«Σκαμπίλι ἀπό τήν Παναγία ήταν. Άρχισε τήν πρώτη μέρα τῆς νηστείας τοῦ Δεκαπενταυγούστου καί τελείωσε τήν τελευταία.
Λέγανε ὅτι θα σβήσει πιο μπροστά, γιατί δε φυσούσε καί ὅμως έσβησε τήν τελευταία μέρα κί ἆς εἶχε ἀέρα. Λες καί… τήν οδηγούσε ἔνα χέρι, πήγαινε γύρῳ – γύρῳ ἀπό ‘κεῖ πού δέν τήν περιμένανε καί παρέκαμπτε τίς ζώνες ἀσφαλείας.
Κάηκαν τά δάση! Κάηκε τό κοσμικό φρόνημα;»
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο “Ὁ Πατήρ Παΐσιος μοῦ εἶπε“ τοῦ Ἀθανασίου Ρακοβαλή
"Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ"!!! Το θυμάστε το λαϊκό άσμα; Αυτοί είμαστε!!! Το ξυπνητήρι χτυπά, ξαναχτυπά, θα χτυπήσει δέκα, εκατό, χιλιάδες φορές, αλλά εμείς εκεί, θα συνεχίζουμε να τραγουδάμε το άσμα:"Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ"! Θα ξυπνήσουμε, όταν ... κοιμηθούμε για πάντα! ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή