27 Φεβ 2021

Τί θὰ γίνει μὲ τὴν «διδασκαλία» τῆς ἐμετικῆς παιδεραστίας στὰ σχολικὰ βιβλία;

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιὸς

Πιάνουμε τὶς μύτες μας ἀπὸ τὶς ἀναθυμιάσεις καὶ τὴν δυσωδία. Ξεβράζονται σωρηδὸν οἱ διαστροφές… θεατρανθρώπων, ὅπως αὐτάρεσκα αὐτοχρίζονται. Μαγαρίζονται καὶ οἱ λέξεις. Τί σχέση ἔχουν αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι μὲ τὸ θέατρο, ὅπως μᾶς τὸ παρέδωσαν οἱ ἀρχαῖοι, καὶ κυρίως μὲ τὴν ἀποστολή του; Τὸ ἀρχαῖο κράτος, ἡ «πόλις», ὅπως ἔλεγαν, σκοπὸ εἶχε τὴν διαπαιδαγώγηση καὶ τὴν βελτίωση τῶν πολιτῶν, ἀλλιῶς ξέφευγε ἀπὸ τὴν ἀποστολή του. Γράφει ὁ Πλάτων «Πολιτεία τροφὴ ἀνθρώπων ἐστι, καλὴ μὲν ἀγαθῶν, ἡ δ’ ἐναντία κακῶν». (Μέν. ΙΙΙ-238 C). Δηλαδή: Ἡ πολιτεία εἶναι τροφὸς τῶν ἀνθρώπων. Τὸ καλὸ πολίτευμα, κάνει τοὺς...

πολίτες ἀγαθούς, τὸ κακὸ πολίτευμα ἐκφαυλίζει τοὺς πολίτες. Τὸ ἴδιο ἴσχυε καὶ γιὰ τὰ γράμματα καὶ τὶς τέχνες. Ὁ Ἀριστοφάνης στοὺς «Βατράχους» του (στ. 1054), ρητῶς μᾶς βεβαιώνει ὅτι ὁ ποιητὴς εἶναι παιδαγωγὸς τῶν ὡρίμων, ὅπως ὁ δάσκαλος τῶν μικρῶν παιδιῶν. «Τοῖς μὲν γὰρ παιδαρίοισιν ἐστὶ διδάσκαλος ὅστις φράζει, τοίσιν δὲ ἠβῶσι οἱ ποιηταί». Ἡ τέχνη ἡ κλασσικὰ ἐξευγενίζει. Καὶ πρωτίστως αὐτὸν ποὺ τὴν ὑπηρετεῖ. Ὁ ποιητής, ὁ γλύπτης, ὁ ζωγράφος, ὁ φιλόσοφος, ὁ πολιτικός, θεωροῦνταν καὶ ἔπρεπε νὰ εἶναι παιδαγωγοὶ τοῦ λαοῦ. Τὸ θέατρο, ἐν προκειμένω, ἦταν σχολεῖο τοῦ λαοῦ. Οἱ ἐπιγραφὲς τῶν χορηγικῶν τριπόδων, ἔλεγαν: «Σοφοκλῆς ἐδίδασκεν», «Αἰσχύλος ἐδίδασκεν». Τὰ δράματα τότε «ἐδιδάσκοντο» καὶ δὲν «ἀνέβαιναν», ὅπως λέμε σήμερα. (Ὁ μεγαλύτερος «σκηνοθέτης», τραγικὸς ποιητὴς ὅλων τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν ἐποχῶν, ὁ Αἰσχύλος, ζήτησε νὰ γραφεῖ στὸν τάφο του ἐπίγραμμα, τὸ ὁποῖο εἶχε συνθέσει ὁ ἴδιος. Δὲν καυχᾶται γιὰ τὴν μεγαλειώδη τέχνη του, ἀλλὰ διότι ἔλαβε μέρος στὴν μάχη τοῦ Μαραθώνα - «ἀλκὴν δ’ εὐδόκιμον Μαραθώνιον ἄλσος….». Τί σχέση ἔχουν ἐκεῖνοι οἱ μεταξένιοι, ἀνθρωποπλάστες καλλιτέχνες, μὲ τὴν πλειονότητα τῶν τωρινῶν ἀνισόρροπων τυχοδιωκτῶν, ποὺ «ἀνεβάζουν» στὴν σκηνή, μαζὶ μὲ τὴν κακογουστιά τους, καὶ τὶς κτηνώδεις ὀρέξεις τους;). Ξεβράστηκαν τελευταία ὑποθέσεις παιδεραστίας, βιασμῶν καὶ βιαιοπραγίας ἀπὸ «θεατρανθρώπους». Στὸ ἄκουσμα τέτοιων φρικτῶν πράγματι εἰδήσεων, ἡ ὀργισμένη ἀντίδραση τοῦ κόσμου συνοδεύεται μὲ προτροπὲς ποινῶν ὅπως: κρέμασμα, ἐκτελεστικὸ ἀπόσπασμα, εὐνουχισμὸς καὶ πολλὰ ἄλλα ποὺ δὲν μποροῦν νὰ καταγραφοῦν…

Ὅμως, γιατί δὲν ὑπάρχει καμμία ἀντίδραση, ὅταν σὲ σχολικὰ βιβλία προωθεῖται καὶ διαφημίζεται, αὐτὸ ποῦ ὅλοι μετὰ βδελυγμίας καταδικάζουν; Γιατί δὲν ἀσχολεῖται κανεὶς μὲ τὰ σχολικὰ βιβλία ποῦ «διδάσκουν» τὸ ἐμετικὸ ἔγκλημα; (Τὸ ἔχω ξαναγράψει καὶ ξανατονίσει ὅτι ὅλοι οἱ εἰδικοὶ καὶ ἐπιστήμονες ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν γλῶσσα καὶ τὴν διδακτική της, γνωρίζουν πὼς δὲν ὑπάρχουν ἀθώα παραμυθάκια καὶ ὅτι κάθε γλωσσικὸ κείμενο -κυρίως αὐτὰ ποὺ ἀπευθύνονται σὲ ἀνώριμα τοῦ Γυμνασίου ἢ ἀθώα παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦ- ἀκόμα καὶ ἕνα πρόβλημα μαθηματικῶν, προάγει συγκεκριμένες ἀξίες καὶ στάσεις ζωῆς). Συγκεκριμένα, γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, παραθέτω κείμενο, τὸ ὁποῖο περιέχεται στὸ «τετράδιο ἐργασιῶν» τοῦ μαθήματος «Νεοελληνικὴ Γλώσσα», Α’ Γυμνασίου (σελ. 16). Δηλαδὴ ἀπευθύνεται σὲ παιδιὰ 12-13 ἐτῶν, ποὺ μόλις ἐγκατέλειψαν τὸ δημοτικὸ σχολεῖο. Τίτλος του «Ὁσάκις». Ὑποτίθεται ὅτι ἀποσκοπεῖ στὴν γλωσσικὴ καὶ πνευματικὴ καλλιέργεια μαθητῶν τῆς Α’ Γυμνασίου:

«Ὁ καθηγητὴς τῆς φιλολογίας ἔριχνε κάθε μέρα τὸ μπαλάκι. Ὅλη ἡ τάξη τὸ ἒπιανε σὰν ἕνα γαργαλιστικὸ μήνυμα. Τὸ πετοῦσε ὁ ἕνας στὸν ἄλλον. Χαρᾶς εὐαγγέλια. “Ὁσάκις…” ἄρχισε τὴ φράση του ὁ φιλόλογος.

“Ναί. Ναί. Ὁ Σάκης! Ὁ Σάκης!” φώναζαν ὅλες μαζὶ οἱ μαθήτριες γελώντας. Κι ὁ καθηγητὴς τρελαινόταν. “Ὁσάκις…” ἐπαναλάμβανε τονίζοντας τὴ λέξη σὰν νὰ ἔλεγε “σκάστε”. “Ὁ Σάκης! Ὁ Σάκης!” ἀκουγόταν πάλι ἀπὸ κάτω καὶ τὸ γέλιο ἔδινε κι ἔπαιρνε.

Ὁ καθηγητὴς δὲν μποροῦσε νὰ ξεχωρίσει ποιὲς ἀπὸ τὶς μαθήτριες ἦταν οἱ δράστες. Ἡ λέξη – μπαλάκι κυλοῦσε ἀκαριαία σὲ κλάσμα δευτερολέπτου μέσα ἀπὸ τὰ χείλια τους ποὺ ἦταν κρυμμένα στὸ κάτω μέρος τοῦ σκυμμένου τους κεφαλιοῦ. Νόμιζε πὼς ἁπλῶς ἐπαναλάμβαναν τὴ λέξη. Πῶς τὶς ἐρέθιζε αὐτὴ ἡ λέξη. Δὲν ἦταν ὅμως ἔτσι. Ἄλλο πράγμα τὸ “Ὁσάκις” κι ἄλλος ἄνθρωπος “ὁ Σάκης”.

Ὁ Σάκης ἦταν ἠλεκτρολόγος μὲ μαγαζί. Μεγαλύτερός τους, 20 μὲ 25 ἐτῶν. Τὰ εἶχε φτιάξει μὲ τὴν Ἀλέκα. Μία ἀπὸ τὶς μαθήτριες τῆς τάξης. Ψηλὴ κι ἀδύνατη, μὲ κοντὰ ξανθὰ μαλλιὰ καὶ μεγάλα καστανὰ μάτια, μακρὺ λαιμὸ καὶ μακριὰ χέρια καὶ πόδια, κάπως ξερακιανή, ἀλλὰ ζόρικη. Στὰ 15-16, ὅπως ὅλες τους. Ἡ πρώτη ποὺ ἔβγαινε ραντεβοὺ μῆνες τώρα. (σσ. Δηλαδὴ ἀπὸ τὸ Δημοτικὸ διατηροῦσαν σχέση.). Ὁ Σάκης τὴν περίμενε τὸ μεσημέρι στὴν ἄλλη γωνία κι οἱ ἄλλες μαθήτριες ἔτρεχαν ἀπὸ πίσω της νὰ τὸν δοῦνε. Τὰ σχόλια ἔδιναν κι ἔπαιρναν. Ἦταν ὁ πρῶτος ἔρωτας τῆς τάξης.

Ὁ καθηγητὴς φώναξε τὴν πρώτη μαθήτρια, τὴ Μαρία, στὸ γραφεῖο του καὶ τὴ ρώτησε. “Τι συμβαίνει μὲ τὸ “Ὁσάκις”; Γιατί αὐτὴ ἡ ἀντίδραση;”.

“Δέν ξέρω, κύριε. Στὸ δικό μου θρανίο δὲν ξέρουμε τίποτα. Τὸ πῆραν ἔτσι φαίνεται καὶ τὸ διασκεδάζουν”, τοῦ ἀπάντησε. Ρώτησε κι ἄλλες μαθήτριες. Μερικὲς δὲν κρατήθηκαν καὶ γελοῦσαν. Ὁ καθηγητὴς προσπάθησε νὰ βγάλει ἀπὸ τὸ λεξιλόγιό του τὴ λέξη “Ὀσάκις”. Αὐτὴ ὅμως ἀντιστεκόταν. Τοῦ ἔβγαινε αὐθόρμητα, ἔστω καὶ μὲ κάποια καθυστέρηση. Τότε, ὅμως, γινόταν πανζουρλισμός. Σὰν νὰ τὴν εἶχε στερηθεῖ ἡ τάξη καὶ ξεσποῦσε “Ὁ Σάκης! Ὁ Σάκης!”, φώναζαν ἀκόμα πιὸ δυνατὰ καὶ γελοῦσαν μὲ τὴν καρδιά τους. Γιατί ἦταν ὑπόθεση καρδιᾶς καὶ ὄχι γραμματικῆς».

Ἐρωτῶ: Τί διαβάζουμε ἐδῶ; Περιγράφει ἢ δὲν περιγράφει τὸ κείμενο ἀποπλάνηση ἀνηλίκου;

Ἐρωτῶ: Ὅπως παρουσιάζει τὸ κείμενο αὐτὴν τὴν σχέση, σὰν κάτι τὸ φυσιολογικό, τὸ ἀκίνδυνο, δὲν ἀποτελεῖ ἔμμεση παρότρυνση γιὰ ἐπιδίωξη τέτοιων καταστρεπτικῶν σχέσεων; Μπορεῖς νὰ περιγράφεις μὲ χαζοχαρούμενο τρόπο μία τέτοια κατάσταση; Ποιὸς γονέας θὰ ἀνεχόταν ἡ κόρη του «νὰ βγαίνει ραντεβοῦ» μὲ εἰκοσιπεντάχρονο; Δὲν πρόκειται γιὰ ὕπουλη ἐξύμνηση τῆς παιδεραστίας, τοῦ σιχαμεροῦ αὐτοῦ ἐγκλήματος, γιὰ τὸ ὁποῖο ἀνατριχιάζουμε ὅλοι καὶ στὸ ἄκουσμά του μόνον;

Καὶ κάτω ἀπὸ τὸ κείμενο «καμαρώνει», γιὰ ἐμπέδωση προφανῶς, ἡ ἑξῆς κρανιοκενὴς ἐρώτηση: «Γιατὶ γελοῦσε ἡ τάξη, ὅταν ἀκουγόταν ἡ λέξη Ὁσάκις στὸ κείμενο». Τί θὰ ἀπαντήσει τὸ παιδὶ σὲ μία τέτοια «παραλυμένη» ἐρώτηση; Kαμμία καταδίκη ἢ ἀπόρριψη τῆς σχέσης τοῦ 25χρονου Σάκη μὲ τὴν 12χρονη μαθήτρια. «Ἐξαιρετικὰ» μαθήματα ἀπὸ τὸ ὑπουργεῖο, ποὺ ἐπιμένει νὰ ὀνομάζεται Παιδείας!

Κατὰ τὰ ἄλλα τὸ ὑπουργεῖο εἰσάγει τὴν σεξουαλικὴ ἀγωγὴ ἀπὸ τὸ νηπιαγωγεῖο ἀκόμη. Ἀπὸ τὴν μία αἰχμάλωτα, ἐξαρτημένα τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὶς νέες τεχνολογίες καὶ τὸ διαδίκτυο, στὰ ὁποῖες ἔχουν δοθεῖ μεσιανικὲς διαστάσεις. Ἀπὸ τὴν ἄλλη σεξουαλικὲς ἀγωγές, ποὺ οὐσιαστικὰ εἶναι πυρήνας πρόωρης ἀποαθωοποιήσεως, πράγμα καταστρεπτικὸ γιὰ τὴν εὔθραυστη ψυχικὴ ὑγεία τους. Χῶρος γιὰ τὴν χαρὰ τῆς μελέτης, τοῦ εὐλογημένου κόπου ποὺ προσφέρει ἡ πάλαι ποτὲ ἡλιόλουστη ἑλληνικὴ Παιδεία, δὲν ἀπομένει.

Δημήτρης Νατσιὸς

δάσκαλος-Κιλκὶς

10 σχόλια:

  1. Δυστυχώς ζούμε ημέρες Σοδόμων..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από ποιόν περιμένει ο κ. Νατσιός να γίνει κάτι ; Από την κυβέρνηση; Από την αντιπολίτευση; Από τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων;Ρητορική προφανώς η ερώτηση γιατί ο αρθρογράφος δεν είναι αφελής. Εσείς κ. Νατσιέ πρέπει να κάνετε κάτι, μάλλον έπρεπε να το είχατε κάνει. ΕΝΩΘΕΙΤΕ !!! τα άλλα δεν τα ακούω και δεν τα καταλαβαίνω !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Χάρηκα που το λέτε, σίγουρα θα είστε στη Βουλή (εάν επιτύχετε την ένωση) και ο λόγος σας θα κάνει πολλούς να χαρούν και μερικούς να ντρέπονται. ΕΝΩΘΕΙΤΕ !! όσο πιό γρήγορα γίνεται.

      Διαγραφή
    2. Ποιά Βουλὴ ἀδελφέ ! Κλείσιμο καὶ ἀπολύμανση θέλει,τὸ ἄνδρο τοῦ
      κοινοβουλευτικοῦ φασισμοῦ ! Θεμέλια καὶ κοινότητες ἐμεῖς,καὶ μᾶς ἔχει
      ὁ Θεός ἡγέτη !

      Διαγραφή
  4. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ / 27. 2.2021
    Kατ’ αρχήν, θέλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω τον αγωνιστή κ. Νατσιό, που τυγχάνει να είναι συγγραφέας του άρθρου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, εκτός των άλλων, η κοινωνία μας διέρχεται μία περίοδο ακραίας ανηθικότητας η οποία τελευταία αποτυπώνεται με την επαίσχυντη παιδεραστία. Σωστά επισημαίνεται και η πρώιμη σεξουαλική αγωγή, η οποία δεν χρειάζεται. Θέλω όμως να επισημάνω ότι, δεν είναι μόνο τα βιβλία της γλώσσας που είναι απαράδεκτα και εμετικά. Είναι επίσης και τα βιβλία θρησκευτικών και ιστορίας. ΄Οσον αφορά τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα βιβλία θρησκευτικών, αυτό πρέπει να το αναλάβει η Ιερά Σύνοδος. Και ενώ η Ιερά Σύνοδος έχει διαμαρτυρηθεί και έχει λάβει υποσχέσεις από την ηγεσία του Υπουργείου ότι η ύλη θα αλλάξει, δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα ουσιώδες και η Ιεραρχία εμπαίζεται. Θέλω να παρακαλέσω τον κ. Νατσιό να μάς ενημερώσει : τι δυναμικές ενέργειες μπορεί να κάνει ο ίδιος, σε συνεργασία με άλλους, ώστε να αλλάξουν επιτέλους τα βιβλία γλώσσας και ιστορίας ; Για να το πετύχει αυτό, έχει τη θέληση και τη δύναμη να έρθει σε ρήξη με το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και θέληση έχω και συν Θεω δύναμη κ. Βλαχο. Αλλα θελει κόσμο. Ουαι τω ενι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ένας δάσκαλος...

    πού ξέρει γράμματα...

    είναι μεγάλη νείλα
    γιά το χαρτοβασίλειο.

    Σίγουρα δεν είναι ο μόνος
    και... η εργασία αυτών τών
    επίμονων ανθρώπων
    είναι πιό σημαντική, νομίζω,
    απ'ό,τι φαίνεται

    κρινόμενη με τα κοσμικά μέτρα,
    τών...τεράστιων μεγεθών...
    πού υποτίθεται πώς... αλλάζουν
    τον τόσο πάντα... ίδιο...κόσμο...

    κι όταν η μικρή μαγιά
    ζυμώσει όλο το φύραμα...

    θα εκπλαγούμε...νομίζω...
    ... ε υ χ ά ρ ι σ τ α... !


    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.