό κακό.

Νομίζω λοιπόν γιά τήν ἄνωθεν εὐγένεια χρειάζεται ἀκριβῶς αὐτό. Δηλαδή νά καταλάβουμε ὅτι πρέπει νά πάρουμε μέρος στήν Ἱστορία. Καί πῶς παίρνουμε μέρος ἐμεῖς; Ἐντάσσουμε τά πράγματα στή λειτουργική μας ζωή, στό λειτουργικό μας χρόνο. Στό γίγνεσθαι τοῦ Τριωδίου ἄς ποῦμε. Τούς πόνους μας, τίς χαρές μας, τίς προσδοκίες μας ὅλα αὐτά ὅταν μποῦν μέσα, πῶς νά σᾶς πῶ, φλέγονται. Καί τί; Παραμένει αὐτό πού πρέπει νά παραμείνει ἀκέραιο μετά. Παίρνουν ὅλα τό μέτρο τους μέσα στή λειτουργική ζωή. Δέ μπορεῖ ἀλλιῶς νά σωθεῖ ὁ κόσμος. Μέσῳ τῆς ἄνωθεν εὐγένειας θά σωθοῦμε κι ἐμεῖς καί οἱ λαοί καί οἱ Ρῶσοι καί οἱ Οὐκρανοί καί οἱ Ἕλληνες καί οἱ Κύπριοι - ἔχουν κι αὐτοί τά δικά τους προβλήματα ἐκεῖ. Ἔτσι θά σωθοῦμε. Ἄνευ μετανοίας δέ σώζεται κανείς. Ἄνευ Θείας Λειτουργίας, ἄνευ ἀγαθότητος, ἄνευ ἐξομολογήσεως. Αὐτή εἶναι ἡ πνευματική θεωρία τῆς Ἐκκλησίας. Καί μόνο ἔτσι μποροῦμε νά ζήσουμε κι ἐμεῖς καί ἔτσι θά ζήσουμε καί ἔτσι ἔζησαν καί αὐτοί πού θαυμάζουμε. Πῶς ἔζησε ὁ Μακρυγιάννης, πῶς ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς; Πῶς ἔζησε ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος, ὁ διδάσκαλος τοῦ Γένους; Πῶς ζῆσαν αὐτοί; Μέ ὅλες τίς θύελλες δίπλα τους ἔζησαν. Εἶχαν ὅμως αὐτά πού λέγαμε καί εἶχαν καί τήν ἄνωθεν εὐγένεια στό ποσοστό πού τήν εἶχε ὁ καθένας.

Ἐάν ἔχετε πρόβλημα στήν ἀναπαραγωγή τοῦ βίντεο πατῆστε ΕΔΩ